Η πιο μεγάλη ώρα είναι τώρα.

Print Friendly, PDF & Email
- Advertisement -

Του ΠΑΝΤΕΛΗ ΣΑΒΒΙΔΗ

Επί χρόνια συσσωρεύθηκε εύφλεκτο υλικό στην ελληνοτουρκική αντιπαράθεση και η προσθήκη των υδρογονανθράκων της Ανατολικής Μεσογείου δημιουργεί την κρίσιμη μάζα για μια εκρηκτική εκτόνωση.

Τα ερωτήματα σαφή:

-Θα τηρηθεί το διεθνές δίκαιο ή η Τουρκία θα επιβάλλει τη βούλησή της;

-Δημιουργείται το κατάλληλο κλίμα για μια επώδυνη λύση στο κυπριακό;

-Θα μπορέσει η Ελλάδα να υποστηρίξει την παρουσία της στην Ανατολική Μεσόγειο με τις τριμερείς,  ή οι Ηνωμένες Πολιτείες, πιεζόμενες από τη ρωσοτουρκική συνεργασία θα αφήσουν ελεύθερο το πεδίο;

-Τι θα κάνουν ΗΠΑ και Ισραήλ με το κουρδικό;

-Έχουν οι ΗΠΑ μεσανατολική στρατηγική ή «βλέποντας και κάνοντας»;

-Γιατί ο Τράμπ είναι τόσο φοβισμένος απέναντι στον Ερντογάν; Εκβιάζεται και πως;

-Που βρίσκεται το Ισραήλ και ο εμβληματικός πρωθυπουργός του τις κρίσιμες αυτές ώρες;

Η Ελλάδα περνώντας μια βαθιά οικονομική και κοινωνική κρίση, έχει να φροντίσει τις πληγές της την ίδια ώρα που τα μεγάλα θέματα των εξωτερικών της σχέσεων, ιδιαιτέρως με την Τουρκία, βρίσκονται  επι ξηρού ακμής. Η πιο μεγάλη ώρα είναι τώρα.

Και λόγω της οικονομικής κρίσης αλλά και λόγω διαφόρων ιδεοληψιών μιας «πολιτικώς ορθής» ομάδας που κυριάρχησε σε όλους τους θεσμούς τα τελευταία αρκετά χρόνια, η Ελλάδα εμφανίζεται αδύναμη και φοβισμένη στην ελληνοτουρκική αντιπαράθεση. Αν και αποτρεπτικές δυνατότητες διαθέτει η χώρα, δεν τις χρησιμοποιεί καταλλήλως.

Αποτροπή σημαίνει προβολή των δυνατοτήτων και της αποφασιστικότητάς σου για να αποφύγεις τον πόλεμο. Αλλά, ποτέ δεν διακηρύσσεις urbi et orbi πως ό,τι και να γίνει η Ελλάδα δεν θα πάει σε πόλεμο με την Τουρκία. Απόλυτος στόχος είναι η αποφυγή του αλλά δεν το λες καθημερινά. Ο άλλος θα εκμεταλλευτεί την αδυναμία σου και θα σε χορέψει, όπως και το κάνει, στο ταψί.

Τελευταία, μάλιστα, σε όλους τους πολιτικούς χώρους, εμφανίστηκαν «ορθολογιστές» που προσεγγίζουν τα ελληνοτουρκικά από την τουρκική οπτική, όχι στη βάση του Διεθνούς Δικαίου αλλά με μια λογική επιείκειας απέναντι στην Τουρκία η οποία «δεν μπορεί να μην δικαιούται αυτά που διεκδικεί».

Δεν αντιλαμβάνονται (;) ότι έτσι και αρχίσουν οι υποχωρήσεις, το τέλος θα είναι η ελληνική εξάλειψη από την περιοχή;

Σε αντίθεση με την Ελλάδα, η Τουρκία σχεδιάζει και διεκδικεί στο Αιγαίο και τον ευρύτερο μεσογειακό χώρο από την δεκαετία του ’50.

