Γιώργος Τσουκαλάς: Η Τουρκία στον καναπέ του ψυχοθεραπευτή

 του Γιώργου Τσουκαλά*

Οι Αγγλοσάξονες λένε πως «States that use force, need psychoanalysis». Η τουρκική οπτική στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο έχει κι αυτή μια λογική αλληλουχία, όμως ισχύει ως αληθής, αν βρεθεί υπό ανάλυση στον Καναπέ του Ψυχοθεραπευτή ;

Η ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΗΣ ΔΙΑΦΟΡΑΣ: ΜΙΑ ΠΑΝΑΡΧΑΙΑ ΘΑΛΑΣΣΙΑ ΟΔΟΣ

Υπάρχει μια πανάρχαια θαλάσσια οδός που ξεκινάει από τον Ελλήσποντο, περνάει μεταξύ Ρόδου και Κρήτης και καταλήγει στην Κύπρο και στην Λεβαντίνη. Με την Συνθήκη της Λωζάνης (1923) (και αφού με την Τουρκία έγινε ειρήνη, ύστερα από την Μικρασιατική Καταστροφή για εμάς) έγινε ένας συμβιβασμός!

Μία σύγχρονη μοιρασιά της θαλάσσιας οδού: Η Τουρκία πήρε τα Στενά, η Ελλάδα τα νησιά του Αιγαίου. Μετά το 1974 η Τουρκία αμφισβητεί μέσω μιας πάγιας πολιτικής τον ιστορικό συμβιβασμό αυτόν, έχοντας πρώτα καταλάβει την μισή Κύπρο, και θεωρώντας ότι το Αιγαίο πρέπει να μοιραστεί “50-50” (με το δικό της όμως “50%” να περιλαμβάνει την επίμαχη θαλάσσια οδό καθ’ ολοκληρίαν πλέον, αρχίζοντας από τα Στενά, μέσω Ανατολικού Αιγαίου έως την Κύπρο). Αποδέχεται στα μεγάλα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου να μείνουν οι Έλληνες κάτοικοι όμως διεκδικεί τον έλεγχο σε ό,τι άλλο, καθώς θεωρεί πως αυτά τα νησιά δήθεν «επικάθηνται» της υφαλοκρηπίδας της Ανατολίας – και σε κάθε περίπτωση δεν μεταβιβάστηκαν ποτέ στην Ελλάδα. Φυσικά αυτή η νέα διανομή αντίκειται στο διεθνές δίκαιο! Και πρόκειται για την λεγόμενη αναθεώρηση των συνθηκών (κυρίως της Λωζάνης) …

Ο ΠΡΟΦΑΝΗΣ ΤΟΥΡΚΙΚΟΣ ΕΠΕΚΤΑΤΙΣΜΟΣ

Αν σταθεί κανείς σε ένα ποινικό δικαστήριο, θα ακούσει τις πιο συγκινητικές απολογίες από τους δράστες. Επίσης αν επισκεφτεί τις φυλακές Κορυδαλλού όλοι οι άνθρωποι εκεί είναι αθώοι. Αναλογικά, κι η τουρκική κοινωνία – κι η σκεπτόμενη elite μαζί – φαίνεται πως δεν καταλαβαίνει πως δεν έχει δικαίωμα να ασχολείται με την Ελλάδα. Η Τουρκία δεν έχει δικαίωμα να ενδιαφέρεται για την ελληνική χωρική θάλασσα, καθώς είναι ελληνική υπόθεση το εύρος των χωρικών υδάτων (και τα 12 ναυτικά μίλια). Η Τουρκία δεν έχει δικαίωμα να κατέχει την βόρεια Κύπρο. Δεν έχει δικαίωμα να αρνείται πως τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου μεταβιβάστηκαν νομίμως στην Ελλάδα … Αυτά θα έπρεπε να επισημαίνονται κι όχι οι παραλογιζόμενοι Τούρκοι υπαίτιοι να απαλλάσσονται ως εχέφρονες της ειρηνικής εξωτερικής πολιτικής.

Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΜΥΝΟΜΕΝΗ

Μετά το 1974 η Ελλάδα προσπαθεί να αμυνθεί οχυρώνοντας τα νησιά του Αιγαίου – γιατί προφανώς η Τουρκία επιδιώκει με πόλεμο να αναθεωρήσει την Συνθήκη της Λωζάνης (προϊόν ελληνοτουρκικού πολέμου κι αυτή, μεταξύ 1919-1922). Αυτή η βούληση της Τουρκίας φάνηκε και στο συμβάν του 1996 με τις γκρίζες ζώνες των Ιμίων. Η ιστορική εξέλιξη αυτή ακόμη δεν έχει συντελεστεί υπέρ της Τουρκίας – αν κι η Τουρκία πιέζει συνεχώς. Όμως δεν είναι δεδομένο ότι θα συμβεί κιόλας, καθώς εξαρτάται από την αντίδραση της Ελλάδας … Η Ιστορία άλλωστε έχει τους αιώνες για ημέρες.

Η ΔΗΘΕΝ ΕΥΘΥΝΗ ΤΟΥ ERDOGAN

Εν κατακλείδι δεν ευθύνεται ο Erdogan για την πάγια εξωτερική πολιτική της Τουρκίας. Αντίθετα, ο νεο-οθωμανισμός του μας έχει προσωρινά ωφελήσει, καθώς απομονώνει την Τουρκία, αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα …