Κατά τη συζήτηση που διεξήχθη στη Βουλή η παρουσία της Αριστεράς υπήρξε αρνητική. Προσέξτε την ακόλουθη παράγραφο από τη δευτερολογία Τσίπρα: «Η Συμφωνία με την Γαλλία δεν εξασφαλίζει εγγυήσεις για τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, δεν προσθέτει ούτε ένα ευρώ στην αμυντική μας βιομηχανία, ΜΑΣ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΕΙ ΑΠΟ ΕΝΤΙΜΗ ΛΥΣΗ ΚΑΙ ΑΠΟΚΛΙΜΑΚΩΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ (σ.σ.: τα κεφαλαία δικά μου), μας εμπλέκει σε επιχειρήσεις μακριά από το ελληνικό έδαφος, και γι’ αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ την καταψηφίζει».

Τα είπε, πράγματι, όλα σε μια παράγραφο γι’ αυτό, αξίζει να σχολιάσουμε τη συμφωνία αναλύοντας την παράγραφο αυτή του κ. Τσίπρα:

1. Το κρίσιμο και καθοριστικό σημείο είναι η αναφορά του σε «έντιμη λύση» με την Τουρκία!!! Έντιμη λύση πού; Στις μονομερείς της διεκδικήσεις; Τι σημαίνει «έντιμος» για τον κ. Τσίπρα; Πάρτε για να έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο και να συνεχίσουμε τις παραδόσεις της «Αριστεράς» στην Ελλάδα;

• 1922 υπονόμευση της Μικρασιατικής Εκστρατείας.
• 1949 Αυτόνομη Μακεδονία, ως μεταβατική φάση παραχώρησής της στη Βουλγαρία
• Σήμερα άρνηση εξοπλισμού της χώρας στο όνομα μιας «έντιμης» λύσης με την Τουρκία.

Η φιλοσοφία της θέσης Τσίπρα είναι: «να μην εξοπλίσουμε τη χώρα για να μην ενοχληθεί η Τουρκία και δεν προσέλθει σε μια “έντιμη” λύση, σε θέματα που διεκδικεί». Τραγική στη σύλληψή της η θέση αυτή.

Η συμφωνία παρέχει γαλλική αμυντική συνδρομή στην ελληνική επικράτεια αλλά, κυρίως, αυξάνει την αποτροπή. Η Τουρκία θα το σκεφθεί περισσότερο αν ήθελε να προβεί σε κάποια στρατιωτική ενέργεια κατά της Ελλάδας, γι’ αυτό και η επέκταση των χωρικών υδάτων είναι ευκαιρία να αποτελέσει σκέψη της κυβέρνησης.

Την επικράτεια της χώρας δεν θα την υπερασπίσει κανείς πλην ημών. Και είναι ιταμό να αναζητείται προστάτης. Βοήθεια θα παράσχουν οι «άλλοι». Αν δεν είμαστε ικανοί να προασπίσουμε την ύπαρξή μας ας μην περιμένουμε να το κάνουν ξένοι.

Η συμφωνία αναλύθηκε δεόντως σε όλα της τα σημεία. Στο ότι πλοία και αεροπλάνα εκτός αιγιαλίτιδας ζώνης και εναερίου χώρου θεωρούνται ελληνική επικράτεια, άρα περιλαμβάνονται στις προβλέψεις της συμφωνίας, αλλά και στον περιορισμό της, πράγματι, στο έδαφος, την αιγιαλίτιδα ζώνη και τον εναέριο χώρο. Αλλά ας μην γελιόμαστε. Η συνδρομή θα εξαρτηθεί από τα συμφέροντα της στιγμής. Η συμφωνία, όπως κάθε συμφωνία, μπορεί να ερμηνευθεί αναλόγως του τι θέλουν να πράξουν οι χώρες την δεδομένη στιγμή. Είναι σημαντική, δεν είναι πανάκεια.

2. Γι’ αυτό πρέπει να δούμε και το θέμα των εξοπλισμών πέραν της συμφωνίας. Και αυτά που αγοράζει η χώρα είναι σημαντικά. Ο συνδυασμός 3+1 φρεγατών, 3+1 κορβετών και 24 Ραφάλ, αναβαθμίζουν την αμυντική ικανότητα της Ελλάδας. Το αν θα την καταστήσουν και ναυτική δύναμη της περιοχής εξαρτάται από άλλους παράγοντες και, δη, τους Αμερικανούς. Με τι όπλα θα είναι εξοπλισμένες οι φρεγάτες; Όπλα μέσου ή μεγάλου βεληνεκούς;

Ήδη, πληροφορίες υποστηρίζουν πως οι ΗΠΑ διεμήνυσαν στην Γαλλία να μην παράσχει στην Ελλάδα τους πυραύλους Scalp Naval με βεληνεκές 1500 χιλιομέτρων. Έτσι, περιορίζουν τον αρχικό ενθουσιασμό.

Το αν μια χώρα θα μπορέσει να υποστηρίξει την ύπαρξή της δεν εξαρτάται μόνο από αυτήν. Αλλά και από το τι οπλισμό είναι διατεθειμένοι να της παράσχουν αυτοί που τον διαθέτουν. Δυστυχώς, η Ελλάδα δεν έχει σήμερα αμυντική βιομηχανία. Η εξάρτησή της από ισχυρές δυνάμεις είναι απόλυτη.

Η αγορά των πλοίων και των αεροπλάνων θα μπορούσε να είναι η απαρχή της δημιουργίας μιας υποδομής αμυντικής βιομηχανίας και ανάπτυξης σχετικής τεχνογνωσίας. Από όσα έχουν γίνει μέχρι τώρα γνωστά, τέτοια πρόβλεψη δεν υπάρχει στη συμφωνία. Και εδώ έχει δίκιο ο κ. Τσίπρας.

3. Και ερχόμαστε σε μια τρίτη αλλά, επίσης, σημαντική πρόβλεψη της συμφωνίας. Ο κ. Τσίπρας ζητά από τη Γαλλία να υπερασπίσει την Ελλάδα πέραν της επικράτειάς της (ΑΟΖ, υφαλοκρηπίδα) αλλά ταυτόχρονα αρνείται ελληνική συνδρομή, έστω και σε επίπεδο απόκτησης εμπειρίας από ειδικές δυνάμεις του στρατού, σε περιοχές που ενδιαφέρουν τη Γαλλία. Όπως το Σάχελ.

Με άλλα λόγια η λογική του είναι ελάτε να πολεμήσετε για μας και εμείς να απολαμβάνουμε το καφεδάκι στο Κολωνάκι αναλύοντας τι ήθελαν να πουν ο Μαρξ και ο Ένγκελς όταν κατέκριναν την Ελληνική Επανάσταση και τάχθηκαν υπέρ των Τούρκων. Μήπως δεν καταλάβαμε καλά;

Κακά τα ψέματα ο ελληνικός στρατός (Στρατός ξηράς) δεν έχει εμπειρία από πολεμικά μέτωπα. Και ένας στρατός χωρίς τέτοια εμπειρία υπολείπεται σε δυνατότητες. Η συμφωνία με τη Γαλλία παρέχει τη δυνατότητα σε ειδικές δυνάμεις των Ενόπλων Δυνάμεων να αποκτήσουν εμπειρία στο πεδίο. Η εμπειρία αυτή, όμως, που θα μπορούσε να είναι εθελοντική, θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη στην αξιολόγηση και εξέλιξη των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων.

Ο στρατός δεν είναι για παρελάσεις και δημόσιες σχέσεις.

Προώρισται για σκληρότερη εργασία και η εμπειρία για την εργασία αυτή δεν παρέχεται ούτε στους διαδρόμους του υπουργείου Άμυνας ούτε στα εκπαιδευτικά κέντρα των μονάδων της Πελοποννήσου, ούτε στο λεκανοπέδιο Αττικής. Παρέχεται στα πεδία των μαχών.

Η συμφωνία δίνει τη δυνατότητα στην Ελλάδα να αποκτήσει ένα στελεχιακό δυναμικό στις Ένοπλες Δυνάμεις που θα είναι έμπειρο σε στρατιωτικές αντιπαραθέσεις. Και αυτό πρέπει να καταλογισθεί στα θετικά της.