ΑΡΙΑΔΝΗ ΧΑΤΖΗΓΙΩΡΓΗ
Με την ελληνική σημαία τυλιγμένη μπέρτα στους ώμους χοροπηδούσε η ανήσυχη μάνα φωνάζοντας: «κάτω τα χέρια απ’ τα παιδιά μας!». Αμέσως σκέφτηκα ότι θα έπεσε στην αντίληψή της κάτι τρομερό, κάτι θα συνέβη στα παιδιά της, κάτι μοιραίο που προσπαθεί φωνάζοντας να σταματήσει. Της τα άρπαξαν Τούρκοι, της τα διάλεξαν για άσεμνο τηλεπαιχνίδι, της τα πλεύρισαν έμποροι ναρκωτικών, έμπλεξε η κόρη της με παντρεμένο; Τίποτα απ’ όλα αυτά. Η ανήσυχη μάνα ανησυχεί για το κακό που θα’ βρει τα παιδιά της, αν φορέσουν μάσκα στο σχολείο. Μαζί είναι πολλές και πολλοί, κολλητά, σε απόσταση εγκαρδιότητας. Για να προσδώσουν μια νότα εθνικής σημασίας, η μάζωξη έγινε στο άγαλμα του Μεγαλέξαντρου, στο σημείο όπου τα βράδια δίνουν ρεσιτάλ άνεργοι λαϊκοί βάρδοι και εκτελούν ακροβατικά πιτσιρικάδες με πατίνια. Έχουν και τραπεζάκια για να μαζεύουν υπογραφές. Υπογραφές, γιατί; Γιατί προφανώς οι πεντακόσιοι συγκεντρωμένοι (κατά τις δικές τους εκτιμήσεις, οι οποίες τεντώνουν πάντα ένα τριάντα τα εκατό παραπάνω απ’ ό,τι κόβει ένα έμπειρο μάτι) γνωρίζουν καλύτερα από τους ειδικούς τους κινδύνους που κρύβει η χρήση μάσκας και ιδίως στην τρυφερή μαθητική ηλικία. Είναι πιο έξυπνοι από καθηγητές Πανεπιστημίου, πιο υποψιασμένοι από το μέσο αναγνώστη εφημερίδας κι έχουν ανεπτυγμένο ως εκεί που δεν παίρνει το αδούλωτο φρόνημα της φυλής. Όλοι είναι πρόβατα, εκτός από αυτούς τους πραγματικά δημιουργικούς και θαρραλέους νόες. Θα ομολογήσω την αμαρτία μου: μερικοί δήθεν έξαλλοι, μου θύμισαν τους σεμνούς συγκινημένους που μαζεύονταν αυθόρμητα λίγο παραπέρα, στο Λευκό Πύργο, για να σώσουν τη Μακεδονία με ντουντουκοφόρους κάτι γνωστές στις αρχές φυσιογνωμίες.
Χοροπηδάει η έξυπνη και ανήσυχη μάνα για να φοβηθεί το δόλιο κράτος και ο Μπιλ Γκέιτς, που άλλη δουλειά δεν έχουν από το εφευρίσκουν τρόπους για να την υποτάξουν και δεν καταλαβαίνει ότι δουλεύει σε βάρος των συμφερόντων της. Γιατί άντε, σου το διώξανε το παιδί από το σχολείο, γιατί ακόμα κι αν έπεσες σε αδούλωτη διευθύντρια, οι υποταγμένοι γονείς που φοράνε μάσκα στα παιδιά τους είναι περισσότεροι και το ξεμάσκωτο δεν θα το θέλουν στην ίδια τάξη. Άντε η ανήσυχη να το κρατήσει σπίτι. Άντε να παρατήσει όλες τις δουλειές της, γιατί το αδούλωτο μικρό θ’ αρχίσει να εκνευρίζεται από την κλεισούρα και θα ζητάει βόλτα στο πάρκο και παγωτό. Η γιαγιά, αν υπάρχει γιαγιά και βρίσκεται σε καλή κατάσταση, δεν θα το θέλει, γιατί έχει περισσότερη εκτίμηση στη ζωή της από την εκτίμηση που τρέφει η ανήσυχη μητέρα στο Χαρδαλιά. Το μικρό θα ξαναπήξει από την πολλή τηλεόραση και θα ζητάει τις προσφορές που βλέπει στα τάμπλετ. Στην απελπισία του θ’ αρχίσει να διαβάζει και θα συνεννοείται με τα άλλα παιδιά ανήσυχων μαμάδων να το σκάσουν για να πάνε σχολείο. Θα γίνουν πολλά δράματα, θα λέει ότι θα πάει στο πάρκο, θα βγάζει από τους θάμνους την τσάντα του, θα φοράει μάσκα που θα ζητιανεύει από καλοβαλμένες κυρίες και θα τρέχει στην ώρα του, πριν χτυπήσει το κουδούνι. Οι αντι-μασκίστριες θα βρεθούν μπροστά στην προδοσία των ίδιων τους των σπλάχνων.
Στο μεταξύ το εμβόλιο θα βρεθεί και ο Χαρδαλιάς θα πάψει να κοκκινίζει. Οι γιατροί στις ειδικές μονάδες θ’ ανοίγουν σαμπάνιες και θα πίνουν στα κλεφτά μέσα από τη διαστημική αντι-ιική στολή τους. Οι κάτοικοι όμορου νομού θα πάψουν να βρίζουν τους Θεσσαλονικείς που φοβούνται («ρε άντε από δω, ρέ!»). Οι αντι-μασκίστριες μετά την ευρεία διανομή του εμβολίου θα το γυρίσουν στη ζούμπα, που γυμνάζει κι εκτονώνει, ενώ ο αχόρταγος πρόεδρος της γείτονος θα ανασάνει με ανακούφιση που το αδούλωτο φρόνημα των Ελλήνων κατέπεσε, για να μπορεί να κάνει κι αυτός χωρίς άγχος τη δουλειά του. Κι όταν τα πράγματα ζορίσουν στ’ αλήθεια, κάτι μου λέει ότι οι έξυπνοι θα χαθούν διακριτικά και θ’ αφήσουν τα πρόβατα να καθαρίσουν.
Φωτογραφία: To είδαμε κι αυτό, είπε συντροφικά ο Αλέξανδρος στο Βουκεφάλα.
