του Στράτου Σιμιτζή*
Ένα από τα θυμόσοφα γνωμικά του λαού μας, που τόση αλήθεια αποδίδουν, είναι και το γνωμικό “Το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι”.
Ποιος άραγε μπορεί να αμφισβητήσει την αλήθεια που κρύβει το γνωμικό;
Εν αρχή ήταν οι διοικήσεις που υιοθέτησαν τον θεσμό των Συνδέσμων Οπαδών ή φίλων, μικρή σημασία έχει για να αποκτήσουν υποστήριξη και δική τους φωνή στις κερκίδες.
Οι σύνδεσμοι αυτοί ουκ ολίγες φορές έριχναν διοικήσεις που δεν τα πήγαιναν και πολύ καλά για να έρθουν στα πράγματα οι δικοί τους άνθρωποι.
Οίκοθεν νοείται πως δεν ενεργούσαν αυτοβούλως αλλά ακολουθούσαν τις οδηγίες αυτών που φιλοδοξούσαν να διοικήσουν τον σύλλογο.
Κάποτε όταν οι Σύνδεσμοι αυτοί διογκώθηκαν σε αριθμό και απέκτησαν δύναμη, η κατάσταση αντιστράφηκε.
Απέκτησαν αυτοί το πάνω χέρι και έκαναν εκείνοι το κουμάντο και οι διοικήσεις, προκειμένου να μην χάσουν την υποστήριξη, απλά ακολουθούσαν.
Έτσι, φτάσαμε στο σημείο οι διοικήσεις να χαϊδεύουν τα αυτιά των Συνδέσμων και κατέκτησαν τα χαϊδεμένα παιδιά.
Κι αν δώσεις θάρρος στον χωριάτη θα ζητήσει και κρεβάτι, έτσι έγινε και στην περίπτωση αυτή.
Αποτέλεσμα οι σύνδεσμοι να ξεφύγουν εντελώς και οι διοικήσεις να μην μπορούν να τους μαζέψουν.
Ασφαλώς “το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι”. Από που αλλού να βρωμίσει;
*Συγγραφέα, Δημοσιογράφου
Η ζωή και η ΑΝΤΙ-αθλητική Ιστορία-ας εκφράσουν γνώμη και οι αθλητικογράφοι-γράφει ότι – οι Σύνδεσμοι Οπαδών- (όχι πια φιλάθλων) άκμασαν από το 1981 (από τότε που ο λαός ήρθε στην εξουσία )μέχρι 1995 τότε που διοικούσαν τους μεγαλύτερους ποδοσφαιρικούς συλλόγους (ΠΑΕ) επιχειρηματικοί οι όμιλοι των Κόκκαλη ,Βαρδινογιάννη σε Αθήνα ,Πειραιά και μερικοί επώνυμοι επιχειρηματίες στην Θεσσαλονίκη και όχι μόνον, οι οποίοι τους χρησιμοποιούσαν κυρίως για πολιτική πίεση προς τις κυβερνήσεις-κυρίως της ”αντιλαικής Δεξιάς”-.
ΤΟΤΕ που η ”νεοφιλεύθερη ” ΘΑΤΣΕΡ μας έδειξε τον δρόμο για πάταξη του οπαδικού κινήματος και της οπαδικής βίας ,αλλά στην Ελλάδα ξεφύγαμε για να μη περιορίσουμε και παρακολουθούμε το λαικό κίινημα και το εκμεταλλευθούν οι ”αντιλαικές” δυνάμεις-λέγε με Δεξιά- .
Ούτε παρακολούθηση με ”μάτια” των γηπεδικών εγκαταστάσεων δεν δέχθηκαν όλες οι ΄΄δημοκρατικές” πολιτικές και συνδι9καλιστικές δυνάμεις,
Ούτε και τώρα δέχονται, όπως δεν δέχονται και την Αστυνομία των ΑΕΙ..
Εν τω μεταξύ ”απομάκρυναν” και την Αστυνομία από τα γήπεδα – με συμφωνία και των συνδικαλιστών της -και την τήρηση της ευταξίας κι της προλήψεως εγκληματικών πράξεων ανέλαβαν Ιδιωτικές Εταιρείες Φύλαξης, που επανδρώθηκαν από οπαδούς των Συνδέσμων τους, οι οποίοι ”εξαφανίζουν” τους δράστες όταν θα χρειασθεί να τους εντοπίσει και συλλάβει η Αστυνομία, η οποία πάλι – με τους αστυνομικούς της -επιδιώκει και καλές δημόσιες σχέσεις με τις ΠΑΕ, ενώ μερικοί αστυνομικοί ίσως να πλαισιώνουν και τους Συνδέσμους των φιλάθλων.
Από που να αρχίσεις και που να τελειώσεις για να ”κτυπήσεις” αποτελεσματκά την οπαδική βία ,η οποία είναι ένα από τα συγκοινωνούντα δοχεία της συνολικής βίας ,που έχουμε στην Μεταπολίτευση.
ΚΑΙ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΣΕ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΕΚΛΟΓΕΣ.