Ἄς προσπαθήσουμε νά μιλήσουμε λογικά.

Ὑπάρχει Ἕλληνας ὁ ὁποῖος πιστεύει ὅτι οἱ Τοῦρκοι μποροῦν ποτέ νά μᾶς δοῦν ὡς φίλη χώρα;

Ὑπάρχει λογικός ἄνθρωπος πού πιστεύει ὅτι ὁ λύκος μπορεῖ νά χορέψει βάλς μέ τήν Κοκκινοσκουφίτσα καί νά γυρίσει τό βράδυ σπίτι του νηστικός;

Ὑπάρχει κανείς πού ἔπεσε ἀπό τά σύννεφα ὅταν ὁ Ἐρντογάν (ναί, ἐκεῖνος πού ἔχει ἐσχάτως φορέσει τήν στολή τοῦ εἰρηνοποιοῦ) ἔχει βγάλει ἀπό τό μυαλό του τήν γαλάζια πατρίδα καί ὅλες τίς ἄλλες ἐθνικιστικές οὐτοπίες, μέ τήν ὁποία τροφοδοτεῖ ὁ ἴδιος τήν ματαιοδοξία του καί συγχρόνως μπολιάζει μέ αὐτήν τά ἑκατομμύρια τῶν διαφόρων φυλῶν πού παρεπιδημοῦν στήν πρώην βυζαντινή γῆ;

Δηλαδή, τί πιστεύουν ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι ἐπαναπαύονται βυθιζόμενοι στά ἥσυχα καλοκαίρια, πού δέν ἔχουμε παραβιάσεις καί δέν ἔχουμε μποῦκες στό Αἰγαῖο, ἐπειδή ἡ –εὔθραυστη– ἡσυχία ἐξυπηρετεῖ καί τόν τουρισμό τῆς Τουρκίας; Πιστεύουν ὅτι ἔχουμε λύσει τά θέματά μας καί μποροῦμε νά κοιμόμαστε ἥσυχοι; Ὑπάρχουν, δηλαδή, Ἕλληνες πού νομίζουν ὅτι οἱ Τοῦρκοι (κυρίως οἱ πολιτικοί καί οἱ στρατιωτικοί τους) ἔχουν λησμονήσει ὅτι ὁ ἑλληνικός ξεσηκωμός τοῦ 1821 ἀπετέλεσε τήν θρυαλλίδα γιά τήν ἀποδόμηση τῆς σαθρῆς, πρώην παντοδύναμης, Ὀθωμανικῆς Αὐτοκρατορίας; Δηλαδή, τί πιστεύουν οἱ Ἕλληνες ὑποστηρικτές τῆς κυρίας Μελόνι; Ὅτι οἱ Ἰταλοί ἔχουν ξεχάσει τό βρωμόξυλο τῆς Ἀλβανίας; Γιατί δέν ρωτοῦν κάποιον ἀπό τούς –ἐλάχιστους πλέον– ἐπιζῶντες τῆς Κατοχῆς νά μᾶς ποῦν πόσο λιγώτερο βάναυσοι καί ἄγριοι ἦταν οἱ Ἰταλοί φασίστες κατακτητές ἀπό τούς Γερμανούς ναζί; Πρός τί ἡ ἔκπληξη τῆς στενῆς ἐπαφῆς Ἰταλίας – Τουρκίας;

Μάθαμε, λοιπόν, ὅτι ὁ Ἐρντογάν, σέ μία ἀπό τίς –πολλές καί συχνές– ἐθνικιστικές του κορῶνες, μίλησε γιά τό ὄνειρό του νά ἐνσωματώσει τήν Θεσσαλονίκη καί τά νησιά τοῦ Αἰγαίου στό τουρκικό κράτος. Μήπως ἔπρεπε νά τοῦ εἶχε ἤδη σταλεῖ ὡς ἀπάντηση τό τραγούδι τοῦ Βασίλη Παπακωνσταντίνου (σύνθεση Νίκου Καλογερόπουλου) γιά τήν περίφημη γραφή τοῦ Γεώργιου Καραϊσκάκη πρός τούς ἀπίστους, μέ κάποια ἀλλαγή στόν στίχο; Δηλαδή νά ἔχει μέσα κανά Ἐρντογάν… ἀμάν-ἀμάν! Ἄν δέν ἔχετε ἀκούσει τό ἐν λόγῳ διδακτικότατον ἆσμα, ψάξτε το στό You Tube. Ἄν μή τί ἄλλο, εἶναι διδακτικότατο καί πάντα ἐπίκαιρο.

Καί, γιά νά προτείνουμε καί κάτι νέο. Μήπως θά πρέπει τό ἐν λόγῳ ἆσμα νά παίζει κατά τακτά διαστήματα στά ἠχεῖα τῶν ἀνελκυστήρων τῶν Ὑπουργείων Ἐξωτερικῶν καί Ἐθνικῆς Ἀμύνης; Δέν τό ἐλπίζουμε φυσικά, ἀλλά δέν θά ἦταν κακή ἰδέα! Μία εἶναι, δυστυχῶς, ἡ πικρή ἀλήθεια. Ἡ διπλωματία ἐπιστρέφει πλέον στήν σφαῖρα τοῦ εἶμαι ἰσχυρός –ἐπιβάλλω τήν θέση μου. Ἐκείνη, δηλαδή, ἡ διπλωματία πού δίδαξαν οἱ Ἀθηναῖοι στούς Μηλίους. Κανείς δέν λέει νά ἀπαρνηθοῦμε τήν ὑψηλή διπλωματία. Ἀλλά τό ἴδιο ὑψηλή μπορεῖ νά εἶναι καί ἡ διπλωματία πού θέλει τίς δύο πλευρές νά συνομιλοῦν ὡς ἴσοι καί ὄχι νά ὁμιλεῖ ὁ ἕνας ἐκ τῶν δύο ἀπό θέσεως ἰσχύος.

Τό σημερινό ρευστό σκηνικό στήν γύρω μας περιοχή δένει ταμάμ μέ τήν φράση «Ὁ λύκος στήν ἀντάρα χαίρεται.» Κι ἀπό ἀντάρα καί λύκους (γκρίζους κυρίως), ἄλλο τίποτε…

estianews.gr