Γράφει ο

Δρ. Κων/νος Αποστόλου-Κατσαρός*

Οι πρόσφατοι θερμοί εναγκαλισμοί Δένδια-Τσαβούσογλου, η αποφυγή των εν δυνάμει ενοχλητικών ερωτήσεων των δημοσιογράφων στις κοινές δηλώσεις των δύο υπουργών μετά τις συνομιλίες, και η εφαρμογή της παλιάς συνταγής της «συνεργασίας» σε θέματα «χαμηλής πολιτικής» για την αποφυγή αντιμετώπισης των καυτών θεμάτων των ελληνοτουρκικών, δημιούργησαν μια επίπλαστη εικόνα ελληνοτουρκικής σύμπνοιας στη βάση μιας υποτιθέμενης «θετικής ατζέντας».

Ώρες πριν την καλοστημένη φιέστα όμως, πραγματοποιούνταν 51 παραβιάσεις του FIR της Αθήνας, ενώ ήταν σε ισχύ η παράνομη NAVTEX για «ερευνητικούς» σκοπούς του τουρκικού ερευνητικού πλοίου «Tubitak Marmara» στην περιοχή μεταξύ Χίου-Σάμου-Ικαρίας, η οποία είναι εναρμονισμένη πλήρως με το τουρκικό αφήγημα που λέει ότι τα ελληνικά νησιά επικάθονται στην τουρκική υφαλοκρηπίδα και διαθέτουν μόνο αιγιαλίτιδα ζώνη.

Και εν μέσω αυτού του κλίματος «ευφορίας», αφού πρώτα ο Ν. Δένδιας δημοσίως επιβεβαίωσε ότι σε ορισμένα από τα σοβαρά ζητήματα υπάρχουν «διαμετρικά αντίθετες θέσεις», ανακοινώνεται η συνάντηση Ερντογάν-Μητσοτάκη στις 14 Ιουνίου στη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ, για να συζητήσουν άραγε τι;

Μέσα σε αυτό το θέατρο του παραλόγου όμως, ήρθε και η απάντηση που ενδεχομένως να δίνει κάποιες εξηγήσεις. Ο καλά πληροφορημένος Μανώλης Κοττάκης αποκάλυψε ότι κύκλοι στην Ελλάδα και στο Στρασβούργο (Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων), κτίζουν μια ατμόσφαιρα πρωτοφανών πιέσεων προς τον Άρειο Πάγο για να αναγνωρίσει την «Τουρκική Ένωση Ξάνθης», άρα τουρκική μειονότητα, και μάλιστα επειγόντως, πριν από τις 14 Ιουνίου που είναι προγραμματισμένη η συνάντηση Ερντογάν-Μητσοτάκη. Αυτή είναι εν τέλει η «θετική ατζέντα», να αναγνωρίσουν δηλαδή οι Έλληνες δικαστές «τουρκική μειονότητα»… Απόφαση που θα προλειαίνει το έδαφος για την αποδοχή της ύπαρξης τουρκικής μειονότητας από την κυβέρνηση Μητσοτάκη, η οποία «βαριά τη καρδία» θα αποδεχτεί την απόφαση του Αρείου Πάγου. Μια τέτοια απόφαση θα αποτελέσει το έναυσμα για την αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάννης. Άλλωστε μην ξεχνάμε ότι ίδιος ο Κ. Μητσοτάκης ανακίνησε το θέμα της Λωζάννης τον Ιανουάριο του 2020, όταν επισκεπτόμενος το Τάρπον Σπρίνγκς της Φλόριδα, προχώρησε σε μια δήλωση για τον Ελευθέριο Βενιζέλο και την προ 98 ετών επίσκεψή του εκεί (30 Ιανουαρίου 1922), 18 μήνες πριν από τη υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάννης (24 Ιουλίου 1923) και επτά μήνες πριν από την Μικρασιατική Καταστροφή.

 

«Λίγους μήνες μετά και καθώς ετοιμαζόταν ύστερα από τη μεγάλη εθνική καταστροφή να διαπραγματευτεί τη συνθήκη της Λωζάννης, οι Έλληνες από το Τάρπον Σπρίνγκς του έστειλαν ένα ευχητήριο τηλεγράφημα, το οποίο αναζήτησα και βρήκα. Του ευχήθηκαν καλή δύναμη για το καλό του Έθνους», δήλωνε τότε ο Κ. Μητσοτάκης.

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, άλλο δημοσίευμα της «Εστίας» αποκάλυψε ότι η ατμόσφαιρα ήταν κάθε άλλο παρά ευχάριστη πίσω από τις κλειστές πόρτες της συνάντησης Δένδια-Τσαβούσογλου. Η Τουρκία, αποκαλύφθηκε ότι πλέον δεν ζητεί να μας σύρει στη Χάγη με ανοικτή ατζέντα, αλλά απαιτεί στο συνυποσχετικό να γίνει δεκτή η ύπαρξη των «γκρίζων ζωνών», αλλά και το ζήτημα της αποστρατιωτικοποιήσεως των νησιών μας. Είναι σαφές ότι τέτοιο συνυποσχετικό θα συνιστούσε από μόνο του αναγνώριση των τουρκικών διεκδικήσεων, ενώ κανείς δεν εγγυάται ότι τελικά η Τουρκία θα αποδεχτεί την όποια απόφαση της Χάγης.

Άξιον απορίας βέβαια είναι το γιατί ορισμένοι επιχειρούν να παρουσιάσουν ένα «θετικό» κλίμα στα ελληνοτουρκικά. Εκτός κι αν βέβαια θεωρήσουμε ότι στόχος μας είναι η αναθεώρηση της Λωζάννης και η επίσημη αναγνώριση του πυρήνα των τουρκικών διεκδικήσεων έναντι της χώρας μας. Το μόνο σίγουρο είναι ότι το καλοκαίρι προμηνύεται καυτό…

*Διετέλεσε λέκτορας και επιστημονικός συνεργάτης στο Πανεπιστήμιο του Μπράιτον της Βρετανίας, από το οποίο κατέχει μεταπτυχιακό και διδακτορικό τίτλο. Αρθρογραφεί για θέματα γεωπολιτικής, άμυνας και πολιτικής. Εργάζεται ως ειδικός τεχνικός σύμβουλος.