Ο πρώτος παράνομος χάρτης που δημοσιεύθηκε από την Τουρκία, ίσως να μην χρονολογείται το 1974 αλλά το 1957, σύμφωνα με τον καθηγητή Κοντογιώργη.

Ο κ. Κοντογιώργης εντόπισε σε διδακτορική διατριβή του 1957 που υποστηρίχθηκε στο Παρίσι παρόμοιο χάρτη με τις τουρκικές διεκδικήσεις του ’74 και τον περιέφερε από τον πρέσβη της Ελλάδας στη γαλλική πρωτεύουσα ως τους Καραμανλή, Παπανδρέου και Τσάτσο και από όλους είχε την ίδια απάντηση: είναι άνευ σημασίας.

Το ότι δεν ήταν άνευ σημασίας το αντιλήφθηκε ο μεταπολιτευτικός υπουργός Αθανάσιος Κανελλόπουλος που σε επίσκεψή του στο Βελιγράδι είδε τον τούρκο ομόλογό του να του παρουσιάζει τον ίδιο χάρτη.

Το γεγονός δείχνει και πόσο καλά προετοιμασμένοι είναι οι Τούρκοι στις εθνικές διεκδικήσεις τους και πόσο χαλαρά αντιμετώπιζαν τα πράγματα οι Έλληνες πολιτικοί.

Τώρα που …ανασυγκροτείται το κράτος μήπως θα πρέπει να προβλεφθεί ένας κεντρικός κρατικός οργανισμός με τράπεζα τεκμηρίωσης, μελέτης και διαμόρφωσης στρατηγικών;

Οι εξελίξεις έχουν βγάλει την Ελλάδα από τα γνωστά όρια άσκησης εξωτερικής πολιτικής, δηλαδή, του Αιγαίου. Η Ανατολική Μεσόγειος και οι νέες διαστάσεις που προσλαμβάνει το κυπριακό δημιουργούν νέες, πιο σύνθετες ανάγκες.

Αλλά και οι διεθνείς εξελίξεις διαμορφώνουν ένα νέο, πολύ διαφορετικό τοπίο.

Η ρωσοτουρκική συνεργασία σε συνδυασμό με ατυχείς ενέργειες και δηλώσεις από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου εξωτερικών επι προηγούμενης κυβέρνησης οδήγησαν σε ένα εξόχως ανθελληνικό δημοσίευμα σε εμβληματικό ρωσικό μέσο ενημέρωσης. Και στη Ρωσία, όπως και στην Τουρκία, τέτοια δημοσιεύματα δεν είναι τυχαία.

Η αγανάκτηση και τα αδιέξοδα που προκάλεσε η ιδεοληπτική άσκηση της εξουσίας από την προηγούμενη κυβέρνηση (Συριζα) έχουν δημιουργήσει πολλές προσδοκίες από τη σημερινή. Μένει να δούμε αν και πόσο θα μπορέσει να ανταποκριθεί.

Πάντως, σίγουρα θα αποτύχει αν ακολουθήσει το μέχρι σήμερα αναπτυξιακό μοντέλο, από δημιουργίας ελληνικού κράτους: έναν απόλυτο συγκεντρωτισμό γύρω από την πρωτεύουσα.

Ας θυμηθούμε, επίσης, πως ωθήσεις στον ελληνισμό έδωσαν οι ιστορικές στιγμές που διευρύνθηκε είτε γεωγραφικά είτε πληθυσμιακά και συμπεριέλαβε και άλλες ομοεθνείς ενότητες, ή σημαίνοντες παράγοντες του εξωτερικού: η επανάσταση  στο Γουδί κάλεσε το Βενιζέλο από την Κρήτη, η Ελλάδα άλλαξε όψη με την ενσωμάτωση της Μακεδονίας μετά τους Βαλκανικούς πολέμους, οι πρόσφυγες του ’22 της έδωσαν άλλη δυναμική με τις αστικές δυνάμεις των μικρασιατικών παραλίων και το δυναμισμό του ποντιακού ελληνισμού.

Και, σήμερα, που η κυβέρνηση αναζητά προσανατολισμό θα πρέπει οπωσδήποτε να αναζητήσει και δυναμική στον ομογενειακό ελληνισμό και τους νέους που λόγω κρίσης έφυγαν στο εξωτερικό.

Δυστυχώς, τα σχόλια που διαβάζω και έχουν σχέση με την θεσμική ενσωμάτωση του οικουμενικού ελληνισμού, διακρίνονται από έναν κλασικό παλαιοελλαδισμό.

Θα δούμε ποια οδό θα ακολουθήσει η κυβέρνηση με την παροχή δικαιώματος ψήφου στους αποδήμους.

spot_img

12 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Κυριε Σαββιδη δεν μου αρεσουν τα μπλα..μπλα γραφομενα σου. Δεν ειναι προβλημα της Αμερικης και του Τραμπ, οπως και του Ισραηλ η απο δεκαετιας Αντιπαραθεσις Ελλαδος και Τουρκιας και αι υπερβολικαι αξιωσεις, εκβιασμοι, συνεχεις απειλαι της Τουρκιας ενανριον της Ελλαδος.. Το προβλημα ειναι οτι Κυβερνουν μονιμως την Ελλαδα συνεχως επι δεκαετιας Γραικυλοι, Ραγιαδες, Λωποδυτες, Απατεωνες, Κλεπτοκρατες Προδοτες ανικανοι, ανανδροι ξενοδουλοι Πολιτικοι.. Και το χειροτερον οι Ελληνες της Ελλαδος τους ψηφιζουν και συγχρονως ψηφιζουν και την αυτοκαταστοφην τους.. Ουδεις ειναι υπευθυνος δια την οικονομικην κρισιν και την χρεωκοπιαν της Ελλαδος πλην των πολιτικων εξουσιαστων ολων των ιδεολογικων αποχρωσεων.. Η μοναδικη λυσις σωτηριας της Ελλαδος η Ισχυς των Ελληνικων Ενοπλων δυναμεων και η αποφασιστικοτητα των Ελληνων να υποερασπισουν την Εθνικην Ακεραιοτητα και Εθνικην Ανεξαρτησιαν της Ελλαδος. Αθανασιος Δημ. Δεσλης. Λας Βεγκας. ΗΠΑ.

    • Συμφωνώ με το σχόλιο, αλλά γεννάται το ερώτημα -το έχω θέσει και στον κ. Σαββίδη- πού θα βρεθεί αυτή η “η αποφασιστικοτητα των Ελληνων να υποερασπισουν την Εθνικην Ακεραιοτητα και Εθνικην Ανεξαρτησιαν της Ελλαδος” από το πουθενά; Η αποφασιστικότητα καλλιεργείται πρώτα από την παιδεία και παράλληλα από την πολιτική ηγεσία. Είμαστε ο ίδιος λαός που έδειξε π.χ. το ’40 την αποφασιστικότητα αυτήν έναντι των Ιταλών εισβολέων, έστω και αν υπερτερούσαν κατά πολύ οπλικά.

      Δεκαετίες τώρα και ιδίως μετά την νίλα στα Ίμια τον Ιανουάριο τού 1996, καλλιεργείται το ακριβώς αντίθετο αίσθημα στον λαό. Η ενδοτικότητα και υποχωρητικότητα βαπτίστηκαν “σώφρων πολιτική”, η διεκδίκηση και υπεράσπιση των καλώς εννοουμένων εθνικών μας συμφερόντων “πολεμοκαπηλία” και “εθνικισμός”, η αγάπη προς την πατρίδα “σωβινισμός” και “φασισμός” κλπ.

      Συνεπώς και πάλι από την πολιτική ηγεσία εξαρτάται η καλλιέργεια τής αποφασιστικότητας των Ελλήνων για υπεράσπιση τής εθνικής μας ανεξαρτησίας. Οι ισχυρές ΕΔ έχουν νόημα μόνο στα χέρια εκείνων, που έχουν την πολιτική βούληση να τις χρησιμοποιήσουν και σήμερα στην Ελλάδα δεν υπάρχει κάτι τέτοιο. Αντιθέτως, φρόντισαν οι πολιτικοί μας(*) να στείλουν προς πάσαν κατεύθυνση το μήνυμα ότι οι Έλληνες προτιμούν να υποχωρούν, να παραχωρούν και να συμβιβάζονται, προκειμένου να αποφύγουν τον πόλεμο. “Καλύτερα να σού βγει το μάτι, παρά τ’ όνομα”, λέει μία παροιμία και σ’ εμάς έχει βγει το όνομα, δυστυχώς.

      (*)«Προσωπικά πιστεύω ότι είναι καλύτερα να έχουμε μερικά στρέμματα γης λιγότερα από εκείνα που μας ανήκουν, και να κοιμόμαστε τα βράδια ήσυχοι και ασφαλείς, παρά να έχουμε ότι μας ανήκει και να μην μπορούμε να κλείσουμε μάτι από τον κίνδυνο κάποιας ξαφνικής επίθεσης κακόβουλων γειτόνων εναντίον μας»
      [Εφημερίδα Πατρίδες του Καναδά. Η δήλωση έγινε από τον κ. Παπανδρέου απευθυνόμενος στον εκδότη της εφημερίδας κ. Θωμά Σάρα, σε δημόσια εκδήλωση παρουσία πλήθους κόσμου και μαρτύρων, όπως για παράδειγμα ο Έλληνας πρέσβης στον Καναδά Γιάννης Θωμόγλου. Η εκδήλωση έγινε το 1999, όταν ο κ. Παπανδρέου ήτανε Υπουργός Εξωτερικών] (απ’ εδώ).

  2. Η ουσία του σχολίου σας βρίσκεται στην κατακλείδα του. Ξέρετε πόσες φορές το εχω γράψει; Η απάντηση αφορά στο σχόλιο του κ. Athanasios Deslis.

    • Κύριε Σαββίδη, θα σταθώ σ’ ένα κρίσιμο ερώτημα τού άρθρου σας:

      “Θα τηρηθεί το διεθνές δίκαιο ή η Τουρκία θα επιβάλλει τη βούλησή της;”

      Το διεθνές δίκαιο θα τηρηθεί, αν αυτό συμφέρει τούς ισχυρούς. Άλλως παραβλέπεται. Παράδειγμα η επί 45 χρόνια κατοχή τού 38% τής Κύπρου και ο εποικισμός, ο οποίος είναι έγκλημα πολέμου.

      “Αλλά, ποτέ δεν διακηρύσσεις urbi et orbi πως ό,τι και να γίνει η Ελλάδα δεν θα πάει σε πόλεμο με την Τουρκία. Απόλυτος στόχος είναι η αποφυγή του αλλά δεν το λες καθημερινά. Ο άλλος θα εκμεταλλευτεί την αδυναμία σου και θα σε χορέψει, όπως και το κάνει, στο ταψί”.

      Ακριβώς!

      Δυστυχώς, όπως πολλάκις έχω γράψει και το γράφω και παραπάνω, εμείς αυτό το ολέθριο λάθος κάναμε και τώρα αποθρασύναμε τούς πάντες. Θυμάστε ασφαλώς την αθυρόστομη φράση τού Ζουράρι “μάθανε πως γ… και πλάκωσαν κι οι γύφτοι”. Τούρκοι, Αλβανοί, Σκοπιανοί κι έχει ο Θεός…

  3. Στο άρθρο σας θέτετε με ακρίβεια όλα τα κρίσιμα ερωτήματα με τα οποία έρχεται αντιμέτωπη η εξωτερική μας πολιτική. Εύγε!

    Επιτρέψτε μου να προσθέσω έναν μόνο προβληματισμό, κτίζοντας πάνω σ’ αυτά που επισημαίνετε:

    Ζούμε τον καιρό των στοιχημάτων. Κουμαρτζήδες έχουν γίνει όλοι οι ισχυροί και, απειλούμενοι, δοκιμάζουν τί αξίζει η ισχύς τους, όσο την έχουν ακόμη (που την έχουν).

    Αυτό κάνει ο Τραμπ σε παγκόσμιο επίπεδο. Ό,τι και να λέει το διεθνές δίκαιο (του εμπορίου συγκεκριμένα). Ωμά power politics.

    Αυτό κάνει τώρα κι ο Ερντογάν στην περιφέρειά του. Σου λέει, ό,τι και
    να λέει το διεθνές δίκαιο (της θάλασσας συγκεκριμένα), εγώ προτάσσω την ισχύ μου (κλασικά power politics). Εγώ δεν θα υποχωρήσω, λέει. Για να δω αν εσείς θα με χτυπήσετε ή θα υποχωρήσετε πρώτοι.

    Και προς το παρόν, κερδίζει. Απλά πράγματα.

    Αγά μου, περίμενε να δεις και το τέλος, έλεγε το μυθιστόρημα…

    Φοβάμαι πως το τέλος δεν θάναι καλό για μας, παίδες Ελλήνων.

    • Πράγματι.

      Είναι ένα παιχνίδι ισχύος, στρατηγικής και ψυχολογίας. Όπως ακριβώς το σκάκι, αλλά και η πόκα. Ξέρει ότι το σημείο που βρίσκεται η Τουρκία πάνω στον πλανήτη είναι μοναδικό και το αξιοποιεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Ιδιαίτερα μετά τα τελευταία που μάθαμε περί προσέγγισης με την Κίνα δηλ.

      • Αγαπητέ Banned_Member,

        Θα μου επιτρέψετε μια διευκρίνιση. Δεν είναι μόνο σκάκι. Πάντα είναι σκάκι. Όλα σκάκι είναι. Παντού κινήσεις κάνουμε όλοι μας. Εδώ πέρα μιλώ για κάτι διαφορετικό: όταν ο ισχυρός απειλείται, τότε θα δοκιμάσει την ισχύ του θέλεις δε θέλεις. Και η Αμερική είναι πολύ ισχυρή για να μην δοκιμάσει την δική της ισχύ τη στιγμή που απειλείται από την Κίνα και την Ε.Ε. στον οικονομικό τομέα. Αν του ισχυρού δεν του κάνει (πλέον) το δίκαιο, θα δοκιμάσει την ισχύ του αν απειλείται η ηγεμονία του. Το ίδιο και η Τουρκία. Είναι πολύ ισχυρή για να μην χρησιμοποιήσει την ισχύ της όταν απειλείται από την Ελλάδα και την Κύπρο στον ενεργειακό τομέα. Εδώ πέρα, το δίκαιο της θάλασσας συναντά τα όριά του, τα οποία θέτει η ισχύς. Όλα αυτά τα γράφω στο πρόσφατο βιβλίο μου “Μηχανισμοί Αναδιάταξης Οικονομικής Ισχύος στο Διεθνές Οικονομικό Σύστημα” των εκδόσεων “Παπαζήση”, για να μας κάνω και λίγη -θεμιτή ελπίζω- διαφήμιση.

  4. Κύριε Σαββίδη, στο μόνο σημείο που θα μου επιτρεψετε να διαφωνήσω μαζι σας, είναι το σημείο που αναφερεστε στην Ελληνική Διασπορά… Η Ελληνική Διασπορά ανέκαθεν έπαιζε κρίσιμο ρόλο στη διαμόρφωση της εξωτερικής πολιτικης και της διπλωματίας του ελληνικού κράτους… Ας μην ξεχνάμε, ότι ο Ελευθέριος Βενιζέλος λίγο πριν την προσχωρηση της Ελλάδας στο σχηματισμό της Ανταντ είχε μεταβεί στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, προκειμένου να πάρει την έγκριση της Παροικίας μας για τις επόμενες κινήσεις του… Πάνω στα “πατήματα” του Ελευθερίου Βενιζέλου βλέπουμε ότι κινείται ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αρχή γενομένης με την τοποθετηση ως Υφυπουργού στα θέματα Διασποράς ενός απόδημου Έλληνα των ΗΠΑ… Ομως, δεν είναι μόνο η Ελλάδα του Βενιζέλου και τώρα του Μητσοτάκη που δίνει ενεργό ρόλο στη διασπορά της χώρας τους. Η ίδια η Τουρκία πώς διαμορφωνε την εξωτερική πολιτική της σε σχέση με την Ευρώπη;;; Βασιζόταν (και συνεχίζει να βασίζεται) στη μεγάλη Παροικία που έχει στη Γερμανία,ωστε να ασκεί πιέσεις στην Ευρώπη…. Οπότε, η Διπλωματια της Διασποράς πρέπει και είναι αναγκαίο να επανελθει ως διαπραγματευτικο μέσο στην ελληνική εξωτερική πολιτική και ο νυν πρωθυπουργος κινείται σε πολύ σωστά βήματα. Γιατί, οι μεγάλες Κοινότητες μας στις ΗΠΑ, βλέπουμε, ότι διαδραματιζουν μείζονα ρόλο στην αλλαγή του κλίματος απέναντι στα ελληνικά δίκαια, αλλά και η Παροικία μας στην Αίγυπτο, αν και ολιγοπληθης πλέον, έχοντας ωστόσο ένα ενεργό Πατριαρχειο, θα είναι αρωγός σε πολλά από τα ζητήματα που εξελίσσονται ενόψει ενεργειακών… Ας μην ξεχνάμε, ότι οι Αιγύπτιοι ανέκαθεν είχαν στενές σχέσεις με τους Κυπρίους και ότι ο Νασερ το 1955 μόνο τους Κυπρίους είχε εξαιρεσει από τις απελασεις

    • Δεν κατάλαβα που διαφωνείτε. Κάτι ανάλογο έγραψα και εγώ σε ό,τι αφορά στη διασπορά. Απλώς, εγώ χρησιμοποίησα ιστορικά παραδείγματα και εσεις το επικαιροποιήσατε.

  5. Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα η ανάλυσή σου κ. Σαββίδη, όπως και η προσθήκη του κ. Γκλαβίνη. Φοβούμαι κι εγώ ότι η παθητική/υποχωρητική στάση απέναντι στην Τουρκία, μας οδηγεί σε φινλανδοποίηση. Ίσως κάτι αλλάξει με τη νέα κυβέρνηση. Πάντως δεν είμαι αισιόδοξος.

    Και ένα σχόλιο για τον Θανάση τον Δεσλή ! Έχω χρόνια να ακούσω γιαυτόν. Τον θυμάμαι φοιτητή τη δεκαετία του 1960, σαν δραστήριο μέλος της ΕΚΟΦ. Νάσαι καλά κ. Δεσλή, μου θύμισες τα παλιά.

    • “Πάντως δεν είμαι αισιόδοξος” και καλά κάνετε:

      “Απαντώντας σε σχετική ερώτηση ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Παναγιωτόπουλος, είπε: «Η Τουρκική προκλητική συμπεριφορά, θα αντιμετωπιστεί και σε επίπεδο υψηλότερο από εμάς, από ΗΠΑ και ΕΕ, όχι βέβαια με τα σενάρια πολέμου, αλλά με όλες τις ενέργειες που προβλέπονται, συστάσεις προς αυτή τη χώρα».” (απ’ εδώ).

  6. Ενδιαφερον θεμα και θα συμμετασχω ,με ενα αλλο ανησυτικο ενδεχομενο, με αφορμη την φραση του κ. αρθρογραφου ”Ας θυμηθουμε επισης , πως ωθήσεις στον Ελληνισμο εδωσαν οι ιστορικες στιγμες που διευρυνθηκε, ειτε γεωγραφικα, ειτε πληθυσμιακα και συμπεριελαβε και αλλες ομοεθνεις ενοτητες,η, σημαινοντες παραγοντες του εξωτερικου …Οι προσφυγες του 22 της εδωσαν αλλη δυναμικη με τις αστικες δυναμεις των Μικρασιατικων παραλιων και τον δυναμισμο του ποντιακου Ελληνισμου”.
    Αυτο ομως ”ισοφαριζεται” με την απωλεια των προαιωνιων πατριδων στην Μ.Ασια και την Ανατολικη Θρακη , οι οποιες δεν ηταν ”απο τον Θεο γραμμενο να χαθουν” ,αν δεν ”αποτρελαινομαστε” απο ενα φιλοδοξο ηγετη να δοκιμασουμε ,χωρις βεβαιωμενη βοηθεια απο τους ”εμπριμε” συμμαχους μας απο το 1914-22 να παμε να τις καταλαβουμε ,ενω ειχαμε ”σανετια” αιωνων , βουλευτες και προκομενους Ελληνες εκει;;;.
    ”Ισοφαριζεται” αναλογως το παρατολμο για τα εθνικα μας συμφεροντα πραξικοπημα εναντιον του Μακαριου για να χασουμε Αμμοχωστο , Κερυνεια και τοσα αλλα στην Κυπρο , αλλα να καμαρωνουμε για τους ευπατριδες σημερινους πολιτικους και πολιτες Ελληνοκυπριους ,τους οποιους πρεπει να να συμπεριλαμβανουμε ως ενοτητα στην ωθηση του Ελληνισμου;;;.
    ΚΑΙ ΤΟ ΓΕ ΝΥΝ ΕΧΟΝ. Να προκαλεσουμε -λογοις ,η, πραξεσιν-το ανημερο -μεχρι στιγμης-θηριο , το οποιο -εστω με λογια- το εχουν περικυκλωσει γυρωθεν, για να εχουμε ως αποτελεσμα την ενσωματωση στο Ελλαδικο κρατος και των προσφυγων της υπολοιπου Κυπρου ,η, αλλων νησων του Αρχιπελαγους μας, που οντως θα προσδωσουν αλλη -χειροτερη ομως -δυναμικη στον Ελληνισμο ,γιατι θα διασπαρουν -οπως οι Μικρασιατες (Ωνασης και λοιποι) παντου;;;.
    ΤΕΛΟΣ . ”Με τρελο ,η, μεθυσμενο δεν τα βαζεις , αλλα προετοιμαζεσαι να τον ”κλεισεις στο κρατητηριο” οταν ξεμεθυσει,η, του κανει ενεση ηρεμιστικου ο τρελογιατρος”.
    Η σημερινη μεταμνημονιακη Ελλας , που -χρονια τωρα-θεωρει κακη λεξη το Εθνος , που αγωνιζεται να μη υπηρετουν στα συνορα οι στρατευμενοι του , που μειωνει την στρατιωτικη θητεια ,που απο τα Νηπιαγωγεια διδασκει ως πρωτα την κλιματικη αλλαγη , τον αντιρατσισμο , τον αντιΦΑ και ολα τα αλλα ΑΝΤΙ και οχι την φιλοπατρια , που υπεγραψε μετα αρας την Συμφωνια των Πρεσπων και ξεχασε οσους ησαν αντιθετοι με πραξεις -οπως το 2008-μπορει σε δεδομενη στιγμη να φωναξει και το ”πουρκουά” των Γαλλων στην επιθεση του Χιτλερ .
    Σε καθε περιπτωση -επειδη κατι σοβαρο θα γινει με την Τουρκια,η, με αφορμη την Τουρκια -το Εθνικο ιδανικο -φρονω – πως πρεπι να ειναι . ” Να κατακτησουμε εκεινο που χασαμε , χωρις να χασουμε εκεινο που κατεχουμε”.
    Και τελος-τελος μη ξεχναμε οτι ο ΘΕΟΣ ,η, ο τυφλοποντικας της Ιστοριας ξεπερασε πολλες φορες τους αριστους πολιτικους σχεδιασμους ολων των μεγαλων ηγετων και κρατων.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
29,800ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα