Η συμμετοχή και η χρηματοδό- τησή της από τις επιχειρήσεις αποτελεί μονόδρομο για να είναι αποτελεσματική
Ο τρόπος τού να κάνει κανείς τη δουλειά του ως συνήθως δεν συνιστά βιώσιμο σενάριο για τη φύση, η οποία συρρικνώνεται γρηγορότερα από οποιαδήποτε άλλη στιγμή στην ανθρώπινη Ιστορία. Λαμβάνοντας υπόψη ότι όλη η ζωή σε αυτόν τον πλανήτη, συμπεριλαμβανομένης της δικής μας, εξαρτάται από τα οικοσυστήματα, χρειαζόμαστε επειγόντως μια παγκόσμια συμφωνία για την προστασία και την αποκατάστασή τους στη διάσκεψη COP15 του ΟΗΕ για τη βιοποικιλότητα, που ξεκίνησε αυτήν την εβδομάδα στον Καναδά. Ο στόχος της είναι να επιτευχθεί μια «Συμφωνία του Παρισιού για τη Φύση». Η προστασία και η αποκατάσταση της φύσης δεν είναι δυνατή χωρίς τη βοήθεια του ιδιωτικού τομέα. Οι αλυσίδες των περισσότερων μεγάλων επιχειρήσεων συμβάλλουν στην απώλεια της βιοποικιλότητας, επομένως η επίτευξη μιας τέτοιας συμφωνίας θα βασίζεται στη συμμετοχή τους και στη χρηματοδότηση για την υλοποίησή της. Αυτήν τη στιγμή που μιλάμε, λιγότερο από 1% των εταιρειών με τη μεγαλύτερη επιρροή στον κόσμο γνωρίζουν πόσο εξαρτώνται οι δραστηριότητές τους από τη φύση. Μόνο το 5% έχει πραγματοποιήσει μια επιστημονική αξιολόγηση για να δει πώς οι δραστηριότητές τους επηρεάζουν την άγρια ζωή, τα δέντρα και τα φυτά. Η αξιοποίηση της γνώσης των τοπικών κοινοτήτων και των αυτοχθόνων πληθυσμών στο πλαίσιο των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων που σχετίζονται με τη φύση είναι καίριας σημασίας. Μπορούν να μεγιστοποιήσουν τις δοκιμασμένες πρακτικές και να εξασφαλίσουν αποτελεσματική προστασία του οικοσυστήματος.