Η στροφή του Aqila Saleh, σύμμαχου του αιγυπτιακού καθεστώτος προς την Τουρκία και η δήλωση ότι είναι εταίρος στη σταθερότητα της Λιβύης, σημαίνει ότι η επιρροή του Καΐρου δεν είναι πλέον αυτή που ήταν. Σημαίνει επίσης ότι η Άγκυρα είναι έτοιμη να ανοιχτεί περισσότερο σε όσους την περιέγραφαν ως το κράτος εισβολής.
Αυτό που αποκαλύφθηκε σχετικά με τους λόγους για το άνοιγμα του Aqila Saleh προς την Άγκυρα είναι η εξέλιξη στη θέση των περιφερειακών κρατών που σχημάτιζαν ενιαίο μέτωπο κατά της Τουρκίας, το οποίο περιλάμβανε τη Σαουδική Αραβία και τα ΗΑΕ, συμμάχους της Tobruk-Al-Rajma, η θέση των οποίων έληξε με την ομαλοποίηση και την ανταλλαγή επισκέψεων στην κορυφή της πυραμίδας της εκτελεστικής εξουσίας.
Φαίνεται ότι ο Aqila Saleh, και το αιγυπτιακό καθεστώς, αντιλαμβάνονται ότι ο τουρκικός ρόλος στην αναπτυσσόμενη περιοχή, δεν είναι η εξομάλυνση των σχέσεων με τους συμμάχους της στον Κόλπο, αλλά το βάρος της Άγκυρας στην συνεχιζόμενη διεθνή σύγκρουση και ο ρόλος της στον φάκελο της Λιβύης, που θα μπορούσε να είναι η αιχμή του δόρατος της αμερικανοευρωπαϊκής θέσης ενάντια στην ύπαρξη Ρωσίας στη Λιβύη.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Aqila Saleh, ίσως σε συντονισμό με το Κάιρο, θέλει να εκμεταλλευτεί τα συμφέροντα της Άγκυρας στη Λιβύη για να περάσει την προσέγγιση Tobruk-Al-Rajma στη φόρμουλα για μια πολιτική διευθέτηση, το περιεχόμενο της συνταγματικής βάσης και η νομιμοποίηση της κυβέρνησης με εντολή της Βουλής των Αντιπροσώπων.
Ο Aqila Saleh πιστεύει ότι η επιρροή της Άγκυρας στη λιβυκή Δύση, η οποία αναπτύχθηκε σημαντικά μετά την απόκρουση της επιθετικότητας στην πρωτεύουσα, μπορεί να συμβάλει στην άμβλυνση της θέσης του επικεφαλής του Ανώτατου Συμβουλίου του Κράτους, Khaled Al-Mashri, και της ομάδας που τον υποστηρίζει, για τα σημεία αντιπαράθεσης στη συνταγματική και νομική βάση των εκλογών και το σημαντικότερο για την αποδοχή της κυβέρνησης που ορίστηκε από τη Βουλή των Αντιπροσώπων με επικεφαλής τον Φαθή Μπασάγκα, για την οποία η Άγκυρα έχει επιφυλάξεις, με αιτιολογικό.
Τον αιγυπτιακό ρόλο στον σχηματισμό της κυβέρνησης, συμπεριλαμβανομένης της επιρροής του Χάφταρ σε αυτήν μετά τον διορισμό του Υπουργού Άμυνας, του Υπουργού Οικονομικών μεταξύ εκείνων που είναι πιστοί στην τελευταία, και σε οτι μπορεί αυτό να οδηγήσει στην ακύρωση της συμφωνίας ασφαλείας και στρατιωτικού χαρακτήρα που υπέγραψε η Άγκυρα με την Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας τον Νοέμβριο του 2019.
Η Άγκυρα, αντιλαμβάνεται ότι η εφαρμογή της συμφωνίας θαλάσσιας οικονομικής επιρροής που συνήψε με την Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας εξαρτάται από το μέτωπο Tobruk-Al-Rajma, και αυτό εξηγεί την προσέγγιση της με τη Βουλή των Αντιπροσώπων και την πρόσφατη υποδοχή του προέδρου της. Η Άγκυρα συμβάλλει επίσης στην διατάραξη των σχεδίων της κυβέρνησης με επικεφαλής τον Μπασάγκα να εισέλθει στην πρωτεύουσα και στη συνέχεια να λάβει διεθνή αναγνώριση.
Ως εκ τούτου η κατανόηση με την Τουρκία είναι μια αναντικατάστατη επιλογή. Από την άλλη πλευρά, η Άγκυρα συνειδητοποιεί ότι η εφαρμογή της συμφωνίας θαλάσσιας οικονομικής επιρροής που συνήψε με την Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας εξαρτάται από το μέτωπο Tobruk-Al-Rajma, και αυτό εξηγεί την προσέγγιση της με τη Βουλή των Αντιπροσώπων και την πρόσφατη υποδοχή του Πρόεδρου της.
Ο Aqila Saleh γνωρίζει το μέγεθος των τουρκικών συμφερόντων που ελέγχονται από το μέτωπό του και τι μπορεί να κερδίσει από τη χρήση αυτής της κάρτας στον πολιτικό αγώνα σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο. Αυτή η πολύπλοκη μίξη και η επικάλυψη συμφερόντων ανοίγει την πόρτα σε όλα τα σενάρια, συμπεριλαμβανομένου του ρόλου της Άγκυρας στη διευθέτηση της κυβερνητικής διαφοράς και στη συμφωνία για μια μίνι κυβέρνηση, που θα είναι ένας από τους λόγους για τη γεφύρωση του χάσματος μεταξύ των λιβυκών μερών.
