– ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΕΡΓΟ ΘΕΑΤΕΣ (στην Ελλάδα και ΟΧΙ μόνο),
με ηθικούς αυτουργούς την ΑΥΤΟΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΟΤΗΤΑ της άκριτης αποδοχής ενός συστήματος Παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κερδοσκοπίας, μονοσήμαντης Οικονομικής μεγέθυνσης (Τραπεζικών δεικτών και ΟΧΙ ανάπτυξης νοικοκυριών), βιασμού της Φύσης και των Οικοσυστημάτων της.
– “Κερασάκι” και οι επιδεινούμενες εξελίξεις στην Ουκρανία (**)
.
– ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΜΑΣ μικροκλίμακα:
α) η πολυετής ανυπαρξία Πολιτικής Γης, καθώς και ΜΗ ολοκληρωμένων περιβαλλοντικών Πλαισίων και Χωροταξικού Σχεδιασμού και αειφόρου ανάπτυξης, δημιουργούν ένα προβληματικό Υπόβαθρο.
– Ο ΣΕΒΑΣΜΟΣ & Η ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ Περιβαλλοντικών, Πολιτιστικών, Πολιτισμικών Αξιών και συλλογικών Κοινωνικών αξιών σεβασμού του άλλου και της φύσης, αλληλεγγύης και ισονομίας:
α.- ΔΕΝ αποτελούν ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ – ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΗ προτεραιότητα ούτε της οργανωμένης Πολιτείας, ούτε του “σύγχρονου” τρόπου ζωής (που τηλεοπτικά και όχι μόνο μας επιβάλλεται)
β.- ΔΕΝ αποτελούν συστατικό της καταναλωτικής κουλτούρας της lifestyle καθημερινότητάς μας, που προσπαθεί να μας ετεροκαθορίσει
γ. ΔΕΝ δημιουργούν κατά κανόνα συνθήκες πολιτικών και αυτοδιοικητικών προτεραιοτήτων με ανεπάρκειες δομικές στοιχειώδους πρόληψης και προστασίας.
δ. ΔΕΝ αποτελούν κοινωνική συνείδηση και προσωπική ενσυναίσθηση του τι διακυβεύεται μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα.
.
ΠΑΝΩ σ αυτό το έλλειμα περιβαλλοντικής παιδείας και συνείδησης, με σύμμαχο την αντιφατικότητα και την θεσμική πολυπλοκότητα αρμοδιοτήτων της Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης δημιουργείται ένα μόνιμο “εκρηκτικό” μείγμα.
.
– Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ, (όχι ως “φάρσα” πλέον), ενώ εμείς, κλεισμένοι στην ατομικότητά μας, παθητικά παρακολουθούμε το “έργο” ως θεατές, και ΔΕΝ συναισθανόμαστε ότι η καταστροφικές συνέπειες ΜΑΣ ΑΓΓΙΖΟΥΝ ακόμη και στο δικό μας προσωπικό “προστατευμένο” περιβάλλον…
.
(*) Σκέψεις του Αυγούστου 2021 που συνεχίζουν να ισχύουν.
(**) Προστέθηκε και η ενεργειακή κρίση -απόρροια της εξέλιξης του πολέμου στην Ουκρανία μετά την Ρωσική εισβολή και οι πολυεπίπεδες επιπτώσεις ( στο ανθρωπογενές και φυσικό περιβάλλον, στις ζωές ανθρώπων (και όχι μόνο) αλλά και στη και στην δική μας συνείδηση…
(Τάσσος Δίκας, ανθρωπογενές περιβάλλον, ξηρό παστέλ – μικτή τεχνική, 1996)
Ένας επιστημονικός αντίλογος στη θεωρία της «ανθρωπογενούς κλιματικής αλλαγής»:
https://www.itia.ntua.gr/en/getfile/2176/1/documents/ClimateCrisisAetiology2022.pdf