του Δημήτρη Μακροδημόπουλου
Ποιές σκέψεις δημιουργεί ο πόλεμος στην Ουκρανία για τον ρόλο της Ευρώπης; Ότι δημιούργησε τις προϋποθέσεις και αποτέλεσε μοναδική ευκαιρία για την Ευρωπαϊκή Ένωση να χειραφετηθεί έναντι της Ουάσινγκτον, να απελευθερωθεί από την μέγγενη των ΗΠΑ που την έχει μεταβάλλει σε ακόλουθό τους στις διεθνείς εξελίξεις. Αυτό δεν σημαίνει προφανώς ότι θα έπρεπε να νομιμοποιήσει τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία αλλά να διαδραματίσει έναν διακριτό ρόλο στην αποκλιμάκωση του πολέμου σφραγίζοντας, αυτή, τις εξελίξεις. Όμως, αντίθετα, ο πόλεμος στην Ουκρανία ανέδειξε την περαιτέρω εξάρτησή της από τις ΗΠΑ σε σημείο πλέον ώστε κάθε κρίση να αναδεικνύει κάθε φορά με περισσότερο εμφατικό τρόπο την αμερικανική ηγεμονία και την πλήρη ευθυγράμμιση της Ευρώπης στα αμερικανικά συμφέροντα ακόμη και όταν θίγονται τα ευρωπαϊκά. Όταν η Τουρκία, καίτοι μέλος του ΝΑΤΟ, έχει αναλάβει διακριτό ρόλο στην επίλυση της ουκρανικής κρίσης είναι δυνατόν η Γερμανία, η Γαλλία να μην έχουν λόγο συμπαρασύροντας στην απαξίωση ολόκληρο το οικοδόμημα της Ενωμένης Ευρώπης; Βέβαια, θα μου πείτε, όταν από το 2014 συμμετέχουν η Γαλλία και η Γερμανία ανεπιτυχώς, μαζί με την Ουκρανία και τη Ρωσία, στο “σχήμα της Νορμανδίας” που είχε επιφορτιστεί με τη σύναψη και την υλοποίηση των συμφωνιών του Μινσκ για τη διευθέτηση των προβλημάτων στο Ντονμπάς που κληροδότησε η πραξικοπηματική αποκαθήλωση του προέδρου Γιαννουκόβιτς, πώς θα μπορούσαν σήμερα να διεκδικήσουν αξιόπιστο διακριτό ρόλο, τη στιγμή μάλιστα που το Βερολίνο μαζί με την Ουάσινγκτον ήταν ο υποβολέας των εξελίξεων στην πλατεία Μειντάν – ας μη ξεχνάμε, ο γερμανός ΥΠΕΞ Βεστέβερλε, ο Τζο Μακκέιν, η Κάθριν Άστον, κ.α. ενθάρρυναν στα οδοφράγματα τους πραξικοπηματίες κατά της νόμιμης εξουσίας. Όταν ως δέλεαρ για την ένταξη των πρώην ανατολικών χωρών στο ΝΑΤΟ προβάλλεται και η ένταξή τους στην ΕΕ, πώς να απογαλακτιστεί σήμερα η Ευρώπη από το ΝΑΤΟ; Όταν ο Ουκρανός πρέσβης στο Βερολίνο ασκεί απαξιωτική κριτική προς τον Γερμανό πρόεδρο κ. Σταινμάγερ, τον πρόεδρο δηλαδή της ηγέτιδας ευρωπαϊκής δύναμής, εγκαλώντας τον για φιλορωσική πολιτική κατά τη θητεία του ως ΥΠΕΞ χωρίς να αποπέμπεται και ο πρόεδρος Ζελένσκι τον χαρακτηρίζει ανεπιθύμητο να επισκεφθεί το Κίεβο χωρίς αντιδράσεις, τότε ποιό κύρος εναπέμεινε στην Ε.Ε.;
Η συνάντηση εκπροσώπων 40 κρατών στην αμερικανική βάση Ραμστάιν στη Γερμανία στις 26 Απριλίου, με πρωτοβουλία της Ουάσιγκτον, προκειμένου να οργανώσουν την αποστολή και άλλων βαρύτερων μάλιστα όπλων και πυρομαχικών στην Ουκρανία επιβεβαίωσε τη συνειδητή επιλογή των ΗΠΑ για την κλιμάκωση του πολέμου στην Ουκρανία χωρίς όρια. Για ποιό λόγο; Αποκαλυπτική των σχεδίων της Ουάσινγκτον υπήρξε η πρόσφατη δήλωση του αμερικανού υπουργού άμυνας Λόιντ Όστιν μετά τη συνάντησή του με τον πρόεδρο Ζελένσκι στο Κίεβο, σύμφωνα με την οποία ο στόχος της Δύσης στον πόλεμο της Ουκρανίας είναι η στρατηγική αποδυνάμωση των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων – “η Ρωσία θα πρέπει να αποδυναμωθεί” είπε. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι οι ΗΠΑ δεν ενδιαφέρονται για την άμεση διακοπή των εχθροπραξιών γιαυτό και οι διαπραγματεύσεις έχουν βαλτώσει με διάφορα προσχήματα από το Κίεβο. Προς επίρρωση αυτών, ο διαπρεπής καθηγητής Οικονομικών του Πανεπιστημίου της Κολούμπια Τζέφρι Σακς σε πρόσφατη συνέντευξή του είχε δηλώσει ότι “η αποτυχία των ΗΠΑ να προσπαθήσουν να διαπραγματευθούν είναι ένα τρομερό λάθος και είναι μια απαίσια χειραγώγηση της Ουκρανίας προς όφελος της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ (για την αποδυνάμωση της Ρωσίας)” (Καθημερινή 30/4/2022). Με άλλα λόγια οι ΗΠΑ επιδιώκουν να μετατρέψουν την Ουκρανία σε ένα νέο Αφγανιστάν για να εξαντλήσουν την Ρωσία, που σημαίνει ότι το κόστος για τον ουκρανικό λαό θα είναι ανυπολόγιστο. Το Αφγανιστάν έκτοτε έπαψε ουσιαστικά να είναι κράτος ενώ για να επιτευχθεί αυτό αξιοποιήθηκαν και ενισχύθηκαν οι ακραίοι ισλαμιστές. Για τον ίδιο σκοπό ενισχύθηκαν και στην Ουκρανία οι ακραίες πολιτικές δυνάμεις (φασίστες, ναζιστές) οι οποίες τον Φεβρουάριο του 2014 κατέλαβαν την εξουσία και αποτελούν έκτοτε τους υποβολείς των εξελίξεων στη χώρα.
Είναι προφανές ότι ο πρόεδρος Ζελένσκι, περιφερόμενος διαδικτυακά στα κοινοβούλια των κρατών επευφημούμενος, υποδεχόμενος στο Κίεβο την παγκόσμια πολιτική ελίτ που τον παροτρύνει για τη συνέχιση του πολέμου και τη νικηφόρα έκβασή του, και αναλαμβάνοντας προφανώς δεσμεύσεις έναντι των πολεμικών και οικονομικών ενισχύσεων που ζητά και λαμβάνει, έχει χάσει την εικόνα της πραγματικότητας. Κάθε άνθρωπος έχει τα όριά του. Όταν σε ζητωκραυγάζει ολόκληρη η καθεστωτική ελίτ της Δύσης, αντί του περιορισμένου αριθμού θεατών ενός θεάτρου, ποιές μπορεί να είναι οι αντιστάσεις σου; Αυτό έγινε ολοφάνερο και κατά την πρόσφατη συνέντευξή του στην ΕΡΤ1 όταν δήλωσε ότι αυτός ο πόλεμος θα τελειώσει μόνον με τη νίκη της Ουκρανίας. Πώς φαντάζεται τη νίκη; Μια χώρα κατεστραμμένη με χιλιάδες νεκρούς με ορφανά και χήρες, με εκατομμύρια πρόσφυγες, ένα μεγάλο μέρος των οποίων δεν θα επιστρέψει; Όμως, όταν θα καταπέσει ο κουρνιαχτός με το τέλος αυτής της τραγωδίας και θα πρυτανεύσει η λογική, πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι ο ουκρανικός λαός θα του αποδώσει τεράστιες ευθύνες για το μέγεθος της καταστροφής και των απωλειών. Γιατί δεν διάλεξε έγκαιρα τον δρόμο των συμφωνιών του Μινσκ; Δεν αντιλήφθηκε ότι η οριοθέτηση των σοβιετικών Δημοκρατιών στην πολυεθνική ΕΣΣΔ δεν έγινε με εθνικά κριτήρια με αποτέλεσμα μετά την ανεξαρτητοποίησή τους στα ίδια σύνορα να εγκλωβιστούν πολυπληθείς πληθυσμοί ρωσόφωνων που δικαιούνταν να ζουν ισότιμα με τους ουκρανούς;
Μακροδημόπουλος Δημήτρης
Αλεξ/πολη – κιν. 6947-771412
3/5/2022
