Και στο βάθος συνεκμετάλλευση – Η συνταγή του Μόρνινγκσταρ, τα “συν” του ΓΑΠ και οι πλατφόρμες του Μπαγίς

Print Friendly, PDF & Email
- Advertisement -
Σταύρος Λυγερός

Η συνεκμετάλλευση πιθανών κοιτασμάτων υδρογονανθράκων ως σενάριο είναι παλιό. Η Άγκυρα το σερβίρει παραδοσιακά σαν λύση στη διμερή διαφωνία για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας. Τελευταίος στη σειρά των Τούρκων ηγετών το είχε σερβίρει ο Ερντογάν με τις ρητές ευλογίες της Ουάσιγκτον. Αυτά πριν προκληθεί το τωρινό ρήγμα, αν και επισήμως τίποτα δεν έχει αλλάξει.

Στις αρχές Αυγούστου 2012 ο Αμερικανός αρμόδιος για θέματα ενέργειας Ρίτσαρντ Μόρνινγκσταρ είχε δηλώσει για την εκμετάλλευση πιθανολογούμενων κοιτασμάτων: «Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να γίνει αυτό. Ο πρώτος είναι να υπάρξει, επιτέλους, συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας για τα όρια. Αν αυτό δεν είναι δυνατόν, υπήρξαν περιπτώσεις όπου χώρες κατέληξαν σε εμπορικές διευθετήσεις και άφησαν το θέμα της οριοθέτησης για το μέλλον. Μπορώ να φανταστώ μια περίπτωση, στο Αιγαίο, ή σε κάποια άλλη αμφισβητούμενη περιοχή, όπου το οικονομικό όφελος είναι και για τις δύο χώρες τόσο μεγάλο, που τις συμφέρει να καταλήξουν σε μια επιχειρηματική λύση, ακόμη και εάν δεν συμφωνούν στα συγκεκριμένα όρια».

Εύγλωττη είναι και η δήλωση-παρότρυνση του τότε Τούρκου υπουργού Ευρωπαϊκών Υποθέσεων Μπαγίς: «Στις διαφιλονικούμενες περιοχές πρέπει να φτιάξουμε πλατφόρμες άντλησης πετρελαίου και αυτές να γίνουν πλατφόρμες επίλυσης των διαφορών… Η Τουρκία είναι πάντα έτοιμη για τη μεγάλη λύση, αλλά ίσως πρέπει πρώτα να επιλύσουμε κάτι μικρό, που θα οδηγήσει στη μεγάλη λύση, σε μια λύση-πακέτο».

Πώς, όμως, μπορεί να υπάρξει συνεκμετάλλευση εάν δεν έχει οριοθετηθεί η υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ; Για να οριοθετηθεί, όμως, πρέπει πρώτα να ξεκαθαρισθεί όχι μόνο το εύρος των εκατέρωθεν χωρικών υδάτων, ώστε να είναι σαφές ποια είναι τα διεθνή ύδατα, αλλά και να αρθεί η επεκτατική θεωρία της Άγκυρας περί “γκρίζων ζωνών” στο Αιγαίο. Εάν συμβεί αυτό, τότε μπορεί να υπάρξει συζήτηση για συνέργειες, αφού θα είναι σαφές ποια ποσοστά δικαιούται η μία και ποια η άλλη χώρα.

Συνέργειες, συνδιαχείριση, συνεκμετάλλευση

Εάν δεν έχει προϋπάρξει οριοθέτηση, η ελληνοτουρκική διαπραγμάτευση για τους όρους συνεκμετάλλευσης θα γίνει στον αέρα και βεβαίως προς όφελος της Άγκυρας, η οποία είναι αυτή που αμφισβητεί, πιέζει και διεκδικεί. Όταν οι Τούρκοι μιλάνε για συνεκμετάλλευση, εννοούν ότι το όφελος από την εξόρυξη υδρογονανθράκων θα μοιραστεί εξίσου. Το είπε καθαρά ο Μπαγίς.

Σύμφωνα με το Δίκαιο της Θάλασσας, όμως, η Τουρκία δικαιούται ένα πολύ μικρό ποσοστό υφαλοκρηπίδας-ΑΟΖ στο Αιγαίο και ένα κατά τόπους διαφοροποιημένο ποσοστό ανατολικά της Ρόδου, λόγω της ύπαρξης του συμπλέγματος του Καστελλόριζου. Με άλλα λόγια, οι όμορφες λέξεις “συνεκμετάλλευση”, “συνδιαχείριση” και “συνέργειες” δεν είναι τίποτα άλλο από ένα όχημα παραπλάνησης για παραχώρηση ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων και πλούτου.

Οι γνωστοί κύκλοι στην Αθήνα που προωθούν μια απροσχημάτιστη κατευναστική πολιτική έναντι της Τουρκίας προτείνουν τη συνεκμετάλλευση σαν “λύση” με το εξής επιχείρημα: «Μια υφαλοκρηπίδα που δεν μπορούμε να εκμεταλλευθούμε είναι μια άχρηστη υφαλοκρηπίδα. Γιατί να μη μοιρασθούμε με τους Τούρκους ένα όφελος που αλλιώς δεν θα το έχουμε καθόλου;» Αυτό που αποσιωπούν δεν είναι μόνο ο ωμός εκβιασμός. Είναι και το γεγονός ότι όποια ποσοστά θα αποφασίζονταν σε μια συμφωνία συνεκμετάλλευσης θα δημιουργούσαν ισχυρό προηγούμενο και στο επίπεδο των κυριαρχικών και διοικητικών δικαιωμάτων της Ελλάδας.

Τα “συν” και η «σημαντική πρόοδος»

Επί κυβέρνησης Γιώργου Παπανδρέου, ο Μπαγίς είχε δηλώσει ότι στις διερευνητικές επαφές είχε σημειωθεί «σημαντική πρόοδος». Η κυβέρνηση Ερντογάν επιχειρούσε με τη ρητορική της να εγκλωβίσει διπλωματικά την Αθήνα σε μια δυναμική διευθετήσεων που θα προκύψουν από διμερείς διαπραγματεύσεις κι όχι από την εφαρμογή του διεθνούς δικαίου.

Τον διευκόλυνε ότι στις ελληνικές ελίτ υπάρχει η τάση να φλερτάρουν με τέτοιες ιδέες. Όχι μόνο λόγω των αμερικανικών πιέσεων, αλλά και λόγω της δικής τους τάσης να κάνουν εκπτώσεις στα εθνικά συμφέροντα, με την ελπίδα ότι έτσι θα ξεμπερδεύουν με το χρόνιο πρόβλημα της τουρκικής επεκτατικής πίεσης.

Αξίζει να σημειωθεί ότι στα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 2000, όταν ο Γιώργος Παπανδρέου ήταν υπουργός Εξωτερικών, οι ελληνοτουρκικές διαπραγματεύσεις στο πλαίσιο των διερευνητικών επαφών είχαν πάρει μια τροπή προς την κατεύθυνση του “συν”, ως τρόπου συνολικής διευθέτησης. Συζητούσαν σοβαρά το ενδεχόμενο να γεφυρώσουν τις διαφορές με την υιοθέτηση κοινών δράσεων: συνεκμετάλλευση όσον αφορά την υφαλοκρηπίδα και συνδιαχείριση όσον αφορά λειτουργίες και καταστάσεις στον εναέριο και θαλάσσιο χώρο του Αιγαίου με την επίκληση τεχνικών λόγων. Μια τέτοια διευθέτηση, βεβαίως, θα ισοδυναμούσε με αλλαγή του νομικού καθεστώτος και αναγνώριση στην Τουρκία δικαιωμάτων και εκεί όπου δεν της παρέχει το διεθνές δίκαιο.

  • Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του SLpress.gr
  • Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του άρθρου από άλλες ιστοσελίδες χωρίς άδεια του SLpress.gr. Επιτρέπεται η διακίνηση του άρθρου με την προσθήκη ενεργού link.
  • Το άρθρο μπορείτε να το βρείτε εδώ slpress.gr
spot_img

11 ΣΧΟΛΙΑ

  1. ΓΙΑ ΣΥΝΕΚΜΕΤΑΛΕΥΣΗ/ΜΙΣΑ-ΜΙΣΑ. ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ ΑΝ ΒΑΛΕΙ ΧΕΡΙ Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΣΤΑ ΥΠΟΘΑΛΑΣΣΙΑ ΑΠΟΘΕΜΑΤΑ. ΕΙΝΑΙ ΒΕΒΑΙΟ ΟΤΙ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΠΛΟΥΤΟ ΘΑ ΤΟΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕΙ ΓΙΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΠΥΡΗΝΙΚΩΝ, ΣΕ ΕΥΡΟΣ ΔΕΚΑΕΤΙΩΝ. ΕΠΟΥΔΕΝΕΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΦΕΘΕΙ ΝΑ ΣΥΝΕΚΜΕΤΑΛΕΥΤΕΙ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΑΠΟΘΕΜΑΤΑ.

    • Δηλαδή, αν υποθέσομε ότι μπορούμε να διασφαλιστούμε ότι δεν θα τον χρησιμοποιήσει για κατασκευή πυρηνικών, τότε μπορούμε να επιτρέψουμε την συνεκμετάλλευση;

      ΥΓ: Το επ’ ουδενί γράφεται με ιώτα.

      • ΜΗΝ ΜΠΛΕΚΟΥΜΕ ΑΙΤΙΑ-ΑΙΤΙΑΤΟ.Η ΠΥΡΗΝΟΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΠΙΘΑΝΩΝ ΕΙΝΑΙ Η ΥΠΟΒΟΣΚΟΥΣΑ ΑΙΤΙΑ ΠΟΥ ΤΑ ΒΑΖΕΙ ΜΕ ΟΛΑ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ.(ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ ΖΗΤΗΜΑ Η ΠΥΡΗΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ, ΘΑ ΤΡΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΦΤΑΝΟΥΜΕ.ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΘΑ ΚΥΡΙΑΡΧΗΣΕΙ ΣΤΗΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΜΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΙΣ ΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ)

        • Η Τουρκία πάντα τα έβαζε με όλους, όπου την έπαιρνε φυσικά. Από πότε ήθελε να γίνει πυρηνική δύναμή;

          Παράκληση: Μην γράφετε με κεφαλαία, διότι κουράζουν τα μάτια και δείχνουν ότι φωνάζετε και ανοίξετε κανέναν ορθογραφικό λεξικό. Τα ελληνικά σας χρειάζονται δουλειά.

          • ΕΝΗΜΕΡΩΘΕΙΤΕ ΠΡΩΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΝ ΛΟΓΩ ΘΕΜΑ, ΠΟΥ ΠΡΩΤΟΠΡΟΕΚΥΨΕ ΠΡΟ ΟΛΟΚΛΗΡΗΣ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ, ΑΠΟ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΙΣΡΑΗΛΙΝΩΝ ΣΤΟΝ Γ.Α.Π., ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΜΕΤΕΠΕΙΤΑ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΕΡΝΤΟΓΑΝ (ΟΛΕΣ ΔΙΑΘΕΣΙΜΕΣ ΣΤΟΝ ΤΥΠΟ), ΓΙΑΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΓΙΑ ΕΣΑΣ. ΠΡΟ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ΕΠΑΝΕΚΙΝΗΘΗΚΕ(ΒΛΕΠΕ ΚΑΙ “ΑΝΙΧΝΕΥΣΕΙΣ”):

            πρώην διοικητής της Κυπριακής Υπηρεσίας Πληροφοριών, στρατηγός Ανδρέας Πενταράς, μιλώντας στο κυπριακό τηλεοπτικό δίκτυο Sigma Live.

            Όπως καταγγέλλει ο κ. Πενταράς, «στη συμφωνία Ρωσίας – Τουρκίας για την κατασκευή του πυρηνικού εργοστασίου στο Ακουγιού παρέχεται η δυνατότητα στην Άγκυρα να παράγει στους τέσσερις αντιδραστήρες απεμπλουτισμένο ουράνιο, το οποίο ουδεμία σχέση έχει με την παραγωγή πυρηνικής ενέργειας αλλά χρησιμοποιείται για τη δημιουργία πυρηνικών όπλων και βομβών».

            Μιλώντας στο κυπριακό τηλεοπτικό δίκτυο, ο κ. Πενταράς, εξήγησε ότι «η Κύπρος βρίσκεται στον ραδιενεργό κυκλώνα που κρύβει το Ακουγιού, την ώρα που κανείς δεν μπορεί να εντοπίσει τα ραδιενεργά υλικά» και συνέχισε λέγοντας πως «το ρήγμα στην κατασκευή του εργοστασίου αποκαλύπτει τις προχειρότητες που υπάρχουν».

            Σημείωσε δε ότι πρέπει να ασκηθούν πιέσεις στον Διεθνή Οργανισμό Ατομικής Ενέργειας, προκειμένου να τοποθετηθεί στο εργοστάσιο μία επιτροπή που θα ελέγχει τη λειτουργία του.

            Welt: Τα ριψοκίνδυνα παιχνίδια του Ερντογάν στην Κύπρο

            Eν τω μεταξύ στην απρόβλεπτη και επιθετική στάση της Άγκυρας και του προέδρου Ερντογάν εστιάζει ανάλυση της γερμανικής Welt. «Η Τουρκία απειλεί τις Βρυξέλλες (σσ.: για την προσφυγική συμφωνία), στην Κύπρο τουρκικά πλοία αναζητούν φυσικό αέριο και η Άγκυρα προκαλεί με την αγορά των ρωσικών S-400. Τα επεισόδια είναι συμπτωματικά και χαρακτηριστικά του ηγετικού προφίλ του Ερντογάν. Κατά ειρωνικό τρόπο όμως θα μπορούσαν να γίνουν για τον ίδιο μπούμερανγκ» σημειώνει η εφημερίδα, προσθέτοντας ωστόσο ότι«δεν χρειάζεται πανικός». O Ερντογάν ανοίγει «νέα μέτωπα με τη Δύση και κάθε φορά θέλει να πετύχει κάτι συγκεκριμένο». Για παράδειγμα με τις απειλές στο προσφυγικό θέλει να πετύχει την κατάργηση της βίζας, ενώ με την αγορά των S-400 επιδιώκει μια «αποξένωση» από το ΝΑΤΟ, με φόντο το Συριακό και το Κουρδικό. «Αυτή η ψυχρά υπολογισμένη πολιτική φέρνει πάντα και τη πιθανότητα ριζικών ανατροπών, όταν αυτό κρίνεται απαραίτητο», σημειώνει η Welt, θέτοντας το ερώτημα τι θα σήμαινε κάτι τέτοιο στην περίπτωση της Κύπρου

          • Υ.Γ: “…και ανοίξετε κανέναν ορθογραφικό λεξικό…” ?????

          • Η Τουρκία ενδιαφέρεται για τα ελληνικά πετρέλαια από τότε που βρήκαν το κοίτασμα στον Πρίνο (1971). Από τότε σε πυρηνικό εργοστάσιο απέβλεπε; Δηλαδή, γιατί να μην απέβλεπε σε ό,τι και όλοι που εξάγουν, ή προσπαθούν να εξαγάγουν φ.α. και πετρέλαιο; Την χρήση των ως καυσίμων και κινητηρίων δυνάμεων. Μπορεί να χρησιμοποιηθούν ίσως και για πυρηνικούς σκοπούς “ΣΕ ΕΥΡΟΣ ΔΕΚΑΕΤΙΩΝ”, αλλά προφανώς δεν είναι αυτός ο μοναδικός στόχος. Αναπάντητο μένει το σχόλιό μου 1.1

            Ορθογραφικά λάθη θα διορθώνω τώρα; “ΠΙΘΑΝΩΝ ΕΙΝΑΙ”. Πιθανόν, ουδέτερο είναι. Λέξη “πηρυνικοποίηση” Το επ’ ουδενί ήδη το διόρθωσα. Δεν θα κάνω και τον δάσκαλο τώρα!.

          • “Οι “πληροφορίες” που δίνεται” => Οι “πληροφορίες” που δίνετε (όποιος με στραβό καθίσει…)

          • ΑΓΑΠΗΤΕ, ΕΙΝΑΙ ΠΑΣΙΦΑΝΕΣ ΟΤΙ ΟΥΤΕ ΚΑΤΕΧΕΙΣ ΤΟ ΘΕΜΑ, ΟΥΤΕ ΕΧΕΙΣ ΑΝΕΣΗ ΜΕ ΤΑ ΟΡΘΟΓΡΑΦΙΚΑ, ΟΠΟΤΕ ΚΑΙ Η ΣΙΩΠΗ ΘΑ ΗΤΑΝ Η ΣΩΣΤΗ ΕΠΙΛΟΓΗ ΣΟΥ, ΑΠ’ ΤΟ ΝΑ ΓΡΑΦΕΙΣ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ

          • Γράφω σκουπίδια, στα οποία σαφώς δεν απαντάς, αλλά μόνο βρίζεις. Εσύ δεν είσαι που διαφήμιζες εδώ μέσα ένα κόμμα συνταξιούχων; Τώρα σε θυμήθηκα. Βρε πού πέσαμε…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
29,900ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα