Ο Σαμαράς “πήρε όλο το χαρτί” και κέρδισε τις εντυπώσεις, με την επίθεση στην κυβέρνηση

Print Friendly, PDF & Email
- Advertisement -

“Όλο το χαρτί” πήρε ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, με τη σκληρή δήλωση που έκανε για το “4ο Μνημόνιο Τσίπρα”, στον απόηχο της κατάθεσης του πολυνομοσχεδίου στη Βουλή.

Σε μια μέρα κατά την οποία τα αντανακλαστικά της Νέας Δημοκρατίας δοκιμάστηκαν, και αρκετοί σχολίασαν ότι η αντίδραση του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ήταν μάλλον υποτονική, ο πρώην πρωθυπουργός κέρδισε τις εντυπώσεις με τη σκληρή επίθεση που εξαπέλυσε κατά της κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα.

Αναλυτικά, η δήλωση του Αντώνη Σαμαρά έχει ως εξής:

“–Υπουργείο Οικονομικών, Μάϊος 2014:

Το εθνικό μας εισόδημα (ΑΕΠ) θα φτάσει το 2018 στα 217 δις ευρώ!

–Υπουργείο Οικονομικών σήμερα:

Το ΑΕΠ μας θα φτάσει το 2018, μόλις και μετά βίας στα 188 δις ευρώ

Δηλαδή χάνουμε 29 δις ευρώ εισοδήματος

εξαιτίας της κυβέρνησης Τσίπρα-Καμμένου!

Κάθε ελληνικό νοικοκυριό γίνεται 7.000 ευρώ φτωχότερο!

Και ταυτόχρονα, οι φτωχότεροι Έλληνες θα πληρώνουν επί πλέον

και τα 14,2 δις ευρώ αχρείαστα μέτρα λιτότητας που τους επέβαλαν!

Με την κατάθεση του 4ου Μνημονίου μέχρι το 2021,

αποκαλύπτεται σε όλους

η μεγαλύτερη πολιτική εξαπάτηση που γνώρισε ποτέ η Πατρίδα μας.”.

spot_img

7 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Ευγε απο αβροφροσυνη, στον κ. Σαμαρα,αλλα με την σημερινη δηλωση του-, που δεν προκυπτει απο το κειμενο, ΠΟΥ και σε ΠΟΙΟΝ δημοσιογραφο ,η, ΜΜΕ , την εκανε – ΠΑΡΑΚΑΜΠΤΕΙ το κομμα του και δειχνει οτι στο εξης θα αυτονομηθει απο την Νεα Δημοκρατια και -μετα την μη διαψευσθεισα συναντηση του με τον κ. Βενιζελο,( αλλο δυνατο χαρτι του πρωην ΠΑΣΟΚ) -μαλλον θα κατεβουν στον λαο ,με αλλο κομμα , που για τον κ. Σαμαρα εγινε συνηθεια απο το 1993. Ηδη ετοιμασθηκαν και τα εξαπτερυγα με τις δυο λεξεις ”ολο το χαρτι” και τον προλογο , προ των δηλωσεων. Συνηθισμενες στην πολιτικη οι ”πισωπλατες”, αλλα το παληκαρι ,-ο κ. Μητσοτακης – να ειναι καλα και οι αρχες του κομματος αυτου ,που ιδρυσε ο Καραμανλης , να διατηρηθουν και ολα θα διορθωθουν και ας κοντευουμε να φθασουμε στον πατο.

  2. φρασεις πολιτικων που δεν συγχωρω. ”mea culpa” ανδρεας παπανδρεου., ”ουδεις αναμαρτητος”, αντωνης σαμαρας. ”ολαντρεου”, αλεξης τσιπρας.

  3. Αυτά που λέει ο ΣΑΝ τα έβγαλε απο τη δήλωση Σαμαρά (!!!) ή, έχει κάποιες πληροφορίες; Διότι αν τα έβγαλε απο τη δήλωση, τότε οι δημοσιογράφοι είναι αγγελούδια μπροστά στην αυθαίρετη ερμηνεία των επικριτών τους. Ο Σαμαράς, ως πρώην πρωθυπουργός έχει το δικαίωμα να κάνει δηλώσεις. Πολιτική παράδοση στη χώρα.

    • Εχετε απολυτο δικηο για τις αραια και που δηλωσεις των πρωην πρωθυπουργων, αλλα παντοτε για θεματα εθνικης σημασιας. Εχουμε προηγουμενα πρωθυπουργων και προ της Μεταπολιτευσεως και μετα την Μεταπολιτευση. Συγκρινατε , τις χρονικες στιγμες των δηλωσεων τους και τα θεματα ,για τα οποια εκαναν δηλωσεις και θα αντιληφθειτε την διαφορα. Ενας δε ενεργος στην πολιτικη, οπως ο κ. Σαμαρας, μιλησε μια φορα προ του δημοφηψηφισματος της 4ης Ιουλιου 2015 και μαλλον μαυτην την συντομη ομιλια του εβαλε τους υπευθυνους προ των ευθυνων τους ,για το ενδεχομενο πραγματοποιησεως του αντεθνικου GREXIT και ”εσωσε την παρτιδα και την ΠΑΤΡΙΔΑ”, που λεμε. Παντα υπαρχει το καλο, αλλα υπαρχει και το καλυτερο , το οποιο πρεπει να αποζητουμε απο τους οποιους ηγετες. Μηπως πρεπει οι φιλοι δημοσιογραφοι να συνεχισουν το ρεπορταζ-λεγε με ερευνα- για το αντικειμενο της συναντησης των δυο ενεργων και χρησιμων πολιτικων κ.κ. Σαμαρα και Βενιζελου;;;

  4. Η πολιτική Σαμαρά (Σαμαρά, όχι της νεοφιλελεύθερης κεντροαριστερής-ακροδεξιάς μνημονιακής ελίτ που ηγεμονεύει διαχρονικά στον τόπο) αμιγώς, είχε πρωταρχικά ένα εγχείρημα εθνοκρατικής και κοινωνικής αναφοράς.
    Όχι εθνικίστικης, όχι εθνοαπομονωτισμού.
    Εθνικής.
    Η αποτυχία του εγχειρήματος οφείλεται ακριβώς σε αυτό που υπαινίχθηκα πιο πάνω, στην νεοφιλελευθερη ελιτίστικη άκρως δημαγωγική (και ας παριστάνει ότι ψέγει τον …λαϊκισμό) διείσδυση στην πολιτική πράξη.
    Εκεί χάθηκε το παιχνίδι.
    Και εκφράστηκε με σειρά χονδροειδών προσεγγίσεων ατιμετώπισης των δημόσιων προβλημάτων.
    Από τον ΕΝΦΙΑ μέχρι το κλείσιμο (αντί εκδημοκρατισμού και εξυγίανσης) της ΕΡΤ ή άλλων αδιάβλητων δημόσιων θεσμών επί Μητσοτάκη ως υπ. δημόσιας διοίκησης, με το πρόσχημα της αξιολόγησης.
    Για παράδειγμα -για να μείνω στην ΕΡΤ και σε συνάφεια με τον χώρο- οι “Ανιχνεύσεις” που παρακολουθούσα με ενδιαφέρον στην ΕΡΤ3 δεν προξένησαν κάποιο πρόβλημα, το πρόβλημα το προξένησε ο κομματισμός, η μη παραγωγή δημόσιου αγαθού της επικοινωνίας/πληροφόρησης που να ανταποκρίνεται στην κοινωνία και φυσικά ο πελατειακός εκφαυλισμός αντί πολιτικών δημοσίου συμφέροντος, εκεί ήταν το ζητούμενο.
    Και όχι “πονάει δόντι, κόψε κεφάλι”.

    Ευρύτερα μιλώντας, πέρα από πολιτικά πρόσωπα, η Ελλάδα δεν είναι για ξεπούλημα.
    Και ούτε βέβαια το πρόβλημά μας είναι οι θεσμοί, οι θεσμοί εννοώ οι ελληνικοί και όχι της “τρόικα”.
    Το πρόβλημα είναι στο πολιτικό σύστημα, στην κομματικοποίηση και διάβρωση των πολιτικών του κράτους που δεν ανταποκρίνονται δυστυχώς στο παρόν και στο μέλλον της κοινωνίας.
    Αυτό φυσικά καπελώθηκε ως αίτημα και κέρδισε μια κυβέρνηση, η οποία έμαθε στου Κασίδη το κεφάλι την τέχνη της διακυβέρνησης, αλλά θα εξακολουθήσει να ηγεμονεύει καθώς απέναντί της δεν έχει πλέον έναν εθνοκρατικό πόλο κοινωνικής αναφοράς (ενίσχυση μικρομεσαίων επιχειρήσεων, δημογραφική ανάταξη νέων οικογενειών 25-40 ετών, ειδικά ανθρώπων που σπούδασαν, εθνικής ασφάλειας, όχι νεποτισμού, και αξιοκρατίας στο κράτος).

    Δεν έχει κάτι τέτοιο απέναντί της το ΣΥΡΙΖΑ.
    Έχει απέναντί της μια νεοφιλελεύθερη -και κατά την γνώμη μου, εθνομηδενιστική- πρόταση (τωρινή ΝΔ) που απλώς επιχειρεί να αξιοποιήσει τις αδυναμίες για να παραχαράξει την έννοια του δημοσίου συμφέροντος και να λειτουργήσει εξισωτικά-ισοπεδωτικά για την χώρα.
    Γι’ αυτό και εγκαλεί το συμφέρον της κοινωνίας ως “εθνολαϊκισμό”.
    Διότι είναι ένα αμάλγαμα νεποτισμού, που αντιπαραθέτει αναφορές του εθνικού και κοινωνικού στο διατακτικό των αγορών.
    Επομένως, συνάγω ότι η παρούσα κυβέρνηση δεν θα έχει κανένα πρόβλημα να διατηρήσει την ηγεμονία της και το 2017, και το 2018 γιατί δεν υπάρχει ποιοτική αντιπρόταση και μόνο.

    Όταν ο ευρωβουλευτής των πρασίνων Σβεν Γκίγκολντ αντιλαμβάνεται ως διαρθρωτική μεταρρύθμιση πχ την προσαρμογή του λιανικού εμπορίου στην πραγματική οικονομική κατάσταση (που πλήττει την ελληνική οικογένεια, πχ τιμές προίόντων σουπερμάρκετ κλπ) και όχι την περικοπή συντάξεων, επιδομάτων και γενικά του κοινωνικού κράτους, αναρωτιέται κανείς…
    Η ελλαδική (;) ελίτ, τι κάνει;
    Εγκαλεί την κοινωνία ως λαϊκίζουσα και …προσέξτε παρακαλώ, υιοθετεί την ατζέντα της τρόικα που προσδιορίζει ως “μεταρρυθμίσεις” την αδιάπτωτη τακτική της λιτότητας:

    1. Μείωση πραγματικού μισθού μέσω της αύξησης των εισφορών αντί εξυγίανσης του ασφαλιστικού συστήματος με δημόσιες πολιτικές και όχι απολιτικές προσεγγίσεις του οικονομισμού των αγορών

    2. Περικοπή συντάξεων, κοινωνικών επιδομάτων

    3. Περιστολή και όχι αναδιάταξη προς όφελος της πραγματικής τους ανταποκρισιμότητας με τα προβλήματα της κοινωνίας, κοινωνικού κράτους.

    4. Εκχώρηση (αντί σοβαρής πολιτικής εκδημοκρατισμού και μεταρρύθμισης) της δημόσιας περιουσίας σε ‘επενδυτές’ κλπ

    5. Μείωση του κράτους αντί για αποκομματικοποίηση (όχι αποπολιτικοποίηση, μακάρι να υπήρχαν δημόσιες πολιτικές).

    Αυτά θεωρεί η …ελληνική ελίτ, ως μεταρρυθμίσεις, όταν ακόμα και άσχετοι με την χώρα εντοπίζουν το πρόβλημα αλλού.

    Γι’ αυτό και εκτιμώ ότι παρά τις δυσλειτουργίες, την αφέλεια, τα χονδροειδή λάθη και τις μυωπικές προσεγγίσεις των δημόσιων προβλημάτων, η παρούσα κυβέρνηση δεν θα αντιμετωπίσει ουσιαστικό κομματικό πρόβλημα.

    Ούτε καν σε επίπεδο κοινωνίας γιατί δυστυχώς είναι εγκλωβισμένη, και δεν θα βγει ο κόσμος στους δρόμους για να φέρει στην εξουσία τους δημαγωγούς ελιτιστές “αντιλαϊκιστές” καθωσπρέπηδες στην εξουσία να κάνουν τα ίδια και χειρότερα.

    Αυτή είναι η προσωπική άποψη που έχω.
    Ευχαριστώ για την φιλοξενία της θέσης μου.

  5. Για την έννοια του οικονομισμού των αγορών έχει προσεγγίσει το ζήτημα ευφυώς ο κύριος Χρήστος Γιανναράς, για το θέμα της θεσμικής θωράκισης του συστήματος και την πραγματική εκδοχή των προβλημάτων σε επίπεδο πολιτικών ο κύριος Μανιτάκης είναι ουσιαστικός στις τοποθετήσεις του, ενώ στο ότι οι πολιτικές δεν υπηρετούν το δημόσιο συμφέρον και το έθνος της κοινωνίας, εξαιρετικές είναι οι ακαδημαϊκές ιδίως προσεγγίσεις του κυρίου Γ. Κοντογιώργη.

Leave a Reply to Σ Α Ν Ακύρωση απάντησης

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
29,900ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα