του Παντελή Σαββίδη
Σε σχόλιό μου, χθες, με τίτλο “Μην πυροβολείτε το Μητσοτάκη, ίσως δεν γνωρίζει τι κάνει» εξήγησα ποια είναι η διεθνής τάση προς ένα νέο ανθρωπολογικό είδος. Κάτι μεταξύ ανθρώπου και μηχανής. ΕΔΩ
Η επιχειρούμενη αποδόμηση της κάθε είδους ταυτότητας του ανθρώπου εκεί κατατείνει. Να αποδεχθεί ο άνθρωπος ως υποκείμενο αυτήν την τάση, μερικής, προς το παρόν, μηχανοποίησής του.
Για να γίνει αποδεκτή η αίρεση κάθε ταυτότητας πρέπει να χτυπηθεί η ταυτοτική αίσθηση στην ρίζα της. Και η ρίζα είναι το φύλο. Ο άνθρωπος συνειδητοποίησε την διαφορετικότητά του από τα πρώτα στάδια της συνειδητής λειτουργίας του. Στα στάδια αυτά, προφανώς, κατάλαβε πως είναι άνδρας ή γυναίκα αλλά δεν είχαν διαμορφωθεί, ακόμη, ούτε φυλές ούτε έθνη.
Αν, λοιπόν, χτυπηθεί η ταυτότητα στην ρίζα της, δηλαδή στο φύλο, τότε και η αίσθηση και άλλων διαφορετικοτήτων είναι εύκολη υπόθεση. Αποδομούνται εύκολα τα πάντα.
Για να γίνω σαφέστερος όταν δεν γνωρίζεις ή δεν σε ενδιαφέρει αν είσαι άνδρας ή γυναίκα, σε ενδιαφέρει αν είσαι Έλληνας ή Τούρκος;
Αυτή η επιλογή είναι αξιωματική για τους διαμορφωτές του μέλλοντος.
Θα μου πείτε πως υπάρχουν ισχυρά κινήματα ΛΟΑΤΚΙ και αυτά επέβαλαν τις πολιτικές που παρακολουθούμε.
Η απάντηση είναι πως τις καλύτερες και πιο προχωρημένες ιδέες να έχεις αν δεν είναι δυνατή η επικοινωνία τους με το κοινωνικό σύνολο κανείς δεν θα τις γνωρίζει. Και η επικοινωνία περνά μέσα από τα καυδιανά δίκρανα των ιδιοκτητών των ΜΜΕ. Οι οποίοι προφανώς, είναι στο παιχνίδι.
Είναι αναστρέψιμη αυτή η τάση;
Κατά τη γνώμη μου όχι. Η οικονομία και η εργαστηριακή έρευνα έχουν αυτονομηθεί από την πολιτική. Ούτε τη μια ούτε την άλλη μπορεί να επηρεάσει η πολιτική βούληση.
Παράδειγμα αντίθετης πολιτικής άποψης και ιδεολογίας από όσα αναφέρθηκαν παραπάνω είναι ο Πούτιν. Ο Πουτινισμός (κατά το μαρξισμός, λενινισμός, σταλινισμός κλπ) με όσα λέει εκφράζει μια παραδοσιακή αντίληψη της πολιτικής και της κοινωνίας. Με αυταρχικά, ολοκληρωτικά χαρακτηριστικά αλλά διαφορετική.
Αν ο Πούτιν εφαρμόσει στην πράξη την θεωρητική του αντίληψη θα μείνει η χώρα του πίσω στην εξέλιξη της Τεχνητής Νοημοσύνης. Και αυτό θα έχει επιπτώσεις στην ύπαρξή της. Ένας στρατός από καλά προγραμματισμένα ρομπότ θα καταβάλλει εύκολα τις ανθρώπινες ορδές των Ρώσων στα πεδία της μάχης.
Τι θα μπορούσαμε. Λοιπόν, να κάνουμε και ποιο είναι το ζητούμενο; Τέρμα η πολιτική;
Από τις αρχές της κοινωνικής ύπαρξής του ο άνθρωπος χρειάστηκε δύο θεσμούς για να μπορέσει να επιβιώσει. Ο ένας ήταν η πολιτική. Ποιος διοικεί την ομάδα και πως την διοικεί. Και ο άλλος η θρησκεία. Το ιερατείο το οποίο εν ονόματι των/του Θεού θα καταπραύνει τον φόβο και τον πόνο της υπαρξιακής αγωνίας.
Η νέα πολιτική πρόταση με προοδευτικό πρόσημο θα είναι εκείνη που θα επιδιώξει μια συντεταγμένη μετεξέλιξη προς το ζητούμενο με όλη την κοινωνία παρούσα και όχι να αφεθεί η εξελικτική πορεία στη φυσική-κοινωνική επιλογή.
Δηλαδή, όλοι μαζί προς ένα νέο είδος που θα προσομοιάζει περισσότερο σε άνθρωπο παρά σε μηχανή.
Σε ό,τι αφορά τη θρησκεία, το ερώτημα θα τεθεί την στιγμή που το νέο είδος πάρει μορφή. Θα έχει την μεταθανάτια αγωνία; Θα μπορέσει να πετύχει την αιωνιότητα;
Η απάντηση στο αν είναι δυνατή η αιωνιότητα είναι θετική. Είτε είναι ύλη είτε είναι ενέργεια η συνείδηση κάποια στιγμή θα κωδικοποιηθεί. Και θα μπορεί να μεταβιβαστεί. Η ύπαρξή μας είναι συνείδηση. Και αν η συνείδησή μας μεταβιβάζεται, θα υπάρχουμε όσο αυτή η μεταβίβαση είναι δυνατή.
ΥΓ: πολλή θεωρία θα πουν μερικοί. Η απάντηση: καθόλου. Όλα αυτά είναι ζητήματα που απασχολούν, ήδη, τα εργαστήρια. Άλλο αν στρουθοκαμηλίζοντας δεν θέλουμε να τα δούμε είναι άλλη υπόθεση.
Χαίρετε!
Οι προβληματισμοί του άρθρου είναι καίριοι. Ωστόσο, όσον αφορά τον γεωπολιτικό παράγοντα της σχετικής προβληματικής, ας μην παραβλεφθεί και το εξής ενδεχόμενο (τονίζω ότι πρόκειται για υπόθεση, όχι για βεβαιότητα):
Η Δύση, έχοντας πλεονέκτημα στην διάδοση προπαγάνδας (μέσω Hollywood, Netfix, διαδικτύου, μαζικού αθλητισμού κλπ) μπορεί να ισχυρίζεται ότι έχει κατακτήσει ήδη μία υπέρμετρη τεχνολογική ικανότητα με την οποία υποτίθεται ότι μπορεί να ξεπεράσει τα βιολογικά και διανοητικά όρια του ανθρώπου και προφανώς να κατασκευάσει ρομποτικές στρατιές, γενετικά τροποποιημένους οπλίτες κ.ο.κ. Με την διάδοση αυτής της εικόνας επιστημονικής φαντασίας σκοπεύει να παρασύρει τους γεωπολιτικούς της αντιπάλους (Ρωσία, Κίνα, Ιράν κλπ), ώστε αυτοί να επιδοθούν σε ατέρμονες και πολυδάπανες επιστημονικές έρευνες και προμήθειες, για να αντιμετωπίσουν τον φερόμενο νέο μεγάλο κίνδυνο. Με τον τρόπο αυτόν η Δύση αποσκοπεί στην εξάντληση των οικονομικών αποθεμάτων των αντιπάλων τους και στην τελική τους παράδοση, χωρίς να υπάρχει πραγματικά μία τέτοια τεχνολογική κατάκτηση.
Το έχουμε ξαναδεί το έργο κατά τις δεκαετίες του ’70 και του ’80: τότε η ΕΣΣΔ παρασύρθηκε σε έναν ανταγωνισμό με τις ΗΠΑ απέναντι στην υποτιθέμενη επιθετική ικανότητα του αμερικανικού διαστημικού προγράμματος (Space Shuttle program) και αργότερα απέναντι στον λεγόμενο “πόλεμο των άστρων” (Strategic Defense Initiative). Ποτέ δεν αποδείχτηκε ότι οι ΗΠΑ είχαν πράγματι αναπτύξει το διαστημικό υπερόπλο, αλλά η κατασπατάληση οικονομικών πόρων της ΕΣΣΔ για σχετικές αμυντικές επενδύσεις συνέβαλε στην διάλυση της τελευταίας.
Συνελόντι ειπείν, τα περί Τεχνητής Νοημοσύνης και Βιονικού Ανθρώπου έχουν έντονο το άρωμα της προπαγάνδας.
Σκέψεις ατάκτως και ασαφώς ερριμένες εν μέσω χαοτικών εξελίξεων
Υπάρχει η εξής δυσκολία με αυτά τα απείρων προεκτάσεων θέματα.
Προσπαθεί κανείς να διαμορφώσει μια στάση με τα σημερινά ανθρωπολογικά δεδομένα, τα οποία όμως θα ανατραπούν. Άρα, είναι εκ των πραγμάτων παρωχημένη η οποιαδήποτε απόπειρα διαμόρφωσης μιας στάσης, ή το πολύ-πολύ έχει πολύ στενό χρονικό ορίζοντα.
Δεν μπορούμε, για παράδειγμα, να διανοηθούμε τι συνέπειες θα έχει για την ανθρώπινη συνείδηση το να ζει αιώνια. Ο θάνατος είναι ασύλληπτος. Αλλά και η άπειρη ζωή είναι ασύλληπτη.
Μου φαίνεται ότι αν ένα πράγμα είναι σίγουρο είναι ότι πάντα ο νους θα ζει με το ασύλληπτο.
Ένα άλλο μείζον ζήτημα είναι η διαφύλαξη της ελεύθερης βούλησης.
Η ελεύθερη βούληση είναι κβαντικό φαινόμενο.
Δηλαδή, η απόφαση που λαμβάνω είναι απρόβλεπτη και για μένα τον ίδιο. Απλώς ενημερώνομαι για την απόφαση, την οποία εκ των υστέρων και καταχρηστικά θεωρώ δική μου.
Δηλαδή όχι μόνο υπάρχει ελεύθερη βούληση αλλά είναι τόσο ελεύθερη που δεν εξαρτάται ούτε από το άτομο. Δεν είναι παράδοξο να πούμε ότι είμαστε δούλοι της ελεύθερης βούλησής μας.
Ο κύριος Ίλον διέβη τον Ρουβίκωνα. Αποκτήσαμε πρόσβαση στη σκέψη; Ναι αλλά αφού τη σκεφτούμε, όχι πριν τη σκεφτούμε.
Μπορεί σύντομα να χρειαστεί να κατοχυρώνει ο κάθε άνθρωπος το copyright του εαυτού του.
Ένα άλλο πρόβλημα, όσον αφορά την τεχνητή νοημοσύνη, είναι η τυποποίηση, ο πληθωρισμός και η συνεπαγόμενη απώλεια αξίας. Όταν π.χ. το Chatgpt παράγει άπειρες εντυπωσιακές παραλλαγές γλωσσικών επιτευγμάτων, έχουμε έναν πληθωρισμό που απομειώνει την αξία του παραγόμενου λόγου, υπό την έννοια της εξάλειψης της μοναδικότητας.
Έτσι, το πραγματικά πρωτότυπο πνευματικό προϊόν θα αποκτήσει ακόμη μεγαλύτερη αξία αλλά με τίμημα την απόλυτη απαξίωση όλων των πνευματικών δημιουργημάτων που δεν είναι τόσο μοναδικά ώστε να μην υπόκεινται σε απομίμηση.
Ανθρώπινες ορδές όχι Ρώσων αλλά Ουκρανών βλέπουμε να σκοτώνονται υπό τις διαταγές του Ζελένσκι και των πανικοβλημένων αφεντικών του στην Ουάσιγκτον.
https://simplicius76.substack.com/p/sitrep-21824-avdeevka-liberated
Ενώ τα ρωσικά όπλα, σε γη και ουρανό, αποδεικνύονται ανώτερα των δυτικών.
https://simplicius76.substack.com/p/planetary-scare-russian-doomsday
Αυτό που κάποιοι ονομάζουν απαξιωτικά «πουτινισμό» είναι στην ουσία η χαλαρή συμμαχία του παγκόσμιου νότου (global south). Υλοποιείται μέσω των BRICS+, του BRI και άλλων πολυεθνικών οντοτήτων στις οποίες κυριαρχούν οι Κίνα, Ρωσία και Ινδία. Η συμμαχία αυτή θεωρεί αυτονόητη την ύπαρξη των 2 και μόνο 2 φύλων. Αγωνίζεται για τη διατήρηση φυλετικών, εθνικών και κοινωνικών ταυτοτήτων, καθώς και εθνικών συνόρων σε έναν πολυπολικό κόσμο που δεν θα καταδυναστεύεται πια από την διεστραμμένη woke πολιτικο-οικονομική ολιγαρχία της Ουάσιγκτον και των ευρωπαϊκών αποικιών της.
Φαίνεται λοιπόν ότι, ευτυχώς, δεν οδεύουμε προς κατάργηση της πολιτικής, των θρησκειών ή των ανθρώπινων αξιών αλλά προς έναν πολυπολικό κόσμο
Αυτό που περιγράφετε ως άλλη ιδεολογία + όσα είπε και θα πει σε επόμενες συνεντεύξεις ο Πούτιν είναι ένα σύνολο αντιλήψεων που κάπως πρέπει να ονομασθεί για να συνεννοούμαστε. Αυτό ονομάζω Πουτινισμό. Αν ο πουτινιοσμός είναι απαξιωτική αναφορά, τότε και ο λενινισμός είναι, επίσης απαξιωτική. Και ο σταλινισμός και ο φιλελευθερισμός κλπ. Είναι, όμως, έτσι;
η Κίνα εχει το πιο διατροφικό/δυστοπικο πολιτικό σύστημα. ούτε ώρα δεν θα αντέχατε σαν Κινέζος και εννοείται δεν θα μπορούσατε να εκφραστείτε ελεύθερα. Αυτή τη ζωή ονειρεύεστε και για εδω;
Έχετε δίκιο στο ότι ο όρος “πουτινισμός” δεν είναι καθ’ εαυτός απαξιωτικός. Αυτός και οι συναφείς προσωποποιημένοι όροι, όμως, χρησιμοποιούνται κατά κόρον από τις δυτικές ελίτ με απαξιωτική στόχευση.
Π.χ. αναφορά στον “πόλεμο του Πούτιν” στοχεύει στην εμπέδωση της ψευδούς εντύπωσης ότι ο πόλεμος αποτέλεσε τάχα προσωπική επιλογή ενός δικτάτορα που θέλει να επανασυντάξει τη Σοβιετική Ένωση. Στην πραγματικότητα, όλη η ρωσική ηγεσία και η συντριπτική πλειοψηφία του λαού αντελήφθησαν ότι το αμερικανοκίνητο, στρατιωτικοποιημένο και με σαφείς ναζιστικές ιστορικές καταβολές καθεστώς του Κιέβου αποτελούσε θανάσιμη απειλή όχι μόνο για τους ρωσικής συνείδησης κατοίκους της μετασοβιετικής Ουκρανίας, αλλά και για την ύπαρξη της ίδιας της Ρωσίας ως ενιαίο και ανεξάρτητο κράτος.
Έτσι, αυτά που λέει και αυτά που πρεσβεύει ο Πούτιν θα μπορούσαν, για μεγαλύτερη ακρίβεια και πειστικότητα, να διατυπωθούν περιφραστικά ως εξής:
– Σε επίπεδο κοινωνίας και ιδεών:
Προσήλωση στις παραδοσιακές αξίες, με κύριες τις πατρίδα, θρησκεία, οικογένεια.
(τρίπτυχο που οι οπαδοί της woke culture βλέπουν … απαξιωτικά)
– Σε εσωτερικό εθνικό επίπεδο:
Συγκεντρωτισμός και αυταρχισμός
(σε Ρωσία και Κίνα φαίνεται πως αυτά δουλεύουν ικανοποιητικά)
– Σε εθνικό πολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο:
Υπεράσπιση εθνικής κυριαρχίας (συνόρων αλλά και λειτουργίας του κράτους)
– Σε διεθνές επίπεδο:
Πολυπολική συνεργασία με βάση την ισότητα
Η “συντεταγμένη μετεξέλιξη [με ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα και] όλη την κοινωνία παρούσα” που προτείνετε αποτελεί ευγενή στόχο. Ως “μετεξέλιξη”, αναγκαστικά θα προκύψει από τα υπάρχοντα συστήματα ιδεών. Στην παρούσα φάση, η προσήλωση σε παραδοσιακές αξίες και η ισότιμη διεθνής οικονομική συνεργασία που προάγει ο “παγκόσμιος νότος” αποτελούν μάλλον καλύτερη βάση για την ιδεώδη μετεξέλιξη από ό,τι η παρούσα δύση.
Όσο για την woke δύση, τα είπε πολύ εύστοχα με μια φράση ο αληθινός πατριώτης και υπηρέτης των παλαιών παραδοσιακών αξιών της δύσης Σαμαράς:
«Ποτέ δεν είδα ένα τόσο ζοφερό τοπίο για τη Δύση, όσο αυτό που ζούμε σήμερα»
https://www.kathimerini.gr/politics/562885495/samaras-gia-gamo-omofylon-zeygarion-epikindyno-to-nomoschedio-katapsifizo/
δείχνουν να κερδίζουν τον αγώνα
(η τελευταία φράση “δείχνουν να κερδίζουν τον αγώνα” παρέμεινε εκ παραδρομής)
᾿Από μία σκοπιά εἶναι καταπληκτικό πόσο ἔχει προχωρήσει ἡ τεχνολογία, τί ἐργαλεῖα ἔχει στήν καθημερινότητα ὁ ἄνθρωπος εὔκολα στήν χρήση. ᾿΄Αν συγκρίνουμε τή ζωή ὅμως στόν γεωγραφικό χῶρο ὅπου βρισκόμαστε, ἀκόμα καί στήν ἀρχαιότητα οἱ ἄνθρωποι ὀργάνωσαν οἰκισμούς, ταξίδευαν σέ πολύ μακρινές ἀποστάσεις, ἀνέπτυξαν τέχνες, παιδεία, ἐπιστῆμες, καλλιέργειες, συμμετέχοντας οἱ ἴδιοι καί τελειοποιώντας τίς γνώσεις καί τίς ἐμπειρίες τους. Μέχρι τώρα. Μετά τήν εἴσοδο τῶν κινητῶν καί τῶν Η/Υ στήν ζωή μας, ἄρχισε ἡ ὀργάνωση τῆς ζωῆς στά ἀστικά κέντρα, ἡ ἐργασία μέσα ἀπό κλειστούς χώρους, ἡ ἀπομάκρυνση ἀπό τήν φύση. Μέχρι τώρα ὁ ἄνθρωπος μάθαινε νά ζεῖ μέσα στήν φύση, τιθασεύοντας τίς δυσκολίες καί παρατηρώντας τήν φύση, ζώντας μέ τούς ρυθμούς της. Μέ τόν νέο τρόπο ζωῆς καί τίς νέες τεχνολογίες, ὁ ἄνθρωπος ἔχει ὀπτικό πεδίο τέσσερις τοίχους καί τήν ψηφιακή ἐπικοινωνία μέ ὅλο τόν κόσμο. Δέν μαθαίνει ὅμως τήν ζωή στήν φύση, ἔχοντάς την ἐγκαταλείψει καί κακοποιήσει. ῾Η φύση ἤθελε Θεό, γιά νά συνεννοηθεῖς μαζί της. Στούς τέσσερις τοίχους χρειάζεται μία καλή σύνδεση στό ίντερνετ. ῾Ο ἄνθρωπος γίνεται ἕνα προστατευμένο ὄν ἀλλά μαλθακό, πού δέν γνωρίζει τήν γλώσσα τῆς φύσης, καί δέν ἐκπαιδεύεται σέ πολλές δεξιότητες.
῾Η γλώσσα τῆς φύσης καί τοῦ Θεοῦ ἀποτυπωνόταν στίς θρησκεῖες.
Οἱ κανόνες ζωῆς πού ἔχουν μελετηθεῖ στήν ᾿Ορθοδοξία, στά τυπικά νηστεῖες, προσευχές, ψαλμοί, εἰκονογραφία, περίοδοι νηστειῶν, ἑορτῶν, ἀργία Κυριακῆς, εἶναι πολύ σοφές γιά τόν ἄνθρωπο, ἄσχετα ἄν οἱ περισσότεροι τά ἐφάρμοζαν εἴτε ὑποχρεωτικά εἴτε χωρίς γνώση. Τήν σοφία αὐτῶν τῶν κανόνων δέν τήν ἔχουν μελετήσει ἀκόμα στήν σύγχρονη ἐποχή ὡς πρός τήν προστασία τοῦ ἀνθρώπου, τήν ἄσκηση, τίς ἀξίες, τόν στόχο τῆς ἀγάπης, τήν πορεία τῆς ψυχῆς γιά τόν κάθε ἄνθρωπο, τήν ζωή.
Μπορεῖ νά βρεθοῦν κανόνες γιά τόν νέο τρόπο ζωῆς, ἀλλά πῶς νά περιγράψουν τί αἰσθάνονταν γιά τό μεγαλεῖο τῆς φύσης ἤ γιά τόν Θεό, ὅσοι ἀντιλαμβάνονταν τήν σοφία της, τήν ἀγάπη πού ὑπάρχει, τήν δυνατή πορεία τοῦ ἀνθρώπου, καί τό ἀποτύπωσαν στίς ἀχειροποίητες εικόνες, στά ἀρχαῖα γλυπτά, στά ξωκλήσια, στούς ὕμνους, στά μεγάλα ἔργα τέχνης.
«Είχε μια πόρτα να σωθεί ο άνθρωπος: την αγάπη. Αυτή την Ωραία Πύλη! Θα την ανακαλύψουν άραγε, την τελευταία στιγμή; Όλα τα θαύματα αυτή τα έχει κάνει στον κόσμο!» (Ενώπιος Ενωπίω) Νικηφόρος Βρεττάκος
Μόνο του ήρθε στην σκέψη μου .
Το άραγέ του υπέροχου ελληνορθόδοξου Νικηφόρου Βρεττάκου περιλαμβάνει και τους άθεους -μη Χριστιανούς Ορθόδοξους – της Ελλάδος μας ,που αυξάνονται και πληθύνονται δυστυχώς μετά τον επισήμως άθεο τέως πρωθυπουργό κ. Τσίπρα-οι οποίοι δεν θα ανακαλύψουν την Ωραία Πύλη και κατά τον ποιητή θα εξαιρεθούν από τα μελλοντικά θαύματα της Ελλάδος μας, έστω;;;..
Πώς τά σκεφτήκατε αὐτά; Ἄνθρωποι δέν εἶναι μόνο οἱ Χριστιανοί ᾿Ορθόδοξοι.
῾Ο ποιητής μιλάει γιά ἀγάπη καί δέν ἐξαιρεῖ κανέναν. Δέν μιλάει γιά μελλοντικά θαύματα τῆς ῾Ελλάδος, ἀλλά γιά θαύματα ἀγάπης. Δέν εἶναι πιστοποιητικό ἀγάπης τό νά δηλώνεις Χριστιανός ᾿Ορθόδοξος.
«Ο Άνθρωπος είναι η απάντηση όποια κι αν είναι η ερώτηση» κατά τόν Μπρετόν.
Η Ωραία Πύλη σημειολογικά και ουσιαστικά του Βρεττάκου με παρέσυρε , την οποίαν αμφιβάλλω αν την τιμούν οι άθεοι , όταν ένας των οποίων ως υποψήφιος πρωθυπουργός μας είπε από εξέδρας το χριστιανικό ”ή θα τους τελειώσουμε ή θα τους μας τελειώσουν” ,χωρίς οι πολιτικοί του αντίπαλοι -χριστιανοί αυτοί -να το επαναλάβουν ,γιατί οι χριστιανοί έχουν εντολή να αγαπούν και τους εχθρούς τους .
Ευτυχώς αυτοί -και όλοι μας – έχουμε την ευκαιρία της συγγνώμης του ληστού επί του Σταυρού. Θυμάμαι τον Ανδρέα Παπανδρέου ,που στα στερνά της ζωής του του πήγε και στον λεγόμενο αυστηρό Μητροπολίτη Φλωρίνης τον μακαριστό Αυγουστίνο Καντιώτη.
Και κάτι χριστιανικό- Παύλειο-για όλους μας .
”Σκληρόν προς κέντρα λακτιζειν”.
Αὐτή ἡ φράση εἶναι πιό παλιά ἴσως καί ἡ ἑρμηνεία δύσκολη:
https://www.notospress.gr/apopseis/story/23056/skliron-soi-pros-kentra-laktizein
Δέν εἶναι ἐντολή ἡ ἀγάπη, δέν εἶναι νόμος τοῦ κράτους. Σέ αὐτή τήν ἱστοσελίδα γινόντουσαν κάποια χρόνια πρίν συζητήσεις περί ᾿Ορθοδοξίας, θυμᾶμαι τήν φράση ὅτι ἡ ᾿Ορθοδοξία εἶναι δρόμος, σχολεῖο. ῾Η πορεία τοῦ καθενός σέ αὐτόν τόν δρόμο πρός τήν φώτιση καί πρός τήν ἀγάπη. ῾Ο ᾿Ελύτης ἐμβαθύνοντας στήν πορεία του εἶπε «Είμαι ένας ειδωλολάτρης που του έτυχε ν’ αγγίξει από το άλλο μέρος, άθελά του, τη χριστιανική αγιότητα.». ῾Ο θαυμασμός πρός τήν φύση, πρός τόν ἄνθρωπο, μπροστά σέ ἔργα θαυμαστά, κάποια ἀπό αὐτά πού θεωρῶ ἔνθεα, δέν ἔρχεται ὡς ὑποχρέωση ἀλλά ὡς ἀλήθεια.
Τά ἐπαναλαμβάνω γιά νά διαβάζονται.
”Σκληρόν προς κέντρα λακτιζειν”.
Αὐτή ἡ φράση εἶναι πιό παλιά ἴσως καί ἡ ἑρμηνεία δύσκολη. (῾Ο σύνδεσμος παρακάτω).
Δέν εἶναι ἐντολή ἡ ἀγάπη, δέν εἶναι νόμος τοῦ κράτους. Σέ αὐτή τήν ἱστοσελίδα γινόντουσαν κάποια χρόνια πρίν συζητήσεις περί ᾿Ορθοδοξίας, θυμᾶμαι τήν φράση ὅτι ἡ ᾿Ορθοδοξία εἶναι δρόμος, σχολεῖο. ῾Η πορεία τοῦ καθενός σέ αὐτόν τόν δρόμο πρός τήν φώτιση καί πρός τήν ἀγάπη. ῾Ο ᾿Ελύτης ἐμβαθύνοντας στήν πορεία του εἶπε «Είμαι ένας ειδωλολάτρης που του έτυχε ν’ αγγίξει από το άλλο μέρος, άθελά του, τη χριστιανική αγιότητα.». ῾Ο θαυμασμός πρός τήν φύση, πρός τόν ἄνθρωπο, μπροστά σέ ἔργα θαυμαστά, κάποια ἀπό αὐτά πού θεωρῶ ἔνθεα, δέν ἔρχεται ὡς ὑποχρέωση ἀλλά ὡς ἀλήθεια.
Ὁ σχετικός σύνδεσμος:
https://www.notospress.gr/apopseis/story/23056/skliron-soi-pros-kentra-laktizein
Ωραίο άρθρο με Φουκουγιάμα και Βέμπερ. Οντως δεν μπορει να αγνοηθεί η ¨’φυσική επιστήμη¨ και ολες οι χωρες εχουν καταλάβει οτι το τζινι δεν μπορεί να επιστρέψει πίσω στο μπουκάλι. Ως αποτέλεσμα οι χωρες θα προχωρησουν προς την τεχνιτή νοημοσύνη και για πολεμικούς σκοπούς. Τώρα ποιος αρχηγός (Leiter) και πώς θα έχει παρει τη νομιμοποίηση για την αρχηγεία (Herrschaft) και να κουμαντάρει μια δομημένη ομάδα (Verband) ποιος ξέρει; Ομως επειδη στο παρελθον τεχνολογικες επαναστάσεις δεν εγιναν ενώ υπηρχε η τεχνολογια (ελληνιστικους χρονους αλλά και στα αραβικά χαλιφατα) και επειδή το λάθος του Φουκουγιάμα ηταν οτι η ανάγκη/σταθερά του ανθρώπου για αυτοπροβολή και εξουσια μπορεί να υπονομευθεί απο τη ίδια την ¨επιστημη” μια αυτονόμηση της επιστήμης θα πει οτι σιγουρα δεν θα υπάρχει επιστροφή. Τωρα εαν τα πράγματα θα αφεθουν στην φυσική επιλογή μα αυτο θα γίνει ουτως ή αλλος. Ειτε κατά μονας ειτε ομαδικά η ΄φυσική επιλογή΄δεν σταματά ακόμα και εαν εμείς οι ανθρωποι παρεμβαίνουμε αντιστέκοντας σε διαφορα φυσοκοινωνικά φαινομενα οποιος παρέμβει ποιο αποτελεσματικά θα επιζήση. Το ποσο αποτελεσματικά ομως θα φανεί πολυ μετά (αιωνες) την παρέμβαση και οχι άμεσα. Δεν βαριέστε ομως το ρωμαίικο ετέλεψε οπότε ισως συνεχίσει να υπάρχει σε κάποιον υπερυπολογιστή. Παντελή εσυ που είσαι και φυσικός μιας που υπάρχουν ψηφιακά νομίσματα θα μπορούσαμε άραγες να κανουμε μια ψηφιακή πολιτεία ενα ψηφιακό (εικονικό στον υπολογιστή) κράτος; ή πρέπει να γινουμε και εμεις ψηφίδες πρώτα;
Τα θέματα είναι πολύπλοκα και προς το παρόν θεωρητικά. Βέβαια έχουν ήδη περιγραφεί μέσω επιστημονικής φαντασίας, σε κινηματογράφο και βιβλία, όσο κι αν ήταν είδος παραμυθιού. Το θέμα είναι, κατά την άποψη μου το εξής: δεν είναι κακή η τεχνολογία, κακή είναι η εκμετάλλευση της. Πχ, κατά την άποψη μου πάντα, η τεχνολογία θα έπρεπε ήδη να έχει φτάσει τους ανθρώπους να δουλεύουν 4 μέρες ή και 3 την εβδομάδα, αντί για την απόλυση και την μιζέρια. Πχ τράπεζες. Μαζικές απολύσεις, επειδή μέσω e banking, κάνουμε εμείς την δουλειά. Και επειδή την κάνουμε την δουλειά, τους πληρώνουμε κιόλας, μέσω προμηθειών κλπ. Τραινα και λεωφορεία χωρις οδηγούς (θεε μου αυτό στην Ελλάδα κυρίως δεν μπορώ να το διαχειριστώ), ο καθένας που οδηγεί θεωρεί ότι φορά στέμμα στο κεφάλι και οι υπόλοιποι προσκυνούν. Χειρουργεία στα οποία παλιά έμενες μέσα 8 και 10 μέρες, σήμερα 1 και 2 είναι το όριο. Δλδ θέλω να πω ότι η τεχνολογία (δημιούργημα μας) είναι καλή. Η όποια πρόοδος είναι καλή. Η εκμετάλλευση της είναι το θέμα. Η εκμετάλλευση εναντίον των ανθρωπων. Πχ, ξέρω ότι η Κούβα είχε αναπτύξει τρομερές τεχνικές ιατρικές. Θεράπευε εγκαύματα 90 ο/ο (η Ελβετία τα πήρε), καρδιακα πρώτη και σε είδη καρκίνου φοβερές ανακαλύψεις. Ήρθε τίποτε σε μας;;; Ή λόγω εμπάργκο τίποτε απολύτως;;;
Θέλω να πω, ολόκληρη αυτή η ραγδαία πρόοδος, στρέφεται εναντίον μας. Και μεν ανέκαθεν στρεφόταν εναντίον της μάζας του ανθρώπινου πληθυσμού, αλλά η ένσταση μου τον 21ο αιώνα νομίζω ότι θα έπρεπε να έχουμε μάθει κάτι από την μέχρι τώρα πορεία μας.
Δεν μπορεί να πηγαίνουμε στο διάστημα και να ζούμε στον μεσαίωνα. Στον νέο μεσαίωνα.
Γιατί πρέπει να φοβάμαι τις μηχανές;;; Αφού υποτίθεται με βοηθάνε. Τώρα… αν κάποιος βρεθεί πίσω από το χακαρισμα των τσιπακιων που βάζει ο μασκ στους εγκεφάλους, (μπορεί να βοηθήσουν τυφλούς, κωφούς και δεν ξέρω τι) δεν είναι θέμα μηχανών. Είναι θέμα εξουσίας ανθρωπων πάνω στο είδος τους.
Και επίσης, η θρησκεία (όχι η πίστη, που αφορά το δέος έναντι αυτών που δεν μπορείς να ερμηνεύσεις) ήταν η πολιτική και η οργάνωση και η επιστημονική σκέψη των κοινωνιών. Γι αυτό είμαστε ακόμη προσκολλημένοι. Είναι η αρχέγονη μας συγκρότηση σε κοινωνία.
Και εγώ νόμιζα κυρία Ελένη ότι στην παραπομπή σας θα διάβαζα καμιά θεολογική άποψη για την Παύλειο φράση .
Τι να διαβάσεις και να πεισθείς εις από το ιστότοπο νότος πρες.
Όσο για τον μεγάλο Ελύτη δεν νομίζω ότι αμφιβάλλετε και εσείς ότι περιλαμβάνει όλους μας -νηστεύσαντες και μη νηστεύσαντες- .
Αγαπάμε και τους μη νηστεύσαντες ,αλλά ας μη τους ”βάζουμε και στον κόρφο μας”. Λογικό δεν είναι ;;;.
«Σκληρόν σοι προς κέντρα λακτίζειν…»
Αὐτή ἡ φράση κύριε Σταῦρο, εἶναι τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Λουκᾶ γιά τό ὅραμα τοῦ Σαούλ, ὅπως διάβασα στό συγκεκριμένο ἄρθρο καί εἶναι φράση γνωστή ἀπό τήν ἀρχαιότητα.
Οἱ ἑρμηνεῖες ἐπιπέδου θεολογικοῦ. Τά βιώματα τοῦ κάθε ἀνθρώπου δέν μποροῦν νά προσεγγισθοῦν ἀπό ἄλλον.