ΕΥΡΩΠΗ: Τα δύο τρίτα των Τούρκων μεταναστών ψήφισαν Ερντογάν!

Print Friendly, PDF & Email
- Advertisement -

 

Συνέντευξη της Claire Koç*  στον Pierre-Αlexis Michau

Ψυχρολουσία για τους Ευρωπαίους: Τα υψηλά ποσοστά Τούρκων μεταναστών υπέρ του Ερντογάν σημαίνουν ότι απομακρύνονται περισσότερο από την ενσωμάτωση, με ό,τι αυτό συνεπάγεται… JEAN-CHRISTOPHE VERHAEGEN / AFP  

FIGAROVOX. – O Ερντογάν αναγκάζεται σε δεύτερο γύρο στις προεδρικές εκλογές. Από τα 64 εκατομμύρια Τούρκους πολίτες που είναι εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους, τα 3,4 εκατομμύρια ψηφίζουν στο εξωτερικό, εκ των οποίων 1,5 εκατομμύρια στη Γερμανία. Τι βάρος έχει η τουρκική διασπορά στις εκλογές;

Claire KOÇ. – Αν και η διασπορά αντιπροσωπεύει μόνο το 5 έως 6% των ψηφοφόρων, η επιρροή της μπορεί να είναι σημαντική σε περίπτωση μονομαχιών. Κάθε φωνή μετράει και μπορεί να κάνει τη διαφορά. Όμως αυτοί οι 3,4 εκατομμύρια ψηφοφόροι στο εξωτερικό δεν αρκούν για να καθορίσουν μόνοι τους το αποτέλεσμα των εκλογών. 

Η τουρκική διασπορά έχει σημαντικό βάρος. Στη Γερμανία, από τους 1.500.000 ψηφοφόρους, το 65,4% ψήφισε υπέρ του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έναντι 32,61% του αντιπάλου του Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου. Στη Γαλλία, οι Τούρκοι ψηφοφόροι είναι λίγο πάνω από 397.000 και ψήφισαν επίσης υπέρ του Ερντογάν με 64,24% των ψήφων, έναντι 34,15% του Κιλιτσντάρογλου.

Το 2018, ο Ερντογάν έλαβε το 64,9% των ψήφων των Γερμανών Τούρκων. Πώς εξηγείται μια τέτοια υποστήριξη; Οι Τούρκοι στο εξωτερικό είναι πιο εθνικιστές; Τι λέει αυτό για την ένταξη των Τούρκων στη Γερμανία;

Όταν ζεις σε μια ξένη χώρα όπου το κόστος ζωής δεν είναι τόσο υψηλό όσο στην Τουρκία, όπου ο πληθωρισμός και οι φυσικές καταστροφές δεν σε επηρεάζουν άμεσα, μπαίνεις στον πειρασμό φυσικά να ψηφίσεις έναν πρόεδρο που κολακεύει τη θρησκευτική και εθνική μας ταυτότητα. Πρέπει να θυμόμαστε ότι μέρος της τουρκικής διασποράς αισθάνεται πιο κοντά στη χώρα καταγωγής της παρά στις χώρες στις οποίες έχει μεταναστεύσει, ορισμένοι κινητοποιούνται περισσότερο για τις τουρκικές εκλογές παρά για τις γερμανικές εκλογές.

Τι ψηφίζουν οι Γάλλοι Τούρκοι; Είναι τόσο υπέρ του Ερντογάν όσο οι Γερμανοί;

Οι Τούρκοι ψηφοφόροι στη Γαλλία ψήφισαν τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν με ποσοστό 64,24%. Είναι λίγο λιγότερο από τους Τούρκους στη Γερμανία, αλλά ναι, οι ψηφοφόροι είναι εξίσου υπέρ του Ερντογάν στη Γαλλία. Ο Kεμάλ Κιλιντσάρογλου συγκέντρωσε μόλις το 34,15% των ψήφων στον πρώτο γύρο. Ο Ερντογάν κάνει την Τουρκία να παίξει έναν ρόλο που η Γαλλία έπαιζε εδώ και πολύ καιρό, δηλαδή την τρίτη δύναμη, αυτή που χτίζει μια γέφυρα μεταξύ των εχθρών. Αυτό το βλέπουμε στις σχέσεις με την Ουκρανία και τη Ρωσίας: ο Ερντογάν διαπραγματεύτηκε μια συμφωνία για το σιτάρι το καλοκαίρι του 2022, ώστε η Ουκρανία να μπορεί να το εξάγει υπό τουρκικό έλεγχο, κάτι που επιτρέπει, μεταξύ άλλων, στην Αφρική να αποθηκεύει αποθέματα.

Και μετά, προσπαθεί παντού να πάρει τη θέση της Γαλλίας μέσω μιας ισχυρής οικονομικής παρουσίας. Ο Ερντογάν πιστεύει ότι είναι ο Ντε Γκωλ, που θέλει να γίνει βασικό πρόσωπο στη διεθνή πολιτική σκηνή. Θα πρέπει να θυμόμαστε ότι εισήγαγε καθολική ψηφοφορία σε δύο γύρους, με διαφορά 15 ημερών μεταξύ κάθε ψηφοφορίας. Σήμερα, όταν μιλάει, προκαλεί αντιδράσεις, οι εκλογές του σχολιάζονται στα τηλεοπτικά κανάλια όλου του κόσμου. Επιπλέον, όταν οι άνθρωποι καλούνται να κατονομάσουν έναν Τούρκο πρόεδρο, πολλοί παραθέτουν τον Ερντογάν ή τον Ατατούρκ. Οι προκάτοχοί του είναι πολύ λιγότερο γνωστοί.

Πώς εκλαμβάνεται η ψήφος των Τούρκων του εξωτερικού στην Τουρκία; Δεν κινδυνεύει ο Ερντογάν από μια κρίση νομιμότητας στο εσωτερικό της χώρας του εάν εκλεγεί με τη βοήθεια εξόριστων Τούρκων;

Η ψήφος υπέρ του Ερντογάν ανησυχεί το τμήμα του τουρκικού πληθυσμού που δεν τον ψήφισε. Φοβάται θρησκευτικές και αυταρχικές υπερβολές. Φοβάται πολύ ότι η χώρα θα μετατραπεί σε Ιράν με τη θέσπιση της Σαρία.

Όμως, παρά το καταστροφικό οικονομικό ρεκόρ (ο πληθωρισμός ξεπέρασε το 80% τον Οκτώβριο του 2022) και τη διαχείριση του σεισμού που επικρίθηκε έντονα, ο Τούρκος πρόεδρος, που διεκδικεί τρίτη θητεία, έχει το 50% και προκρίνεται για τον δεύτερο γύρο. Μετά από 20 χρόνια στην εξουσία, είναι εντυπωσιακό. Όταν ζεις στο εξωτερικό, μακριά από τη χώρα καταγωγής σου, αναπτύσσεις ένα μικρό εθνικιστικό ένστικτο. Στην Τουρκία ψηφίζουν για την  υπερηφάνεια, για την ελπίδα. Δεν ψηφίζουν για τους λογαριασμούς του μήνα. Δεν ψηφίζουν με κριτήριο την αγοραστική δύναμη.

* Η Claire Koç είναι δημοσιογράφος και δοκιμιογράφος.

Πηγή: https://www.lefigaro.fr/vox/monde/pourquoi-les-turcs-habitants-en-allemagne-et-en-france-votent-massivement-erdogan-20230516

spot_img

19 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Θεωρώ ότι οι αναφορές του άρθρου επιβεβαιώνουν τις επιφυλάξεις μου σχετικά με τις ψήφους των ομογενών.
    Είναι φανερό, ότι με μια τέτοια ψήφο, τα οικονομικά ζητήματα θα περάσουν σε δεύτερη μοίρα και στην πρώτη θα έρθουν τα εθνικά θέματα.

    • Πιστεύω ότι είναι όπως το λες και αυτό θα ήταν καλό για την Ελλάδα, όπου τα εθνικά θέματα έχουν πατώσει. Επίσης πιστεύω ότι ανάμεσα στους ομογενείς δεν υπάρχουν, ή είναι έστω λιγότερα, τα κομματόσκυλα, που ψηφίζουν ένα κόμμα από ατομικό συμφέρον, ή απλό φανατισμό.

      • Βασικά δεν θεωρώ ότι μπορείς να χειριστείς τα εθνικά θέματα ανεξάρτητα από την εσωτερική κατάσταση της χώρας. Πάγια θέση μου είναι, ότι θα αποκτήσουμε σωστή εξωτερική πολιτική μόνο εάν προηγουμένως αποκτήσουμε αστική τάξη, συνεπώς σε καμία περίπτωση δεν θα υποστήριζα ότι τα εθνικά θέματα οφείλουν να αποτελούν την ύψιστη προτεραιότητα.
        Σχετικά με την στάση των ομογενών όσον αφορά τον ψηφοθηρισμό θα συμφωνήσω αλλά για να μείνειν αυτό έτσι οφείλουν να μην βρεθούν στο στόχαστρο των κομματικών μηχανισμών. Δεν υπάρχει τίποτε χειρότερο για την ομογένεια αλλά και για την δυνατότητά της να πρωτοστατεί σε εθνικές κινητοποιήσεις, μια άμεση εμπλοκή της στα διχαστικά διλίμματα ελληνικών εκλογών.

        • Δεν χρειάζεται αστική τάξη, για να μετατοπισθεί το βάρος των Ελλήνων ψηφοφόρων, έστω και λίγο, προς τα εθνικά. Από πού βγαίνει αυτό το -κατά την γνώμη μου- αυθαίρετο συμπέρασμα; Οι Έλληνες, ειδικά μετά την εποχή Σημίτη, έχουν αδιαφορήσει εντελώς για τα εθνικά θέματα. Η έλλειψη αστικής τάξης φταίει;

          Συμφωνώ ότι τα κόμματα πρέπει να μείνουν μακριά από την ομογένεια. Αρκετή ζημιά έχουν κάμει εδώ. Το έγραψα, άλλωστε.

          • Υπάρχει διαφορά ανάμεσα σε εθνικά θέματα και εξωτερική πολιτική, εκτός από την δική μας την περίπτωση στην οποία, ελλείψη εθνικών συμφερόντων έχουμε ταυτίσει την εξωτερική πολιτική με τέσσερα πέντε εθνικά θέματα (δηλαδή προβλήματα) τα οποία οφείλουν να κλείσουν.
            Εξωτερική πολιτική στην βάση εθνικών συμφερόντων μπορείς να ασκήσεις μόνο όταν έχεις αστική τάξη με τα ανάλογα συμφέροντα.

          • Το να σ’ ενδιαφέρει αν μάς πάνε σε “Πρέσπες” τού Αιγαίου, ή να εξανίστασαι αν ο άλλος υποστέλλει την Σημαία στα Ίμια, ή αν ξεπουλούν το όνομα τής Μακεδονίας κλπ., είναι ενδιαφέρον για τα εθνικά μας θέματα. Έτσι το λέμε στην Ελλάδα. Και αυτό είναι άσχετο με την αστική τάξη. Χωρίς το ενδιαφέρον αυτό, είμαστε λαός νεκρός, αδιάφορος και την υπόσταση τού κράτους μας. Και δυστυχώς δεν βλέπω εδώ και πολύ μεγάλο ενδιαφέρον για όλα αυτά. Συνεπώς, αν η ψήφος των ομογενών επηρεάζεται από τα θέματα που προανέφερα, καλό θα ήταν να ψήφιζαν.

            Η ΠΑΜΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ, για παράδειγμα, έδωσε και δίνει αγώνες για την διάσωση (αρχικά) τού ονόματος τής Μακεδονίας και αφού αυτό χάθηκε, τώρα για την μη ίδρυση στην Ελλάδα συλλόγων για την διάδοση τής “μακεδονικής” γλώσσας. Με τι κριτήριο θα ψηφίζουν αυτοί και τι σχέση έχουν όλα αυτά με την αστική τάξη; Νομίζω ότι κάπου το μπερδεύεις το πράγμα.

  2. Αγαπητοί μου συσχολιαστές ,
    η μεν αστική τάξη , -που ”εξοστρακίσθηκε” και εξορίσθηκε και από το λεξιλόγιο μας (γιατί σήμαινε κάτι κακό) όταν ”ο λαός ανέβηκε στην εξουσία”-, ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΕΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΝΩΝΕΙ ΤΟΥΣ ΕΛΛΛΗΝΕΣ ΠΙΑ ΟΥΤΕ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΟΥΤΕ Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΤΟ ΚΕΡΔΟΣ ΚΑΙ Ο ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΜΑΝΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗΣ ,
    η δε κομματικοποίηση και της Ομογένειας άρχισε και αυτή από τότε που έγιναν οι Τοπικές Οργανώσεις του ΠΑΣΟΚ ( Τ.Ο. ΠΑΣΟΚ) σε πόλεις των ΗΠΑ ,Καναδά ,Γερμανίας ,Αγγλίας ,Γαλλίας και Αυστραλίας ακόμη και από τότε που οι κομματικοποιημένοι ομογενείς άρχισαν να κρατούν ΣΗΜΑΙΕΣ ΟΧΙ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ,αλλά τις πράσινες με τον ήλιο και τις γαλάζιες με τον πυρσό , τις κόκκινες με το σφυροδρέπανο και χρόνια τώρα τις επίσης κόκκινες με το άστρο του ΤΣΙΠΡΟΣύριζα ,- ο οποίος μαζί με τον Τίμιο Σταυρό ,”βδελύσσεται ”και τα χρώματα της εθνικών συμβόλων μας ,χωρίς ντροπή ,γιατί βλέπει ότι έχει και ”πελάτες” από όλα τα στρώματα των Ελλήνων, που δεν δονούνται από τις ιδέες , με τις οποίες μεγαλουργήσαμε δυο χιλιάδες χρόνια .
    Προφανώς ,αγαπητοί μου, δεν τα ζήσατε αυτά ή θέλετε να τα ”πατικώσετε” στην μνήμη σας, όπως κάνει τώρα το θρασύδειλο Ανδρουλάκειο ΠΑΣΟΚ, που θυμάται το κόμμα του μετά το ΑΣΕΠ και όχι το τριτοκοσμικό και αλλοπρόσαλλο της 20ετίας 1974-1994 ,που διαβουκόλησε τους Έλληνες, παραχάραξε την ένδοξη ιστορία μας και δεν άφησε τίποτε όρθιο σαυτό που λεγόταν πρώτα Ελλάδα .
    Υ.Γ Ποιοι έλεγαν ΣΙΑκωβο, τον τότε Αρχιεπίσκοπο της Αμερικής Ιάκωβο , που ένωνε την Ομογένεια και πρωτοστατούσε σε δυναμικές παρεμβάσεις και μέχρι τον Λευκό Οίκο για το Κυπριακό και όχι μόνο ;;;.

    • φοβούμε ότι για άλλη μια φορά περιορίζεις το πρόβλημα στο μειωμένο πεδίο αντίληψης το οποίο φαίνεται να έχεις σχηματίσει τον τελευταίο καιρό.
      Φυσικά αστική τάξη στην χώρα μας δεν υπήρξε ποτέ με εξαίρεση δυο εξαιρετικά μικρές περιόδους:
      1. κατά την καποδιστριακή περίοδο ως αποτέλεσμα της δραστηριότητας της Φιλικής Εταιρείας,
      2. κατά την επανάσταση στο Γουδί και την ακολουθήσασα διακυβέρνηση του τόπου από τον Εθνεγέρτη Βενιζέλο
      Κατά παράδοξο τρόπο ένα μικρό υποτυπώδες κίνημα αστικοποίησης της ευρύτερης περιφέρειας-επαρχίας ξεκίνησε με το ΠΑΣΟΚ ή τουλάχιστο εκφράστηκε από αυτό, αλλά σύντομα διαψεύστηκε από την ίσως προαποφασισμένη πορεία του στην συνέχεια.
      Σε όλο το μεσοδιάστημα αυτών των περιόδων έως και το 1981, κυβερνούσαν ελέω δεξιάς (με πόνο ψυχής το λέω όντας ο ίδιος τέτοιος) στην επαρχία οι τσιφλικάδες και μεγαλοτσελιγκάδες, στις μεγάλες πόλεις οι Γκρούεγες με τους Εργολάβους. Όλοι αυτοί είχαν ένα κοινό συμφέρον: να μείνουν τα πράγματα ως έχουν, να είμαστε τα καλά παιδιά των αμερικανών (ή εγγλέζων ή της εκάστοτε μεγάλης δύναμης) και να ρέει το ξένο χρήμα λόγω γνησιότητας της καταγωγής και ενδοξότητας των προγόνων μας.

      • Δεν έχω όντως ιστορικά στοιχεία για το αν υπήρξε αστική τάξη στην εποχή του οσιομάρτυρα Καποδίστρια -που βρήκε ΜΟΝΟ ξυπόλυτους , ορφανά και χήρες στην Ελλάδα , χωρίς καμιά Επιχείρηση -ούτε στην εποχή του ικανού αλλά απρόβλεπτου Ελευθερίου Βενιζέλου- το εθνεγέρτης -πρωτότυπο επίθετο , που δεν έχει καμιά σχέση με την πραγματικότητα της εποχής του, που ήταν μετά το 1912 πόλεμοι διχασμοί , εξορίες των πολιτικών του αντιπάλων και ατιμωτική εξόντωση του πραγματικά εθνομάρτυρα Ίωνα Δραγούμη και κατά την οποίαν εποχή του η όποια επιχειρηματικότητα-που δεν εδιώκετο , (όπως στη συνέχεια μέχρι τις ημέρες )λόγω απουσίας του κομμουνιστικού κινήματος- βασίζονταν στους Παλαιοελλαδίτες και τους εξ Ανατολών επιχειρηματίες και στα ”σινάφια” και τους ”τζορμπατζήδες” των χωριών , ιδίως των πεδινών.
        ΟΛΟΙ αυτοί ξαναπρόκοψαν μετά το 1953 ,λόγω της σοφής υποτιμήσεως του δολαρίου από τον αείμνηστο Σπύρο Μαρκεζίνη , αλλά οι τρεις υποτιμήσεις με τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ -1983,1985 και 1998-, οι όποιοι επιχειρηματίες έχασαν ό,τι είχαν και δεν είχαν και μετά το ανεξερεύνητο σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου το 1999 έκτοτε εξαφανίσθηκαν.
        Κάτι πάει να γίνει τώρα.
        Να θυμηθούμε ότι τον Ιανουάριο του 1978 ένα δολάριο ΗΠΑ είχε 37,10 δραχμές και τον Ιανουάριο του 1998 (20 χρόνια μετά) 293,10 δραχμές. Άντε τώρα να είσαι επιχειρηματίας -αστός και να έχεις δανειστεί σε δολάρια ΗΠΑ.
        Σε κάθε περίπτωση ,φίλε κ. Λούμπεν , η αστική τάξη , -όπως και η παιδεία των Ελλήνων που επικαλούνται πολλοί -θα αργήσουν πολύ να ξαναδημιουργηθούν . Ως τότε πως και με ποιους να πορευθούμε ;;;. Πάντως όχι με αυτούς που πρωτοστάτησαν να τις διαλύσουν μισώντας και την επιχειρηματικότητα και την αριστεία, έννοιες μοναδικές για την προκοπή μας και την οικονομική και την κοινωνικοπολιτική.
        ΝΑ ΤΟΥΣ ΔΙΚΑΟΛΟΓΗΣΟΥΜΕ ΟΜΩΣ ΓΙΑΤΙ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΑΠΑΞΙΑ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΔΥΟ ΕΝΝΟΙΩΝ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΧΑΝ ΑΠΑΙΔΕΥΤΟΥΣ ΚΑΙ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΙΜΟΥΣ ”ΠΕΛΑΤΕΣ” ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ,
        Ήταν και είναι συνειδητή επιλογή τους .Ακόμη να το καταλάβουμε;;;.

        • “-που βρήκε ΜΟΝΟ ξυπόλυτους , ορφανά και χήρες στην Ελλάδα , χωρίς καμιά Επιχείρηση”

          δηλαδή οι αγωνιστές, οι κοτζαμπάσηδες και οι καραβοκύρηδες των νησιών, στους οποίους βασίστηκε ο αγώνας στο πεδίο της μάχης εξατμίστηκαν με μαγικό τρόπο όταν έφθασε ο Καποδίστριας; Όχι φυσικά, αφού από αυτούς προήλθαν εκείνοι οι οποίοι τον σκότωσαν αφού πρώτα αυτός υπέπεσε στο μοιραίο λάθος να θελήσει να φτιάξει ένα κράτος “από το μηδέν” χωρίς να δεί τις ιδιαιτερότητες και τις πραγματικές ανάγκες της περιοχής (βέβαια αυτό το έκαμε με τον σεμνό πόθο να δημιουργηθεί μια αστική τάξη με τα δυτικά πρότυπα).

          “που ήταν μετά το 1912 πόλεμοι διχασμοί , εξορίες των πολιτικών του αντιπάλων και ατιμωτική εξόντωση του πραγματικά εθνομάρτυρα Ίωνα Δραγούμη”

          εδώ ξεχνάς να αναφέρεις τους δυο βαλκανικούς πολέμους οι οποίοι διπλασίασαν την Ελλάδα όπως και την συνθήκη των Σεβρών με την οποία παρέδιδε, από τα συντρίμια τα οποία είχε παραλάβει, την Ελλάδα των δυο ηπείρων και των πέντε θαλασσών. Ο δε Δραγούμης σίγουρα προσέφερε με τον τρόπο του αλλά δεν είναι δυνατόν να συγκριθούν τα ανεδαφικά του οράματα με την πολιτική διορατικότητα του Εθνεγέρτη ο οποίος έθεσε την χώρα για πρώτη φορά στην σκακιέρα των περιφερειακών δυνάμεων όπως φαίνεται και από τις ανησυχίες για παράδειγμα των Ιταλών.

          ” -θα αργήσουν πολύ να ξαναδημιουργηθούν . Ως τότε πως και με ποιους να πορευθούμε ;;;”

          πάλι, φίλτατε, αντιστρέφεις αιτία και αποτέλεσμα. Η δημιουργία αστικής τάξης δεν είναι κάτι το οποίο με κάποιον ταχυδακτυλουργικό τρόπο δημιουργείται ώστε να χρειάζεται απλά να το αφήσουμε να γίνει όταν είναι να γίνει. Εξαρτάται άμεσα από αυτούς με τους οποίους θα πορευθούμε. Διαφορετικά επιστρέφουμε στο ψευτοδίλημμα των φαναριωτών και των βολεμένων κοτζαμπάσηδων “πάλι με χρόνια με καιρούς… αλλά μέχρι τότε ησυχία, ηρεμία, τάξη και καμία αλλαγή”.

          • ”Με τρελαίνει η ιδέα”, αγαπητέ κ. Λούμπεν ότι γράφετε τώρα για αλλαγή- σύνθημα και όλων των ”προοδευτικών” σαυτές τις εκλογές – και την περιμένετε από τους λάτρεις της κόκκινης και πράσινης Ελλάδος, που ξέρουν αποδεδειγμένα μόνο να μοιράζουν τα έτοιμα και να μισούν τους προκομένους . Ρωτήστε και όσους αστούς θέλετε πότε έχασαν περιουσίες και πότε ”κυνηγήθηκαν ” από το συνδικαλισμένο κράτος και τους ισόβιους συνδικαλιστές.
            Γίνεται γαλάζια Ελλάδα- Πατρίδα χωρίς το γαλάζιο του ουρανού και της θάλασσας μας ;;;.
            Όλα τα χρώματα να υπάρχουν ,αλλά ας μείνουν στο περιθώριο όσα ”ντρέπονται” να φορούν τα χρώματα της σημαίας μας .
            Το κόκκινο θυμίζει μίσος και αίμα και το πράσινο μόνιμη άνοιξη ,χωρίς καρπούς.
            Εμείς πρέπει να θέλουμε και καρπούς και αγάπη .
            Ευχές για κάθε καλό και νίκη των ελληνικών χρωμάτων , όπως λέμε στις αθλητικές συναντήσεις.

  3. @Επισκέπτης,

    οι Πρέσπες αποτελούν ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα για τις επιπτώσεις τις οποίες έχει η αντικατάσταση μιας σοβαρής εξωτερικής πολιτικής από ένα σύνολο θεμάτων (προβλημάτων) τα οποία θέλεις απλά να κλείσουν για να έχεις την ησυχία σου (να έχουμε όλοι την ησυχία μας).
    Αντί να αντιληφθούμε το σκοπιανικό ως ευκαιρία παρέμβασης στα εσωτερικά μιας γειτονικής χώρας και δυνατότητα συναλλαγής με τις άμεσα ενδιαφερόμενες τρίτες χώρες, στα πλαίσια εξυπηρέτησης των ευρύτερων οικονομικών συμφερόντων της αστικής τάξης (που δεν έχουμε), περάσαμε σε αμυντική στάση για να αποτρέψουμε εξελίξεις τις οποίες θεωρούμε δυσμενείς στην βάση του δίπτυχου γνησιότητα καταγωγής – ενδοξότητα των προγόνων. Οι Πρέσπες ήταν μοιραίο να συμβούν αφού η προάσπιση δικαιωμάτων με βάση την ιστορία προϋποθέτουν και το ανάλογο πολιτικό ανάστημα το οποίο φυσικά δεν διαθέτουμε ειδικά όταν εξαρτόμαστε άμεσα από τρίτους προϋπολογισμούς.
    Θέλω να πώ δηλαδή, ότι ακόμη και να υπήρχε μεγαλύτερο ενδιαφέρον από τον κόσμο για το ζήτημα το αποτέλεσμα θα ήταν άλλο τόσο διαφορετικό όσο και εκείνο του δημοψηφίσματος.
    Τέλος, απαραίτητη προϋπόθεση για τον σχηματισμό αστικής τάξης είναι η σταδιακή εξέλιξη της ελληνικής κοινωνίας πράγμα το οποίο γίνεται μόνο μέσα από την άσκηση συνετής εσωτερικής πολιτικής σε δίκαιη βάση. Συνεπώς η εσωτερική και ιδιαίτερα η οικονομική πολιτική έχουν άμεση προτεραιότητα, διαφορετικά η εξωτερική μας πολιτική θα συνεχίσει να απαρτίζεται από ένα σύνολο προβλημάτων τα οποία οφείλουν να επιλυθούν.

    • @ Ο Λούμπεν May 17, 2023 At 5:06 pm

      ” τα οποία θέλεις απλά να κλείσουν για να έχεις την ησυχία σου”

      Άλλ’ αντ’ άλλων. Δεν κατάλαβες τίποτε απ’ αυτά που έγραψα. Είσαι αλλού γι’ αλλού. Άσε, δεν πειράζει.

  4. Τό πιό ἐντυπωσιακό εἶναι πόσα ἑκατομμύρια ψηφοφόροι Τοῦρκοι συμμετέχουν στίς ἐκλογές, μιά δημοκρατική διαδικασία καί πόση ὀργάνωση διαθέτουν γιά νά ψηφίζουν καί οἱ μετανάστες τους σέ ἄλλες χῶρες, κρατώντας τους ὡς ἐνεργό ἐθνικό τους δυναμικό.

    Στήν συζήτησή σας γιά τήν ἀστική τάξη καί τήν μέση ἀστική τάξη στήν ῾Ελλάδα, πού εἶναι σχετική καί μέ τήν ἄλλη ἀνάρτηση γιά ΤΟ ΔΙΑΚΥΒΕΥΜΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ, βρῆκα ἕνα σχετικό συνοπτικό ἄρθρο.

    https://www.eboulevard.gr/2017/11/19/astiki-mesaia-taxi

    Γνώμη μου εἶναι ὅτι ὁ κρατισμός καί οἱ διορισμοί στό Δημόσιο ἦταν ἀρχικά ἀποτέλεσμα τοῦ ἐμφυλίου, γιατί ὡς γνωστόν διορίζονταν ὄχι κομμουνιστικῆς διεθνιστικῆς ἰδεολογίας πολίτες, στούς συνεχόμενους διορισμούς ὁδήγησε τό κυνηγητό καί ἡ μή στήριξη τῆς παραγωγικότητας τῶν μικρομεσαίων ἐπιχειρήσεων. Στήν ἀστική παραγωγική μέ τήν εὐρεία ἔννοια τάξη στήν ῾Ελλάδα θά μποροῦσαν νά βρεθοῦν καί πολλοί ἀξιόλογοι πνευματικά καί ἠθικά Ἕλληνες, πού ἀκολούθησαν τό κομμουνιστικό ἰδεῶδες, τό γιατί εἶναι ἕνα ἐρώτημα.
    Στήν περίοδο τῆς Φιλικῆς ῾Εταιρείας πού ἀναφέρει ὁ Λούμπεν, ὑπῆρχε ἰσχυρό πατριωτικό καί πνευματικό φρόνημα καί ἡ παιδεία εἶναι ἕνας κύριος παράγων διαμόρφωσής του. ῾Η γενιά τοῦ ‘30 χωρίς νά εἶναι ἀπαραίτητα οἰκονομικά εὔρωστη δημιούργησε πολιτισμό, ἀναζητώντας τίς πνευματικές ρίζες τῶν ἀξιῶν τοῦ ῾Ελληνικού πολιτισμοῦ μέ τήν κατάλληλη παιδεία πού συνεχῶς ἔκτοτε φθίνει, μέ ἀποτέλεσμα ὁ Δήμαρχος τῶν ᾿Αθηναίων νά μήν γνωρίζει τά περί Πολιτείας τοῦ Πλάτωνα, καί δέν τόν ψέγω γιατί εἶναι ἡ εἰκόνα τῆς παιδείας πού ἀκόμα καί τώρα οὔτε πολλοί Ἕλληνες γνωρίζουν τί εἶναι ἡ ᾿Ακαδημία Πλάτωνος, οὔτε κάν σάν τουριστικό ἀξιοθέατο δέν ἔχει ἀναδειχθεῖ. Τό ἴδιο ἰσχύει γιά τό Λύκειο τοῦ ᾿Αριστοτέλη καί γιά τόσα ἄλλα. ῾Ο μέσος ἀστικός κόσμος ἐνδιαφέρεται ὅμως νά μάθει ἀπό τίς σχετικές ξεναγήσεις.

    • ευχαριστώ για την ενδιαφέρουσα παραπομπή όπως και για τις χρήσιμες ιστορικές αναφορές αναφορές.
      Διαφωνώ με την εκτίμηση ότι ο πατριωτισμός την περίοδο της Φιλικής Εταιρείας διαμορφώθηκε κατά κύριο λόγο λόγω της παιδείας η οποία εξάλλου εκείνη την εποχή δεν μπορεί να ήταν ομοιόμορφη λόγω της ετερογενούς προέλευσης των συμμετεχόντων. Ο πατριωτισμός των συγκεκριμένων ανθρώπων μάλλον έχει ταξικά χαρακτηριστικά και οπωσδήποτε επιρρεάστηκε από τις αντίστοιχες ζυμώσεις της εποχής του.
      Θεωρώ επίσης τη γνώση της Πολιτείας του Πλάτωνα ως μέτρο αξιολόγησης ενός δημάρχου, όπως και κάθε άλλου πολίτη, μάλλον ως ρομαντική. Αυτή την εκτίμηση την παραθέτω για τον λόγο ότι θεωρώ γενικότερα την προσέγγιση τέτοιου είδους ελιτιστική και ξένη προς τις ανάγκες του κόσμου. Πολίτες αναζητούμε, όχι φιλοσόφους και ποιητές.

      • @ Ο Λούμπεν,
        μπορεῖς ἄν θέλεις νά βρεῖς στά βιβλία τοῦ Θεοδόση Τάσιου ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΙΜΑ καί σχετικά μέ τήν ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ κατά τήν Τουρκοκρατία, τήν προσπάθεια αὐτῶν τῶν ῾Ελλήνων γιά τήν Ἐθνική αὐτοσυνειδησία ὅλου τοῦ λαοῦ. Τήν ἐποχή πού στίς πλούσιες σκηνές τῶν χωρῶν τῆς Εὐρώπης καί στήν Ρωσία ἄνθιζαν οἱ μεγάλοι μουσουργοί τῆς κλασσικῆς μουσικῆς, οἱ Ἕλληνες αὐτοί, διέθεσαν τόν κόπο τους, τίς περιουσίες τους καί τίς ζωές τους γιά τήν ἀπελευθέρωση, ἀλλά στόχευσαν στήν Ἐθνική αὐτοσυνειδησία, ἔχοντας μελετήσει ὅλο τόν Ἐθνικό μας πλοῦτο καί μέ τά νέα μέσα τῆς ἐποχῆς δηλαδή τήν τυπογραφία, τόν διέδωσαν στούς σκλαβωμένους Ἕλληνες. ᾿Οργάνωσαν τό κράτος ἀπό τό μηδέν, ἕνα κράτος πού εἶχε μόνο τά ἀρχαῖα μας μνημεῖα γιά νά μᾶς θυμίζει τόν πολιτισμό μας. Δέν ἦταν ταξικός ὁ πατριωτισμός τους καί δέν ἦταν σκοπός τους τό κέρδος, ἀφοῦ διέθεταν καί τίς περιουσίες τους, ἦταν ἡ ἐλευθερία ὅλου τοῦ λαοῦ. Θεωρῶ ὅτι ἦταν ἡ πίστη τους στήν πνευματική ἀξία αὐτοῦ τοῦ πολιτισμοῦ καί τῆς θρησκείας πού τούς ὁδηγοῦσαν, μέ τίς ἰδέες τῆς ἐλευθερίας, τῆς ἀθανασίας, τῆς ἰσότητας καί ὅλων τῶν ἀνθρωπίνων ἰδεωδῶν. Δέν ζητεῖται ἀπό τόν σύγχρονο ᾿Αθηναῖο νά γνωρίζει ὅλη τήν φιλοσοφία τοῦ Πλάτωνα, ἀλλά νά εἶναι σέ θέση νά γνωρίζει καί νά πληροφορεῖ καί τούς ξένους ποῦ ὑπάρχει στήν ᾿Αθήνα ἡ ᾿Ακαδημία τοῦ Πλάτωνα. Τί εἶναι οἱ πολίτες, οἰκονομικό μέγεθος; Δέν ἐπιτρέπεται κάτι λιγότερο ἀπό τήν συνεχῆ μελέτη καί ἔρευνα καί ἐμβάθυνση γι αὐτόν τόν πολιτισμό ἀπό ἐμᾶς, μέ ὅλα τά σύγχρονα μέσα, πολιτισμό πού δέν ἔγινε μόνο γιά ἐμᾶς. Εὐχαριστῶ γιά τήν ἀνταλλαγή ἀπόψεων.

        • Με υποχρεώνεις να κάμω κάποιες σημειακές επισημάνσεις και το κάμω διότι θεωρώ το θέμα το οποίο θίγεις άκρως σημαντικό αν μή το πλέον σημαντικό για τον σχηματισμό συνθηκών πολιτικής ανάπτυξης στην χώρα μας:

          “ἀλλά στόχευσαν στήν Ἐθνική αὐτοσυνειδησία, ἔχοντας μελετήσει ὅλο τόν Ἐθνικό μας πλοῦτο καί μέ τά νέα μέσα τῆς ἐποχῆς δηλαδή τήν τυπογραφία, τόν διέδωσαν στούς σκλαβωμένους Ἕλληνες”

          εδώ δίνεις την εντύπωση ότι η εθνική αυτοσυνειδησία ήταν κάτι το οποίο παραδόθηκε στους σκλαβωμένους Έλληνες από κάπου αλλού. Ενισχύεις έτσι την θέση αριστερών και διεθνιστικών κύκλων οι οποίοι υποστηρίζουν τα γνωστά για τις εθνογενέσεις.

          “᾿Οργάνωσαν τό κράτος ἀπό τό μηδέν, ἕνα κράτος πού εἶχε μόνο τά ἀρχαῖα μας μνημεῖα γιά νά μᾶς θυμίζει τόν πολιτισμό μας.”

          Γιατί ήταν αναγκαίο να θυμιθούν μετά την εθνεγερσία τον πολιτισμό οι απελευθερωμένοι Έλληνες; Ήταν μήπως μέχρι τότε απολίτιστοι; Σίγουρα δεν υπήρχε κεντρικό ελληνικό κράτος στην περιοχή η οποία απελευθερώθηκε αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπήρχε και πολιτική οργάνωση. Εκτός και εάν θεωρείς ότι ο ελληνικός πολιτισμός ατονεί με την ρωμαϊκή κατάκτηση και ξαναγεννιέται ελέω της Φιλικής Εταιρείας.

          “ἀλλά νά εἶναι σέ θέση νά γνωρίζει καί νά πληροφορεῖ καί τούς ξένους ποῦ ὑπάρχει στήν ᾿Αθήνα ἡ ᾿Ακαδημία τοῦ Πλάτωνα”

          έχεις μήπως την εντύπωση ότι οι ξένοι έχουν ανάγκη από τέτοιου είδους πληροφορίες; Προφανώς αστειεύεσαι. Εγώ θυμάμαι μια κινέζα φοιτήτρια η οποία είχε έρθει για σπουδές στην Γερμανία και αφού πήρε το πτυχίο πέταξε πρώτα από την Αθήνα πριν επιστρέψει στην πατρίδα της: “θα ήταν αδιανόητο να έχανα αυτή την ευκαιρία και να γυρνούσα στην Κίνα χωρίς να επισκεφθώ την Ακρόπολη”.

          • @ Ο Λούμπεν,
            Δέν θέλω νά ξεχωρίσω τούς ἀγῶνες τῶν Ἑλλήνων πού διέμεναν τότε ἔξω ἀπό τόν ὑποδουλωμένο χῶρο ἀπό τούς ἀγῶνες τῶν ἐντός ῾Ελλήνων, καί τονίζω τήν συνεισφορά τῶν ἔξω γιατί αὐτοί δέν ἀποκόπηκαν ἀπό τήν ᾿Εθνική συνείδηση ἐνῶ θά μποροῦσαν ζώντας εὔκολα ἐκεῖ.

            Οἱ συζητήσεις πού γίνονται προσφέρουν εὐκαιρία νά φανοῦν οἱ διάφορες ἀναγνώσεις, οἱ παρανοήσεις, τά σημεῖα πού χρειάζονται διευκρίνιση. Καί νομίζω ὅτι πρέπει νά προσπαθοῦμε νά βλέπουμε τήν συνεισφορά τοῦ καθενός. Ἀλλά χρειάζεται χρόνος καί ἐμβάθυνση. Ἄς φανοῦν οἱ διάφορες ἀπόψεις.

  5. @Σ.Α.Ν.,

    η χώρα χρειάζεται πολιτειακή μεταβολή ώστε να εξασφαλιστεί:

    1ον σταθερότητα στις στρατηγικές πολιτικές,

    2ον μείωση του εξωτερικού ελέγχου ο οποίος επιτυγχανόταν με το πρωθυπουργικό κυβερνητικό σύστημα,

    3ον ισχυρός θεσμικός έλεγχος της εκτελεστικής εξουσίας τόσο από την νομοθετική όσο και από την δικαστική εξουσία.

    για αυτό θεωρώ ότι αυτό το οποίο χρειάζεται είναι η ευρεία εκπροσώπηση του φυσικού χώρου της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού ο οποίος είναι το ΚΕΝΤΡΟ. Εδώ χρειάζονται δυο μεγάλα κόμματα τα οποία στο άρθοισμά των να μην συγκεντρώνουν λιγότερο από το 45 %.

    Έπειτα χρειάζεται ένα ακραιφνές συντηρητικό κόμμα με ένα ποσοστό της τάξης του 25 %. Ένας αριστερός φορές του 10 % και από εκεί και πέρα μικρότερα σχήματα της κομμουνιστικής αριστεράς όπως και άλλα (π.χ. οικολόγοι).

    Με αυτό τον τρόπο θα μπορούν να εκφράζονται οι μεταπίπτουσες προτεραιότητες της ελληνικής κοινωνίας χωρίς να αλλάζουν από μια εκλογή στην άλλη όλες οι στρατηγικές επιλογές.

Leave a Reply to Ο Λούμπεν Ακύρωση απάντησης

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
29,900ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα