Με αφορμή τον Αντεντοκούμπο.

Print Friendly, PDF & Email
- Advertisement -

Χάρηκα και εγώ που ο Αντεντοκούμπο είχε αυτήν την εκπληκτική εξέλιξη. Κυρίως με εντυπωσίασε η ιστορία του ανθρώπου και η σημερινή του στάση με το δημόσιο λόγο του.
Για το τι είναι ο κάθε άνθρωπος πιστεύω πως το καθορίζει μόνο αυτός. Είναι αυτό που θέλει να είναι, αυτό που νοιώθει ότι είναι.
Θα ήθελα να διατυπώσω, όμως, μια απορία που δεν αφορά τον εκπληκτικό Αντεντοκούμπο. Αλλά, τους λοιπούς Έλληνες.
Το 2017 ο Λεωνίδας Καβάκος ανακηρύχθηκε ως ο καλύτερος μουσικός της χρονιάς στον κόσμο.
Το γνωρίζει κανείς;
Γιατί στη μια περίπτωση το γεγονός είναι τόσο εντυπωσιακό και στην άλλη περνά απαρατήρητο;
Θα μου πείτε, τον έξυπνο θέλεις να κάνεις;
Όχι, βεβαίως. Αλλά υπάρχουν τομείς όπου Έλληνες διακρίνονται διεθνώς καταβάλλοντας μεγάλες προσπάθειες. Η αναγνώρισή τους έχει πολλά θετικά αποτελέσματα στη χώρα και το λαό της. Δεν πρέπει να το εκτιμήσουμε;
Η αναγνώριση, για παράδειγμα, της ικανότητας νέων παιδιών στις μαθηματικές Ολυμπιάδες και η προβολή του παραδείγματός τους δεν θα ανεβάσει τον μέσο όρο της σχετικής γνώσης; και αυτό δεν θα έχει πολλαπλάσια ευεργετικά αποτελέσματα;
Δεν λέω, λόγω παγκοσμίου ενδιαφέροντος, μια διάκριση στο NBA θα είναι, πάντα, διαφορετική.
Αλλά, με αφορμή το παράδειγμα Αντεντοκούμπο, ας σκεφτούμε και τις περιπτώσεις στις οποίες αναφέρθηκα.

spot_img

10 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Αγαπητες ΑΝΙΧΝΕΥΣΕΙΣ η απαντηση στο ευλογο ερωτημα σας ειναι απλουστατη , οπως και εσεις θα διαπιστωσετε.
    Ολοι οι υπολοιποι πρωτευσαντες Ελληνες ειναι Ελληνες εξ Ελληνων γονεων το γενος- μουσειακη εκφραση πια- και ουδεις προερχεται απο μεταναστες γονεις, που κατα μεγαλο ποσοστο αριστεροδιεθνοποιημενων Ελληνων, υπερτερουν σε ολα και ειναι αξιοι διθυραμβικων επαινων.
    Δεν διαπιστωσατε οτι παρ’οτι ο κ. Αντεντοκουμπο- που μπορουσε να ελληνοποιησει-σμικρυνει καπως το επιθετο του για να γινει συνθημα σαν τον Γκαλη -πηρε την ιθαγενεια απο την συγκυβερνηση της Ν.Δημοκρατιας-ΠΑΣΟΚ το 2013 -εγιναν ομηρικοι καυγαδες επι 5ωρο στην Δημοσια τηλεοραση γιατι οι γονεις του -μεταναστες που δεν εγνωριζαν ελληνικα και δεν πληρουσαν αλλα προσοντα για την χορηγηση της ιθαγενειας και σαυτους (οπως και σε χιλιαδες αλλους Αφρικανους κλπ)μεταναστες για λογους ισοτητος -δεν θα επαιρναν το ειδικο επιδομα των μεταναστων -που τωρα παιρνουν ,πλουσιοι και φτωχοι- απο μια κυβερνηση της Ν.Δημοκρατιας ,που δεν ψηφισε τον σχετικο νομο , ο οποιος φυσικα ψηφιστηκε για να αποφερει εκλογικα αποτελεσματα στον ΤσιπροΣυριζα.
    Τι να κανουμε ο εξαιρετος βιολιστης κ. Λεωνιδας Καβακος -και οι υπολοιποι πρωτοι μας-δεν ειναι ελληνοποιηθεις μεταναστης απο μεταναστες γονεις και κατα τον πρωην υπουργο Πααιδειας κ. Μπαλτα ως αριστος -της τρισκαταρατης αριστειας -ειναι αποσυναγωγος .
    Ας κανουμε υπομονη . Εννεα συν μια ημερες εμειναν μεχρι τις εκλογες , για να ξαναγαπηθουμε ολοι οσοι ειμαστε Ελληνες εξ Ελληνων ,η, Ελληνοποιηθεντες χωρις διακρισεις , γιατι ολοι ειμαστε υποψηφιοι -οπως ο Γιαννης μας ο μπασκετμπωλιστας – να φορεσουμε την φανελλα της Εθνικης Ελλαδος.

  2. Εξαιρετικό το σημείωμά σας! Απολύτως σωστά όσα γράφετε.

    Το 2007 ο Ιωσήφ Σηφάκης έλαβε το βραβείο Τούρινγκ (το “Νόμπελ της πληροφορικής”), το οποίο αποτελεί ίσως την μεγαλύτερη διάκριση Έλληνα επιστήμονα της εποχής μας, αλλά ο σημαντικός αυτός επιστήμονας παραμένει μάλλον άγνωστος στο πλατύ κοινό, ακόμα και σε ανθρώπους με επιστημονική κατάρτιση.
    Το 2008 η Διεθνής Αστρονομική Ένωση ονομάτισε έναν αστεροειδή “Tsiganis” προς τιμήν του Έλληνα αστροφυσικού Κλεομένη Τσιγάνη, αλλά αυτό το γεγονός έχει προβληθεί ελάχιστα.

    Η Ελλάδα θα έπρεπε να είχε ως επίσημο στόχο την κατάκτηση ενός (τουλάχιστον) Νόμπελ φυσικών επιστημών και όσο το δυνατόν περισσότερες διακρίσεις σε διαφόρους επιστημονικούς τομείς (βραβείο Άμπελ στα μαθηματικά κλπ).
    Καλό το μπάσκετ και το φουτμπόλ, αλλά αυτά από μόνα τους δεν ανεβάζουν το μορφωτικό επίπεδο, ούτε φέρνουν παραγωγική και τεχνολογική ανασυγκρότηση στην χώρα.

    • Σαφώς συμφωνώ κι εγώ με το σημείωμα, πόσοι και πόσοι διαπρέψαντες Έλληνες σε πολλούς κλάδους παραμένουν άγνωστοι στο ελληνικό κοινό, αλλά είναι ό,τι ενδιαφέρει το τελευταίο περισσότερο. Ποιος να ενδιαφερθεί για τον Καβάκο, όταν αγνοεί εντελώς μία Παξινού, έναν Μητρόπουλο, ή ίσως ακόμη και μία Μαρία Κάλλας; Τον Σηφάκη θα ξέρει;

      Διαφωνώ, όμως, με την φράση “Η Ελλάδα θα έπρεπε να είχε ως επίσημο στόχο την κατάκτηση ενός (τουλάχιστον) Νόμπελ φυσικών επιστημών και όσο το δυνατόν περισσότερες διακρίσεις σε διαφόρους επιστημονικούς τομείς (βραβείο Άμπελ στα μαθηματικά κλπ). Η Ελλάδα, ως κράτος, δεν θέτει τέτοιους στόχους. Δεν είναι μέσα στις αρμοδιότητες ενός κράτους αυτοί. Τέτοιους στόχους θέτουν, ή επιτυγχάνουν ΑΤΟΜΑ και μόνο και μάλιστα όχι για τον στόχο. Δηλαδή, για παράδειγμα ο Σηφάκης, δεν νομίζω ότι πέτυχε ό,τι πέτυχε γιά να πάρει το Τούριγκ, ή να γίνει ιππότης τής Λεγεώνος τής Τιμής, από τον πρόεδρο Σαρκοζύ.

      • Σύμφωνοι, κανονικά τέτοιοι στόχοι δεν αποτελούν αρμοδιότητα ενός κράτους. Ωστόσο ένα κράτος μπορεί να ενισχύει το ατομικό έργο σε καθορισμένους τομείς και να συμβάλλει στην προβολή του έργου αυτού σε διεθνές επίπεδο.
        Στην Ελλάδα το 2016 είδαμε ότι η κυβέρνηση (μαζί με μία μεγάλη μερίδα του Τύπου) πήρε στα ζεστά το ενδεχόμενο να δοθεί Νόμπελ Ειρήνης σε κατοίκους των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου. Από σχετικό δημοσίευμα της εποχής διαβάζουμε:
        “Ο υπουργός μεταναστευτικής πολιτικής Γιάννης Μουζάλας δήλωσε πως η κυβέρνηση εξετάζει τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να είναι υποψήφιοι για Νόμπελ οι κάτοικοι των νησιών και για το λόγο αυτό έχει ζητήσει από ειδικούς να μελετήσουν το ζήτημα.”

        https://tvxs.gr/news/ellada/pano-apo-200000-ypografes-gia-tin-aponomi-nompel-eirinis-stoys-iroes-toy-aigaioy

        Η στήριξη στην υποψηφιότητα των νησιωτών ήταν σωστή και δίκαιη. Όμως δεν είδαμε καμία ελληνική κυβέρνηση να επιδεικνύει ανάλογο ζήλο για επιστημονικές διακρίσεις.

        • Το κράτος οφείλει να μεριμνά για την παιδεία και την εκπαίδευση των πολιτών του και μπορεί και πρέπει να αξιοποιεί τα αποτελέσματα τής έρευνας και δη τής τεχνολογίας (βλέπε, Ταϊβάν, Ελβετία, Ισραήλ κι εσχάτως Εσθονία, που πριν 30 χρόνια ακόμη στέναζε κάτω από την σοβιετική μπότα.

          Η περίπτωση τού 2016 είναι καθαρή προπαγάνδα για το πόσο βοήθησαν τούς “πρόσφυγες” (λέγε λαθρομετανάστες), ο δε Μουζάλας ένας εντελώς ηλίθιος. Μην μπερδεύεσαι.

          • Αγαπητέ δεν μπερδεύομαι καθόλου.
            Η προπαγάνδα στην περίπτωση του 2016 είναι αυτονόητη. Ανέφερα το παράδειγμα ακριβώς για να δείξω πώς οι κυβερνήσεις (και δη η συγκεκριμένη) αναδεικνύουν ως σημαντικό επιλεκτικά αυτό που τις συμφέρει. Νομίζω ότι αυτό έγινε κατανοητό.

            Κατά τα άλλα όσο αφελές είναι να πιστεύει κανείς ότι τα αθλητικά έπαθλα κερδίζονται χωρίς ντοπάρισμα, άλλο τόσο αφελές είναι να θεωρήσει ότι οι διακρίσεις στην επιστήμη και στην τέχνη έρχονται άνευ δημοσίων σχέσεων και οργανωμένου συστήματος προβολής.
            Το ζήτημα είναι αν θέλουμε ως έθνος να έχουμε τέτοιες διακρίσεις ή μας αρκεί το Euro 2004 και η Eurovision.
            Πάντως η Τουρκία καμαρώνει για το Νόμπελ Χημείας που έχει κατακτήσει.

          • Ως έθνος θέλομε να έχομε άξια τέκνα, που να ενδιαφέρονται γι αυτό, απ’ όποιο μετερίζι κι αν πολεμούν και να το υπηρετούν (βλέπε εθνικούς ευεργέτες Σίνα, Αβέρωφ, Αρσάκη κ.ά.), Αλέξανδρο και Δημήτριο Υψηλάντη, για να μην επεκταθώ. Νομίζω ότι έγινα κατανοητός.

            Τι δημόσιες σχέσεις και οργανωμένο σύστημα προβολής είχε ο Σηφάκης, ο Καφάτος (τον ξέρεις;), η Παξινού και πολλοί άλλοι;

            Στο προηγούμενο σχόλιό μου, αν και γνωστό, παρέλειψα να σημειώσω ότι στην Ελλάδα δεν πάσχομε από έρευνα και ερευνητικά μυαλά. Πόσες πατέντες έχει βγάλει μόνο το ΙΤΕ τού ΠΚ; Όλες μένουν αναξιοποίητες στα συρτάρια των υπουργείων, μέχρι να βρεθεί κανένας Αμερικανός, Ιάπωνας, ή όποιος τέλος πάντων, να τις αγοράσει και αξιοποιήσει. Το ελληνικό κράτος δεν ενδιαφέρεται. Πώς θες να προκόψει; Σύγκρινέ το με τα κράτη που προανέφερα.

          • Την περίπτωση του Τομ Υψηλάντη την ξέρεις; Γιατί ενώ μετείχε στην ερευνητική ομάδα του Σεγκρέ δεν πήρε Νόμπελ και ο ίδιος;
            Στον τομέα της λογοτεχνίας ποιος θεωρείται διεθνώς ως σημαντικότερος ποιητής, ο Καβάφης ή ο Σεφέρης; Ποιος όμως πήρε Νόμπελ από τους δύο; Δυστυχώς δεν αρκεί πάντα η αξία για να έρθει η επιβράβευση.

            Η σημασία της αξιοποίησης του ερευνητικού έργου που γίνεται στην χώρα είναι δεδομένη. Και ναι, συμφωνώ ότι “στην Ελλάδα δεν πάσχομε από έρευνα και ερευνητικά μυαλά”. Εξυπακούεται επίσης ότι πρέπει το έργο τους να αξιοποιηθεί στην χώρα μας.
            Εδώ όμως αναφερόμαστε στην αναγκαιότητα της προβολής και της ανάδειξης του έργου των Ελλήνων του πνεύματος στην διεθνή κοινότητα. Το ένα ζητούμενο δεν αναιρεί το άλλο.

  3. Προσωπικά, ανέκαθεν με ενοχλούσε το γεγονός ότι ένας επιστήμονας (ας πούμε στην Ιατρική), μπορεί να να είναι βυθισμένος μια ζωή μέσα σε ένα lab κάνοντας πειράματα με ιστούς για τη θεραπεία κάποιου καρκίνου και να ζει με το βασικό της Ουγγαρίας πχ, όταν την ίδια στιγμή ένα αγράμματο πιτσιρίκι από την Αργεντινή όπως ο Messi κερδίζει εκατομμύρια από συμβόλαια, sponsors, τηλεοπτικά δικαιώματα κλπ.

    But, that’s life που λένε. Από τη στιγμή που η Ολυμπιάδα, τα ρεκόρ, ο αθλητισμός, η μπάλα κλπ συνδέονται αποκλειστικά με τα €€€, όλα τα άλλα είναι κουβέντα καφενείου. Η Ελλάδα αναγνώρισε με ταχύτητα τους αρσιβαρίστες από το πρώην Σοβιετικό μπλοκ, σε αντίθεση (για παράδειγμα) με ένα παιδί μετανάστη που γεννήθηκε στην Ελλάδα και πήγαινε στο νυχτερινό (διότι το πρωΐ δούλευε σε βενζινάδικο) και έμεινε ξέμπαρκο, χωρίς εθνική ταυτότητα.

    Στο αντίθετο πλάνο, θυμάμαι επίσης πολύ συγκεκριμένα την ΠΙΚΡΙΑ εκείνης της πρωταθλήτριας στην ξιφασκία, όπου με (λιγότερο από μισή καρδιά) απέρριπτε προτάσεις από την Τουρκία για να κατέβει με τη σημαία της.

    Για να γυρίσουμε όμως στο αρχικό, δε μπορούμε να έχουμε την απαίτηση η μάζα να έχει τη δυνατότητα να παρακολουθεί τι συμβαίνει στο βιβλίο, στη “σοβαρή” μουσική, στην έρευνα τομέων της Πληροφορικής κ.ο.κ. Οι ερευνητές πρέπει σε κάθε τομέα να κάνουν αυτό που πρέπει να κάνουν, χωρίς να προσδοκούν οφέλη. Αν έχεις σαν στόχο μονίμως τα €, οι πιθανότητες να αποτύχεις είναι μεγάλες.

    Σε κάθε περίπτωση, η αναγνωρισιμότητα (το celeb status δηλ) μπορεί να αποφέρει εκατομμύρια (στην κυριολεξία). Η οικογένεια Kardashian είναι το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα – extreme, αλλά απολύτως πραγματικό. Ο μπαμπάς (τώρα μαμά lol), έχει χρυσό μετάλιο στο δέκαθλο. Ι kid you not, που λένε και οι Γιάνκηδες.

    https://en.wikipedia.org/wiki/Caitlyn_Jenner

Leave a Reply to Banned_Member Ακύρωση απάντησης

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
29,800ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα