Αναλυτικότερα, όπως φαίνεται και στους πίνακες που έχουν αναρτηθεί στο διαδίκτυο, οι μόνιμοι υπάλληλοι ανέρχονται σε 572, οι εργαζόμενοι με συμβάσεις Ιδιωτικού Δικαίου (ορισμένου και αορίστου) σε 697, οι ειδικοί φρουροί σε 68, οι μετακλητοί σε 140 και οι επιστημονικοί συνεργάτες σε 596.
*Δείτε στη στήλη Σχετικά Αρχεία τα επικαιροποιημένα στοιχεία (1/10/2017) του προσωπικού της Βουλής.
capital.gr
Αποστρέφομαι τις θεωρίες περί “κρατισμού” αλλά όχι άκριτα.
Θεωρώ τραγικό στην εποχή αυτή να αυξάνεται ο αριθμός των υπαλλήλων της βουλής.
Και την ίδια στιγμή από το 2010 και μετά να κόβονται κονδύλια και θέσεις από αξιοκρατικές διαδικασίες παραγωγής στελεχών της δημόσιας διοίκησης στο όνομα της “κρίσης”.
Όπως είναι χυδαίο να αυξάνονται οι ασφαλιστικές εισφορές και οι φόροι με τόσο κραιπαλώδη τρόπο για λογαριασμό ενός ανορθολογικού κρατικού μηχανισμού, αναξιοκρατικού και έρμαιου του νεοαριστερού εκφαυλισμού και του νεοδεξιού νεποτισμού.
Μάλλον είχε δίκαιο κάποτε ο Ξ. Ζολώτας για το κακό που έκαναν οι κομματικές ηγεσίες στο κράτος και δεν μπορεί να προκόψει κάτι αξιόλογο εκεί μέσα χωρίς να εξαναγκάζεται παράλληλα σε συμβιβασμούς και εξαρτήσεις.
ΥΓ
Η επικαιρότητα δε αποδεικνύεται πιο τραγική.
Εκτός από την δικαιωματιστική ατζέντα, τα κυρίαρχα κόμματα συναγωνίζονται σε ιδεοληψίες και περιαματισμούς πάνω στην κοινωνία.
Οι μεν προξενώντας βλάβη στην εθνική και κοινωνική συνοχή με τον ανορθολογικό τρόπο διαχείρισης των επιδομάτων εις βάρος της ελληνικής οικογένειας, οι δε έκαναν λέει… ερωτηματολόγιο, που προέκυψε η νεοφιλελεύθερη βούληση του προέδρου τους, ήτοι έχουν βάλει στο στόχαστρο το σχεδόν ανύπαρκτο σύστημα κοινωνικής προστασίας ως …υπόλογο των δεινών του τόπου.
Αυτός ο αποπνικτικός τρόπος “σκέψης” και η μικρονοϊκή λογική, διατηρεί την παρούσα κυβέρνηση με όλες τις κραιπάλες της σε υποφερτά ποσοστά.
Δυστυχώς η κοινωνία βρίσκεται σε συνθήκες ασφυξίας με εντελώς (επιεικέστατα και κομψά) …άσχετους, “ηγέτες” να διεκδικούν ή να κατέχουν την εξουσία.