Στις δυτικές χώρες τα παιδιά από 2 έως 7 ετών ασχολούνται με τις ηλεκτρονικές συσκευές καθημερινά 3 ώρες, από 8 έως 12 ετών 4 ώρες και 45 λεπτά και από 13 έως 18 ετών 6 ώρες και 45 λεπτά.
Στο τελευταίο του βιβλίο, H κατασκευή του ψηφιακού ηλίθιου, ο Mισέλ Ντεμουρζέ* ουρλιάζει σχεδόν από την αγωνία του, την οργή του μπροστά στη δύναμη των απατεώνων που ενδιαφέρονται μόνο για το πορτοφόλι τους, εντελώς αδιάφοροι για την πραγματικότητα. Αυτή η πραγματικότητα πρέπει να μας τρομάξει, να μας παρακινήσει πρώτα να διαβάσουμε αυτό το άριστα τεκμηριωμένο βιβλίο, και στη συνέχεια να αντιδράσουμε, για να σώσουμε τα παιδιά μας.
Αρχικά, ο συγγραφέας μας δείχνει πόσο επικίνδυνη είναι η διαφήμιση στις ΗΣ, πόσο αυτοί που θέλουν να μας πουλήσουν τα προϊόντα τους στερούνται συνείδησης, αίσθησης ευθύνης, ανθρωπιάς … αξιοπρέπειας! Εμφανίζουν μια θετική, θανατηφόρα εικόνα για το αλκοόλ και το τσιγάρο, τα πρόχειρα φαγητά, τα γλυκά… Αυτά είναι γνωστά παραδείγματα, τόσο πιο επικίνδυνα όσο νωρίτερα αρχίζει η διαφήμιση, όταν απευθύνεται σε έναν υπό διαμόρφωση εγκέφαλο.
Και εδώ είναι που Ντεμουρζέ πείθει χάρη στις γνώσεις του στη νευροεπιστήμη: ο εγκέφαλος χρειάζεται ανθρώπινες επαφές, εκπαίδευση, για να αναπτυχθεί· χάνει τα βασικά του χαρακτηριστικά από τις ΗΣ, και καταστρέφεται “καλύτερα” όσο νωρίτερα αρχίσει η καταστροφή. Αδύνατο να συνοψίσω αυτό το βιβλίο, στο οποίο ο συγγραφέας συγκεντρώνει στοιχεία κακοπιστίας, δίνει επίσης πολλά παραδείγματα πειραμάτων, αναμφισβήτητες μελέτες. Ως καθηγήτρια εντυπωσιάστηκα ιδιαίτερα από την απόδειξη του κινδύνου των ΗΣ στο σχολείο: όχι μόνο το παιδί καταλαβαίνει και κρατά λιγότερο καλά αυτό που βλέπει στην οθόνη σε σχέση με αυτό που του μεταδίδει ένα ζωντανό πλάσμα με σάρκα και οστά, αλλά αυτό το ίδιο παιδί μαθαίνει γρήγορα να εξαπατά, κάνει το σχολικό παιχνίδι “πολλαπλών εργασιών” που μειώνει σε μεγάλο βαθμό την προσοχή και επομένως την κατανόηση όπως και την απομνημόνευση. Η απόλυτη φρίκη: ο υπό διαμόρφωση εγκέφαλος καταστρέφεται μόνιμα από αυτή τη μεταχείριση! Και δεν θα εκπλαγούμε να μάθουμε ότι οι οικογένειες με ένα καλό επίπεδο εκπαίδευσης – το παράδειγμα του Στηβ Τζομπς** είναι γνωστό – αρνούνται την πρόσβαση στο ψηφιακό εργαλείο στα μικρά παιδιά τους, μέχρι να τα στείλουν σε ιδιωτικά σχολεία …
Το εξώφυλλο του βιβλίου του Μισέλ Ντεμουρζέ: Η κατασκευή του ψηφιακού ηλίθιου
Αυτό δεν εμποδίζει τους εμπόρους δίσκων, ηλεκτρονικών υπολογιστών, προγραμμάτων και ηλεκτρονικών περιοδικών … να πιστεύουν το αντίθετο: χάρη σε ψευδείς, ελλιπείς μελέτες, καταφέρνουν να πείσουν τους υπεύθυνους ότι το «ψηφιακό» σχολείο θα είναι ένα σχολείο αποτελεσματικό, ίσων ευκαιριών και, πάνω απ ‘όλα, θα κοστίσει μακροπρόθεσμα πολύ λιγότερο από τους εκπαιδευτικούς και το έντυπο υλικό.
Ναι, το “ψηφιακό” σχολείο θα κοστίσει λιγότερο, θα φέρει περιουσίες στους απατεώνες του ψηφιακού κόσμου … θα μετατρέψει τους νέους μας σε τέλεια ζόμπι, ζόμπι απλά «καλά» να εθίζονται σε βιντεοπαιχνίδια, γλυκά, αλκοόλ, ανθυγιεινά τρόφιμα. γενικά -, ζόμπι “καλά” χωρίς καθόλου κριτική σκέψη και αξιοπρέπεια.
«Αφαίρεση εγκεφάλου»
Ο Ντεμουργέ το λέει ξεκάθαρα: Με απόλυτη βεβαιότητα, ποτέ στην ιστορία της ανθρωπότητας δεν πραγματοποιήθηκε ένα τόσο μεγάλης κλίμακας πείραμα αφαίρεσης εγκεφάλου (décérébration). Και σε εκείνους που απαντούν ότι «έχει μείνει πίσω» και ότι η ανθρώπινη φύση αλλάζει, εξελίσσεται, ανταπαντά με μια βιολογική αλήθεια: «Οι μεγάλες περίοδοι πλαστικότητας του εγκεφάλου που χαρακτηρίζουν την παιδική ηλικία και την εφηβεία δεν είναι αιώνιες. Μόλις ολοκληρωθούν, δεν ξαναρχίζουν πλέον. Ο,τι χάθηκε, χάθηκε για πάντα. Το τόσο συχνά προωθούμενο επιχείρημα της νεωτερικότητας αποκτά λοιπόν ολόκληρη τη γελοία διάστασή του. “Πρέπει να ζούμε την εποχή μας”, μας λένε. Είναι αναμφισβήτητο … Και πρέπει να προειδοποιήσουμε τον εγκέφαλό μας ότι οι καιροί έχουν αλλάξει· γιατί αυτός δεν έχει μετακινηθεί ούτε ένα γιότα για αιώνες. Και, δυστυχώς, πριν να προσαρμοστεί τέλεια στο νέο ψηφιακό περιβάλλον του (αν το πετύχει κάποτε), θα του χρειαστούν μερικές δεκάδες χιλιετίες! ”
Ο Mισέλ Ντεμουρζέ τελειώνει με κάτι ευχάριστο για τους πραγματικούς εκπαιδευτικούς: “Μέχρι σήμερα, ένας παράγοντας έχει δείξει μια πραγματικά θετική και βαθιά επίδραση στο μέλλον των μαθητών: ο ειδικευμένος και καλά καταρτισμένος εκπαιδευτικός. Είναι το μόνο κοινό στοιχείο σε όλα τα πιο επιτυχημένα σχολικά συστήματα του πλανήτη. ”
*Ο Μισέλ Ντεμουρζέ είναι Γάλλος ερευνητής, ειδικός στις νευροεπιστήμες.
**Ο Νικ Μπίλτον, δημοσιογράφος των New York Times, ρώτησε τον Διευθύνοντα Σύμβουλο της Apple, Στιβ Τζομπς, αν τα παιδιά του ασχολούνται με τα iPad. H απάντηση τον ξάφνιασε: «Δεν τα χρησιμοποιούν. Στο σπίτι περιορίζουμε πολύ τον χρόνο που τους επιτρέπουμε να παίζουν με τα iPad.»
https://www.bvoltaire.fr/livre-la-fabrique-du-cretin-digital-de-michel-desmurget/
Σοβαρό υγειονομικό πρόβλημα
Συνέντευξη του Μισέλ Ντεμουρζέ στην Paula Pinto Gomes
Σύμφωνα με τον καθηγητή Ντεμουρζέ η ετήσια «απασχόληση» ηλεκτρονικών συσκευών ανέρχεται σε περίπου 1.000 ώρες για μαθητές νηπιαγωγείων (περισσότερο από μια σχολική χρονιά), 1.700 ώρες για μαθητές γυμνασίου (2 σχολικά έτη) και 2.400 ώρες για μαθητές λυκείου (2,5 σχολικά έτη).
La Croix: Η επιστημονική βιβλιογραφία είναι “αδιαμφισβήτητη” για τις επιδράσεις των ηλεκτρονικών συσκευών (ΗΣ) στο σπίτι. Γράφετε: “Όσο περισσότερο τις χρησιμοποιούν οι μαθητές, τόσο πέφτουν οι βαθμοί τους». Σε ποια κριτήρια βασίζονται αυτές οι μελέτες;
Mισέλ Ντεμουρζέ: Οι περισσότερες μελέτες ακολουθούν μια κλασσική μεθοδολογία που λαμβάνει υπόψη της σημαντικούς παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν τη σχολική επιτυχία, όπως το κοινωνικοοικονομικό επίπεδο, την ηλικία και το χρόνο που δαπανάται σε διάφορες ΗΣ. Άλλες εφαρμόζουν πιο πειραματικά πρωτόκολλα δίνοντας για κάποιους μήνες ΗΣ σε οικογένειες που δεν έχουν. Όλες συγκρίνουν ισοδύναμο κοινωνικό περιβάλλον. Και όλες καταλήγουν στα ίδια αποτελέσματα: μετά τα 6 χρόνια, από μία ώρα την ημέρα – ακόμη και μισή ώρα, σε αυστηρή ανάγνωση των αποτελεσμάτων – τα σχολικά αποτελέσματα μειώνονται.
Αν υπήρχαν μόνο ξηροί συσχετισμοί, θα μπορούσαμε να αμφιβάλουμε. Αλλά καταλαβαίνουμε πολύ καλά τους δρώντες μηχανισμούς. Σε μία από τις μελέτες, ζητήθηκε από τα παιδιά να μάθουν ένα κατάλογο λέξεων. Μερικοί έπαιξαν στη συνέχεια ένα παιχνίδι δράσης σε ΗΣ για μια ώρα. Άλλοι δεν έκαναν κάτι ιδιαίτερο. Την επόμενη μέρα, ελέγξαμε το επιλεγμένο λεξιλόγιο. Όσοι δεν είχαν χρησιμοποιήσει ΗΣ είχαν ξεχάσει το 20% των λέξεων. Όσοι είχαν παίξει το βιντεοπαιχνίδι είχαν ξεχάσει σχεδόν τις μισές.
Μελέτες δείχνουν επίσης ότι οι ΗΣ μεταβάλλουν τις «ενδο-οικογενειακές σχέσεις σε ποσότητα και ποιότητα», «τον όγκο και την ποιότητα των πρώιμων λεκτικών ανταλλαγών» ή ότι «εμποδίζουν την είσοδο στον κόσμο της γραφής».
Όσο περισσότερο ένα παιδί περνά μπροστά σε μια ΗΣ, τόσο λιγότερη συσχέτιση έχει με τους γύρω του. Σε ηλικία 2 ετών, είναι 50 λεπτά λιγότερο για κάθε ώρα μπροστά από μια οθόνη. Στα τέσσερα, 45 λεπτά και στα δώδεκα, μισή ώρα. Μία μελέτη παρακολούθησε παιδιά για 10 χρόνια για να καταγράψει τον αριθμό των λέξεων που τους απευθύνθηκαν τα πρώτα 3-4 χρόνια. Οι ερευνητές συνειδητοποίησαν έτσι ότι η κρίσιμη περίοδος μεταξύ 18 και 24 μηνών επηρέαζε τη γλώσσα και τη γνωστική ανάπτυξη. Κατά την εφηβεία, ο αριθμός των λέξεων που ακούει ένας νέος επηρεάζει κατά 25% το, Δείκτη Νοημοσύνης (ΔΝ).
Όσον αφορά τη γραφή, γνωρίζουμε ότι όσο περισσότερο το παιδί περνά μπροστά σε μια οθόνη, τόσο λιγότερο μπορεί να διαβάσει. Αλλά ο πραγματικός πλούτος της ομιλίας βρίσκεται στη γραπτή γλώσσα. Σήμερα βρισκόμαστε μπροστά σε μια κατάρρευση του γλωσσικού επιπέδου. Απλά κοιτάξτε τις καινούριες παιδικές εκδόσεις, παράδειγμα, για να δείτε την πτώχευση του λεξιλογίου.
Η ανάγνωση γίνεται ακόμα πιο δύσκολη επειδή αδυνατούν να συγκεντρωθούν …
Ναι, και εδώ, οι μελέτες δείχνουν επιβλαβείς επιπτώσεις των ΗΣ στη συγκέντρωση. Ο ανθρώπινος εγκέφαλος αδυνατεί να δεχτεί μόνιμο βομβαρδισμό των αισθήσεων. Υποφέρει και δομείται άσχημα. Θα χρειαστούν εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια για να γίνει (ίσως) πολυασχολούμενος, όσο και αν δεν αρέσει σ’ αυτούς που καυχώνται για τις “απίστευτες” δυνατότητες των digital natives*.
Οι μελέτες δείχνουν ακόμα επιπτώσεις στον ύπνο και την υγεία.
Ναι, γνωρίζουμε ότι το μπλε φως των ΗΣ καθυστερεί την έκκριση της μελατονίνης, της ορμόνης του ύπνου. Οι ΗΣ καθιστούν τα παιδιά πιο καθιστικά, γεγονός που εγκυμονεί καρδιαγγειακούς κινδύνους κατά την ενηλικίωση. Μια μελέτη σε παιδιά 5-6 ετών έδειξε ότι είχαν στενότερες αρτηρίες με μία τουλάχιστο ώρα την ημέρα μπροστά σε ΗΣ. Τέλος, οι ΗΣ μεταδίδουν επίσης επικίνδυνες πληροφορίες για τα ναρκωτικά, το τσιγάρο ή τη σεξουαλικότητα.
Ταυτόχρονα με τη γενίκευση της χρήσης ηλεκτρονικών συσκευών- μετά το 1990 – παρατηρήθηκε, για πρώτη φορά πτώση του επιπέδου νοημοσύνης του ανθρώπου.
Μερικοί μελετητές πιστεύουν ότι οι νέες γενιές θα έχουν Δείκτη Ευφυίας χαμηλότερο από τις προηγούμενες. Τι νομίζετε;
Το φαινόμενο Φλυν** – η ανάπτυξη του πνευματικού επιπέδου του πληθυσμού – αντιστράφηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1990. Δεν ευθύνονται μόνο οι ΗΣ. Η διαταραχή των ενδοκρινών αδένων και η μείωση της σωματικής δραστηριότητας συμβάλλουν επίσης. Αλλά ο ρόλος τους είναι αναμφισβήτητος. Διαχρονικές μελέτες έχουν βρει μια διαφορά στο ΔΝ μεταξύ των παιδιών που χρησιμοποιούσαν υπερβολικά ΗΣ και εκείνων που τις χρησιμοποιούσαν λιγότερο. Οι ΗΣ μειώνουν τη γνωστική ικανότητα όσο ο μόλυβδος, παράδειγμα.
Κολοσσιαία συμφέροντα!
Οι περισσότερες από τις μελέτες που αναφέρετε δεν είναι καινούριες. Πώς εξηγείτε ότι δεν είναι ευρύτερα γνωστές στο ευρύ κοινό;
Δεν μιλάμε πολύ γι ‘αυτές γιατί τα οικονομικά συμφέροντα είναι κολοσσιαία! Η βιομηχανία καπνού χρειάστηκε σαράντα χρόνια για να αναγνωρίσει ότι το κάπνισμα είναι καρκινογόνο. Αντιμετωπίζουμε τις ίδιες τεχνικές παραπληροφόρησης και ένα υγειονομικό σκάνδαλο του ίδιου μεγέθους. Εάν οποιαδήποτε ασθένεια είχε τα ίδια αποτελέσματα με τις οθόνες στα παιδιά μας, θα κινητοποιούσαμε μια στρατιά ερευνητών.
Συνιστάτε να μην δίνουμε ΗΣ αναψυχής πριν από τα 6 χρόνια και στη συνέχεια να περιορίσουμε τη χρήση σε μία ώρα την ημέρα, συνολικά. Δεν είναι λίγο ριζοσπαστικό;
Ξέρω ότι συχνά φαίνομαι ακραίος. Αλλά η τελευταία έκθεση του ΠΟΥ είναι στο ίδιο πνεύμα. Συνιστά να μην χρησιμοποιούν ΗΣ μέχρις ενός χρόνου και να περιορίζονται σε μία ώρα την ημέρα μέχρι την ηλικία των 5 ετών, προσθέτοντας ότι η λιγότερο από μία ώρα είναι ακόμα καλύτερα. Είναι περίπλοκο για όλους, όπως και για μένα, να επιβάλλουμε αυτούς τους κανόνες στα παιδιά. Αλλά αφορά στην ανάπτυξή τους και την υγεία τους. Αξίζει όμως τον κόπο, καθώς πολλά αποτελέσματα είναι αναστρέψιμα. Ακόμα κι αν δεν είναι όλα, η μείωση του χρόνου χρήσης είναι πάντα επωφελής.
*Τα παιδιά που γεννήθηκαν σε ψηφιακό περιβάλλον, μετά τα τέλη της δεκαετίας του 1980.
** Το φαινόμενο Φλύν – από τον καθηγητή Τζέιμς Φλυν (γεν. 1934) – προέβλεπε συνεχή άνοδο του επιπέδου νοημοσύνης του ανθρώπου. Φινλαδοί όμως καθηγητές διαπίστωσαν ότι από το 1990 περίπου ο δείκτης αυτός μειώνεται.
Μετάφραση: Ευάγγελος Δ. Νιάνιος
Δε χρειάζεται να πάμε μακριά στο μέλλον.
Έχουμε ζόμπι-ηλίθιο με ατροφικό νου, αυτή τη στιγμή.
https://www.protagon.gr/video/h-sygkrisi-o-obama-gia-ton-bin-lanten-o-trab-gia-ton-al-bakntanti