Το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών άφησε πίσω του συντρίμμια. Κλόνισε την εμπιστοσύνη των πολιτών απέναντι στο κράτος και στην πολιτεία, θρυμμάτισε το μεταρρυθμιστικό κυβερνητικό αφήγημα, ανέδειξε τις ευθύνες των κυβερνητικών στελεχών που τέσσερα χρόνια τώρα στις περισσότερες των περιπτώσεων απλώς επικοινωνούν και μαζί έφερε τα κόμματα της αντιπολίτευσης προ των διαχρονικών ευθυνών τους, φανέρωσε του συνδικαλισμού τη διαβρωτική επίδραση στις δημόσιες υπηρεσίες κοινής ωφέλειας και κατέστησε πάνδημο το αίτημα μιας πραγματικής αλλαγής στην πατρίδα μας.

Η Ελλάδα δεν μπορεί πια να συνεχίσει στον 21ο αιώνα χωρίς υπεύθυνες ηγεσίες, χωρίς πρόσωπα και δυνάμεις που θα σέβονται τη ζωή των πολιτών και θα τιμούν τους κόπους του λαού. Και δεν επιτρέπεται επίσης να συνεχίσει να πορεύεται χωρίς λογοδοσία, χωρίς αυστηρό έλεγχο, χωρίς αξιολόγηση και χωρίς δικλείδες ασφαλείας.

Ούτε απλή, ούτε δεδομένη είναι μια τέτοιου περιεχομένου μεγάλη αλλαγή. Πολλοί την έχουν κατά καιρούς περιγράψει και ορισμένοι την υποσχέθηκαν. Ωστόσο παραμένει αίτημα ανεκπλήρωτο.

Οι επερχόμενες εκλογές, παρά ταύτα, προσφέρουν μια ευκαιρία να επανατοποθετηθούν πραγματικά οι πολιτικές δυνάμεις και να δεσμευτούν σε ένα ευρύ μεταρρυθμιστικό σχέδιο αλλαγών που θα καλύπτει όλες τις υπηρεσίες δημόσιου χαρακτήρα και συνολικά το κράτος. Από τα τρένα, τα πλοία, τα αεροπλάνα, τις αστικές συγκοινωνίες, τη δημόσια διοίκηση και τη δικαιοσύνη, μέχρι την υγεία και την παιδεία.

Ισως μοιάζει ουτοπική η παραπάνω προσέγγιση. Αλλά το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών είναι τόσο σοκαριστικό που δεν επιτρέπει αναστολές και υπεκφυγές. Συνιστά εγκάρσια τομή στον σύγχρονο εθνικό μας βίο, αποκαλύπτοντας τα πάντα: Την καθυστέρηση, τη διαφθορά, την κομματικοκρατία, τον ωχαδερφισμό, τις ανεπάρκειες και βεβαίως την πολιτική ανευθυνότητα.

Δεν επιτρέπεται και δεν μπορούμε να συνεχίσουμε ανεχόμενοι όλα εκείνα που πληγώνουν διαχρονικά τη χώρα και τον λαό μας. Υπό αυτούς τους όρους το αίτημα της μεγάλης αλλαγής στο κράτος και στη χώρα καθίσταται πάνδημο και επ’ αυτού οφείλουν να τοποθετηθούν άπασες οι πολιτικές δυνάμεις και ακολούθως οι εκλογείς βεβαίως.

“ΤΟ ΒΗΜΑ”