Μαρία Νεγρεπόντη Δελιβάνη: Το θέατρο του παραλόγου στην κηδεία του τέως

Print Friendly, PDF & Email
- Advertisement -
linkedin sharing button

Της Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη        

Η κηδεία του τελευταίου Έλληνα βασιλιά, αναγγέλθηκε επισήμως ως ιδιωτική, αλλά στην πορεία απέκτησε στοιχεία  κυρίως δημόσιας. Δυστυχώς, όμως,  η de facto αυτή ανατροπή, δεν μπόρεσε να εξαλείψει  τον απόηχο της μικροπρέπειας, της μικροψυχίας και του φοβικού συνδρόμου, που σημάδεψε την  κυβερνητική ανακοίνωσή της.

Σε ότι αφορά  την διεξαγωγή της κηδείας οφείλει να αναγνωριστεί  ότι από το πρώτο μέχρι και το τελευταίο λεπτό της, επικράτησαν   ο σεβασμός προς τον νεκρό, η βαθιά ανθρώπινη συγκίνηση, αλλά  και η απόλυτη αξιοπρέπεια. Και, αν εξαιρέσει κανείς μερικά αγκάθια, που οφείλονται στον τρόπο εξαγγελίας της  ως «κηδείας ιδιώτη», η πιστή  συμμόρφωση  στις απαιτήσεις της εθιμοτυπίας (χάρη, όπως ακούστηκε, στη σχετική εμπειρία του ΥΠΕΞ)  μετρίασε  τις αρχικά κακές  εντυπώσεις.

Στη σύντομη εδώ παρέμβασή μου, δεν θα προσπαθήσω να ερμηνεύσω τους λόγους,  που οδήγησαν στο,  κατά τη γνώμη μου (με την οποία φαίνεται να συμφωνεί και  συντριπτικό ποσοστό των Ελλήνων: βλ. σχετική δημοσκόπηση του newsbreak) φιάσκο αυτής της κυβερνητικής επιλογής,  αλλά θα επικεντρωθώ  στην αλόγιστη  πλευρά  των συνεπειών της, για την Ελλάδα.

Παρότι, λοιπόν, η κηδεία αφορούσε «ιδιώτη», όπως το θέλησε  η Κυβέρνηση, δεν ήταν  όμως   συμβιβασιμη και με την  έγκριση λαϊκού προσκυνήματος, στο οποίο (όπως ήταν αναμενόμενο) συνέρρευσε πλήθος κόσμου. Έγινε, βέβαια, προσπάθεια μετριασμού των σχετικών εντυπώσεων, με τον περιορισμό της διάρκειας του προσκυνήματος. Αλλά, ακόμη και έτσι, ποιόν πήγαν να προσκυνήσουν οι χιλιάδες Έλληνες; Έναν «ιδιώτη», και μάλιστα ιδιώτη, που βαρύνεται με ανείπωτης μορφής εγκλήματα; Και μάλιστα, τέτοιας υφής και έκτασης εγκλήματα, ώστε να υπερβαίνουν τα αντίστοιχα «δημοκρατών», που κατά καιρούς κυβέρνησαν την πατρίδα μας, και που για αυτούς θεωρήθηκε δεδομένο το δικαίωμα  δημόσιας κηδείας.

Και συνεχίζω: «Για τον ιδιώτη τέως», συνέρρευσαν εστεμμένοι και μη, από ολόκληρη την Ευρώπη. Άραγε, όλοι αυτοί,  ευπρεπώς μαυροντυμένοι και εμφανώς συγκινημένοι, έσπευσαν  να παραστούν  στην κηδεία ενός  «απλού ιδιώτη» και μάλιστα αλλοδαπού; Αλλά, και πέραν από το παραπάνω ερώτημα, ανακύπτει, επίσης, και το πρόσθετο του ποιοι, ακριβώς, τους υποδέχτηκαν, στη χώρα, του απλού νεκρού ιδιώτη, όλους αυτούς που σαφέστατα δεν ανήκουν στην κατηγορία των «απλών ιδιωτών». Και που πρόκειται, αντιθέτως, για  τους ίδιους, που όταν αποφασίζουν να επισκεφτούν την Ελλάδα, ακόμη και ως ιδιώτες, κινητοποιείται, συνήθως, για την υποδοχή τους Π.τ.Δ. και/ή πρωθυπουργός. Στο σημείο αυτό τι ακριβώς επιβάλλει  η εθιμοτυπία; Και πόσο αβυσσαλέα έχει  αυτή παραβιαστεί, μεταξύ όλων των άλλων, και με την επιδεικτική μη παρουσία στην κηδεία του «ιδιώτη/τ. βασιλέως», των επικεφαλής του ελληνικού κράτους;

Και συνεχίζω: Αφού πρόκειται για «κηδεία ιδιώτη», πως μπορεί να δικαιολογηθεί η εσπευσμένη επιστράτευση του συνόλου σχεδόν της αστυνομικής μας δύναμης, η οποία  κατέλαβε πλαγιές και βουνοκορφές, προκειμένου να αποφευχθούν δυσμενή συμβάντα; Δηλαδή, παρότι, η Κυβέρνηση προσπάθησε να αποστασιοποιηθεί από την κηδεία, που την ήθελε «απλού ιδιώτη», έσπευσε ωστόσο να λάβει τα απαραίτητα μέτρα για την αποφυγή συνεπειών, που θα αμαύρωναν την εικόνα της στο εξωτερικό. Αλλά, ήταν αρκετά αυτά τα μέτρα, για την ομαλοποίηση μιας αλλοπρόσαλλης κατάστασης;

Και παραπέρα να σημειώσω, ακόμη, ότι επετράπη σε αυτόν τον «ιδιώτη» να ταφεί στο Τατόι και πλάι σε τάφους  βασιλέων. Αλλά, όμως, παρότι η Κυβέρνηση αναγνωρίζει ότι βασιλείς είναι θαμμένοι στους εν λόγω τάφους, ωστόσο τους είχε αφημένους σε τέτοια οικτρή κατάσταση, που ουδείς απλός Έλληνας πολίτης  θα επέτρεπε μια τέτοια κατάντια σε  τάφους δικών  του ανθρώπων. Αφήνω  ασχολίαστο και το ασυγχώρητο γεγονός, της μη αξιοποίησης, για χρόνια, αυτού του χώρου, που θα μπορούσε να εξασφαλίσει σημαντικά έσοδα στην, από πολλές πλευρές, μαρτυρική μας πατρίδα.

Ακόμη, καθώς  πρόκειται για κηδεία «ιδιώτη», προφανώς δεν επετράπη στο φέρετρο να τυλιχτεί με την ελληνική σημαία, αλλά αναζητήθηκαν χρώματα υφασμάτων που  να  την θυμίζουν. Αντιθέτως, όμως, δεν στάθηκε δυνατή η απαγόρευση του εθνικού μας ύμνου, που  αυθόρμητα αποχαιρέτησε  αυτόν τον «απλό  ιδιώτη». Και το χειρότερο, που δεν μπόρεσε να αποφευχθεί, στην  κηδεία του «απλού ιδιώτη» ήταν η συρροή χιλιάδων Ελλήνων, που τον επευφημούσαν, και τον χειροκροτούσαν, αναμένοντας για ώρες το φέρετρο. Αυτόν, τον «απλό ιδιώτη».

Αυτό το σημαντικό τμήμα της κοινής γνώμης που, όπως όλα δείχνουν, έχει δυσαρεστηθεί από την κυβερνητική απόφαση της μη έγκρισης τύπου κηδείας, που θα άρμοζε σε τ. Έλληνα βασιλιά, ουδόλως  ανήκει σε  ακροδεξιούς που  ονειρεύονται επάνοδο του θεσμού  της βασιλείας στη χώρα μας. Αντιθέτως, πρόκειται για Έλληνες που έχουν έμφυτο σεβασμό  απέναντι στην ιστορία μας, και που ανήκουν ίσως σε  ηλικίες, οι οποίες  δεν γαλουχήθηκαν με  εθνομηδενισμό στα μαθητικά τους χρόνια. Και ακόμη και κυρίως, πρόκειται για πολίτες,  που δεν έχουν  πειστεί, ότι τα κρίματα του τέως υπερτερούν τα αντίστοιχα δημοκρατικών ηγετών τους.

Τελειώνοντας  εκφράζω την ωδίνη μου για το ότι η χώρα μας με  τα τόσο πολλά αδιέξοδα, σε αναρίθμητους  τομείς της, αλλά και με τόσο πολλούς εχθρούς γύρω της, που καιροφυλακτούν  να εκμεταλλευτούν το κάθε παραπάτημά της, πραγματικό ή κατασκευασμένο, και με τόσα σκάνδαλα που την πνίγουν, επέλεξε να  αμαυρώσει  ακόμη περισσότερο τη διεθνή της εικόνα.

Όσοι από εμάς συμπληρώνουν τις πληροφορίες τους και με ξένα έντυπα ή ιστοσελίδες γνωρίζουν με τι ευκολία μας φορτώνουν εγκλήματα που ουδέποτε πράττουμε, όπως ανάμεσα και σε άλλα ότι «πνίγουμε μετανάστες στο Αιγαίο». Η αλήθεια είναι ότι, ειδικά αυτή τη δύσκολη περίοδο, έχουμε απόλυτη ανάγκη εξασφάλισης της έξωθεν καλής μαρτυρίας, και η κηδεία του τ. βασιλιά Κωνσταντίνου θα μπορούσε να ιδωθεί ως μια ευκαιρία. Δυστυχώς, η επιλογή  θεάτρου του παραλόγου, για τη διεξαγωγή της, προβάλλει προς τα έξω  λαό, που εκδικείται νεκρό, που αρνείται την ιστορία του, που είναι μικρόψυχος, αλλά και που χρησιμοποιεί πολλά μέτρα και σταθμά στις κρίσεις του για παρόμοιες περιπτώσεις. Σίγουρα θα συγκρουστούμε και με όλα αυτά στο εγγύς και στο  πιο μακρινό μέλλον. Ήδη, αν ευσταθεί η πληροφορία, που την αναφέρω με επιφύλαξη, ο Κάρολος της Αγγλίας φέρεται πολύ θυμωμένος για την απρέπεια της Κυβέρνησης, σε ότι σχετίζεται με την ταφή του εξαδέλφου του, και δηλώνει ότι θα αντιταχθεί στην επιστροφή των ελληνικών αρχαιοτήτων.

newsbreak.gr

spot_img

8 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Στον απόηχο της δημοσιότητας και των ιστορικών αναδρομών που προκάλεσε ο
    θάνατος του τέως Βασιλιά Κωνσταντίνου, θέλησα να εξετάσω δύο ερωτήματα:

    Α. Αποτελούσε η παρέμβασή του τον Ιούλιο του 1965 πραξικόπημα;
    Β. Ήταν αντισυνταγματική η παρέμβασή του την 21η Απριλίου 1967;

    Ακολουθεί η εξέτασή τους.

