Αγία Σοφία: Έφθασε στα όριά του ο Ερντογάν

Print Friendly, PDF & Email
- Advertisement -

Του Παντελή Σαββίδη

Την ώρα που δημοσιευόταν η ανακοίνωση που εξέδωσαν διακεκριμένοι βυζαντινολόγοι, οθωμανολόγοι  και ακαδημαϊκοί της Τέχνης από όλον τον κόσμο με την οποία ζητούσαν να μην καταλήξει, η Αγία Σοφία, εργαλείο σε παιχνίδια εξωτερικής πολιτικής, ήρθε και η είδηση της αναβολής της απόφασης του Ανωτάτου Τουρκικού Δικαστηρίου. Η απόφαση θα εκδοθεί μετά 15 ημέρες.

Στην Τουρκία ο μόνος νόμος που έχει σοβαρή ισχύ είναι η επιθυμία του Ερντογάν. Η υπόθεση της Αγίας Σοφίας θα εξελιχθεί, αναλόγως, των επιθυμιών του Ερντογάν. Και ο τούρκος πρόεδρος έχει λόγους και να θέλει και να μην θέλει η Αγία Σοφία να μετατραπεί σε τζαμί.

Δεν θέλει γιατί ως μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς βρίσκει χρήματα για την φροντίδα του, το επισκέπτονται από όλον τον κόσμο και έχει έσοδα, δίνει μια εικόνα ανεκτικότητας, πολυθρησκευτικότητας και πολυπολιτισμού και έχει, πάντα, κάτι να ανακινεί και να εκβιάζει. Αν το μετατρέψει σε τζαμί ο εκβιασμός, τουλάχιστον, με την Αγία Σοφία θα εκλείψει.

Έχει, όμως, και λόγους να θέλει τη μετατροπή της σε τζαμί.

Ο Ερντογάν δεν τα πάει καλά στο εσωτερικό. Αρχίζει και χάνει σε επιρροή στις μάζες. Η οικονομία εξασθενεί, παρά την αναζήτηση, με εκβιαστικό τρόπο, ρευστότητας στο Κατάρ και στη Λιβύη. Χρειάζεται κάτι εντυπωσιακό για να αναστρέψει το κλίμα. Ούτε στη Συρία, ούτε στη Λιβύη μπορεί να το πετύχει. Πολύ περισσότερο τα πράγματα είναι δύσκολα με την Ελλάδα. Δεν θα τολμήσει να κλιμακώσει στρατιωτικά. Η μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί (αν και μερικώς λειτουργεί ως τέτοιο) θα έδινε τον ενθουσιασμό στις λαϊκές μάζες που χρειάζεται ο Ερντογάν. Αλλά θα έστελνε και ένα μήνυμα στους μουσουλμάνους όλου του κόσμου την ηγεσία των οποίων διεκδικεί ο τούρκος πρόεδρος.

Και αν αυτό γινόταν ανήμερα της επετείου της απόπειρας του, ας πούμε, πραξικοπήματος (15 Ιουλίου), τότε ο συμβολισμός θα ήταν ακόμη ισχυρότερος.

Για την ιστορία, η Αγιά Σοφιά υπήρξε από τη στιγμή της δημιουργίας της (537)  ως το Σχίσμα (1054) χριστιανικός καθεδρικός ναός. Μετά το Σχίσμα, ως το 1453, λειτούργησε ως ορθόδοξος χριστιανικός ναός. Από το 1453 ως το 1934 υπήρξε τόπος προσευχής των Σουλτάνων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και των Πρωθυπουργών της Τουρκίας. Και το 1934 ο Κεμάλ Ατατούρκ την μετέτρεψε σε μουσείο. Πέρασε στην αρμοδιότητα της κυβέρνησης. Το υπουργικό συμβούλιο αποφάσισε να μεταφέρει το μνημείο από τη Γενική Διεύθυνση Βακουφίων στην αρμοδιότητα του Υπουργείου Παιδείας. Αυτήν τη μεταφορά αμφισβητεί ο Ερντογάν και θα κρίνει το δικαστήριο με το αιτιολογικό ότι τα βακούφια παραμένουν ως τέτοια για πάντα.  (Υποτίθεται, όμως, ότι σύμφωνα με τις επιταγές του Προφήτη, έπρεπε να υπάρξει σεβασμός των χριστιανικών μνημείων. Δεν υπήρξε, ούτε υπάρχει και σήμερα. Και το θέμα δεν αφορά, μόνο, την Αγιά Σοφιά).

Η Αγιά Σοφιά έχει χαρακτηριστεί από την Unesco μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς και δεν είναι τόσο εύκολο στον Ερντογάν να προχωρήσει στον αποχαρακτηρισμό του. Έχουν διατεθεί πολλά χρήματα για να λειτουργήσει ως μνημείο και υπάρχουν, προφανώς, διεθνείς δεσμεύσεις.

Ως κλασικό μνημείο η Αγιά Σοφιά ξεπερνά την εποχή της, τις λαϊκές εντυπώσεις, κυβερνήσεις και καθεστώτα.

Ορθώς ο Πατριάρχης το χαρακτήρισε μνημείο στο οποίο συγκλίνει η Ανατολή με τη Δύση και αναφορά ειρηνικής συνύπαρξης.

Προειδοποίησε και για κάτι άλλο ο Πατριάρχης. Ότι θα δημιουργηθούν δυσμενείς εντυπώσεις και αντιδράσεις διεθνώς κατά των μουσουλμάνων.

Η Δύση αποφεύγει να οξύνει τις σχέσεις με τους μουσουλμάνους και καλά κάνει. Ο φανατισμός τους δεν αντιμετωπίζεται. Αλλά τα αισθήματα σε λαϊκό επίπεδο δεν μπορεί να ελεγχθούν.

Για ορισμένους, αλλά όχι για όλους, παράδοξη θεωρείται και η στάση της Ρωσίας η οποία υποβλέπει το Οικουμενικό Πατριαρχείο και ό,τι έχει να κάνει με αυτό. Η Ρωσική πολιτική είναι πολύ προσεκτική απέναντι στην Τουρκία λόγω της συνεργασίας Μόσχας και Άγκυρας. Αλλά η συνεργασία αυτή δείχνει τα όριά της. Ήδη, ακόμη και η Μόσχα αντέδρασε στη βούληση του Ερντογάν. Προσεκτικά και εξισορροπιστικά αλλά αντέδρασε.

Ο Ερντογάν δεν πρόκειται να επηρεαστεί από δυτικές ή ρωσικές συστάσεις για την Αγία Σοφία. Θα μετρήσει τα υπέρ και τα κατά που αναφέρθηκαν στην αρχή του κειμένου.

Μάλλον έχει φθάσει στην κορυφή των δυνατοτήτων και των δικών του και της χώρας του.

spot_img

13 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Γιά τούς ἄλλους ἕνα μνημεῖο παγκόσμιας πολιτιστικῆς κληρονομιᾶς, γιά ἐμᾶς τό ἀπόλυτο σύμβολο τοῦ Ὀρθόδοξου Χριστιανισμοῦ καί τοῦ Ἑλληνισμοῦ, σύμβολο τῆς πίστης, τῆς ἱστορικῆς πορείας μας καί τῆς γλώσσας μας. Στέκει ἐκεῖ σέ τόπο καί σέ χρόνο, στούς τοίχους της ἔχει ἀποτυπωθεῖ ἡ κατάνυξη τῶν προσευχομένων, τῶν ἀνθρώπων πού πιστεύουν, ἀναρωτιῶνται ἄν οἱ σκέψεις καί πράξεις τους εἶναι ὀρθές, καί εὐχαριστοῦν γιά τήν βοήθεια τῆς Παναγίας καί τῶν Ἁγίων. Στούς τοίχους της εἶναι ἀποτυπωμένη ἡ ματιά τοῦ τελευταίου μας αὐτοκράτορα ἐκεῖνες τίς ἀπίστευτα δύσκολες στιγμές. Ἡ Ὀρθοδοξία, ἡ ἱερή γεωμετρία, ἡ Ἑλληνική γλώσσα, ἡ πίστη εἶναι ἀπόλυτα συνδεδεμένα. Ἡ Ἑλληνική γλώσσα ἔχει τήν δυνατότητα νά ἐκφράζει ὑψηλά νοήματα, τί σημαίνει τό ὄνομα Ἀλέξανδρος στά Ἑλληνικά, τί εἶναι ἕνας Alexandre στά Γαλλικά. Πρέπει νά ἀφήσουμε χῶρο γιά τήν πίστη, νά προσεγγίσουμε τήν ὀρθή ἑρμηνεία περισσότερο μέ τήν πίστη καί ὄχι νά ἐπιβάλλουμε ὅ,τι νομίζουμε, γιά νά καταφέρουμε νά προσεγγίσουμε τί συμβολίζει ἡ Ἁγία Σοφία, γιατί τόσους αἰῶνες συντηρεῖ τούς μύθους στίς ψυχές τῶν Ἑλλήνων, γιατί οἱ Ρῶσοι ἀκούγοντας καί βλέποντας τίς θεῖες λειτουργίες στόν ναό αὐτό, ἔνιωσαν ὅτι ὑπάρχει κάτι βαθύτερο καί πίστεψαν.
    Ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης μίλησε καί γιά κατοχή τοῦ μνημείου. Τό εἶδος τῆς κατοχῆς μπορεῖ νά συντηρεῖ ἤ ὄχι τήν ἱστορική πραγματικότητα.

    • Τού Ελληνισμού, γιατί; Η ταύτιση τής Ορθοδοξίας με τον Ελληνισμό είναι προφανής φενάκη. Ο Ελληνισμός είναι πολύ ευρύτερος από μια περίοδο, κατά την οποία η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία προσέλαβε τον Χριστιανισμό σαν θρησκεία, διότι αυτό προφανώς εξυπηρετούσε την κοσμική εξουσία. Το ότι στην ανατολική πλευρά τής Αυτοκρατορίας μιλούσαν ελληνικά, σαν κοινή γλώσσα συνεννόησης, ή, πολύ λιγότερο, το γεγονός ότι τον ναό κατασκεύασαν δύο Έλληνες χριστιανοί, δεν σημαίνει ότι αυτός είναι και “τό ἀπόλυτο σύμβολο” (sic) και τού Ελληνισμού. Από πού κι ως πού; Υπήρχαν και υπάρχουν Έλληνες που δεν είναι χριστιανοί, όπως και όλοι οι χριστιανοί τής αυτοκρατορίας δεν ήσαν και Έλληνες. Έλεος!

      • Καί ἡ Ρωμαϊκή Αὐτοκρατορία ὑπάρχει καί πρό τοῦ Χριστιανισμοῦ.
        Καί ὁ Ἑλληνισμός ὑπάρχει πρό Χριστιανισμοῦ καί χαρακτηρίζεται ἀπό τά ἐπιτεύγματα ὅλων τῶν περιόδων τοῦ ἀρχαίου Ἑλληνικού Πολιτισμοῦ ἕως καί τούς Ἑλληνιστικούς χρόνους.
        Στήν ἀνατολική πλευρά τῆς Αὐτοκρατορίας μιλοῦσαν Ἑλληνικά ἀπό τήν ἐποχή τῶν κατακτήσεων τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου.
        Ἡ Ἑλένη Γλύκατζη-Ἀρβελέρ γράφει:
        «Νά ὑπενθυμίσω ὅτι τό Βυζάντιο ἀρχίζει τόν ἱστορικό του βίο ὡς κράτος ρωμαϊκό (ὁρολογία καί διοικητικά χαρακτηριστικά πού κράτησε ὥς τό τέλος τῆς ὕπαρξής του).
        Μετατρέπεται προοδευτικά σέ ἔθνος Ρωμαίων Χριστιανῶν, μέ κύρια χαρακτηριστικά τήν ἑλληνοφωνία καί τήν Ὀρθοδοξία. Κληρονομία ἡ πρώτη ἀπό τήν ἑλληνική ἀρχαιότητα, ἐπίτευγμα ἡ δεύτερη ἄκρως βυζαντινό. Γλώσσα λοιπόν ἑλληνική καί ὀρθόδοξη πίστη τά εἰδοποιά στοιχεῖα τοῦ βυζαντινοῦ πολιτισμοῦ καί βίου.»
        ἀπό τό ΠΟΣΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ;
        « Ιδιαιτερότητα βυζαντινή είναι το ότι η αυτοκρατορία του Βυζαντίου δεν είναι αποκύημα προοδευτικής επεκτατικής στρατιωτικής πολιτικής, αλλά ολοκληρωμένο και οργανωμένο κληροδότημα που έδωσαν στην Κωσταντινούπολη οι αυτοκράτορες της Ρώμης, ουσιαστικά ο Μέγας Κωνσταντίνος. Αυτός έδωσε πρώτος στην πόλη που ίδρυσε, αυτοκρατορικά χαρίσματα, αλλά αυτό μόνο προοδευτικά· Με το χρόνο αυτή η translatio imperii ολοκληρώθηκε με την translatio legis, την οριστική, την τελική δηλαδή εγκατάσταση και παραμονή του νομοθέτη αυτοκράτορα στην Κωσταντινούπολη. Το γεγονός αυτό προϋποθέτει τον εκχριστιανισμό και τον εξελληνισμό, πρώτα του κρατικού μηχανισμού και τελικά κάθε πτυχή του δημοσίου και ιδιωτικού βίου. Ειδοποιά αυτά χαρακτηριστικά της Βυζαντινής αυτοκρατορίας, που συντελέστηκαν σταδιακά κυρίως μετά την θρησκευτική πολιτική του Θεοδοσίου του Μεγάλου και το χωρισμό της αυτοκρατορίας σε Ανατολική και Δυτική (395).
        Έτσι, το Βυζάντιο είναι η μόνη αυτοκρατορία που δεν έγινε, αλλά γεννήθηκε παγκόσμια δύναμη, είναι επίσης η πρώτη που επωμίστηκε και την ευθύνη να αντιπροσωπεύσει τον ουρανό στη γη διαμέσου του αυτοκράτορα της. «Ένας Θεός στον ουρανό, ένας κύριος στη γη, ο χριστιανός αυτοκράτωρ», θα διακηρύξει το 335 στον Τριακονταετηρικό του ο Ευσέβιος απευθυνόμενος στον Μεγάλο Κωσταντίνο, προσθέτοντας έτσι στην ρωμαϊκή παγκοσμιότητα, την πνευματική χριστιανική οικουμενικότητα.»
        ἀπό τό Γιατί τό Βυζάντιο.
        Γιά νά κατανοήσει κάποιος τό Βυζάντιο πρέπει νά κατανοεῖ τόν Ἑλληνισμό καί τήν Ὀρθοδοξία καί ὅλη τήν ἱστορική συνέχεια τῶν Ἑλλήνων.
        Γιά τούς Ρώσους Ὀρθόδοξους, τό μήνυμα τοῦ Πατριάρχη τους.

        http://www.patriarchia.ru/gr/db/text/5659216.html

        • “Μετατρέπεται προοδευτικά σέ ἔθνος Ρωμαίων Χριστιανῶν, μέ κύρια χαρακτηριστικά τήν ἑλληνοφωνία καί τήν Ὀρθοδοξία”

          H Αρβελέρ θεωρείται μεγάλη βυζαντινολόγος, χωρίς αυτό να την εμποδίζει να κάνει σφάλματα χοντρά, όπως το παραπάνω. Οι Ρωμαίοι ήσαν πολίτες και όχι έθνος. Συνεπώς, δεν μπορούσαν να μετατραπούν σε χριστιανικό έθνος, αφού ήσαν κάθε καρυδιάς καρύδι. Μιλούσαν ελληνικά -το είπα κι εγώ παραπάνω-, σαν κοινή γλώσσα συνεννοήσεως, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν μιλούσαν και την δική των (βλέπε Ινδία αγγλικά).

          Την άκουσα σε εκπομπή να λέει ότι, αφού με την Επανάσταση τού ’21 δεν καταφέραμε να ελευθερώσομε την πραγματική μας πρωτεύουσα, την Κωνσταντινούπολη (!!), δεν κάμαμε τίποτε. Έχει πει κι άλλες πολλές τέτοιες μπαρούφες. Είναι γνωστή γι αυτό και πολλοί αμφισβητούν το επιστημονικό της κύρος.

          Τελικά, δεν έρχονται αυτά που γράφεις σε αντίθεση μ’ αυτά που έγραψα εγώ, εκτός από το ότι ο χριστιανισμός είναι μία θρησκεία, ενώ ο ελληνισμός ένας ολόκληρος πολιτισμός. Ο Ελληνοχριστιανισμός είναι εφεύρεση τού Παπαρρηγόπουλου και είναι φενάκη. Εκτός κι αν χρησιμοποιείται σαν ιστορικό ορόσημο τού μεσαιωνικού ελληνισμού.

          • H περίοδος μέχρι τον 16ο αιώνα, ονομάζεται Μεσαίων. Μετά την πτώση τής Πόλης, αρχίζει από την Ιταλία η Αναγέννηση (Στ’ Δημοτικού). Η λέξη Μεσαίων είναι ιστορική περίοδος και όχι κατ’ ανάγκην κάτι αρνητικό.

            Συγγνώμη, αλλά δεν περίμενα τέτοια απάντηση από σένα, Ελένη. Πολύ φθηνή.

          • Εἶναι γνωστά τά τοῦ Μεσαίωνα τῆς Δύσης, ἀλλά κάποιοι ἀποκαλοῦν μεσαίωνα τά τῆς θρησκευτικῆς ἐνασχόλησης καί τῆς ἔντονης πνευματικότητας τοῦ Βυζαντίου.

            Ἡ πνευματικότητα δέν στηρίζεται σέ προλήψεις ἤ δεισιδαιμονίες ἀλλά σέ ἀπόλυτη λογική, ὅμως ἐπειδή ἡ θέαση εἶναι ὑψηλότερη λαμβάνει ὑπ’ ὄψιν καί ἄλλους παράγοντες πού δέν εἶναι εὔκολα ἀντιληπτοί ἀπό κάποιον πού ἑστιάζει σέ πιό χαμηλό ὕψος. Ὄχι ὅτι τά πιό ἁπλά πράγματα εἶναι χαμηλότερης ἀξίας, ἀλλά ἐξαρτᾶται μέ τί ματιά τά ἀντιμετωπίζεις. Ἔτσι ὁ Ἐλύτης ἀγγίζοντας ἕναν θάμνο κατάλαβε ὅτι ὁ ἄνθρωπος εἶναι ἀθῶος.

            https://enallaktikidrasi.com/2015/05/o-paradeisos-htan-ena-dikaiwma/

            Κάποιοι ψάχνουν νά βροῦν ἐνοχές. Ὁ Χριστιανισμός ὅμως δέν εἶναι ὑπόθεση ἐνοχῶν ἀλλά ἀθανασίας καί ἀνάστασης ψυχῶν καί σωμάτων. Ὁ κάθε ἄνθρωπος εἶναι μοναδικός καί τόσο σημαντικός ὅσο καί κάθε ἄλλος. Κανένας δέν εἶναι ἀμελητέος ἤ περιττός. Ἡ ἰσότητα εἶναι μία ἐν δυνάμει διαδικασία, γιατί εἴμαστε διαφορετικοί ὀντολογικά, ἀλλά εἴμαστε καί ὅλοι συνδεδεμένοι ὁ ἕνας μέ τόν ἄλλον. Δέν εἶναι λοιπόν θέμα ἐξουσίας ἤ προτεραιότητας ἀλλά ὀντολογικῆς ἀλήθειας καί συνέχειας, ὑπαρξιακῆς βαρύτητας. Πῶς προχώρησε ὁ πολιτισμός εἶναι ὑπαρξιακό θέμα, ἄν δέν σπείρεις δέν θερίζεις.
            Ἡ Κωνσταντινούπολη, εἶναι μία πόλη ἀπόλυτα συσχετισμένη μέ τόν Χριστιανισμό καί εἰδικά μέ τήν Ὀρθοδοξία. Πρωτεύουσα πόλη ὅπως πρωτεύουσα ἦταν καί ἡ Ρώμη. Ὅμως στίς ρίζες της ἔχει ἀναπόσπαστο καί τό δωδεκάθεο, γιατί ἀπό ἐκεῖ ξεκίνησε, σέ μία ἱστορική ὅσο καί πνευματική πορεία, σέ συνδυασμό καὶ μέ ἄλλους λαούς, θρησκευτικά πρός μία ἀνάσταση σωμάτων καί ψυχῶν. Γι αὐτό καί παίζει πρωταρχικό ρόλο ἡ πορεία καί τό ἔργο τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου.

          • “ἀλλά κάποιοι ἀποκαλοῦν…” Το τι κάνουν “κάποιοι” μού είναι εντελώς αδιάφορο. Εκτός κι αν δεν απευθύνεσαι σε μένα, όπως φαίνεται από την διάταξη τής απαντήσεως.

            Τα υπόλοιπα που γράφεις, δεν βλέπω να κολλούν πουθενά, τουλάχιστον σε δικό μου σχόλιο.

            Αν κάνω λάθος, διόρθωσέ με, αν και νομίζω ότι η κουβέντα για την Αγία Σοφία τράβηξε πολύ και δεν θα συνεχίσω να ασχολούμαι μ’ ένα θέμα, το οποίο δεν θεωρώ ότι μάς αφορά άμεσα, ως σύγχρονους Έλληνες. Έχομε αλλά σοβαρότερα ν’ ασχοληθούμε.

          • Ἅμα δέν νιώθουμε ὅτι μᾶς ἀφορᾶ, τότε εἶναι πρόβλημα. Ἄλλο ἄν οἱ ἑρμηνεῖες εἶναι δύσκολες, θεολογικῆς φύσεως, καί οἱ προσεγγίσεις διαφορετικές, γι αὐτό καί ὁ Ἐλύτης ἔγραψε γιά τόν βήχα τοῦ Ἰουστινιανοῦ. Πάντως ὁ μύθος ἀφορᾶ τούς Ἕλληνες. Νά κι ἕνα ὡραῖο ποίημα.

            http://www.geaolympou.gr/?p=1671

  2. Πιστεύω ότι θα επιλέψει κάποιο win-win scenario. Δεν είναι κορόϊδο να χάσει τόσα λεφτά από τον τουρισμό, αλλά ούτε φυσικά θέλει να χάσει και το εθνικιστικό του ακροατήριο.

    Σίγουρα θα υπάρχουν και τέτοιες λύσεις στο τραπέζι. Μικρότερο μουσείο, λιγότερες ώρες επισκέψεων ίσως, θα τη βρει την άκρη ο μεγαλομανής Ερντογάν.

    Η Ρωσική πλευρά πάλι υποτίθεται ότι είναι Ορθόδοξη και θα περίμενε κανείς πολύ πιο οξεία αντίδραση, αλλά τελικά μάλλον ο ρόλος του Πόντιου Πιλάτου είναι και ο πιο αποτελεσματικός στις διεθνείς σχέσεις.

    • Το όλο θέμα με την Αγία Σοφία είναι για εσωτερική κατανάλωση στην Τουρκία και αποπροσανατολισμό εδώ, από το κυρίως θέμα, που είναι ασφαλώς η μοιρασιά τού Αιγαίου, σύμφωνα με όσα φαίνονται μέχρι στιγμής. Τα λεφτά των τουριστών είναι το λιγότερο, διότι δεν πάνε για να δούνε μόνο την Α.Σ., αλλά την Πόλη γενικά. Άρα θα χάσει τα 3 περίπου εκατομμύρια εισιτήρια τής Α.Σ. ετησίως, αλλά όχι και τούς τουρίστες αυτούς γενικά.

      Η Ρωσία αντιδρά όσο πρέπει για ένα θέμα, που τής είναι μάλλον αδιάφορο και όσο πρέπει για να ικανοποιήσει το Πατριαρχείο Μόσχας.

  3. Επισκέπτη, έγραψες ”Μιλούσαν ελληνικά -το είπα κι εγώ παραπάνω-, σαν κοινή γλώσσα συνεννοήσεως, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν μιλούσαν και την δική των (βλέπε Ινδία αγγλικά)”.

    Κάνεις χοντρό λάθος. Τα Ελληνικά δεν ομιλούνταν στο Βυζάντιο όπως τα αγγλικά στην Ινδία αλλά ως μητρική της πλειοψηφίας των κατοίκων της, και μάλιστα σχεδόν όλων μετά τον 8ο αιώνα.

    Γενικά τα σχόλια σου ορμώνται από μία ιδεολογική εμμονή κατά της Ορθοδοξίας την οποία θεωρείς απλά ως θρησκεία προς διαχωρισμόν από τον Ελληνιικό Πολιτισμό, ενώ κοινωνιολογικά αυτή υπήρξε δικό του δημιούργημα και τρόπος ζωής του από τον 7ο αιώνα μεχρι και τον 20ό.

    • “αλλά ως μητρική της πλειοψηφίας των κατοίκων της”

      α) Δεν γνωρίζομε πόση ήταν αυτή η πλειοψηφία
      β) Και έτσι δεν αναιρείται ότι ήταν η κοινή γλώσσα συνεννόησης.
      γ) “και μάλιστα σχεδόν όλων μετά τον 8ο αιώνα”, ενώ καθιερώθησαν ως επίσημη γλώσσα τού κράτους τον 7ο μ.Χ. από τον Ηράκλειο, δηλ. 100 χρόνια μετά τα θυρανοίξια τής Α.Σ. (27 Δεκεμβρίου του 537).

      Για παράδειγμα, ο αυτοκράτορας που έκτισε τον περικαλλή ναό, ο Ιουστινιανός, ίσως γνώριζε ως έναν βαθμό την ελληνική, αλλά μιλούσε μόνο λατινικά. Κατά τούτο είναι απορίας άξιον, σε ποια γλώσσα είπε, αν είπε, εκείνο το «Νενίκηκά σε Σολομών», ή, όπως αλλού αναφέρεται, «Δόξα των Θεώ το καταξιωσάντι με τελέσαι τοιούτον έργον. Νενίκηκά σε Σολομών».

      Κατά τα λοιπά, άφησε να γνωρίζω καλύτερα εγώ από πού και αν ορμώνται τα σχόλιά μου. Αν δεν καταλαβαίνεις τι γράφω, δεν φταίω εγώ.

Leave a Reply to Banned_Member Ακύρωση απάντησης

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
29,900ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα