ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΝ ΟΙ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΟ ΠΑΣΟΚ ΑΛΛΑ ΜΕ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ

Print Friendly, PDF & Email
- Advertisement -
Υπάρχει μια ευάριθμη (μετρήσιμη) κατηγορία Ελλήνων που βλέπει τις πολιτικές εξελίξεις ως ένα ρευστό σενάριο που αποζητά σταθερότητα. Τους εδιαφέρει να διαμορφωθεί το πολιτικό σκηνικό με προβλέψιμες εξελίξεις που θα αποσκοπούν στην ευημερία της κοινωνίας. Ολόκληρης της κοινωνίας. Και βλέπουν τα πολιτικά κόμματα ως το μέσον για την επιτυχία αυτού του σκοπού. Δεν υπάρχει, άλλωστε, και κάτι άλλο. Την κυβερνητική διαχείριση των χωρών αναλαμβάνουν τα πολιτικά κόμματα.
Με αυτήν την έννοια προσέγγισαν με ενδιαφέρον τις εξελίξεις στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας. Ενδιαφέρονται για τις ισορροπίες στο Συριζα και προσεγγίζουν με ενδιαφέρον και τις τρέχουσες εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ.
Αυτή, λοιπόν, η οπτική ανησυχεί με όσα βλέπει να τεκταίνονται στο Κίνημα μετά τις εκλογές της Κυριακής. Διακρίνει μια αντιπαλότητα, στα όρια του μίσους μεταξύ “συντρόφων” του ίδιου κόμματος. Και ανησυχεί, μήπως, εκεί που μέσω της εκλογικής διαδικασίας επιδιώκετο η ενότητα στο Κίνημα και μια δυναμική πορεία με αξιώσεις ανανέωσης του πολιτικού λόγου, της συμπεριφοράς και της σχέσης μεταξύ των τάσεων δει έναν εκφυλισμό της διαδικασίας και αποτύχει το πείραμα ανάδειξης ενός δεύτερου ισχυρού πόλου που θα μπορεί να διεκδικεί την εξουσία. Δεν θα υπάρχει, απλώς, ως συμπλήρωμα.
Η επιθυμία, λοιπόν, αυτής της ευάριθμης ομάδας είναι:
-Να πέσουν οι τόνοι της προεκλογικής αντιπαράθεσης.
-Οι φίλοι καθενός υποψηφίου να μειώσουν τις αρνητικές και απαξιωτικές αναφορές τους για τον ανθυποψήφιο, όχι τον αντίπαλο. Αλοίμονο αν ο ανθυποψήφιος στο ίδιο κόμμα αντιμτωπίζεται ως αντίπαλος.
-Οι υποψήφιοι στην αντπαράθεσή τους να προτείνουν πολιτικές, ιδεολογικές αναφορές, τρόπους αντιμετώπισης των προβλημάτων της κοινωνίας, νέο πολιτικό ήθος και άλλα παρόμοια. Όχι αναφορές στο παρελθόν. Εκείνο που ο κόσμος επιθυμεί να δημιουργηθεί είναι κάτι νέο, ανεξαρτήτως του ποιός θα εκλεγεί.
-Προσωπικά, αν και είχα την αρχική ιδέα ο κ. Παπανδρέου να μην πάει στον δεύτερο γύρο των εκλογών για λόγους προστασίας του ονόματος και της κληρονομιάς που φέρει, ομολογώ πως έκανα λάθος. Τίποτε δεν έχει τελειώσει αν και αριθμητικά ευνοείται ο κ. Ανδρουλάκης απο το αποτέλεσμα του Α! γύρου.
-Το σημαντικό, πάντως, είναι η επόμενη ημέρα να βρει το Κίνημα ενωμένο, ανεξαρτήτως, του ποιος θα εκλεγεί. Δεν είναι πολιτική συμπεριφορά πολιτών μιας, υποτίθεται, ανεπτυγμένης κοινωνίας να συμμετέχουν στις διαδικασίες, μόνο, αν η τάση τους επικρατεί. Μονοτασικά κόμματα δεν μπορούν να διεικδικήσουν την πολιτική εξουσία. Χρειάζεται, λοιπόν, να πέσουν οι τόνοι και να διαμορφωθούν οι όροι ενότητας και ανανέωσης.
Γιατί, διαφορετικά, δεν έχει νόημα να επιδείξει η κοινωνία ενδιαφέρον για το ΠΑΣΟΚ, αν αυτό που θα προκύψει την επόμενη ημέρα θυμίζει ως συμπεριφορά και πολιτικός λόγος το παρελθόν.
Π.Σ.
spot_img

3 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Η ανθρωπογεωγραφία του ΠΑΣΟΚ από το 1974.
    Στην παρέα του Ανδρέα του 1965 -του 13% του 1974- ,εντάχθηκαν έκτοτε μετά τη διάλυση της Ενώσεως Κέντρου των ασημάντων κ Μαύρου και Ζίγδη το 1977 οι λεγόμενοι μετριοπαθείς του Κέντρου(σημερινοί του κ.Λοβέρδου,ας πούμε)) ,αλλά στην συνέχεια το 1981 όλοι οι αντιμοναρχικοί, χουντικοί και αντικαραμανλικοί της ΕΠΕΝ και ό,τι άλλων ,
    Σαυτό” συνέβαλε” και η αρχηγία της Ν.Δ και η πρωθυπουργία του ευγενούς Ράλλη -που ο ”έρημος”είχε κάνει με τον Παπανούτσο και την αναμενόμενη από όλους μεταρρύθμιση στην γλώσσα (με πολυτονικό φυσικά)-
    Έκτοτε επεκράτησε ανεπικαίρως ο τρίτος δρόμος για τον σοσιαλισμό, η εχθροπάθεια εναντίον της Ν.Δ -που κατέληξε στην αμετροεπή συμπεριφορά έναντι του πρωτεργάτου της ομαλής Μεταπολιτεύσεως αειμνήστου Καραμανλή το 1985 ,με την διαλυτική για το κράτος μας μεταρρύθμιση του Συντάγματος σε πρωθυπουργική Δημοκρατ-, η κατάληψη ”των αρμών του κράτους” μέχρι το 1997- εφαρμογή του ΑΣΕΠ- και η καθιέρωση σε κράτος και πολίτες του καταναλωτισμού- φάε, πιες και δανεικά μη δίνεις- με κατάληξη την πτώχευση του 2010 επί του κ. ΓΑΠ ,που μάλλον θα επανεκλεγεί ,γιατί το πολυκατάστημα του ΠΑΣΟΚ δεν δέχεται πινακίδα με άλλο όνομα.
    ΤΩΡΑ ,από Δευτέρας να μη περιμένουν οι Έλληνες από την ηγετική ομάδα του ΠΑΣΟΚ ,-πα’ότι τώρα ενηλικιώθηκε- ,να πάρει νέες -οριστικές δε- θέσεις στα εθνικά θέματα, στην οικονομία, στην εκπαίδευση και στα κοινωνικά θέματα ,- χωρίς τις ρετσέτες ” προοδευτικός, αριστερός, αντιθρησκευτικός κλπ ΑΝΤΙ – για να μπορεί να προσελκύσει και άλλους ,αν θέλει να έχει προοπτική κυβερνησιμότητος;;;.
    Δυστυχώς δεν είναι έτοιμο ,οι δε φίλοι του ”βγάζουν φλύκταινες” όταν αναφέρονται στην Δεξιά ,την συντήρηση και την ελεύθερη αγορά ,όπως και οι αποτυχημένοι του ΤσιπροΣύριζα ,που επιπλέον κουβαλούν στην πλάτη τους και την κακίστη Συμφωνία των Πρεσπών.
    ΤΟΥΤΩΝ ΔΟΘΕΝΤΩΝ ΚΑΙ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ ΤΩΝ ”ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΩΝ” ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΑΓΟΡΑΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟΝ το Νέο ΠΑΣΌΚ-με όποιον Αρχηγό- ,ή, θα είναι το συμπλήρωμα της Ν.Δ σε κυβερνήσεις αυτήν την 10ετία,ή θα αυτοδιαλυθεί .

  2. Σ.Α.Ν., διαφωνώ.

    Ο ΓΑΠ θα χάσειι και με μεγάλη διαφορά. Στο καλό και να μη μας γράφει.

    Το ΚΙΝΑΛ με Ανδρουλάκη όχι μόνο δε θα διαλυθεί αλλά θα μεγαλώσει, κάτι που χρειάζεται η χώρα. Χρειαζόμαστε σοβαρό και μετριοπαθές κέντρο (με ολίγη από σοσιαλισμό), το οποίο θα αρχίσει να κόβει από τους καταληψίες του Σύριζα.

    Στο χέρι τους είναι επαναπατρίσουν κόσμο από ένα κόμμα που δεν υπάρχει περίπτωση ποτέ να γίνει σοβαρή κεντρο-αριστερά. Αυτοί οι αριβίστες, ανεπάγγελτοι μπαχαλάκηδες πρέπει να γυρίσουν πίσω στο 3%.

    Η ειρωνία βέβαια είναι ότι εκείνη την εποχή (πίσω στα 90s) όταν είχαν τέτοιια ποσοστά, χαρακτηρίζονταν από κάποιου είδους σοβαρότητα και ένα κάποιο κύρος το είχαν στην κοινωνία. Απ’ την άλλη πλευρά, η γιγάντωση του Σύριζα, δείχνει ξεκάθαρα και την πάστα των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ.

  3. Οποιοδήποτε κόμμα, νέο, παλιό ή ανακαινισμένο, αν δεν προτάξει τον πατριωτισμό ως κύριο άξονα των θέσεών του, θα αποτελέσει ακόμα ένα βάρος στην πλάτη μας. Όλα τα άλλα σλόγκαν (φιλελευθερισμός, σοσιαλισμός, εκσυγχρονισμός, κοινωνία των πολιτών, ανθρώπινα δικαιώματα κλπ) είναι άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε.
    Ουδείς εκ των δύο υποψηφίων δεν έχει εμφανιστεί να υιοθετεί την πατρίδα (και όχι το κράτος) ως το ιδανικό που καλείται να υπηρετήσει. Ο δε κ. Παπανδρέου εκτός από την ευθύνη που του αναλογεί για τα μνημόνια (δεν φταίει μόνον αυτός, αλλά τα αμαρτήματά του είναι ασυγχώρητα), υπήρξε και υπερασπιστής του σχεδίου Ανάν. Οι Έλληνες δεν έχουμε τόσο κοντή μνήμη, όσο θέλουν να νομίζουν οι πολιτικοί μας.

Leave a Reply to Α.Δ.Δ. Ακύρωση απάντησης

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
29,800ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα