ΓΕΡΜΑΝΙΑ: Η νεολαία στρέφεται στο Ισλάμ!!!

με τον Claude Moniquet*

Η πλειοψηφία των μουσουλμάνων μαθητών στις αίθουσες διδασκαλίας ασκεί τέτοια πίεση, που μαθητές χριστιανικών οικογενειών θέλουν να προσχωρήσουν στο Ισλάμ!…

Atlantico: Πόσο υψηλός είναι ο αριθμός των προσηλυτισμών στο Ισλάμ στη Γερμανία; Πώς εξηγείται;

Claude Moniquet: Είναι δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να ποσοτικοποιηθεί ο αριθμός των προσηλυτισμών στο Ισλάμ στη Γερμανία, όπως και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Ωστόσο, μια μελέτη που πραγματοποιήθηκε πριν από πολλά χρόνια έδειξε σημαντική πρόοδο σε αυτές τις προσχωρήσεις. Έτσι, το 2005, καταγράψαμε περίπου 4.000 προσηλυτισμούς: είχαν τετραπλασιαστεί από το προηγούμενο έτος [2023]. Οι λόγοι για τους προσηλυτισμούς έχουν επίσης αλλάξει πολύ. Μέχρι τα τέλη του περασμένου αιώνα, επρόκειτο κυρίως για γυναίκες που παντρεύονταν έναν μουσουλμάνο, αλλά από τη δεκαετία του 2000 και μετά αυτές οι μεταστροφές έμοιαζαν πιο «ιδεολογικές».

Ωστόσο, ένα νέο γεγονός συγκίνησε τη Γερμανία: ενώ, σε πολλές πόλεις, η πλειονότητα των μαθητών στα σχολεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης είναι μουσουλμάνοι (το ποσοστό τους μπορεί να φτάσει ή να ξεπεράσει το 80% σε ορισμένα ιδρύματα στο Βερολίνο, τη Φρανκφούρτη, το Ντούισμπουργκ ή ακόμα και το Έσσεν), βλέπουν αιτήματα για προσχωρήσεις από μαθητές προτεσταντικών, καθολικών ή άθεων οικογενειών. Πριν από λίγες ημέρες, ένας αξιωματούχος ασφαλείας, τον οποίο επικαλείται η δημοφιλής εφημερίδα Bild Zeitung , δήλωσε: «Όλο και περισσότεροι γονείς παιδιών Γερμανών στρέφονται σε συμβουλευτικά κέντρα, επειδή τα χριστιανικά παιδιά θέλουν να ενταχθούν στο Ισλάμ για να μην είναι πλέον ξένοι στο σχολείο. Λόγω της έντονης μετανάστευσης τα τελευταία οκτώ χρόνια, το ποσοστό των μουσουλμάνων νέων και παιδιών στα σχολεία έχει αυξηθεί σημαντικά. Σε αυτό προστίθεται το γεγονός ότι πολλά παιδιά προέρχονται από πολύ θρησκευόμενες ίσλαμικές οικογένειες. Ειδικά οι μετανάστες από τη Συρία, το Αφγανιστάν και το Ιράκ προέρχονται εν μέρει από πολύ αρχαϊκούς πολιτισμούς».

Θα μπορούσε αυτό να οδηγήσει στην εμφάνιση «παράλληλων κοινωνιών» στα σχολεία όπου οι μουσουλμάνοι μαθητές διαδραματίζουν κυρίαρχο ρόλο; 

Αυτό συμβαίνει πράγματι. Για παράδειγμα, γινόμαστε μάρτυρες ισχυρών πιέσεων, που μπορεί να φτάσουν μέχρι απειλές ή επιθέσεις, εναντίον νεαρών κοριτσιών από τη μουσουλμανική κοινότητα που δεν σέβονται τους κανόνες ντυσίματος ή συμπεριφοράς που υπαγορεύει το πιο αυστηρό Ισλάμ. Το απλό γεγονός του να μην φοράτε πέπλο, να ντύνεστε «γουέστερν» ή ακόμα και να βγαίνετε ραντεβού με ένα αγόρι – ειδικά αν δεν ανήκει στην ίδια κοινότητα – μπορεί να θέσει σε κίνδυνο νεαρά κορίτσια.

Δάσκαλοι ή αξιωματούχοι της αστυνομίας ή των υπηρεσιών πληροφοριών αναφέρουν πολύ βίαιη συμπεριφορά από την πλευρά των νεαρών μουσουλμάνων αγοριών, τόσο προς αυτά τα νεαρά κορίτσια όσο και προς μαθητές που δεν συμμερίζονται την πίστη τους ή το οπισθοδρομικό όραμα που έχουν για αυτήν.

Και τα πράγματα μπορούν να πάνε πολύ μακριά: την άνοιξη του 2023, στο Ντίσελντορφ, μια μικρή ομάδα μαθητών προσπάθησε να επηρεάσει τους συμμαθητές της και να εκφοβίσει τους δασκάλους να επιβάλλουν συμπεριφορές που υπαγορεύονται από τη σαρία, συμπεριλαμβανομένου ενός σωματικού διαχωρισμού μεταξύ αγοριών και κοριτσιών στις τάξεις, άλλες σχολικές δραστηριότητες. Στη συνέχεια δεν δίστασαν να επικρίνουν τη χώρα και τους νόμους της. Γονείς και δάσκαλοι παραπονέθηκαν και η διεύθυνση του σχολείου κάλεσε την αστυνομία να αποκαταστήσει την ηρεμία. Όμως το υπουργείο Παιδείας της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας, από την πλευρά του, επέλεξε να υποβαθμίσει τα περιστατικά.

Αυτή η αμφισβήτηση των αστικών νόμων δεν προκαλεί έκπληξη. Μια πρόσφατη μελέτη του Ινστιτούτου Εγκληματολογικών Ερευνών της Κάτω Σαξονίας (Ανόβερο) αποκάλυψε στοιχεία που είναι, τουλάχιστον, περισσότερο από ανησυχητικά. Έτσι,

το 67,8% των μαθητών που ερωτήθηκαν πιστεύουν ότι το Κοράνι είναι «πιο σημαντικό» από τους γερμανικούς νόμους,

το 51,5% δηλώνει ότι μόνο το Ισλάμ θα μπορούσε να «λύσει τα προβλήματα της εποχής μας»,

το 45,8% λέει ότι ένα ισλαμικό θεοκρατικό κράτος ήταν η καλύτερη μορφή διακυβέρνησης

και το 36,5% πιστεύει ότι η γερμανική κοινωνία πρέπει να δομηθεί περισσότερο σύμφωνα με τους ισλαμικούς κανόνες.

Περισσότερο από το ένα τρίτο των μαθητών (35,3%) δηλώνουν ότι μπορούν να κατανοήσουν τη βία κατά των ανθρώπων που προσβάλλουν τον Αλλάχ ή τον Προφήτη Μωάμεθ,

το 21,2% λέει ότι «η απειλή που εγκυμονεί ο δυτικός κόσμος για το Ισλάμ» δικαιολογεί τους Μουσουλμάνους να αμύνονται με βία και, τέλος,

το 18,1%  δικαιολογούν τη βία εάν στοχεύει στη διάδοση και εφαρμογή του Ισλάμ.

Όσοι αρνούνται να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα θα πουν προφανώς ότι το δείγμα που ερωτήθηκε (308 μουσουλμάνοι μαθητές) δεν είναι αντιπροσωπευτικό, αλλά το γεγονός είναι ότι τα αποτελέσματα που προέκυψαν είναι παρόμοια με εκείνα που έχουν βρεθεί σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες για παρόμοιες έρευνες της μουσουλμανικής νεολαίας: αμφισβήτηση του «δυτικού τρόπου ζωής» ή της πρωτοκαθεδρίας του αστικού δικαίου δεν είναι η εξαίρεση αλλά ο κανόνας…

Είναι η Γερμανία ιδιαίτερη περίπτωση σε σύγκριση με άλλες δυτικές χώρες;

Πριν δέκα μέρες, 3.000 διαδηλωτές στο Έσσεν διαδήλωσαν με αίτημα την ίδρυση χαλιφάτου στη Γερμανία.

Όσον αφορά τους προσηλυτισμούς, είναι αδύνατο να έχουμε ξεκάθαρο όραμα λόγω έλλειψης μελετών και ερευνών, καθώς το θέμα είναι τόσο ταμπού. Επιπλέον, στη Γαλλία, οι επίσημες στατιστικές σχετικά με τη θρησκεία απαγορεύονται. Πριν από περίπου 15 χρόνια, ωστόσο, οι ερευνητές υπολόγισαν ότι περίπου 3.500 άνθρωποι επέλεγαν να γίνουν μουσουλμάνοι κάθε χρόνο. Εάν αυτό το ποσοστό είναι πραγματικό, η κίνηση προσηλυτισμού θα είναι επομένως υψηλότερη κατά περίπου 20 έως 25% σε σύγκριση με τη Γερμανία, εάν λάβουμε υπόψη τη διαφορά μεταξύ των πληθυσμών των δύο χωρών. Όμως, ελλείψει ακριβών και επαληθεύσιμων αριθμών, δεν έχει νόημα η επεξεργασία.

Το σίγουρο, ωστόσο, είναι ότι βλέπουμε την ίδια άνοδο του ριζοσπαστικού Ισλάμ, τις ίδιες κοινοτικές πιέσεις για την επιβολή ενός «ισλαμικού» τρόπου ζωής και την ίδια βία θρησκευτικής προέλευσης στη Γαλλία όπως «σε όλη την όχθη του Ρήνου. Η κατάσταση είναι παρόμοια στο Βέλγιο, το οποίο έχει μια μεγάλη μουσουλμανική κοινότητα και όπου το κράτος καταρρέει πλήρως, ή στο Ηνωμένο Βασίλειο όπου στις τοπικές εκλογές έχουν εκλεγεί μια (μικρή) χούφτα ισλαμιστών που είχαν εκστρατεύσει αποκλειστικά με θέματα κοινοτισμού και/ ή για την κατάσταση στη Γάζα. Και στη Σουηδία, βλέπουμε στο Μάλμοε – την πόλη όπου συγκεντρώνεται μεγάλο μέρος της μουσουλμανικής μετανάστευσης, αυτό που προκαλεί η αποτυχία της «συμβίωσης». Και, φυσικά, σε όλες αυτές τις χώρες, τα σχολεία συγκεντρώνουν έναν μεγάλο αριθμό με αποκλίνουσες και παραβατικές συμπεριφορές, από την αμφισβήτηση του περιεχομένου ορισμένων μαθημάτων (κυρίως, αλλά όχι μόνο, στην ιστορία και τη βιολογία) έως τη σωματική βία μέσω της άρνησης της διαφορετικότητας.

Γιατί οι ισλαμιστές κάνουν τα πάντα για να προσηλυτίσουν κυρίως τους νέους Γερμανούς;

Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα είναι απλή. Οι ισλαμιστές αναφέρουν μερικές φορές μια παλιά παροιμία των Τουαρέγκ: «Εσύ έχεις ώρες, εμείς έχουμε χρόνο…».

Τα ισλαμιστικά κινήματα, είτε προέρχονται από το νεφέλωμα των Αδελφών Μουσουλμάνων είτε από τον Σαλαφισμό, επιδιώκουν τον ίδιο στόχο -την επιβολή της Σαρία και την εγκαθίδρυση χαλιφάτων- αλλά αποκλίνουν ως προς τα μέσα για την επίτευξή του. Γνωρίζουν ότι δεν θα «νικήσουν» σε λίγα χρόνια, αλλά πιστεύουν ότι ο χρόνος είναι με το μέρος τους και ότι οι κοινωνίες μας, τις οποίες θεωρούν αδύναμες, διχασμένες και παρακμιακές, δεν θα μπορούν πλέον να αντιστέκονται επ’ αόριστον. Σε αυτό το όραμα, η προσπάθεια κατήχησης νέων και ακόμη και παιδιών έχει νόημα. Σε οκτώ χρόνια το πολύ θα μπορούν να ψηφίζουν μαθητές που είναι πλέον δέκα έως δεκαέξι ετών. Σε δέκα με δεκαπέντε χρόνια θα μπουν στην ενεργό ζωή και σε είκοσι με τριάντα χρόνια θα είναι στην εξουσία. Δηλητηριάζοντάς τους σε νεαρή ηλικία, οι εξτρεμιστές προετοιμάζονται για το μέλλον…

*Ο Claude Moniquet, (γεν. 1958) στο Βέλγιο, είναι φιλελεύθερος πολιτικός, πρώην πρόεδρος του πολιτικού κόμματος LiDem, πρώην Βέλγος δημοσιογράφος, κυρίως στο L’Express και στο Le Quotidien de Paris.

Πηγή:https://atlantico.fr/article/decryptage/l-allemagne-face-a-une-vague-de-conversions-a-l-islam-faites-sous-pression-claude-moniquet