Του Παντελή Σαββίδη
Φωτογραφία: πύραυλος μακρού βεληνεκούς Taurus. Θα δοθούν απο τη Γερμανία στην Ουκρανία; ποια κλιμάκωση θα προκαλέσουν;
Θα διακινδυνεύσουν πυρηνικό ολοκαύτωμα;
Η αθυρόστομη Αμερικανή Ιέραξ Βικτώρια Νούλαντ που παρέσυρε την Ευρώπη-και κυρίως την Ουκρανία- σε έναν αιματηρό, θανατηφόρο και καταστρεπτικό πόλεμο που ακρωτηρίασε την χώρα, απειλεί και πάλι, στο πεδίο των μαχών. Από την ασφάλεια, βεβαίως, της Ουάσιγκτον και χωρίς να διακινδυνεύει η ίδια τίποτε. Αντιθέτως, η χώρα της ωφελείται πολλαπλώς και κυρίως οικονομικά από το σύγχρονο ευρωπαϊκό δράμα.
«O Πούτιν θα δοκιμάσει ωραίες εκπλήξεις από την Ουκρανία στο πεδίο της μάχης» δήλωσε καθώς αναχωρούσε από το Κίεβο χωρίς κανείς να καταλάβει πως θα συμβεί αυτό με έναν στρατό κουρασμένο και ελλιπώς εξοπλισμένο, όπως ο ουκρανικός;
Ίσως, ερμηνευτής των επιθυμιών της να ήταν ο Γάλλος πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν ο οποίος ζήτησε στρατιωτική εμπλοκή της Δύσης στον πόλεμο με αποστολή στρατευμάτων. Ποιας Δύσης; Του ΝΑΤΟ; Της ανύπαρκτης στρατιωτικά Ε.Ε; Μεμονωμένων δυτικών κρατών; Μισθοφόρων;
Εμπλοκή του ΝΑΤΟ στον πόλεμο θα ήταν η απόλυτη καταστροφή. Η Ρωσία διεμήνυσε πως θα κάνει χρήση πυρηνικών όπλων. Και αυτό το γνωρίζει η Δύση. Άρα, αν εμπλακεί θα το κάνει εν πλήρη συνειδήσει πως οδεύει σε ένα πυρηνικό ολοκαύτωμα.
Έχει επίγνωση των λόγων του ο Γάλλος πρόεδρος ή πετά φληναφήματα για να καλύψει την περιορισμένη, από την αναμενόμενη, υποστήριξη της Ουκρανίας από τη χώρα του όπως τον κατηγορούν οι Γερμανοί και άλλοι Ευρωπαίοι; Και αν είναι το βαποράκι της Νούλαντ;
Πάντως, οι Αμερικανοί και οι άλλοι ευρωπαίοι ηγέτες, ακόμη και ο Μητσοτάκης, απέρριψαν την πρόταση. (Ο Μητσοτάκης προφανώς ανησυχεί πως αν την αποδεχθεί και αρχίσει να την υλοποιεί θα βρει μαζικές παραιτήσεις στο στράτευμα).
Αλλά το ερώτημα παραμένει: τι ήθελε να πει η φιλοπόλεμη ποιήτρια Βικτώρια Νούλαντ;
Η Δύση είναι, προφανώς, ενοχλημένη από τον έλεγχο σημαντικού μέρους των ουκρανικών εδαφών από τον Πούτιν. Αποδοχή της απώλειας των εδαφών αυτών δεν θα υπάρξει αλλά, ακόμη, και μια «ψυχρή ειρήνη», ένα «πάγωμα», δηλαδή, του πολέμου θα προκαλέσει ρωσική αλαζονεία, υποβάθμιση του δυτικού κύρους, αποδοχή των μεθόδων εισβολής και από άλλους φιλόδοξους ηγεμόνες. Εξέλιξη, δηλαδή, αρνητική για χώρες που βασίζουν την ύπαρξή τους στην αποδοχή του διεθνούς δικαίου και των διεθνών κανόνων.
Η μοίρα της Ουκρανίας στον πόλεμο αυτό κρίθηκε από τη στιγμή που η Ρωσία δήλωσε πως αν απειληθεί η ακεραιότητά της θα κάνει χρήση πυρηνικών όπλων. Παραμένει ασαφές αν η Ρωσία περιλαμβάνει στην εδαφική της επικράτεια και τις περιοχές της Ουκρανίας που προσάρτησε μετά τον στρατιωτικό έλεγχό τους.
Αλλά η απορία είναι: εμπλέκεσαι σε πόλεμο με μια πυρηνική δύναμη όταν δεν διαθέτεις πυρηνικά όπλα;
Η Ουκρανία διέθετε αλλά με τη αμερικανική παρότρυνση τα παρέδωσε στις αρχές του 90 με την αίσθηση ότι θα προστατευθεί από τη Δύση. Το πόσο προστατεύεται το βλέπουμε στις ημέρες μας. Η Δύση, και συγκεκριμένα η Γερμανία και, προφανώς, και οι ΗΠΑ αρνούνται να της δώσουν πυραύλους μακρού βεληνεκούς (τους πυραύλους Taurus, η Γερμανία) για να μην απειληθεί η Ρωσία στην επικράτειά της και διακινδυνεύσει η Δύση έναν πυρηνικό πόλεμο.
Την ανάγκην φιλοτιμίαν ποιούμενη, η Δύση, ή κάποιοι στη Δύση, βλέπουν την Τουρκία να αλληθωρίζει δυτικά για να βρουν πάτημα να της πουλήσουν είτε Eurofighter (Γερμανία) είτε να την εντάξουν στο πρόγραμμα των F-35 (Βικτώρια Νούλαντ) που φαίνεται η Ουάσιγκτον να το επιθυμεί περισσότερο από την Άγκυρα. Οι S-400 παραμένουν ως πρόβλημα αλλά στο παρασκήνιο πρέπει να υπάρχει-για πρώτη φορά εδώ και αρκετό καιρό- κάποια ρήξη στις σχέσεις Άγκυρας-Μόσχας χωρίς να γνωρίζουμε την αιτία της. Ο Πούτιν δεν ανέβαλε αλλά ακύρωσε την επίσκεψή του στην τουρκική πρωτεύουσα. Οι δύο χώρες, όμως, έχουν διεμπλακεί σε τόσους τομείς τα τελευταία αρκετά χρόνια που η πλήρης ρήξη τους είναι αδύνατη. Άλλωστε, μια χώρα σαν την Τουρκία με πολύπλευρη εξωτερική πολιτική δεν θα προέβαινε σε πλήρη ρήξη των σχέσεων που οικοδόμησε προσεκτικά.
Οι μονομέρειες και η λογική του δεδομένου είναι εκτός των τουρκικών οριζόντων.
Η Κίνα, οι ΗΠΑ, η Τουρκία, η Ιαπωνία και η Γαλλία -που υποχώρησε από τη δεύτερη θέση- είναι οι πέντε χώρες με το μεγαλύτερο διπλωματικό δίκτυο στον κόσμο. Μετά την θετική για το ΝΑΤΟ εξέλιξη του θέματος της Σουηδίας, η Γερμανία δέχθηκε να μπει η Τουρκία στην, δικής της εμπνεύσεως, Ευρωπαϊκή Ασπίδα, (European Sky Shield Initiative ESSI), μια πρωτοβουλία που ξεκίνησε στα τέλη του 2022 με φόντο τη ρωσική επίθεση στην Ουκρανία. Σύμφωνα με το ΝΑΤΟ – και το Βερολίνο – ο επιθετικός πόλεμος του Πούτιν φανέρωσε την ανάγκη για πρόσθετες συμμαχικές προσπάθειες, ιδίως στην αεράμυνα. Η νέα πρωτοβουλία έχει ως στόχο να συμβάλει στην κάλυψη των κενών στο ευρωπαϊκό σύστημα αεράμυνας. Ελλάδα και Τουρκία εντάχθηκαν μαζί.
Τουρκία και Ε.Ε. βρήκαν ένα modus vivendi όπως το ήθελαν. Η Τουρκία συμμετέχει σε ό,τι την ωφελεί στις διαδικασίες της Ε.Ε. και οι ευρωπαϊκές χώρες την αποκλείουν από εκεί που τις ενοχλεί. Από την συμμετοχή στους θεσμούς, όπου θα κατείχε τη μερίδα του λέοντος και από την ελεύθερη διακίνηση στην Ε.Ε. Τούρκων πολιτών.
Το θέμα της φυγής τούρκων προς την δύση και, κυρίως, προς τις ΗΠΑ έχει πάρει διαστάσεις με την Ουάσιγκτον να έχει χαρακτηρίσει την Τουρκία Χώρα Ειδικού Ενδιαφέροντος (Special Interest Country)
Ως αποτέλεσμα του χαρακτηρισμού αυτού, οι Τούρκοι μετανάστες στις ΗΠΑ θα υφίστανται λεπτομερή έλεγχο, θα κρατούνται περισσότερο χρόνο και θα υποβάλλονται σε λεπτομερή ανάκριση.
Στη λίστα αυτή τοποθετούνται χώρες που θεωρούνται πηγή τρομοκρατίας, χώρες που προστατεύουν την τρομοκρατία, χώρες που εξάγουν τρομοκρατία.
Τα τελευταία 3 χρόνια πέρασαν παράνομα από το Μεξικό στις ΗΠΑ 50 χιλιάδες τούρκοι.
Το πρόβλημα της μαζικής μετανάστευσης από το Μεξικό στις ΗΠΑ και η αδυναμία της ομοσπονδιακής κυβέρνησης να το ελέγξει έχει προκαλέσει αποσχιστικά ρεύματα στο Τέξας που παρουσιάζουν δυναμική αν και φαίνεται να μην απασχολούν, προς το παρόν, την κεντρική κυβέρνηση. Πάντως, κατά το Brexit, το Texit βρίσκεται στην ημερήσια διάταξη στην δεύτερη μεγαλύτερη πολιτεία των ΗΠΑ.
Επειδή με εντυπωσίασε η πληροφορία -αν είναι αληθινή-ότι μέσω Μεξικού έχουν περάσει στις ΗΠΑ πενήντα χιλιάδες Τούρκοι -προφανώς Γκιουλενιστές-φρονώ πως οι περισσότεροι από αυτούς πέρασαν και έφτασαν στο Μεξικό από τον Έβρο και τα νησιά -,την οποίαν Ελλάδα μας προτιμούν και ως προσωρινό τόπο εγκαταστάσεως τους-κάτι σαν τους δικούς μας αντιστασιακούς στην 7ετία- για να επανέλθουν μετά τον κ. Ερντογάν ”θριαμβευτές δημοκράτες” και δεν αποκλείεται κανένας-φυγάς τώρα- Τούρκος εξ Αμερικής να κυβερνήσει την πολύτιμη για τα Δυτικά συμφέροντα Τουρκία στην επόμενη 10ετία.
Το ίδιο δεν συνέβη και με εμάς;;;.
Οι δικοί μας φυγάδες μετά το 1967 -1974 δεν μας κυβέρνησαν στην 10ετία του 1980;;;.
Κάπως έτσι δεν υλοποιείται η στρατηγική και υψηλή πολιτική των Μεγάλων γεωπολιτικών παικτών;;; .
Ήταν και είναι τυχαία η ”κάθοδος” του Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολιτεύσεως νεαρού και άγνωστου κ. Κασσελάκη το προηγούμενο καλοκαίρι ,ή ο ορισμός του πέρυσι τέτοιον καιρό από τον κ. Τσίπρα ως υποψηφίου στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του Σύριζα ;;;.
Υ.Γ Φυσικά θα νομιμοποιηθεί ,εφόσον ψηφιστεί στις Ευρωεκλογές από τον σοφό λαό , γιατί μέχρι τώρα ”ομιλεί αδιαμεσολάβητα” με τους Συριζοφύλακες .
Όλα εξαρτώνται από τον βαθμό στον οποίο στην Ουάσινγκτον έχει επικρατήσει η εκτίμηση, ότι η αναμέτρηση με την Κίνα είναι αναπόφευκτη.
Εάν συμβαίνει αυτό, τότε είναι σαφές, ότι για τις ΗΠΑ και κατ’ επέκταση το ΝΑΤΟ (δηλαδή τις αγγλοσαξωνικές χώρες) είναι προτιμότερο να αναζητηθεί καταρχάς αποδυνάμωση των Ιράν και Ρωσία ώστε να έχουν μια σχετική άνεση πρωτοβουλιών.
Υπάρχει μια αρνητική δυναμική εξάλλου ανάμεσα στην επιδίωξη της Κίνας να εξοπλιστεί τόσο στον αμυντικό όσο και στον οικονομικό τομέα από την μία και στην ανησυχία των ΗΠΑ ότι λόγω αυτού ο χρόνος δουλεύει εναντίων των. Παρόμοια δυναμική οδήγησε την Γερμανία το 1941 στην σχεδόν αυτοκτονική επίθεση εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης ενώ παράλληλα η Ιαπωνία προχώρησε στην εξεζητημένη είσοδο των ΗΠΑ στον πόλεμο ο οποίος έγινε πλέον παγκόσμιος.
Αν δε υπάρξουν ειρηνευτικές συνομιλίες με τον Πούτιν με ποιον θα γίνουν στο μέλλον..με το τον Μεντβέντεφ..αν δε κάτσει τώρα η αμερικανική στο ίδιο τραπέζι με τους Ρώσους για να βρουν μια λύση με αρχηγό τον Τζο Μπάιντεν…θα κάτσουν στο ίδιο τραπέζι με τον Τραμπ…ο κοκαινομανεις πρόεδρος της Ουκρανίας που έχει μέλλον στην Ουκρανία του αύριο?δε τον θέλουν οι ακραίοι δεξιοί του δεξιού τομέα Ουκρανοί δεν τον θέλουν οι ρωσοφωνοι δε τον θέλουν οι μειονότητες των Πολωνών τον ουγγρων έχει κλειστή όλα τα κόμματα ακόμα ακόμα και του πρώην προέδρου της Ουκρανίας έχει διώξει τον εθνικό ήρωα της Ουκρανίας από επικεφαλή του στρατού,,είναι εριστικός με δυτικούς συμμάχους κατα τι γνωμη του όλοι του χρωστάνε…είναι επικεφαλής ενός καθεστώτος που εξαφανίζει δις δολαρίων..η Χαμάς έκανε επίθεση στο Ισραήλ με οπλισμό που χαριστικε στην Ουκρανία…όλα έχουν ένα τέλος..το τέλος θα είναι το τέλος του κόσμου η το τέλος του πολέμου στην Ουκρανία τι θέλουμε?θέλουμε ένα μελλοντικό πριγκοριν η Μεντβέντεφ στο τιμόνι της Ρωσίας αν συζητάνε με έναν Τραμπ η στην καλύτερη περίπτωση Πούτιν…η εδώ και τώρα μια λήξη με ρεαλισμό…η Δύση δεν μπόρεσε να νικήσει αλλά δεν ηττήθηκε στην Ουκρανία προς ώρας…δε είναι σίγουρο αυτό για πάντα..αν η Ευρώπη είχε ηγέτες και όχι μαριονέτες τώρα θα ήταν στα κάγκελα και θα απαιτούσαν τώρα ειρήνη επώδυνους όρους για την Ουκρανία γιατί αύριο η ειρήνη θα είναι με επώδυνους όρους για την Ευρώπη