Το φεγγάρι σύντομα θα επισκιάσει ολοκληρωτικά τον ήλιο – ένα γεγονός αρκετά σπάνιο στους αιώνες. Αυτή είναι μια κατάλληλη ευκαιρία, λοιπόν, να σκεφτούμε τη σελήνη, τη Γη και την ανθρωπότητα. Αλλά έχω επίσης έναν πιο πεζό λόγο για να το κάνω: είμαι στη διαδικασία να γράψω ένα βιβλίο για τη γεωπολιτική της Σελήνης, οπότε η έκλειψη μου έδωσε μια δικαιολογία για να εμπλουτίσω κάποιες πρώτες σκέψεις. (Σας διαβεβαιώνω ότι, ψυχολογικά, το γράψιμο για άμεση δημόσια δημοσίευση είναι δραματικά διαφορετικό από το ατελείωτο πριόνισμα του γραψίματος για το μέλλον.)
Το πρωταρχικό ζήτημα που διακυβεύεται είναι η σχέση της σελήνης με τη Γη. Πράγματι, το φεγγάρι είναι στενά συνδεδεμένο με τη Γη. Πριν από πολύ καιρό, ένας πλανήτης περίπου στο μέγεθος του Άρη πέρασε δίπλα απο τη Γη, απέκοψε ένα μεγάλο κομμάτι του πλανήτη μας και το τοποθέτησε σε τροχιά γύρω από τη Γη – ή έτσι λέει η κυρίαρχη θεωρία. Αν και αυτό φαίνεται κοσμικά απίθανο, άνθρωποι που γνωρίζουν τέτοια πράγματα επιμένουν ότι είναι αλήθεια και ότι αναμφίβολα επηρέασε το σχήμα της Γης, το κλίμα της και ίσως ακόμη και την παγκόσμια γεωργία.
Η πιο εντυπωσιακή θεωρία είναι ότι το φεγγάρι είναι γεμάτο με πολύτιμα ορυκτά πάνω στα οποία είναι χτισμένο μεγάλο μέρος της οικονομίας της Γης. Αν όντως ένας πλανήτης χτύπησε τη Γη πριν από πολλά χρόνια, πρέπει να υποτεθεί ότι μια σημαντική ποσότητα της ορυκτής δομής της Γης αποσχίστηκε μαζί του. Εάν αυτό είναι αλήθεια, το φεγγάρι πρέπει να είναι ένας πλανήτης πλούσιος σε ορυκτά και επομένως ένα θεμέλιο πλούτου. Είναι γνωστό ότι το φεγγάρι έχει σημαντικές ποσότητες νερού, ως επί το πλείστον παγωμένο, καθώς και την ικανότητα να συλλαμβάνει τεράστιες ποσότητες ενέργειας, που εκπέμπονται από τον ήλιο, που θα μπορούσαν να υποστηρίξουν τη βιομηχανία στο φεγγάρι και μεγάλο μέρος της ενέργειας της Γης, με την προϋπόθεση ότι θα μεταδοθεί στη Γη.
Το φεγγάρι είναι επίσης ένα εξαιρετικό μέρος από όπου μπορείτε να επηρεάσετε ή ακόμα και να κυριαρχήσετε στη Γη. Θα μπορούσε να γίνει μια στρατιωτική βάση από την οποία ένας εχθρός θα μπορούσε να βομβαρδίσει τη Γη με ηλιακή ενέργεια ή με ογκόλιθους που θα προμηθευόταν από την επιφάνεια της σελήνης. Εξίσου σημαντικό, είναι ένα εξαιρετικό αμυντικό σημείο για επιθετικά όπλα κρυμμένα κάτω από το φλοιό του, ικανού να αντέχει σε επιθέσεις –ακόμα και πυρηνικές επιθέσεις– σκάβοντας στην επιφάνειά του. Αντί για μια απέραντη ερημιά, μια καλά προστατευμένη σεληνιακή βάση θα μπορούσε να αντιμετωπίσει επιθέσεις στον διαστημικό χώρο μεταξύ Γης-Σελήνης και να προστατεύσει τις μεταλλευτικές και βιομηχανικές εγκαταστάσεις.
Αυτό είναι ένα πρωταρχικό σχέδιο της σημασίας του φεγγαριού. Πολλά πρέπει να μάθουμε ακόμη. Αλλά το ενδιαφέρον, ειδικά το συμφέρον των Ηνωμένων Πολιτειών, είναι εκεί.
Στην πραγματικότητα, η Ουάσιγκτον θα ξεκινήσει μια σειρά από επανδρωμένες αποστολές που θα έχουν σχεδιαστεί τελικά για να δημιουργήσουν μια βάση που θα μπορούσε να σταθεί για ένα σημαντικό χρονικό διάστημα.
«Αυτός που ελέγχει την Ανατολική Ευρώπη ελέγχει τον κόσμο» είναι εδώ και πολύ καιρό μια κοινή επωδός στην ιστορία της γεωπολιτικής. Δεν είμαι σίγουρος πόσο αληθεύει αυτό, αλλά ακούγεται οριστικό. Παίρνω πολύ πιο σοβαρά την αρχή ότι, «Αυτός που ελέγχει το φεγγάρι ελέγχει τη Γη». Εάν, όπως υποτίθεται, το φεγγάρι έχει τους πόρους που απαιτούνται για να διατηρήσει μια μακροπρόθεσμη παραμονή, ενέργεια για να ελέγξει το εγγύς διάστημα και όπλα με τα οποία να το υπερασπιστεί, η πρόταση έχει κάποια λογική. Εξάλλου, το φεγγάρι είναι το απόλυτα πλεονεκτικό έδαφος που παρέχει σαφή θέα για την ανίχνευση επιθέσεων και υλικό που μπορεί να προσελκύσει δυνάμεις με βάσεις στη Γη να αναζητήσουν μια συμμαχία μαζί του – υποθέτοντας ότι οι άνθρωποι θα μπορούσαν να ζήσουν στο φεγγάρι, απλώς, για να γίνουν πλούσιοι. Υπάρχουν προφανείς και όχι τόσο προφανείς λόγοι για τους οποίους αυτό μπορεί να μην λειτουργεί, αλλά πρέπει να θυμόμαστε ότι οι Ευρωπαίοι πήγαν στη Νότια Αμερική αναζητώντας χρυσό, ασήμι και όλα τα υπόλοιπα. Λαμβάνοντας υπόψη τις τρέχουσες τεχνολογίες, η σχετική απόσταση μεταξύ Πορτογαλίας και Βραζιλίας και μεταξύ της Σελήνης και της Πορτογαλίας δεν είναι πολύ διαφορετική. Το ταξίδι στο φεγγάρι μπορεί ακόμη και να φαίνεται λιγότερο τρομακτικό.
Οι άνθρωποι επιδιώκουν τον πλούτο και θα χρησιμοποιήσουν στρατιωτική δύναμη για να τον αποκτήσουν. Η ιστορία του κόσμου είναι η ιστορία του αγώνα για τον πλούτο. Μου φαίνεται ότι, αν η αξία που πολλοί υποθέτουν ότι κατέχει το φεγγάρι γίνει πραγματικότητα, η γεωπολιτική μπορεί να συνεχίσει να κυριαρχεί σε ένα νέο παιχνίδι.
