του Σπύρου Κάνουρα, Φυσικού
Τις τελευταίες μέρες του 2023 έφυγαν από τη ζωή δύο Ευρωπαίοι οι οποίοι έπαιξαν, από την θέση και την πλευρά του ο καθένας, σημαντικούς ρόλους στην εξέλιξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο Γάλλος σοσιαλιστής Ζακ Ντελόρ και ο Γερμανός χριστιανοδημοκράτης Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.
Ο πρώτος, ένας αξιόλογος οικονομολόγος με εκσυγχρονιστικές θέσεις, θα μείνει στην ιστορία ως μία εμβληματική μορφή οραματιστή Ευρωπαίου ηγέτη, διακεκριμένου πρωτεργάτη της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Η θητεία του ως προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής από το 1985 έως το 1995 άφησε έντονο αποτύπωμα στα ευρωπαϊκά πράγματα με την Ενιαία Πράξη, η οποία ουσιαστικά εισήγαγε τις μεγάλες ευρωπαϊκές πολιτικές για την Ενιαία Αγορά, την Οικονομική και Κοινωνική Συνοχή, την Επιστημονική και Τεχνολογική Ανάπτυξη, το Ευρωπαϊκό Νομισματικό Σύστημα και το Περιβάλλον. Από τότε με αυτές βαδίζουμε.
Ο δεύτερος, ένας τιτλούχος οικονομολόγος, οδήγησε μαζί με την Γερμανίδα καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ την Ευρωπαϊκή Ένωση στον ιδεολογικό αποευρωπαϊσμό και τη γερμανοποίησή της, στην εφαρμογή στυγνής δημοσιονομικής πειθαρχίας, και έσυραν μικρούς λαούς όπως ο δικός μας, στην ανέχεια και τη δυστυχία.
Η Ιστορία θα τους κρίνει και τους δύο· εμείς ως Έλληνες όμως θα πρέπει να σταματήσουμε να έχουμε στο επίκεντρο της προσοχής μας περιπτώσεις όπως ο Σόιμπλε και να αρχίσουμε να μελετούμε και να τιμούμε το έργο προσωπικοτήτων όπως ο Ντελόρ και οι μεγάλοι πατέρες της Ευρωπαϊκής Ενοποίησης.
Είναι πολύ λυπηρό που από τα δημοσιεύματα αυτών των ημερών ένα ελάχιστο αναφέρεται στον Ντελόρ και το τεράστιο έργο του. Όσον αφορά στην Ευρώπη, αυτή χρειάζεται επειγόντως έναν νέο Ντελόρ, ο οποίος θα την ξεκολλήσει από το γερμανικό τέλμα.
Ζητούμενο είναι η επέκταση των πολιτικών που αυτός μας άφησε ως παρακαταθήκη, αλλά και την εφαρμογή νέων, όπως οι κοινές πολιτικές εξωτερικών και άμυνας, ώστε να οδηγηθούμε σε μια νέα Ευρώπη, ικανή να υπερασπιστεί τα δικά της συμφέροντα σε έναν κόσμο που αγριεύει από κάθε άποψη και να διασφαλίσει την ειρήνη και την ασφάλεια στη γειτονιά της.
Μην ξεχνάμε πως βασικός στόχος της Ευρωπαϊκής Ενοποίησης υπήρξε ευθύς εξ αρχής να μην ξαναγίνει πόλεμος στην ήπειρό μας και, κατ’ επέκτασιν, στον κόσμο”.
Λες και ο αείμνηστος Ντελόρ είχε εκλεγεί απ’ευθείας από τους Ευρωπαίους πολίτες, λες και δεν είχε δοτή εξουσία από τους φυσικούς ηγέτες της τότε ΕΟΚ αείμνηστους Γάλλο Μιτεράν και Γερμανα-ναρά Κολ και τον εκθειάζουμε σαν μοναδικό .
Απλώς ήταν μεθοδικός και ευπροσάρμοστος και ως Γάλλος και σοσιαλιστής δεν προκαλούσε τον οδοστρωτήρα Γερμανό Κολ.
Στην Ελλάδα με τα πακέτα του, που ως υπεύθυνος δεν ανεζήτησε την διάθεση, εξέλιξη και τον απολογισμό τους-ίσως γιατί ήταν ιδεολογικά συγγενής με τον ΑνδρεοΠΑΣΟΚ-”λατρεύεται ” από τους ομόφρονες του, ειδικά από αυτούς που τέτοιες ημέρες έπιναν τόνους σαμπάνιες και ουϊσκι στα Κέντρα Πολιτισμού-κατά τον Βαγγέλα Γιαννόπουλο- τα γνωστά μας Κέντρα Διασκεδάσεως (τότε τα λέγαμε και σκυλάδικα).
Να έχει καλό παράδεισο ,αν πιστεύει στην Χριστιανική Θρησκεία , αλλά αυτήν την φορά η Ευρωπαϊκή πια Ένωσή μας θα συμμαζευτεί με Γερμανό αφεντικό , που και σφιχτός σε ανεξέλεγκτες παροχές πρέπει να είναι και να δημιουργήσει θεσμούς σταθερούς και με γεωπολιτική παρουσία και ο οποίος -να είμαστε βέβαιοι ότι -ότι θα ”κοντράρει” και τις ΗΠΑ και τους άλλους ανταγωνιστές της Ένωσης .
Γιατί να μη μιμηθούμε οι φιλοευρωπαίοι τους ισχύοντες επί 200 τόσα χρόνια θεσμούς των ΗΠΑ με εκλογή από τους λαούς του Ηγέτη της και την δημιουργία Γερουσίας για να τον συνεφέρνει ;;;.
Λυπούμεθα για όσους Ευρωπαίους έμειναν στην πολιτική τους σκέψη στην Γερμανία του 1939-1945,(έχουμε και στην Ελλάδα λίγους ), η οποία μόλις το 1989 ενοποιήθηκε αφού την εκμεταλλεύθηκαν σε ανθρώπους που πολιτικοποιήθηκαν με Αμερικανικές και Ρωσικές εθνικότητες και στην οικονομία τους με τις πολυεθνικές Εταιρείες τους .
ΚΑΙ ΠΟΙΟΙ ;;;
ΟΙ ΗΠΑ, ΣΟΒΙΕΤΙΚΗ ΡΩΣΙΑ ,ΒΡΕΤΑΝΙΑ ΚΑΙ ΓΑΛΛΙΑ ΠΑΡΑΚΑΛΩ.
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ.