Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΔΡΙΒΑ,
HALC (Research Fellow)
Ενώ βρισκόμαστε στις διερευνητικές με την Τουρκία για να βγάλουμε τη Γερμανία από τη δύσκολη θέση η οποία ταυτίζεται με την εξάμηνη αποτυχία της να διαχειριστεί τα ελληνοτουρκικά, (με μεγάλο θαυμασμό ακούμε ανθρώπους της ”φωνής της Γερμανίας” να λένε πως ξέραν τι έκαναν οι Γερμανοί, φαντάζομαι όπως και με τα εμβόλια ξέρουν τι κάνουν, όπως ήξεραν τι έκαναν και με την φτωχοποίηση του Ευρωπαϊκού Νότου, όπως ήξεραν και με τη διαχείριση του προσφυγικού) η Γερμανία δείχνει συστηματικά στην Ελλάδα οτι στην καλύτερη περίπτωση τη θεωρεί ”βαρίδι”.
Την χειρότερη περίπτωση, δεν μπορούμε ακόμη να την μελετήσουμε και ευχόμαστε να μην τη δούμε. Ο Γερμανός πρέσβης έχει αρκετές φορές αποδείξει οτι ξεφεύγει και οτι δεν προσέχει τις κουβέντες του, οι οποίες θα έπρεπε να είναι εντός της περίφημης ”διπλωματικής γλώσσας”.
Εδω δύο τινά συμβαίνουν: Ή λειτουργεί ως εκπρόσωπος του Βερολίνου και οι προϊστάμενοί του δέχονται τα λόγια του (ο θεσμικός του ρόλος) ή δεν λειτουργεί ως τέτοιος. Σε κάθε περίπτωση, υπάρχει πρόβλημα. Πέραν της -διακριτικής και εντός διπλωματικού πρωτοκόλλου- αποστολής του Διπλωματικού Δικαίου ως δώρο στον Γερμανό πρέσβη, οφείλουμε να κατανοήσουμε γιατί έχουν ξεφύγει τελευταία οι Γερμανοί.
- Η Γερμανία σαν χώρα-εταίρος της Ελλάδας στην Ε.Ε, οφείλει να καταλάβει οτι από τη στιγμή που ο πυλώνας της Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας, μόνο πυλώνας δεν είναι για την Ε.Ε, κάθε κράτος που σέβεται το Διεθνές Δίκαιο και το περιφερειακό Διεθνές Δίκαιο (ως τέτοιο λογίζεται το Ευρωπαϊκό Δίκαιο) μπορεί να συνάπτει σχέσεις με άλλα κράτη.
Η Ελλάδα έχει συνάψει εξαιρετικές διμερείς σχέσεις με τις ΗΠΑ και αυτές έχουν αναβαθμίσει την Ελλάδα στο γεωπολιτικό κάδρο. Δύναται λοιπόν η Ελλάδα, να αγοράσει αμερικανικό εξοπλισμό και να υπογράψει συμφωνίες που αναβαθμίζουν τις ελληνοαμερικανικές (αμυντικές και εμπορικές) σχέσεις. Εξ΄ όσων γνωρίζουμε η επίσης φίλη χώρα Γαλλία, δεν βρίσκεται σε κάποια μαύρη λίστα κυρώσεων από τις Βρυξέλλες και έτσι η Ελλάδα δύναται να αγοράσει 18, 28, 58 κοκ γαλλικά αεροσκάφη.
Το Βερολίνο δεν μπορεί να διανοηθεί πως μια χώρα σαν την Ελλάδα, η οποία σαφώς και δεν υπολογίζεται από τη Γερμανία για κάποιον γεωπολιτικό ρόλο, (τόσο στη Λιβυκή Συνδιάσκεψη όσο και στην διαδικασία Berlin + που αφορούσε τα Βαλκάνια) μπορεί να συνάπτει σχέσεις με το Ισραήλ, την Αίγυπτο, τους πολιτικούς της Λιβύης που δε θα καλωσορίσουν το χάος που η φρεγάτα ”Αμβούργο” στην επιχείρηση ”Ειρήνη” δεν μπορεί να ελέγξει, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και άλλα κράτη τα οποία ευθυγραμμίζονται με τα ελληνικά συμφέροντα. Η Realpolitik είναι γερμανική λέξη.
Η Ελλάδα έχει δώσει στη Γερμανία χώρο και εμπορικό και αμυντικό. Νομίζουμε όλοι πλέον οτι το Βερολίνο έχει εκπαιδευτεί σε κάτι το οποίο ιστορικά το έφερε σε μετεξεταστέα θέση, κάτι που κόστισε πολύ σε μια χώρα που έχει βγάλει και τεράστια μυαλά όπως είναι ο Νίτσε και τα οποία συνέχισαν το έργο μεγάλων Ελλήνων φιλοσόφων όπως είναι ο Ηράκλειτος.
- Τι κόστισε η βουλιμία και η μονοφαγία στο Βερολίνο; Μισόν αιώνα (πρώτο μισό του 20ου) να έχει δύο χαμένους πολέμους που το ίδιο προκάλεσε και άλλον μισό αιώνα (δεύτερο μισό του 20ου) να είναι το προτεκτοράτο των ΗΠΑ, της Γαλλίας, της Μεγάλης Βρετανίας και στην Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας, εντολές να δίνει η ΕΣΣΔ.
Η Ελλάδα παρά την ”παρεξήγηση” των Μνημονίων, (και την μανία του Βόλφγκανγκ Σόϊμπλε, του πρώην εφοριακού και πρώην Υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας να θέσει την Ελλάδα εκτός ευρωπαϊκής οικογένειας λέγοντας με στόμφο οτι η πιο ωραία γερμανική λέξη είναι το ”Nein”) ζήτησε τη γερμανική βοήθεια στα ελληνοτουρκικά.
Πιο πριν την είχε ζητήσει στο προσφυγικό. Τι κάναμε; Απευθυνθήκαμε στον ”project manager” της Ε.Ε που είναι το Βερολίνο. Η Ελλάδα δεν έλαβε τη βοήθεια και την υποστήριξη που ήθελε. Εκτός αν υποστήριξη μπορεί να θεωρηθεί το οτι η Γερμανία εκνευρίστηκε επειδή δεν ενημερώθηκε οτι η Ελλάδα με την Αίγυπτο, θα υπέγραφαν την μερική οριοθέτηση ΑΟΖ στις 6 Αυγούστου 2020.
Γνωρίζουμε καλά οτι οι φίλοι Γερμανοί στεναχωρούνται και θυμώνουν με κλισέ που αφορούν τις μνήμες των δύο πολέμων που προκάλεσαν και κυρίως αναφορικά με τον Β’ Π.Π στον οποίον έφεραν ”εξωτικές ποικιλίες πολιτικών”, ψυχασθενών αποτυχημένων ζωγράφων και δεκανέων του Α’Π.Π. Είναι καλό για τη Γερμανία να αποτινάξει από πάνω της τον διδακτισμό. Αυτό δεν το λέει ένας Έλληνας, το έχει πει ο πρώην αντι-Καγκελάριος Γκάμπριελ.
Όπως είπαμε, η Γερμανία έχει να αναδείξει πολύ μεγάλα μυαλά, όχι μόνο μικρόνοους πολιτικούς που μπέρδεψαν το ευρωπαϊκό εγχείρημα με κάποια εφορία. Επομένως, μια χώρα πολιτισμένη σαν τη Γερμανία οφείλει να δεχθεί την ιστορία της και να μάθει από αυτή και να προχωρήσει όπως κάθε έθνος προχωρά μέσα από τα λάθη του.
- Η Γερμανία δεν ασχολείται με το τι έανε η Τουρκία στη Συρία, δεν ασχολείται με το τι κάνει στην Κύπρο, τι κάνει στην Ελλάδα και στο Ναγκόρνο Καραμπάχ. Για τη Λιβύη, ασχολείται το Βερολίνο βάζοντας μια φρεγάτα να ”παρατηρεί”.
Δεν είναι το ζήτημα του πρέσβη της Γερμανίας αυτό που λέμε ”πυρήνας του προβλήματος”. Πυρήνας του προβλήματος είναι η πολιτική αυτογνωσία του Βερολίνου το οποίο παρόλο που και σήμερα, δεν μπορεί να ηγηθεί μιας σοβαρής προσπάθειας για να δώσουμε πανευρωπαίκά μια απάντηση στην υγειονομική -κατά βάθος πολύπλευρη- κρίση, προσπαθεί να μας δείξει οτι προτιμά την Τουρκία από την Ελλάδα. Και βέβαια αυτό είναι σινιάλο για να μας δείξει τον εκνευρισμό του το Βερολίνο επειδή στρεφόμαστε σε συμμάχους που δεν είναι της γερμανικής αρεσκείας.
Δεν θέλουν μεγάλο αποτύπωμα των ΗΠΑ στην Ελλάδα, δε θέλουν να αναβαθμίζεται μέσω Ελλάδας και Κύπρου η Γαλλία, δε θέλουν να ενισχύουμε την άμυνά μας. Τι θέλουν; Να πουλήσουν τα υποβρύχια στην Τουρκία, να συνεχίσουν την παραγωγή κινητήρων για τα κατά τ’αλλα τουρκικά τανκς και να ακούμε την Κυρία Καρεμπάουερ και την Κυρία Μέρκελ να μας λένε πόσο σημαντική είναι η Τουρκία, σε καιρό που ο Ερντογάν αιματοκύλησε τον Καύκασο, τη Συρία και τώρα, στρέφεται εναντίον της ίδιας της τουρκικής κοινωνίας.
Ο Ναπολέοντας κάποτε έλεγε οτι στο τέλος, επικρατεί το πνεύμα. Με άλλα λόγια, η άποψη που έχουμε για μια χώρα, για έναν λαό. Όλα τα πολιτισμένα έθνη θέλουν να έχουν καλή εικόνα στα άλλα έθνη. Η Γερμανία για λόγους καθαρά ρεαλισμού (για το δικό της όφελος) οφείλει να γνωρίζει οτι τα τελευταία 12 χρόνια η διεθνής εικόνα της (κυρίως η ευρωπαϊκή) έχει υποστεί τεράστιο πλήγμα.
- Στην Ελλάδα θα έπρεπε η Γερμανία (η οποία πολλές φορές θεωρεί οτι αντλεί παραδείγματα από τον Ελληνισμό για τη γερμανική πρόοδο) να αφήσει ένα καλύτερο όνομα και να μην κληροδοτήσει έναν ανεξέλεγκτο αντιγερμανισμό.
Δεν είμαστε σε εποχές που το ”αντί” κάνει καλό. Είναι εποχές που χρειαζόμαστε ”φίλους” και ”συμμάχους” και ο Γερμανός πρέσβης με το να μιλάει με τέτοιον τρόπο σε Έλληνες δημοσιογράφους, δε βοηθάει την εικόνα της Γερμανίας στην Ελλάδα.
Αλέξανδρος Θ. Δρίβας
Διεθνολόγος -Συντονιστής του Τομέα Ευρασίας & Ν. Α. Ευρώπης στο ΙΔΙΣ – Research Fellow in HALC (Hellenic American Leadership Council) – Δημοσιεύθηκε στη Hellas Journal
Η Καγκελάριος της Γερμανίας, Άγγελα Μέρκελ συνομιλεί με τον πρόεδρο της Γαλλίας, Εμανουέλ Μακρόν. EPA, Sean Gallup / POOL
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
