Opportunism: The Frivolity of Greek Foreign Policy
By Pantelis Savvidis
Foreign policy is not a plaything in the hands of the government of the day, to be used at its whim simply because it holds a parliamentary majority. Alongside Defense, it is one of the constants that safeguard a nation’s security.
Under Prime Minister Mitsotakis, however, even this principle has been degraded. One day, his officials (including the prime minister himself) claim that Greece, due to its participation in the UN Security Council, must remain neutral on controversial issues; the next, the same prime minister declares that “what is happening in Gaza is unjustifiable and unacceptable.”
Welcome back to reality. Mr. Mitsotakis altered his position only after witnessing even close allies of Mr. Netanyahu criticize Israeli policy.
This reflects a playground mentality within the Ministry of Foreign Affairs. Policy is shaped reactively, in response to international criticism, rather than grounded in coherent principles — even on matters of utmost gravity, such as the eradication of a people — the Palestinians — from their homeland.
Opportunism may yield short-term gains. In the long run, however, it leads to utter loss of credibility — precisely the state Greece finds itself in today, under Mr. Mitsotakis and Mr. Gerapetritis at the helm of foreign affairs.
The Ministry of Foreign Affairs appears ornamental, despite having capable staff who remain underutilized.
“Η πολιτική του διαμορφώνεται με βάση τις διεθνείς αντιδράσεις”
Όντως, ο Μητσοτάκης δεν έχει δική του πολιτική σκέψη. Ανίκανος και αδύναμος, βρέθηκε στην θέση που είναι χάρη στον πατέρα του και τούς (κ)οπαδούς ενός brand name, που άκριτα το ψηφίζουν, ασχέτως τού ποιος είναι αρχηγός τής συγκεκριμένης συμμορίας, ή τι ακριβώς αυτή εκφράζει. Ενίοτε, από υπερβάλλοντα ζήλο, βάζει και λίγο αλατάκι παραπάνω, για να δείξει ότι είναι καλό παιδί, ασχέτως τού αν αυτό κάνει ζημιά στην Ελλάδα. Αναφέρομαι στην Ουκρανία.
Ο Γεραπτερίτης είναι μία ανυπόληπτη μαριονέτα, άσχετος εντελώς με το αντικείμενο τού υπουργείου, τού οποίου κακή τη μοίρα προΐσταται, καλός στο να κάνει τεμενάδες.
“Ο καιροσκοπισμός αποδίδει προσωρινά. Σε βάθος χρόνου οδηγεί σε πλήρη ανυποληψία”
Δεν ξέρω αν αυτό έχει γενική εφαρμογή. Η Τουρκία είναι η επιτομή τού καιροσκοπισμού, ο οποίος μέχρι στιγμής αποδίδει. Βέβαια, εκεί μιλούμε για ηθελημένο, ελεγχόμενο καιροσκοπισμό, που δεν έχει καμμία σχέση μ’ αυτόν τού Μητσοτάκη.
Δεν έχουμε όλοι την αίσθηση ότι σήμερα το Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών είναι παιδική χαρά -αφού εκεί υπηρετούν σπουδαίοι διπλωμάτες , νομικοί και εξειδικευμένοι υπάλληλοι -, αλλά δεν είναι κακό να ”τσιγκλίζουμε” -όπως και με αυτό το άρθρο – και λίγο τους πάντες στο κράτος μας για καλύτερη προσφορά στον ελληνισμό και τους Έλληνες πολίτες .
Προσωπικώς πιστεύω πως τρεις Ελληνικές Γενικές Διευθύνσεις αποδίδουν εμφανώς και καθημερινώς το καλύτερο στους Έλληνες.
Το Γενικό Λογιστήριο , το Γενικό Επιτελείο Εθνικής Αμύνης και η Γενική Γραμματεία του Υπουργείου Εξωτερικών.
Ας συμφωνήσει ή διαφωνήσει πας τις .