του Παντελή Σαββίδη
Φωτογραφία: Μητέρες του Σαββατου. Μπροστά στην πύλη του Σχολείου Γαλατασαραγ στη Μεγάλη Λεωφόρο του Πέρα 20 χρονια, τώρα, κάθε Σάββατο μητέρες κάνουν καθιστική διαμαρτυρία και περιμένουν να μάθουν νέα για τα παιδιά τους που συνέλαβε η αστυνομία την δεκαετία του 90 όταν υπουργός εσωτερικών ήτσν ο Μεχμέτ Αγάρ.
-Γράψε κάτι για τον Φατίχ Τερίμ, μου λέει ο φίλος μου ο Γιώργος.
-Τι να γράψω του λέω. Απο ποδόσφαιρο δεν κατέχω. Θα γίνουμε μαϊντανοί;
-Ρώτα τον φίλο σου τον Δημήτρη, μου απαντά.
Ρώτησα, λοιπόν, τον Δημήτρη και έμαθα πως ο Φατίχ Τερίμ, ο νέος προπονητής του
Παναθηναϊκού είναι, πράγματι, Γκρίζος Λύκος.
Δεν είναι, απλά, Γκρίζος Λύκος. Είναι βαθειά διασυνδεδεμένος με το βαθύ κράτος. Είναι στενά συνδεδεμένος με τον Μεχμέτ Αγάρ τον παρακρατικό μαφιόζο που αποτελεί τον σκληρό πυρήνα του τουρκικού βαθέως κράτους, ο οποίος δολοφόνησε και εξαφάνισε χιλιάδες ανθρώπους που στόχευσε το βαθύ τουρκικό κράτος.
Για πιο λόγο να θέλησε να πάρει ο Παναθηναϊκός έναν τέτοιο προπονητή;
Υπάρχει μια αθλητική-επιχειρηματική εξήγηση και μια πολιτικο-αθλητική.
Η αθλητική -επιχειρηματική λέει πως ο Φατίχ Τερίμ, θεωρείται πολυνίκης και ο Παναθηναϊκός έκανε την επιλογή του για να κερδίσει το πρωτάθλημα και να έχει μια καλή πορεία στην Ευρώπη.
Την έχει ανάγκη ο Αλαφούζος αυτη τη νίκη με κόστος να συνεργαστεί με έναν άνθρωπο του τουρκικού παρακράτους;
Δεν έχει τέτοιες ευαισθησίες το αθηναϊκό πολιτικό-οικονομικό σύστημα. Ούτε καν τα σκέφτεται.
Η πολιτική εξήγηση εστιάζει στο ότι ο Τερίμ με την προσγείωσή του στην Αθηνα δέχθηκε συγχαρητήριο τηλεφώνημα απο τον Ερντογάν. Και αυτό παραπέμπει στην ιδέα μήπως υπάρχει κάποια συνεννόηση ευρύτερης σύγκλισης Ελλάδας-Τουρκίας με την βοήθεια και του αθλητισμού, (προφανώς και των σήριαλς) ιδιαιτέρως αν, με την συνδρομή και της κυβέρνησης ο Παναθηναϊκός αναδειχθεί πρωταθλητής. (Στην Ελλάδα ο πρωταθλητής αποφασίζεται στο πρωθυπουργικό γραφείο).
Δηλαδή, έρχεται ένας τούρκος προπονητής και η ομάδα που τον προσλαμβάνει κερδίζει το πρωτάθλημα. Αντανακλαστικά, δημιουργούνται θετικά αισθήματα. Ιδιαιτέρως αν σκεφθεί κανείς ότι τα τηλεοπτικά δικαιώματα του Παναθηναϊκού τα πάρει ο γνωστός τηλεοπτικός παραγωγός Ατζούν Ιλιτζαλί.
Τι απο τα δύο μπορεί να ισχύει;
Έχετε, επίσης, υπόψη σας τα εξής: Ο Τερίμ, ο οποίος όπως σας είπα είναι άνθρωπος του βαθέως τουρκικού κράτους, συμμετείχε το τελευταίο διάστημα ως αεροπλανάκι σε μια μεγάλη επιχείρηση τοκογλυφίας. Διευθύντρια τράπεζας συντόνιζε την επιχείρηση και διακεκριμένοι ποδοσφαιριστές και άλλοι παράγοντες έβαζαν χρήματα για να έχουν οφέλη απο την τοκογλυφία. Η επιχείρηση αποκαλύφθηκε και βρίσκεται στην καθημερινή επικαιρότητα της Τουρκίας. Ο Τερίμ ήταν αδύνατον να εργαστεί με αυτές τις προϋποθέσεις στην χώρα του και του δόθηκε η ευκαιρία να φύγει απο την Τουρκία.
Αυτά είναι τα δεδομένα. Ο καθένας καταλήγει στα συμπεράσματά του.
Πάντως, σοβαροί φίλαθλοι του Παναθηναϊκού είναι δυσαρεστημένοι απο την επιλογή του τούρκου προπονητή ενώ άλλοι γνώστες της τουρκικής ζωής λένε πως αν πρόκειται για κρίκο ελληνοτουρκικής προσέγγισης ο Τερίμ είναι η χειρότερη επιλογή.
Το συμπέρασμα είναι ότι οι επιλογές της κυβέρνησης Μητσοτάκη είναι αυτήν τη στιγμή προβληματικές.
Ιδιαιτέρως η φοβική επιμονή της να λαμβάνει υπόψη στις αποφάσεις της τις αντιδράσεις της Τουρκίας. Αυτό λέγεται δορυφοροποίηση.
Όσο και αν δεν διακρίνεται εύκολα, στο συλλογικό υποσυνείδητο της ελληνικής κοινωνίας εγγράφεται αυτή η δυσαρέσκεια.
Χαρακτηριστική εκδήλωση λαϊκής αντίδρασης απέναντι στο πολιτικο-οικονομικό και πνευματικό κατεστημένο της Αθήνας είναι η πάνδημη συμμετοχή στην κηδεία του τραγουδιστή Βασίλη Καρρά, ενός γνήσιου εκφραστή του λαϊκού αισθήματος και της λαϊκής αντίληψης του πως πρέπει να συμπεριφέρονται τα δημόσια πρόσωπα.
Ήταν αναμενόμενη η αποπομπή του Σέρβου (μπορεί και φιλορώσου) προπονητή του Παναθηναϊκού Ιβάνοβιτς -που εδώ που τα λέμε πήγε χειρότερα από όλες τις άλλες φορές που βγήκε την Ευρώπη.
Ο Παναθηναϊκός έχει και στην ομάδα του μπάσκετ Τούρκο προπονητή , όπως είχε μέχρι πρότινος και η τουρκική ομάδα Φενέρ-Φανάρι- μπαξέ τον Βεροιώτη τον εξαίρετο κ. Δημήτρη Ιτούδη και όπως έχουμε και ποδοσφαιριστές που παίζουν στο τουρκικό πρωτάθλημα (ένας είναι ο γαμβρός του πρώην ΣημιτοΠασόκου και βουλευτή του Σύριζα καθηγητού του Αριστοτελείου , Κωνσταντινοπολίτη κ. Μάρδα ,πρώην παίκτης του ΠΑΟΚ κ.Πέλκας).
Επομένως ”κρατάει χρόνια αυτή η κολώνια ”των καλών αθλητικών σχέσεων των δύο χωρών ,που κάποτε στις κληρώσεις και των εθνικών ομάδων και των αθλητικών συλλόγων αποφευγόταν η κλήρωση για μεταξύ τους αγώνες.
Για τον ”γκρίζο λύκο” κ. Τερίμ να μην ανησυχούμε γιατί όσοι ζουν στην Ελλάδα ”είναι περικυκλωμένοι από το σύστημα παρακολουθήσεως Μητσοτάκη ” ,που δεν άφησε απ’έξω ούτε τον κ. Ανδρουλάκη (έτσι λίγο να το φαιδρύνουμε το θέμα) .
Τέλος ας μην υπερτιμούμε τον πρωθυπουργό μας ότι μοιράζει και ποδοσφαιρικά πρωταθλήματα όταν τους αγώνες διαιτητεύουν ξένοι διαιτητές .
Ούτε στα γήπεδα πάει ,και τώρα ”στρίμωξε για τα καλά” τις ΠΑΕ για την οπαδική βία ,ενώ αν κάποιος έβαλε χέρι σαυτές τις φιλοτουρκικές μεταβολές στον ΠΑΟ , αυτός είναι ο δεδηλωμένος και με παρακολουθήσεις αγώνων Παναθηναϊκάκιας κ. Τσίπρας.
Όλοι πολιτικοί μαζεύουν συνεχώς ρώγες-ψήφους, όπως και τέτοιες είναι και οι παρουσίες των τοπικών και άλλων αρχόντων στην κηδεία του όντως σπουδαίου Μακεδόνος τραγουδιστή Βασίλη Καρά, που ”για να πω και την αμαρτία μου ” μάζεψε πολύ κόσμο γιατί η κηδεία ήταν θρησκευτική και από ότι φάνηκε αυξάνονται οι θρησκευόμενοι Έλληνες ,που ανάβουν ένα κερί στον νεκρό .
Την ελιτίστικη πολιτική κηδεία δεν παρακολουθούν πλήθη .
ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ Η ΚΗΔΕΙΑ ΘΑ ΗΤΑΝ ΠΑΝΔΗΜΗ ΑΝ ΗΤΑΝ ΠΟΛΤΙΚΗ.
Αυτό το κουσούρι με την άρνηση στη Ρωσία (δήθεν τάχα) ενώ το αφεντικό έχει πάρει μέσω κυκλωμάτων Καιλή άρση του εμπάργκο και κουβαλάει μαζί με άλλους ρωσικό πετρέλαιο και LNG μαζί και με άλλους σε συνδυασμό με την αγάπη και τη λατρεία για το Ισραήλ και την Τουρκία κούρασε.
Κούρασε επίσης το μένος με τις ομάδες τις Θεσσαλονίκης.
Αν είναι καλός ο Τερίμ να τον πάρετε σπίτι σας να κάνετε τεμενάδες. Έχει προηγηθεί του Πέλκα ο Σλούκας, ο Ιμπραήμ Κουτλάι (σε ανάποδο δρομολόγιο), Ο Φάνης Γκέκας, ο Μανιάτης. Δεν έχει νόημα να αναφέρω άλλους.
Όσο για το θέμα της φαιδρότητας Ανδρουλάκη μια χαρά του βούλωσε το στόμα η παρακολούθηση γιατί δήθεν θα έβαζε κι αυτός το μαχαίρι στο κόκκαλο.
Αλήθεια ο Γεωργούλης που θα τον σκίζαμε τι κάνει? Τον εμφανίσαμε για να θαφτεί η υπόθεση Ανδρουλάκη και τώρα ξεχάστηκε? Σαν τις πλημύρες στη Θεσσαλίας? Σαν τα Τέμπη? Σαν το Λιγνάδη? Σαν το Μίχο? Σαν τον Πατούλη? Σαν τον Πάτση? Σαν το Me2? Σαν τη Μπεκατόρου? Σαν Το Φιλλιπίδη? Σαν το Χαικάλη? Κι αν δεν το ξεχάσαμε να φάμε και λίγο Φατίχ Τερίμ? Κι αν και παλι θυμόμαστε ας φάμε μια έξαρση της παραλλαγής (σαν update των windows) του κορωνοιου?
Διαφωτιστικό άρθρο για να ξέρουμε τι γίνεται στο παρασκήνιο και πως δουλεύει η βρωμιά της πολιτικής.
Η φιλία των λαών Ελλάδας και Σερβίας μέσω του αθλητισμού είναι σταθερή, αμοιβαία και διαχρονική παρά τα φάλτσα του Βούτσις και τα φάλτσα του Μητσοτάκη με το Κόσοβο.
Δεν υπάρχει και δεν πρόκειται να υπάρξει Ελληνοτουρκική φιλία των λαών όσο και να το στήσουν. Ο Μητσοτάκης γελιέται οικτρά.
Ακατανόητη η πράξη του κυβερνητικού Αλαφούζου να φέρει έναν οπαδό των γκρίζων λύκων ως προπονητή και να διώξει τον Γιοβάνοβιτς.
Όταν μπλέκονται η λέρα της πολιτικής και επιχειρηματικότητας με τον αθλητισμό καλύτερα ο κόσμος να δείχνει τη δυσαρέσκεια και απέχθεια του.