ΝΤΕ ΣΑΝΤ: Η γυναίκα ανήκει σε όποιον την ποθεί!

[O Mαρκήσιος ντε Σαντ κυκλοφόρησε για πρώτη φορά ελεύθερα στην Ελλάδα το 1991. Τριάντα χρόνια μετά έδωσε τους καρπούς του. Νωρίτερα -Μάης του ‘68 – έδωσε τη «σεξουαλική επανάσταση» δηλ. τη σεξουαλική απορρύθμιση και την ελευθεριότητα των ηθών μέσω κυρίως του Χόλιγουντ, της πολιτισμικής πρωτεύουσας της ανθρωπότητας. Ο Ελληνας άνδρας-ερωτικό αρπακτικό και έκφυλος είναι δικό του δημιούργημα. Και φαίνεται ότι οι «άνθρωποι του πολιτισμού» είναι η αρχή στου κακού τη σκάλα…

Ετσι από πρόοδο σε πρόοδο, επεκτείνοντας διαρκώς την «απελευθέρωση» φτάσαμε από ερωτικά όντα- με τη γενικότερη σημασία –  να γίνουμε σκέτη σάρκα. Είναι καιρός που εξορίσαμε από τη ζωή μας τους Αγίους και τους ποιητές και στο Ναό των νέων πωλούν και αγοράζουν ανενόχλητοι οι έμποροι των ψυχών και των σωμάτων… Ε.Δ.Ν.]

Mαρκήσιος ντε Σαντ (1740-1814): Βρίσκεται όχι μόνο στο απυρόβλητο του φεμινιστικού κινήματος αλλά η Σιμόν ντε Μπωβουάρ δήλωσε ότι «αμαυρώθηκε η φήμη του από κάποια βλακώδη σχόλια»!

Αποσπάσματα* από τα έργα του Μαρκήσιου ντε Σαντ ή «Θείου μαρκήσιου» όπως τον αποκαλεί η «προοδευτική» διανόηση, τουλάχιστο της Γαλλίας:

Η γυναίκα είναι προορισμένη «να είναι σκύλα ή λύκαινα· πρέπει να ανήκει σε όποιον τη θέλει».

Mην αμφιβάλλετε Ευγενία, αυτές οι λέξεις για βίτσια και αρετές είναι καθαρά κληρονομημένες. Καμιά πράξη, η πιο απίθανη που μπορείτε να φανταστείτε, δεν είναι όντως εγκληματική, καμία δεν θα μπορούσε πραγματικά να καλείται ενάρετη.

Όλα τα γούστα είναι φυσιολογικά.

Αιμομιξία

Ας υποθέσουμε μια κοινωνία στην οποία θα αναγνωριστεί ότι η αιμομιξία** (ας δεχτούμε ότι υπάρχει αυτό το έγκλημα, όπως και κάθε άλλο), ότι η αιμομιξία, λέω, είναι έγκλημα: όσοι επιδίδονται σε αυτήν θα είναι δυστυχισμένοι, επειδή η κοινή γνώμη, οι νόμοι, η λατρεία, τα πάντα θα τους στερήσουν τις απολαύσεις τους. Οσοι θα θέλουν να τη διαπράξουν, αυτό το κακό, και που δεν θα τολμήσουν, μετά από αυτά τα εμπόδια, θα είναι εξίσου δυσαρεστημένοι. Έτσι, ο νόμος που θα απαγορεύει την αιμομιξία θα έκανε μόνο δυστυχισμένους. Ότι στη γειτονική κοινωνία, η αιμομιξία δεν είναι καν έγκλημα, όσοι δεν την επιδιώκουν δεν θα είναι δυστυχισμένοι, και όσοι την επιδιώκουν θα είναι ευτυχισμένοι. Έτσι, η κοινωνία που θα επέτρεπε αυτή την πράξη θα ταιριάζει στους άνδρες καλύτερα από αυτήν που θα έχει κάνει την ίδια πράξη έγκλημα.

Κοινωνία και άτομο

Οι νόμοι της κοινωνίας βρίσκονται «σε αδιάκοπη αντίθεση με το προσωπικό συμφέρον, δεδομένου ότι το προσωπικό συμφέρον βρίσκεται πάντα μέσα στο γενικό συμφέρον. Αλλά οι καλοί νόμοι για την κοινωνία είναι πολύ κακοί για τα άτομα που την αποτελούν· γιατί μια φορά τους προστατεύουν ή τους εγγυώνται, τους παρεμποδίζουν και τους υφαρπάζουν τα τρία τέταρτα [της ζωής].

Φόνος και έγκλημα 

Από περηφάνεια θεωρούμε το φόνο έγκλημα. Νομίζοντας ότι είμαστε τα καλύτερα πλάσματα του σύμπαντος, φανταστήκαμε βλακωδώς ότι κάθε βλάβη αυτού του υπέροχου πλάσματος έπρεπε αναγκαστικά να είναι ένα τεράστιο έγκλημα· πιστέψαμε ότι η φύση θα χανόταν αν το θαυμάσιο είδος μας εξαφανιζόταν από τη Γη, ενώ αυτή η πλήρης καταστροφή, αποδίδοντας στη φύση τη δημιουργική της ικανότητα που μας παραχωρεί, θα της ξανάδινε μια ενεργητικότητα που της την αφαιρούμε με τον πολλαπλασιασμό μας.

Αν το έγκλημα δεν έχει κάτι από αυτή τη λεπτότητα που βρίσκουμε στην αρετή, δεν είναι πάντα πιο υπέροχο, δεν έχει συνεχώς αδιάκοπα ένα χαρακτηριστικό μεγαλείου και υπεροχής, με τα οποία ξεπερνά και θα ξεπερνά πάντοτε τα μονότονα και θηλυπρεπή χαρακτηριστικά της αρετής;

Η μοίρα των άλλων δεν πρέπει να μετράει, όταν πρόκειται για τη δική μας ευημερία.

Θεός και φύση

Δεν μας χρειάζεται κανένας Θεός στη Γη· θα μας έβλαπτε αναπόφευκτα γιατί τα θελήματά του, που έπρεπε να είναι δίκαια, δεν θα ήταν δυνατόν να συμβιβαστούν με τις ουσιαστικές αδικίες των νόμων της φύσης· θα ήθελε συνέχεια το καλό, που η φύση δεν θα θέλει παρά με αντάλλαγμα το κακό που απορρέει από τους νόμους της ·θα ήθελε να ενεργεί πάντα, αλλά η φύση, της οποίας η αιώνια δράση είναι ένας από τους νόμους της, δεν μπορούσε παρά να βρίσκεται σε ανταγωνισμό και σε αιώνια αντίθεση μαζί του***.

Αμβλωση –Βρεφοκτονία

Κυρία ντε Σαιν-Ανζ: Eυγενία, γίνε ορκισμένος εχθρός αυτής της πληκτικής διαιώνισης… Σου το δηλώνω, η διαιώνιση με τρομάζει τόσο που θα έπαυα να είμαι φίλη σου από τη στιγμή που θα ήσουν έγκυος. Αν όμως σου συμβεί αυτό το κακό, χωρίς δικό σου σφάλμα, προειδοποίησέ με μέσα στις πρώτες επτά ή οκτώ εβδομάδες, και θα σε κάνω να αποβάλεις πολύ άνετα. Μη φοβάσαι τη βρεφοκτονία, αυτό το έγκλημα είναι στη φαντασία, είμαστε πάντα κύριες αυτού που κουβαλούμε στα σωθικά μας και δεν κάνουμε το παραμικρό κακό καταστρέφοντας το… με φάρμακα, όταν νιώθουμε την ανάγκη.

Eυγενία: Αλλά αν το παιδί ήταν έτοιμο να γεννηθεί;

Κυρία ντε Σαιν-Ανζ : Ακόμα κι αν είχε γεννηθεί, έχουμε την εξουσία να το καταστρέψουμε. Δεν υπάρχει πιο ατράνταχτο δικαίωμα στη γη από αυτό των μητέρων στα παιδιά τους. Δεν υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν αναγνωρίσει αυτήν την αλήθεια· βασίζεται στην λογική, σε αρχές.

Eυγενία: Αλλά πες μου, το φάρμακο που μου προσφέρεις για να καταστρέψω το έμβρυο μέσα μου, το χρησιμοποίησες σε άλλες περιπτώσεις;

Κυρία ντε Σαιν-Ανζ: Δύο φορές, και πάντα με τη μεγαλύτερη επιτυχία, αλλά πρέπει να παραδεχτώ ότι το χρησιμοποίησα μόνο τις πρώτες εβδομάδες. Ωστόσο, δύο γνωστές μου γυναίκες έχουν χρησιμοποιήσει το ίδιο φάρμακο στα μισά της εγκυμοσύνης, και με διαβεβαίωσαν ότι είχαν την ίδια επιτυχία. Υπολογίστε λοιπόν σε μένα, αγαπητή μου, αλλά σας συστήνω να μην βάζετε ποτέ τον εαυτό σας στην κατάσταση όπου το χρειάζεστε…

Eυγενία,…Εάν η φύση ήθελε να κρύψουμε κάποια μέρη του σώματός μας, θα είχε φροντίσει η ίδια. αλλά μας δημιούργησε γυμνούς, επειδή θέλει να είμαστε γυμνοί και κάθε  αντίθετη ενέργεια παραβιάζει κατάφωρα τους νόμους της.

Ελεγχος πληθυσμού

Μακριά από τον υπερβολικό πολλαπλασιασμό ενός λαού του οποίου κάθε πλάσμα είναι κυρίαρχο και να είστε πολύ σίγουροι ότι οι επαναστάσεις προέρχονται από υπερβολικά μεγάλους πληθυσμούς.

Εάν, για το μεγαλείο του Κράτους, παραχωρείτε στους πολεμιστές σας το δικαίωμα να σκοτώνουν ανθρώπους, για τη διατήρηση αυτού του ίδιου Κράτους, επιτρέψτε επίσης σε κάθε άτομο να επιδίδεται όταν θέλει, αφού μπορεί χωρίς να προσβάλει τη φύση, το δικαίωμα να απαλλάσσεται από παιδιά τα οποία δεν μπορεί να ταΐσει ή από τα οποία η κυβέρνηση δεν μπορεί να προσδοκά καμία βοήθεια · παρομοίως να μπορεί να απαλλάσσεται, με δική του ευθύνη και κίνδυνο, από όλους τους εχθρούς που μπορούν να τον βλάψουν, επειδή το αποτέλεσμα όλων αυτών των ενεργειών, απολύτως μηδαμινές από μόνες τους, θα είναι να διατηρήσουν τον πληθυσμό σας σε ηρεμία και ποτέ αρκετά πολυάριθμο για να ανατρέψει την κυβέρνησή σας.

Μάθετε, κυρία, ότι δεν υπάρχει τίποτα πιο παραπλανητικό από τα συναισθήματα του πατέρα ή της μητέρας για τα παιδιά****…

*Αποσπάσματα από τα έργα του Ιουστίνη, τα κακά της αρετής, Φιλοσοφία στο μπουντουάρ και από το βιβλίο του Bertrand D’Astorg, Introduction au monde de la terreur, Seuil 1945, στο οποίο εντυπωσιάζει ότι ο Σαντ παρατίθεται δίπλα στον Σαιν Ζυστ και το Ροβεσπιέρο….

**Η αιμομιξία αποτέλεσε κεντρικό θέμα των θεωρητικών του Διαφωτισμού κατά τον 18^ο αιώνα στο πλαίσιο της πλήρους απελευθέρωσης του ανθρώπου (J. Chammas, L’Inceste romanesque en France, 1715-1789).

*** Ακολουθώντας τον Σαντ, το Οικολογικό Κίνημα θεοποιεί τη φύση και αποφαίνεται ότι πλέον ρυπαντικός παράγοντας είναι ο άνθρωπος, γι’ αυτό και επίσημα συνιστά, προς το παρόν, «ένα λιγότερο παιδί». Εκπροσωπώντας την ακραία πτέρυγα αυτού του κινήματος, η Αμερικανίδα βουλευτής των Δημοκρατικών Αλεξάντρια Οκάζιο-Κορτές, μιλώντας σε ζωντανή μετάδοση στο Instagram ρώτησε τα 2,4 εκατομμύρια ακολούθους της: «Αν η επιστήμη επιβεβαιώνει πως η κλιματική αλλαγή θα κάνει τη ζωή των παιδιών μας πιο δύσκολη, τότε είναι σωστό να κάνουμε παιδιά;».

****Είναι να απορεί κανείς πώς τέτοιο επίπεδο σκέψης απέσπασε το θαυμασμό σημαντικών λογίων της Δύσης και ειδικά της Γαλλίας. Π.χ., ο ποιητής Πωλ Ελυάρ γράφει ότι «ένας από τους ανθρώπους που βοήθησαν τη σκέψη του είναι ο Σαντ». Ο Ζωρζ Μπατάιγ τον θεωρεί «υπέρτατο άνθρωπο», ο Μπρετόν «σουρεαλιστή μέσα στο σαδισμό του» ενώ οι Μισέλ Φουκώ και Ζακ Λακάν πλέκουν το εγκώμιό του.