Του Παντελή Σαββίδη
(Φωτ.: EUROKINISSI / Γιάννης Παναγόπουλος)
Είναι τρομερά ανησυχητικό να παρακολουθεί κανείς πόσο έτοιμη είναι η Άγκυρα να αντιμετωπίσει τις διαφαινόμενες εξελίξεις στην περιοχή που αφορούν και την Ελλάδα, και πόσο αδύναμη και αδρανής είναι η Αθήνα.
Στην ελληνική πρωτεύουσα η ηγεσία της κυβέρνησης και του υπουργείου Εξωτερικών έχουν οχυρωθεί πίσω από το δόγμα περί διεθνούς δικαίου, αλλά σε περιόδους ρευστότητας, όταν αναδιατάσσεται ολόκληρη η περιοχή, αυτό δεν ενδιαφέρει κανέναν.
Το δίκαιο που έχεις πρέπει να μπορείς να το υποστηρίξεις. Κανένας δεν θα σου χαρίσει τίποτε.
Η Αθήνα έχει εγκαταλείψει εδώ και αρκετά χρόνια αυτήν την προετοιμασία. Προετοιμασία όχι για να κάνει πόλεμο, αλλά για να τον αποτρέψει. Αντιθέτως, η Τουρκία, κατατασσόμενη στις αναθεωρητικές δυνάμεις, προετοιμάστηκε σε όλους τους τομείς. Στην οικονομία, την άμυνα, τη διπλωματία.
Το αποτέλεσμα; Η Αθήνα να μην μπορεί ούτε καν να παρακολουθήσει την πολιτική και τις κινήσεις της Άγκυρας. Οι εξελίξεις τη βρίσκουν συνεχώς ανενημέρωτη, και φυσικά απροετοίμαστη.
Μια τέτοια περίπτωση ήταν και η συνάντηση την Παρασκευή στην Κωνσταντινούπολη του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν με την Ιταλίδα πρωθυπουργό Τζόρτζια Μελόνι και τον πρωθυπουργό της κυβέρνησης της Τρίπολης στη Λιβύη Αμπντελχαμίντ Ντμπεϊμπά. Όλο το πλαίσιο συζήτησης που διέρρευσε αφορά θέματα που απασχολούν απολύτως την Ελλάδα. Από ενεργειακά μέχρι μεταναστευτικά.
Φαίνεται λοιπόν να διαμορφώνεται ένας άξονας στην περιοχή από την Τουρκία, φυσικά την Τρίπολη που είναι ούτως ή άλλως δεδομένη για την Άγκυρα, αλλά και την Ιταλία που «παίζει» σε διπλό ταμπλό. Και με την Τουρκία και με την Ελλάδα/Γαλλία.
Το παράδοξο είναι ότι η συνάντηση είχε τις παρασκηνιακές ευλογίες των ΗΠΑ αλλά και της Μεγάλης Βρετανίας – και εδώ βρίσκεται το ανησυχητικό σημείο των εξελίξεων.
Η βρετανική πολιτική επαναδραστηριοποιείται με απώτερο στόχο, αν όχι τη διάλυση, την αποδυνάμωση της ΕΕ. Ήδη, το Λονδίνο μετά το Brexit έχει συνάψει μια σειρά συμφωνιών με τις Βρυξέλλες που θα μπορούσαν να τους δώσουν τον τίτλο της «Ειδικής σχέσης». Επιδιώκει να πετύχει το ίδιο και για την Τουρκία, ώστε ο άξονας Λονδίνο-Άγκυρα να επηρεάζει τις εξελίξεις σε βαθμό που να ακυρώσουν αυτό που σήμερα συγκροτεί την Ένωση.
Το μόνο πεδίο που έχει κάποια πλεονεκτήματα δράσης η Ελλάδα. Ήδη όσα συμβαίνουν με την αμυντική πολιτική της Ένωσης και την σχέση της με την Τουρκία δεν είναι καλός οιωνός.
Η Τουρκία συμμετέχει στην Ένωση από την πίσω πόρτα απειλώντας με πόλεμο ένα μέλος της και έχοντας υπο κατοχήν μέρος ενός άλλου.
Το πλέον ανησυχητικό όμως είναι ότι, σύμφωνα με διπλωματικές πηγές του εξωτερικού, η Βρετανία δεν αποκλείεται να εξωθήσει τις εξελίξεις ακόμη και σε έναν σύντομο πόλεμο Ελλάδας-Τουρκίας, έναν blitzkrieg (κεραυνοβόλο πόλεμο) για το οποίο η Άγκυρα είναι έτοιμη, αλλά όχι και η Αθήνα. Προς την κατεύθυνση αυτών των σεναρίων εργάζεται η δραστήρια πρέσβης της Βρετανίας στην Άγκυρα, η οποία προηγουμένως διετέλεσε πρέσβης στη Ρώμη και φρόντισε για την τριμερή της Κωνσταντινούπολης.
Ένας τέτοιος πόλεμος θα διαμόρφωνε το πεδίο στην περιοχή σε βάρος της Ελλάδας. Θα αποτελούσε εξάλλου –όσο και φαίνεται περίεργο–, μια ανακούφιση και για το Ισραήλ που πιέζεται υπό το βάρος της Τουρκίας στη Συρία.
Άλλωστε, και η ισραηλινή κυριαρχία στη Μέση Ανατολή δεν ευνοεί την Βρετανία, η οποία εξοβελίστηκε από τα άλλοτε αποικιακά εδάφη της και δεν μπορεί να το χωνέψει.
Η σχέση Βρετανίας-Τουρκίας είναι δοκιμασμένη και το Λονδίνο διαδραμάτισε ύπουλο ρόλο ακόμη και κατά το 1922.
Το ερώτημα που έθετε πάντοτε η Βρετανία είναι ποιος θα μπορούσε να εξυπηρετήσει καλύτερα τα συμφέροντά της – Ελλάδα ή Τουρκία. Και σήμερα γέρνει εμφανώς προς την Άγκυρα, από την οποία έχει μεγάλες προσδοκίες.
Η παραπάνω ανάλυση των ξένων διπλωματικών πηγών πρέπει να συνδυαστεί με δημοσιεύματα που βλέπουν τις τελευταίες ημέρες το φως της δημοσιότητας σε ισραηλινά ΜΜΕ· προειδοποιούν και ανησυχούν για τα κατεχόμενα στην Κύπρο, ότι πρέπει να αποτελούν πηγή ανησυχίας για το Ισραήλ διότι οι κίνδυνοι από εκεί είναι πολλοί.
Κατά τα δημοσιεύματα αυτά μια συνεργασία Ισραήλ-Ελλάδας και Κύπρου για την απελευθέρωση των Κατεχομένων πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο προβληματισμού για το Ισραήλ.
Είναι ένα επικίνδυνο σενάριο, το οποίο πρέπει να δει με μεγάλη προσοχή και επιφύλαξη η Αθήνα. Το Κυπριακό πρέπει να λυθεί με ειρηνικές διαπραγματεύσεις.
Άλλωστε, μια τέτοια εξέλιξη που υπονοούν τα ισραηλινά δημοσιεύματα δεν θα έχει καμιά τύχη αν δεν υποστηριχθεί από τις ΗΠΑ.
Και οι ΗΠΑ στη διαμάχη Ισραήλ-Τουρκίας κρατούν μεσοβέζικη θέση.
“Θα αποτελούσε εξάλλου –όσο και φαίνεται περίεργο–, μια ανακούφιση και για το Ισραήλ “
Εννοείτε ένας πόλεμος, στον οποίο θα ηττηθεί η Ελλάδα, που το Ισραήλ την έχει σαν στρατηγικό βάθος; Διότι, σε περίπτωση που τα πράγματα στραβώσουν γι αυτό, μόνο μέσω Ελλάδος μπορεί να οπισθοχωρήσει. Να το ξεκαθαρίσομε αυτό.
“Κατά τα δημοσιεύματα αυτά μια συνεργασία Ισραήλ-Ελλάδας και Κύπρου για την απελευθέρωση των Κατεχομένων “
Όνειρα θερινής νυκτός, κ. Σαββίδη.
Έχουμε το μεγάλο μας πλεονέκτημα, το κεκτημένο της ένταξης μας στην ΕΕ, από εκεί θα έρθει η βοήθεια.
Βαθιά πολιτική ανάλυση με απροφήτευτες ερμηνείες -ευχαριστούμε κ. Σαββίδη- και υπογραμμίζουμε την με κεφαλαία γράμματα ΄’θέλησή σας” να μη πολεμήσουμε με την Τουρκία για την Κύπρο, κάτι που δεν έκανε μετά το 1922 καμιά ελληνική κυβέρνηση ,αλλά ”κατηγορούσατε” μέχρι τώρα -μαζί με πολλούς άλλους ιστορικούς ,διπλωμάτες και στρατιωτικούς- τον αείμνηστο Κωνσταντίνο Καραμανλή ” γιατί δεν μας πήγε και αυτός το 1974 στην Κυρήνεια ,όπως ο αείμνηστος Ελευθέριος Βενιζέλος στην Σμύρνη το 1919”.
Γράψατε την ακόλουθη φράση , προς προβληματισμό της Αθήνας και όλων μας.
”Είναι ένα επικίνδυνο σενάριο (τουτέστιν η απελευθέρωση των κατεχομένων με πόλεμο) , το οποίο πρέπει να δει με μεγάλη προσοχή και επιφύλαξη η Αθήνα .
Το Κυπριακό πρέπει να λυθεί με ειρηνικές διαπραγματεύσεις” .
Μήπως όμως για την ειρηνική επίλυση του Κυπριακού και όχι μόνον- καλώς η Αθήνα ΕΧΕΙ ΟΧΥΡΩΘΕΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΔΟΓΜΑ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΔΙΚΑΙΟΥ-λέω, γράφω μήπως ;;;.
Τα εξωτερικά μας προβλήματα είναι σύνθετα και” τα αυγά δεν τα αλωνίζουν” Ας το παραδεχθούμε.
Να ”πιέσετε” και να ελπίζουμε στην συμπαράσταση της πληγωμένης -από την αυτογελοιοποίηση της στην προχθεσινή (κενή από τους βουλευτές και από ουσιαστικό περιεχόμενο Βουλή ) Αντιπολίτευσης για αντιμετώπιση του Τουρκικού επεκτατισμού από ένα κ. Έρντογάν, ο οποίος μετά από 25 χρόνια της ηγεσίας του ”είναι μόνο στα λόγια με την Ελλάδα ”,
ΜΕ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ -ΟΜΩΣ- ΑΝ ΤΑ ΒΑΛΕΙ ΝΑ ΞΕΡΕΙ ΟΤΙ ”ΘΑ ΒΑΛΕΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΤΡΟΒΑ”, γιατί ”του τη φυλάνε” όλοι οι γύρω του, ίσως και ο Θείος Σαμ για τους S.400 , την επαμφοτερίζουσα στάση του στον πόλεμο Ρωσίας -Ουκρανίας (που επείγεται να τελειώσει ο κ. Τραμπ) και τον συνεχή αντισημιτισμό του .
Εν τω μεταξύ όλοι οι μορφωμένοι και σοβαροί Ευρωπαίοι και Τούρκοι γνωρίζουν πολύ καλά ότι η Τουρκία είναι ΑΣΙΑ , με ότι αυτό εκπροσωπεί και συνεπάγεται .
”Βάλτε να ακούσετε τον Μαρμαρωμένο Βσσιλιά του Σπανουδάκη”.
Υ.Γ Θα ανησυχήσουμε κύριε Σαββίδη μόνον αν ο κ. Τραμπ πει – σε Ελλάδα και Τουρκία – ”ΒΡΕΙΤΕ ΤΑ ΜΟΝΟΙ ΣΑΣ” αδιαφορώντας για την διάλυση της Ν.Α Πτέρυγας του 76χρονου ΝΑΤΟ. Να είστε καλά.
Όλοι ελίσσονται χωρίς νά μιλάνε σέ πρώτη προβολή για τό διεθνές δίκαιο , Τουρκία, Λιβύη, Ιταλία, Ισραήλ, ή Τουρκία μάλιστα για τό δίκαιο σκέτο, όπως τό αντιλαμβάνεται αυτή, προφανώς έχουν καταλάβει τά σημεία τών καιρόν, εμείς αντίθετα προβάλουμε τό διεθνές δίκαιο χωρίς νά κάνουμε παράλληλα καί πολυδιάστατους διπλωματικούς ελιγμούς η καί επίδειξη ήπιας έστω ισχύος… Έτσι αβίαστα βγαίνει τό συμπέρασμα ότι στο τέλος θά μείνουμε με το διεθνές δίκαιο στο χέρι καί ηττημένοι….
Αυτό φαίνεται άλλωστε καθαρά όταν εμφανίζουμε χάρτες πού έχουν μία όσο γίνεται σωστή απεικόνιση τής νομιμότητας καί τούς ακυρώνουμε όι ίδιοι αφαιρώντας κάθε φορά καί περιοχές πού ενοχλούν τούς γείτονες…..
Είναι χειρότερο νά εμφανίζεις κάτι καί μετά νά υποχωρεις γιατί προδίδει φόβο….
Να γιγαντωθεί και να επιβραβευτεί δηλαδή ο αναθεωρητισμος της Τουρκίας;εάν γίνει αυτό τότε και η Κίνα θα κάνει τα αντίστοιχα στην Ταϊβαν. Δυστυχώς ή ευτυχώς οι απαιτήσεις της Τουρκίας είναι ακραία μαξιμαλιστικές ( συγχωρείστε μου τον πλεονασμό) και δεν είναι δυνατόν να αποτελέσουν αντικείμενο διαπραγμάτευσης. Δεν μιλάμε πλέον για κάποια υποθετικά δικαιώματα σε Αιγαίο για εξασφάλιση ελεύθερης ναυσιπλοΐας κλπ. Αμφισβητεί ξεκάθαρα το καθεστώς των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου (μιλάμε για ακμαία νησιά όπως η Λεσβος , η Χίος , η Κως, η Ρόδος ). Έτσι όπως φαίνονται στον χάρτη της γαλάζιας πατρίδας είναι σαν μην έχουν ούτε χωρικά ύδατα. Να μην αναφερθούμε στην Κρήτη και στο τουρκολιβυκο μνημόνιο.
Θα επιλέξει η Δύση και το Ισραήλ,δηλαδή την διάλυση της Ελλάδας γιατί αυτό είναι η γαλάζια πατρίδα και τη μεγέθυνση ενός αυταρχικού καθεστώτος, το οποίο αλήθεια μετά τον Ερντογαν πως θα είναι; Πως θα ελέγχεται ;
Άμεση συνεννόηση με Χαφτάρ, Αϊγυπτο και Γαλλία για την επόμενη μέρα στην Λιβύη. Στρατιωτική ανάμιξη στην Λιβύη που θα αποσκοπεί στην εξουδετέρωση των τουκρικών δυνάμεων στην Λιβύη. Να ζητήσουμε εμπλοκή Γάλλων και Αμερικανών για να ξεδοντιαστεί η ρωσσική παρουσία στην Λιβύη.
Μήπως η κ. Μελόνι , -η Ιταλία της οποίας ανέκαθεν τα έχει καλά με τη Λιβύη και είναι και στους G7 και στην Ε.Ε- ”δεν δουλεύει πίσω από την πλάτη μας” αλλά δουλεύει για εμάς -συχνά, πυκνά αγκαλιάζεται με τον δικό μας πρωθυπουργό Μητσοτάκη- και για την Ε.Ε-στην επικράτεια της οποίας είμαστε εμείς – και θα μεταφέρει τα ”μαντάτα”’ αυτής της διάσκεψης στον κ. Τραμπ , γιατί από το τέλος Σεπτεμβρίου ”πιάνει δουλειά” κάτω από την Κρήτη η Αμερικανική Εταιρεία Πετρελαίων chevron;;;.
Ποιος μπορεί να το αποκλείσει ;;;.
Τὰ ἐσωτερικὰ θέματα εἶναι πολὺ πιὸ σύνθετα ἀπὸ ὅσο μποροῦν νὰ φανταστοῦν καὶ οὔτε ἡ ΕΕ τὰ ἀντιλαμβάνεται οὔτε οἱ ἐξ Ἀνατολῆς.
Δὲν πρέπει νὰ περιμένουμε ἀπὸ κανέναν ἄλλον νὰ μᾶς ὑποκαταστήσει στὰ ἐθνικά μας δίκαια. Πρῶτον γιατί ἔχουν τὰ δικά τους καὶ δεύτερον γιατί δὲν καταλαβαίνουν τὰ δικά μας. Οὔτε οἱ ἐντός. Ὁ Γ. Καραμπελιὰς ἐπισημαίνει ¨Το βασικό πρόβλημα του σημιτικού εκσυγχρονισμού ήταν η αδυναμία του να συλλάβει την ιδιοπροσωπία του ελληνικού λαού – εξ ου και η βασική του προσπάθεια θα κατατείνει πάντοτε στο ξερίζωμά της, ώστε να επιβληθεί ο “εκσυγχρονισμός” έστω και “εκ των άνω”, υπό τη φωτισμένη καθοδήγηση του ιδίου και της ομάδας του.¨
Ἕνας λαὸς ποὺ συνεγείρεται ἀπό ἀρχαιοτάτων ἐτῶν ἀπό ὑψηλὰ ἰδανικὰ ποὺ ἐκφράζουν οἱ μεγάλες ἰδέες, ἡ ἐλευθερία, ἡ ἀθανασία, δὲν ἔχει φωνή, ἀντίσταση, στόχους;
Κάπου διάβασα μιά προτροπή τοῦ Στῆβεν Ράνσιμαν
«Ἂν ὅλοι οἱ λαοὶ, γιὰ νὰ προοδεύσουν, πρέπει νὰ κοιτοῦν μπροστά, οἱ Ἕλληνες πρέπει νὰ στραφοῦν πίσω, στὶς ἀξίες καὶ στὶς παραδόσεις τους»
Για να στραφούμε πίσω-και οι δικοί μας το είπαν-(όπως πρέπει) , το αποφεύγουμε εδώ και 45 χρόνια γιατί πίσω έχουμε δύο ελληνικές Αυτοκρατορίες ,οι οποίες -κατά τις ιδεοληψίες και κομματικές θεωρίες και μορφωμένων δυστυχώς Ελλήνων- ”βούτηξαν τα χέρια τους σε αίμα και υποδούλωσαν λαούς ”.
Τώρα το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω και τα πίσω θα τα γράφουμε και θα τα λέμε λιγότεροι , εκτός εάν αποφασίσει το διαδίκτυο να το στέλνει με μηνύματα στα έξυπνα κινητά , οπότε θα το μαθαίνουν και οι νεότεροι. Γεμίσαμε από ανιστόρητους και αγεωγράφητους νέους και των 50 ετών.
Υ.Γ Πόσο καιρό έχτε να ακούσετε μουσική και τραγούδια του Σπανουδάκη γιαυτό το παρελθόν από δημόσια και ιδιωτικά ΜΜΕ;;;.
«οἱ Ἕλληνες πρέπει νὰ στραφοῦν πίσω, στὶς ἀξίες καὶ στὶς παραδόσεις τους», οἱ ἀξίες καὶ οἱ παραδόσεις καὶ ἡ ἀρχαιότατη γλώσσα ἡ Ἑλληνικὴ ὁδήγησαν σὲ πολιτισμοὺς πρῶτα καὶ οἱ πολιτισμοί αὐτοί διαδόθηκαν μὲ τὴν δημιουργία αὐτοκρατοριῶν. Τί ἀναζητοῦν ἄλλοι καί γιατί ἐρευνητέα. Ἔχει σημασία ὁ σκοπός, ἡ ἱερότητα, ποὺ δὲν ἀναζητῶνται καὶ δὲν ἀνιχνεύονται στὰ χαμηλὰ ἀλλὰ στὰ ὑψηλά. Δὲν διαδόθηκαν τώρα τὰ ἱερά μας οὔτε τὰ ἰδανικά μας ἀπὸ τὴν μουσικὴ τοῦ ἀξιὸλογου Σταμάτη Σπανουδάκη.
Οι Έλληνες ΠΡΕΠΕΙ αλλά ΔΕΝ…
Τον κ. Σπανουδάκη -που τον ”υπεραγαπούν οι προοδευτικοί ”-τον ανέφερα γιατί αυτός -ας είναι καλά-πριν 20 χρόνια ”μας γύρισε πίσω”.
Με υπερβαίνετε στις σκέψεις σας . Εγώ είμαι ”πιο γήινος”, να είστε καλά.