Κ. Χολέβας: Ας είμαστε επιφυλακτικοί με τη Διπλωματία των Σεισμών

Print Friendly, PDF & Email
- Advertisement -

Είμαστε ανθρωπιστές, αλλά δεν είμαστε αφελείς. Βοηθούμε κάθε λαό που πλήττεται από σεισμούς και άλλες φυσικές καταστροφές. Δεν προσδοκούμε, όμως, απότομη αλλαγή των πολιτικών και διπλωματικών δεδομένων στις ελληνοτουρκικές σχέσεις.

Μακάρι να σταματήσουν οι τουρκικές απειλές και στα λόγια και στα έργα. Αλλά καλό είναι να έχουμε κατά νου ορισμένες κρίσιμες παραμέτρους που δίνουν μία διαφορετική εικόνα της “διπλωματίας των σεισμών”.

  1. Το ιστορικό παρελθόν της διπλωματίας των σεισμών δεν πρέπει να αγνοηθεί. Το 1939, μετά τον καταστροφικό σεισμό στην Τουρκία, η ελληνική κοινωνία ανταποκρίθηκε με εράνους και με αποστολή βοηθείας. Η αγνωμοσύνη του τουρκικού καθεστώτος φάνηκε γρήγορα: Στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου η Άγκυρα ως Επιτήδειος Ουδέτερος συζητούσε και με τον Χίτλερ και με τους Άγγλους για να μπει στον πόλεμο με αντάλλαγμα τα ελληνικά νησιά ακόμη και τη Θράκη. Την ίδια περίοδο άρχισε ο διωγμός της ελληνικής μειονότητας στην Κωνσταντινούπολη με μοχλό τον βαρύτατο φόρο (varlik vergisi). Τρία χρόνια μετά τον καταστροφικό σεισμό και την ελληνική εκδήλωση συμπαράστασης!
  1. Το 1999 η προσέγγιση μετά τον σεισμό στην Κωνσταντινούπολη είχε μία διάσταση που σήμερα δεν υπάρχει. Τότε η Τουρκία ενδιαφερόταν να ενταχθεί στην Ευρ. Ένωση. Ήλπιζε η ελληνική πλευρά ότι η ευρωπαϊκή προοπτική θα βελτίωνε το κλίμα. Το αποτέλεσμα ήταν απογοητευτικό. Η Τουρκία έγινε πιο διεκδικητική. Σύμπτωση: Και το 1999 και σήμερα στην κυβέρνηση συμμετέχει το ακραίο εθνικιστικό κόμμα του Μπαχτσελί. Τότε με Πρωθυπουργό τον Ετσεβίτ και συμμέτοχο τον Γιλμάζ. Τώρα συνεργάζονται με το κόμμα ΑΚΡ του Ερντογάν. Φιλική προσέγγιση με συγκυβερνώντες τους Γκρίζους Λύκους γίνεται;
  1. Πιστεύουν ορισμένοι ότι λόγω της ελλιπέστατης ανταπόκρισης του κρατικού μηχανισμού στον πρόσφατο σεισμό ο Ερντογάν θα χάσει τις εκλογές. Πιθανόν, αλλά όχι βέβαιο. Εάν αναλάβει η σημερινή αντιπολίτευση την διακυβέρνηση μήπως η Τουρκία παραμείνει σταθερά διεκδικητική; Το πρόγραμμα των έξι συνεργαζομένων κομμάτων δεν αφήνει περιθώριο αισιοδοξίας. Ο Κιλιτσντάρογλου και η Ακσενέρ έχουν καταγγείλει τον Ερντογάν για υποχωρήσεις απέναντι στην Ελλάδα.
  1. Ο φονικός σεισμός θα δώσει τη δικαιολογία στην Τουρκία να στείλει πολυεθνικές και πολυάριθμες ομάδες παρατύπων μεταναστών προς την Ελλάδα και προς το κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου. Ουσιαστικά θα συνεχίζεται ο εποικισμός της Κύπρου με την εργαλειοποίηση ταλαιπώρων ανθρώπων.
  1. Θύματα από τον σεισμό έχει και η Συρία. Μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές δεν έχει αρθεί το καθεστώς των κυρώσεων κατά της κυβερνήσεως Άσσαντ από την Ευρ. Ένωση. Ο Έλληνας Πρωθυπουργός ζήτησε να χαλαρώσουν οι κυρώσεις για ανθρωπιστικούς λόγους. Ελπίζω να εισακουσθεί. Η Ελλάς πρέπει να βοηθήσει τον συριακό λαό είτε τα θύματα είναι Μουσουλμάνοι είτε είναι Ορθόδοξοι Χριστιανοί του Πατριαρχείου Αντιοχείας.
  1. Όντως είναι συγκινητικές οι εκδηλώσεις απλών πολιτών και εφημερίδων της Τουρκίας που ευχαριστούν την Ελλάδα. Η ανθρωπιά δεν πρέπει ποτέ να χαθεί. Αλλά ο λαός της Τουρκίας έχει ελάχιστη συμμετοχή στη διαμόρφωση των παγίων γραμμών της Εξωτερικής Πολιτικής. Και ας γίνει κάτι σαφές: Την βοήθεια δεν την δίνουμε για να πάρουμε διπλωματικά ανταλλάγματα. Την δίνουμε διότι αυτό διδάσκουν οι Χριστιανικές και δημοκρατικές παραδόσεις μας. Υπό αυτή την έννοια ακόμη και ο όρος “διπλωματία των σεισμών” είναι λανθασμένος.

Άρθρο στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ, 24-25.2.2023

spot_img

6 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Το άρθρο κινείται δυστυχώς στην λογική “οι λαοί δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν”. Θεωρεί δηλαδή ο αρθρογράφος ότι οι τούρκοι πολίτες δεν συμμερίζονται την πάγια θέση των τουρκικών κυβερνήσεων σχετικά με τις μονομερείς διεκδικήσεις. Και καλά, αυτό μπορεί να το υποθέσει κάποιος αφελής λόγω άγνοιας, αλλά εάν εννοεί με αυτό ότι και ο ελληνικός λαός δεν συμμερίζεται τις θέσεις των αντίστοιχων ελληνικών κυβερνήσεων τότε σαφέστατα μιλάει για τον εαυτό του.

    • Τα άρθρα τού Χολέβα διέπονται συνήθως από αφέλεια, που τα κάνει να μοιάζουν με εκθέσεις μαθητή γυμνασίου. Ωστόσο, για το συγκεκριμένο έχω να παρατηρήσω ότι παντού τα πάντα. Κι εδώ στην Ελλάδα θα βρεις ανθρώπους (κι εδώ μέσα, στις ΑΝΙΧΝΕΥΣΕΙΣ), που σού λένε οι λαοί δεν έχουν να χωρίσουν τίποτε μεταξύ των (“εσύ Χριστό κι εγώ Αλάχ κι οι δυο μας αχ και βαχ”, επαναλαμβάνει κάποιος σχολιαστής). Ειδικά για τούς Τούρκους, πιστεύω ότι η πλειονότητα των Ελλήνων αισθάνεται έχθρα. Δεν σβήνουν εύκολα αναμνήσεις 400 ετών σκλαβιάς. Μένουν στο DNA. Στην Τουρκία τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά, επειδή αυτοί ήσαν οι κατακτητές κι εμείς οι γκιαούρηδες. Μεγάλη μερίδα τού τουρκικού όχλου τρέφει μίσος για τούς Έλληνες, επηρεαζόμενη από τις κυβερνήσεις (π.χ. Σεπτεμβριανά 1955 και όχι μόνο). Άλλοι είναι απλώς αδιάφοροι. Δεν είναι δυνατόν σε 80 εκατομμύρια ανθρώπων να βρεις ομοιομορφία σκέψης και αισθημάτων.

      • Εγώ δεν αναφέρομαι στις ιστορικές καταβολές, αλλά στην σημερινή πραγματικότητα. Εδώ γνωρίζω πολλούς τούρκους αλλά κανέναν ο οποίος να πιστεύει ότι οι τουρκικές διεκδικήσεις στο Αιγαίο είναι λάθος. Το αντίθετο μάλιστα.
        Δυστυχώς και ο πρωθυπουργός, στο πλαίσιο προφανώς της… διπλωματίας των σεισμών υιοθέτησε αυτό το σύνθημα της αριστεράς για τους λαούς οι οποίοι υποτίθεται ότι δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα.

        • Χωρίς τις ιστορικές καταβολές, δεν μπορείς να βγάλεις συμπεράσματα για την σημερινή πραγματικότητα. Αυτό που θέλω να σού πω είναι ότι δεν ισχύουν γενικεύσεις για το πώς σκέφτεται το ΣΥΝΟΛΟ ενός λαού, διότι αυτό είναι εξωπραγματικό. Και είναι εξωπραγματικό, διότι άλλος ο Τούρκος τής Πόλης, τής Σμύρνης και ίσως τής Άγκυρας κι άλλος στα βάθη τής Ανατολίας.

          Εν πάση περιπτώσει, σού δίνω απόλυτο δίκιο στην τελευταία σου παράγραφο. Αυτό ακριβώς συμβαίνει. Ως εθνομηδενιστής -ένας όρος που δεν μπόρεσες να καταλάβεις- ο Μητσοτάκης δεν διαφέρει από τούς διεθνιστές αριστερούς. Να, όμως, που μάλλον είναι μειονότητα αυτοί που πιστεύουν στην ελληνοτουρκική “φιλία” και στο ότι οι λαοί δεν έχουν να χωρίσουν τίποτε μεταξύ των. Κάποτε αυτό το σύνθημα είχε πέραση. Όχι πια.

  2. Για τους κ.κ. Λούμπεν και Επισκέπτη.
    Το ”εγώ Χριστό και εσύ Αλλάχ και όμως και οι δυο μας αχ και βαχ” δεν είναι άποψή μου .
    Τραγουδήθηκε το 1971 για τον εορτασμό των 150 χρόνων από το 1821 στην 7ετία των στρατιωτικών που δεν ήταν εθνομηδενιστές που ανακαλύπτει μέρα-νύχτα ο κ. Επισκέπτης .
    Τίποτε δεν μένει στάσιμο και στους ανθρώπους και στους λαούς και οι Τούρκοι με πλούσιους συγγενείς στα ξένα -που από την 10ετία του 1960 πήγαν ως εργάτες σαν τους Έλληνες, τους Ιταλούς και τους Ισπανούς- ξέρουν ”πως ζει ο κόσμος” ,αλλά στη χώρα τους είναι εγκλωβισμένοι μεταξύ ενός άξιου κυβερνήτη Ερντογάν -ιδίως στην πρώτη 10ετία του- και μιας ανύπαρκτης Αντιπολιτεύσεως .
    Τους Έλληνες τους θαυμάζουν για την συμμετοχή τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση, για το ”κυμπαρλίκι” τους όταν τους επισκέπτονται και για την απουσία στην Ελλάδα της δικής τους έσχατης φτώχειας, ιδίως στην Ανατολία.
    ΑδΈλφια δεν θα γίνουν -αν και τα αδέλφια παντού ”τρώγονται”-, αλλά ”ήρθαν στα λογικά τους” μετά τον σεισμό και γνωρίζουν καλά -από ΗΠΑ και Ε.Ε-ότι με τον Μητσοτάκη πρωθυπουργό δεν θα καταφέρουν αυτά που θέλουν οι ηγεσίες τους-πολιτική και στρατιωτική-.
    Μόνο με τον κ.Τσίπρα που βιάζεται να υπογράφει Συμφωνίες θα ”κάνουν δουλειές ”, γιαυτό και τον προτιμά ο κ.Ερντογάν .
    Εν τω μεταξύ και στην Τουρκία υπάρχουν ”προοδευτικοί” , Λοάτκι , Κούρδοι , Αλεβίτες ,παραθαλάσσιοι -που δεν θέλουν τον κ Ερντογάν- μέχρι και κρυπτοχριστιανοί, που με το διαδίκτυο ”τα μιλάνε” με τους Έλληνες .
    Υ.Γ Είναι μειοψηφία η Αριστερά -κύριε Λούμπεν- στην Ελλάδα της οποίας το σύνθημα για αδελφοσύνη των δύο λαών υιοθέτησε και ”Δεξιά” Νέα Δημοκρατία και ποιος πολίτης στην Ελλάδα είναι ετοιμοπόλεμος για να ψέξουμε την ”φοβική” πολιτική ηγεσία μας ;;;.
    Δεν ξέρουμε το βιός μας και αφού το ξέρουμε γιατί να ακούσουν -πολιτικοί και στρατιωτικοί- τους άκαπνους και αραχτούς Ελληναράδες ,που επιμένουν στο πρώτο πλήγμα αλλά στις Αποκριές χάθηκαν όλοι από τα σπίτια τους ;;;.
    Αλλά τα μεγάλα λόγια είναι δωρεάν . Το βλέπουμε και στο διαδίκτυο .

    • Tο τραγούδι, που συχνά-πυκνά αναφέρεις, είναι στο πνεύμα τού “οι λαοί δεν έχουν τίποτε να χωρίσουν”, όπως γράφει ο Λούμπεν. Τραγουδήθηκε, όπως και άλλα παρόμοια, τον καιρό τής Χούντας, η οποία ήταν άκρως τουρκόφιλη και ήθελε να περάσει αυτό το μήνυμα στον λαό.

Leave a Reply to Επισκέπτης Ακύρωση απάντησης

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
29,900ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα