Η Ελλάδα ως περιφερειακή δύναμη.

Print Friendly, PDF & Email
- Advertisement -

Γράφει ο Παντελής Σαββίδης

spot_img

3 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Σας “βγάζω το καπέλο” κύριε Σαββίδη! Για μια φορά ακόμα.
    Σε αντίθεση με τους ψευδο-διανοούμενους των Πανεπιστημίων, εσείς είστε αληθινός.
    Και ασφαλώς, δεν γίνεται ένας αληθινός διανοούμενος να μην είναι πατριώτης κατά τον στενά ελληνικό προσδιορισμό = να τιμά τα Πάτρια των Ελλήνων χάρις στα οποία γίνεται κανείς αληθινός Άνθρωπος.
    Η ελληνική Πατρίδα δεν η χώρα γέννησης (η patria, η homeland). Είναι ο Τρόπος-Επίπεδο ζωής που ταιριάζει στον Άνθρωπο (καμία σχέση με το ανθρωποζώο άλλων “πολιτισμών” όπως ο τουρκικός).
    Το δυστύχημα με τους δυτικόφρονες που αποφασίζουν για τις τύχες μας είναι ότι δεν αναγνωρίζουν το πολιτισμικό χάσμα ανάμεσα στους Έλληνες και τους Τούρκους. Ίσως γιατί δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα σε χριστιανούς και μουσουλμάνους αν εξαιρέσει κανείς την ελληνική Ορθοδοξία.
    Και ακριβώς επειδή δεν λαμβάνουν υπόψη ότι στην ελληνική Ορθοδοξία έχει διαφυλαχτεί ο αρχαίος Τρόπος των Ελλήνων ντρέπονται αντί να περηφανεύονται για την ιδιαιτερότητα των Ελλήνων.
    Χωρίς πατριωτισμό οι Έλληνες χώνονται κάτω από τα φουστάνια των μεγάλων Δυνάμεων.
    Είναι άλλο πράγμα η παθητική συμπόρευση με την Ευρωπαϊκή Ένωση κλπ και άλλο η ενεργητική στάση χωρίς προμετωπίδες.

    Εσείς προτείνετε το ενεργητικό “η ισχύς εν τη ενώσει” που να συνοδεύεται από πολιτισμική ομοιογένεια.
    Μπράβο σας! Χίλια μπράβο σας!!!

  2. Ἡ Ἑλλάδα καί οἱ σχέσεις της. Προϋπόθεση ἡ Ἑλλάδα, οἱ Ἕλληνες δηλαδή.
    ῾Η κάθε σχέση ἔχει διάφορες ἰσορροπίες. ῾Υπάρχουν σχέσεις θύτη-θύματος. ῾Υπάρχουν σχέσης ὑπεροχῆς π.χ. ἀφέντη-δούλου ἤ ἀνάποδα. ῾Υπάρχουν σχέσεις ἰσοτιμίας, σεβασμοῦ καί ὅλες οἱ σχέσεις περνοῦν διάφορες φάσεις. Στίς σχέσεις μας ἀντανακλᾶται τό ψυχολογικό ὑπόβαθρο. ᾿Ακόμα καί στή σχέση μας μέ τά ζῶα ὑπάρχουν διαφορές. ῾Υπάρχει σημεῖο πού φοβᾶται κάποιος τά σκυλιά, σημεῖο πού τό σκυλί σέ αἰσθάνεται ἀφεντικό του, σημεῖο πού τό σκυλί αἰσθάνεται ὅτι τό ἀγαπᾶς.
    Νομίζω ὅτι
    σέ σχέση μέ τήν Τουρκία ἡ διαφορά μας εἶναι πολιτισμική,
    σέ σχέση μέ τήν Δύση ἡ διαφορά μας εἶναι ἡ ᾿Ορθοδοξία.

    Μία χαμηλή δυναμική δείχνει ἡ χώρα μας αὐτήν τήν ἐποχή (2-3 δεκαετίες) ὑπαρξιακή καί πολιτισμική, ἐκτός ἐξαιρέσεων καί αὐτό ἀντανακλᾶται καί πρός τή Δύση καί πρός τήν Ἀνατολή. Στό ἐσωτερικό, γιά νά δοθοῦν ρόλοι σέ ἂλλες περιοχές, πρέπει νά ὑπάρχει ἰσχυρό πολιτικό προσωπικό, πού νά μπορεῖ νά ἐλέγχει ὅλη αὐτή τή δραστηριοποίηση.
    Εἴμαστε ὅμως κυρίως ἕνας πολιτισμός, αὐτή εἶναι διαχρονικά ἡ ἰδιαιτερότητά μας καί γι αὐτό μᾶς σέβονται. Οἱ Τοῦρκοι ὅσο μᾶς σέβονται, μᾶς σέβονται γι αὐτό. Ἄν ὑποτιμοῦμε αὐτή τήν ὑπαρξιακή μας θέση πού ἀντανακλᾶ καί στήν πολιτική, ἀντανακλᾶται καί στήν σχέση μας μέ τήν Τουρκία.
    ῾Η ᾿Ορθοδοξία ἔχει ἄμεση σχέση καί ὀντολογικά μέ τόν πολιτισμό μας καί αὐτό εἶναι σημεῖο διαφοροποίησης μέ τήν Δύση. Ἄν δέν τό συνειδητοποιοῦμε ἤ τό ξεχνᾶμε, κινδυνεύουμε νά ἀφομοιωθοῦμε ἀπό τήν Δύση καί νά χάσουμε τήν ὑπαρξιακή μας ἰδιαιτερότητα, ἀξία καί μοναδικότητα. Δέν μποροῦμε νά σταθοῦμε σέ κάποιο ἐπίπεδο ὑπαρξιακά, ἄν δέν προσέχουμε τό δέντρο πολιτισμοῦ μας, τίς ρίζες του, τήν μοναδικότητά του, τήν σχέση του μέ τά ἄλλα δένδρα, γιατί δέν εἴμαστε μόνοι μας.

  3. Κύριε Σαββίδη, η Ελλάδα έχασε το τραίνο, επειδή έμαθε πάντα να βασίζεται στον ξένο παράγοντα. Το γεγονός και μόνον ότι είναι το μόνο κράτος, που είχε ευθύς μετά την απελευθέρωσή του κόμματα με επίσημο όνομα ξένου κράτους, δείχνει ότι οι Νεοέλληνες έδιωξαν τον Οθωμανό, αλλά παρέμειναν ραγιάδες. Κι έτσι παραμένουν μέχρι σήμερα.

    Είχε κάποιες λίγες αναλαμπές (Βαλκανικοί Πόλεμοι, ’40), κι αυτές οφείλοντο στην ικανή ηγεσία, που δυστυχώς σπάνια είχε.

    Μετά την είσοδό της στο ΝΑΤΟ το 1952, μαζί με την Τουρκία, οι ΗΠΑ θεώρησαν όλον αυτόν το χώρο ενιαίο και δεν τις ενδιέφεραν οι μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας διαφορές. Περισσότερο βάρος έριξαν ίσως στην Τουρκία, λόγω τής βάσης των Αδάνων, αλλά γρήγορα αντελήφθησαν ότι η Ελλάδα είναι το κράτος προς το οποίο μπορούν να πιέσουν, επειδή η Τουρκία ήταν σκληρότερη. Απεδείχθη ότι δεν είχαν άδικο.

    Σήμερα, η Ελλάδα είναι ένα ασήμαντο κρατίδιο, κυβερνώμενο από πουλημένους, που κανείς δεν λαμβάνει σοβαρά υπ’ όψιν. Φινλαδοποιείται από την Τουρκία και θα καταλήξει επαρχία της, αργά ή γρήγορα.

    Όσον αφορά στην Κύπρο, η Αθήνα την έχει παρατήσει προ πολλού. Μετά το ’60, δεν νομίζω να ενδιαφέρθηκε ποτέ στα σοβαρά γι αυτήν. Πόσο μάλλον τώρα, που τα ξεπουλά όλα.

Leave a Reply to Επισκέπτης Ακύρωση απάντησης

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
29,900ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα