του Alexandre Massaux, πολιτικού αναλυτή
Τα ευρωπαϊκά μέσα ενημέρωσης αποσιώπησαν και τον τρόπο που υπογράφηκε το συμβόλαιο μεταξύ της ΕΕ και Pfizer και τις μαυρισμένες παραγράφους που περιείχε σε αντίθεση με τη New York Times…
Αυτή η υπόθεση είναι το τελευταίο επεισόδιο που αντικατοπτρίζει την καλή υγεία της ερευνητικής δημοσιογραφίας στις Ηνωμένες Πολιτείες. Μια κατάσταση που έρχεται σε αντίθεση με την Ευρώπη.
Είναι νεκρή η ερευνητική δημοσιογραφία; Σίγουρα, όχι στις ΗΠΑ. Και επηρεάζει την ευρωπαϊκή πολιτική. Αυτή την εβδομάδα, ο ευρωπαϊκός τύπος αποκάλυψε ότι οι New York Times μηνύουν την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενώπιον του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αιτία: η άρνηση της Προέδρου της Επιτροπής να δημοσιεύσει τις ανταλλαγές της με τον διευθύνοντα σύμβουλο της Pfizer Albert Bourla. Αυτά τα μηνύματα ενδέχεται να περιέχουν πληροφορίες σχετικά με τη σύμβαση πολλών δισεκατομμυρίων της Επιτροπής για την αγορά δόσεων του εμβολίου Pfizer. Η υπόθεση αναφέρεται τώρα στον ιστότοποτου Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ενωσης ως Stevi και The New York Times κατά Επιτροπής Υπόθεση T-36/23.
Αυτή η υπόθεση είναι το τελευταίο επεισόδιο που αντικατοπτρίζει την καλή υγεία της ερευνητικής δημοσιογραφίας στις Ηνωμένες Πολιτείες. Μια κατάσταση που έρχεται σε αντίθεση με την Ευρώπη.
Τον Απρίλιο του 2021, η επικεφαλής του γραφείου των New York Times στις Βρυξέλλες Ματίνα Στέβις-Γκρίντνεφ έγραψε ένα άρθρο με τίτλο « Πώς η Ευρώπη σφράγισε μια συμφωνία εμβολίου Pfizer με SMS και κλήσεις» Το δημοσίευμα υπογραμμίζει το γεγονός ότι η συμφωνία αυτή ήταν αποτέλεσμα «προσωπικής διπλωματίας» εκ μέρους της Προέδρου της Επιτροπής με τον διευθύνοντα σύμβουλο της Pfizer Albert Bourla.
Εάν το άρθρο δεν αποφαίνεται, ωστόσο προκάλεσε αντιδράσεις, ιδίως για την έλλειψη διαφάνειας και τον φόβο σύγκρουσης συμφερόντων από την πλευρά της Ursula Von der Leyen. Αυτή η υπόθεση έχει αρχίσει να κυκλοφορεί στους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Η επιτροπή του ΕυρωπαϊκούΚοινοβουλίου καθώς και ο Ευρωπαίος Διαμεσολαβητής έχουν, για παράδειγμα, ασχοληθεί με την υπόθεση. Με μέτρια αποτελέσματα μέχρι στιγμής.
Παρά το άρθρο των New York Times , λίγα ευρωπαϊκά μέσα ενημέρωσης πρόβαλαν αυτή την υπόθεση. Η γερμανική εφημερίδα Bild έχει επίσης κινήσει δικαστικές υποθέσεις στο παρελθόν με σκοπό την αποκάλυψη εγγράφων που σχετίζονται με τη διαπραγμάτευση μεταξύ Επιτροπής και Pfizer.
Με αυτόν τον τρόπο, γινόμαστε μάρτυρες ενός παράδοξου φαινομένου όπου μια αμερικανική εφημερίδα διεξάγει περισσότερες έρευνες για την ευρωπαϊκή πολιτική από τη συντριπτική πλειοψηφία των ευρωπαϊκών μέσων ενημέρωσης.
Αυτή η περίπτωση δείχνει μια διαφορά στην πολιτική κουλτούρα μεταξύ των δύο ηπείρων. Παρά την πολιτική ρητορική, η αναζήτηση της διαφάνειας είναι λιγότερο περιζήτητη στην Ευρώπη από ό,τι στις ΗΠΑ. Παράδειγμα, η Ευρώπη δεν έχει δει μια υπόθεση όπως το Γουότεργκεϊτ που να είχε ως αποτέλεσμα την παραίτηση του Προέδρου Νίξον. Ομολογουμένως, κάποιες οδήγησαν σε παραιτήσεις υπουργών, αλλά όχι σε τέτοιου είδους κρατικό σκάνδαλο.
Αυτή η διαφορά προέρχεται από το σημαντικό βάρος του κράτους σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Γαλλία. Ο διαχωρισμός του Τύπου από το κράτος καθώς και από ομάδες συμφερόντων που περιστρέφονται γύρω από αυτό είναι απαραίτητος για την εξασφάλιση της ανεξαρτησίας των μέσων ενημέρωσης, ενός ουσιαστικού τμήματος της φιλελεύθερης δημοκρατίας.
Πηγή: https://www.contrepoints.org/2023/02/16/450648-new-york-times-v-ursula-von-der-leyen-une-lecon-de-democratie