    ΔΕΔΟΜΕΝΑ:
    1. Σύνταγμα του 1952. (ΦΕΚ τΑ 1 01.01.1952)
    Πηγή:
    http://www.et.gr/api/DownloadFeksApi/?fek_pdf=19520100001
    Άρθρο 29 (Ανεύθυνον)
    «Τό πρόσωπον τοῦ Βασιλέως εἶναι ἀνεύθυνον ἀπαραβίαστον, οἱ δὲ
    Ὑπουργοὶ αὐτοῦ ὑπεύθυνοι.»
    Άρθρο 31
    «Ὁ Βασιλεύς διορίζει καὶ παύει τούς Ὑπουργούς
    αὐτοῡ.»
    Άρθρο 78
    «Ἡ Κυβέρνησις πρέπει ν᾿ ἀπολαύῃ τῆς ἐμπιστοσύνης τῆς Βουλῆς.
    Ὀφείλει μόλις καταρτισθῇ καὶ δύναται ὁποτεδήποτε. ἄλλοτε νὰ
    ζητήσῃ ψῆφον ἐμπιστοσύνης ἀπὸ τήν Βουλήν. ᾿Εὰν κατὰ τὸν
    σχηματισμόν τῆς Κυβερνήσεως ἔχωσι διακοπῇ αἱ ἐργασίαι τῆς Βουλῆς,
    καλεῖται αὕτη ἐντὸς δέκα πέντε ἡμερῶν, ὅπως ἐκφράσῃ τήν γνώμην
    τῆς περὶ τῆς Κυβερνήσεως.»
    2. Μανιφέστο των Λαμπράκηδων του 1966.
    Ποιοί εἴμαστε. Τί θέλουµε. Γιατί μᾶς πολεμοῦν
    Εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα
    Ειδική έκδοση για την εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ
    Αθήνα Σεπτέμβριος 2021
    ISBN 978-960-19-0880-9
    Τοποθεσία:
    https://disk.yandex.com/i/SuhSEykwYQBtzg
    3. Άρθρο της εφημερίδας «Ριζοσπάστης» 2015-07-12
    https://www.rizospastis.gr/story.do?id=8517464
    4. Άρθρο της εφημερίδας «ΕφΣυν» 2018-07-16
    https://www.efsyn.gr/afieromata/ioyliana-1965/157669_basiliko-praxikopima-toy-1965
    5. Τα ΦΕΚ σχετικά με την 21η Απριλίου.
    ΦΕΚ τΑ 57 21.04.1967
    Πηγή:
    http://www.et.gr/api/DownloadFeksApi/?fek_pdf=19670100057
    ΦΕΚ τΑ 58 21.04.1967
    Πηγή:
    http://www.et.gr/api/DownloadFeksApi/?fek_pdf=19670100058
    ΦΕΚ τΑ 66 06.05.1967
    Πηγή:
    http://www.et.gr/api/DownloadFeksApi/?fek_pdf=19670100066
    6. Ορισμός της έννοιας «πραξικόπημα» από δύο λεξικά
    α. Λεξικό:
    +——————————————————————–+
    Δ. Δημητράκου.
    Μέγα Λεξικόν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς Γλώσσης.
    Εκδόσεις ΔΟΜΗ Α.Ε.
    Αθήναι
    1964
    +——————————————————————–+
    Τόμος ΙΒ, σελ. 6040
    ===
    πραξικόπηµα-ατος (τὸ) [πραξικοπώ]
    νεώτ. κ. δημ. ἐνέργεια, πρᾶξις αἰφνιδιαστική,
    βιαία καὶ δολία || εἰδ. αἰφνιδιαστικὴ πολιτική
    ἤ στρατιωτικὴ ἐνέργεια τῶν κυβερνώντων τὴν χώραν, παρα-
    βιάζουσα τὸν καταστατικὸν χάρτην καὶ περιορί-
    ζουσα τάς ἐλευθερίας τοῦ λαοῦ, ἰδ. παρὰ τὴν
    θέλησιν τοῦ λαοῦ,
    ===
    β. Λεξικό:
    +——————————————————————–+
    Γεωργίου Μπαμπινιώτη:
    Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας
    με Σχόλια για τη σωστή χρήση των λέξεων
    Ερμηνευτικό Ορθογραφικό Ετυμολογικό
    Β’ ΕΚΔΟΣΗ
    Β’ ΑΝΑΤΥΠΩΣΗ 2005 ΕΜΠΛΟΥΤΙΣΜΕΝΗ
    ISBN 960-86190-1-7
    +——————————————————————–+
    σελ. 1463
    ===
    πραξικόπημα (το) [1871] {πραξικοπήμ-ατος | -ατα. -άτων} 1. η αιφνί-
    δια και δυναμική πολιτική ενέργεια. που στοχεύει στην
    ανατροπἠ κυβέρνησης ή πολιτεύματος (συνήθ. µε χρήση στρατιωτι-
    κών µέσων για την εγκαθίδρυση αντιλαϊκών και απολυταρχικών κα-
    θεστώτων): το ~ των συνταγματαρχών || απόπειρα / εξουδετέρωση
    πραξικοπήματος || εκδηλώθηκε στρατιωτικό ~ 2. (γενικότ.) κάθε αυ-
    θαίρετη κίνηση που έχει τη µορφή τού δόλιου αιφνιδιασμού µε σκο-
    πό την επιβολή των θέσεων κάποιου: µε ~ επιχειρούν να ελέγξουν την
    ηγεσία των συνδικαλιστών | συνταγματικό ~.
    ===
    ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ:
    Α.
    Οι παρεμβάσεις του τ. Βασιλιά, που έγιναν τη περίοδο 1965–1966
    δέν ήταν εκτός του τότε συνταγματικού πλαισίου.
    Β.
    1. Τα Βασιλικά Διατάγματα στα ΦΕΚ τΑ 57, 58 της 21.04.1967 πού
    υπέγραψε δέν τοποθετούνται εκτός του τότε συνταγματικού πλασίου.
    2. Εκτός του τότε συνταγματικού πλαισίου τοποθετούνται οι δύο
    συντακτικές πράξεις Α και Β στο ΦΕΚ τΑ 66 της 06.05.1967 οι οποίες
    δέν φέρουν την υπογραφή του τ. Βασιλιά.
    Ο λόγος είναι ότι με τις δύο αυτές συντακτικές πράξεις, ακύρωναν
    το άρθρο 78 το οποίο προέβλεπε ότι έπρεπε η βουλή να δώσει ψήφο
    εμπιστοσύνης στη κυβέρνηση που διορίσθηκε στις 21.04.1967.
    ΣΧΟΛΙΑ:
    – Η χρήση του όρου «πραξικόπημα» στις παραπάνω περιπτώσεις είναι
    αφ’ ενός μή ακριβής (σύμφωνα με τον ορισμό του), αφ΄ ετέρου συγκαλυπτική
    του συνταγματικού πλαισίου της τότε εποχής.
    Συγκεκριμένα:
    α. Συγκάλυπτε το ανεύθυνο του Βασιλιά. (Άρθρο 29).
    β. Συγκάλυπτε την απεριορίστη δυνατότητα του Βασιλιά να
    διορίζει και να παύει τους υπουργούς της εκάστοτε κυβέρνησης.
    (Άρθρο 31)
    – Είναι απορίας άξιο γιατί στη περίοδο 1965–1966 οι τότε πολιτικοί
    φορείς υιοθέτησαν τον χαρακτηρισμό «βασιλικό πραξικόπημα» και
    επιπλέον ζητούσαν από τους Έλληνες πολίτες να αντισταθούν σε αυτό,
    χωρίς να ζητούν την απαλειφή των άρθρων 29 και 31 από το σύνταγμα του 1952.
    Παράδειγμα:
    α. Απόφαση της 10ης Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ (25.12.1966 – 24.1.1967)
    (Βλέπε απόσπασμα στην ιστοσελίδα των Δεδομένων 3)
    β. Το σημείο 8 των αιτημάτων των Λαμπράκηδων:
    «
    8. Περιορισμός τοῦ βασιλιά μέσα στά πλαίσια πού
    καθορίζει τό Σύνταγμα. Ἐκκαθάριση τῆς Αὐλῆς ἀπό τούς
    πρωτεργάτες τοῦ πραξικοπήματος. Περιορισμός τῆς βασιλομήτορος
    Φρειδερίκης στά συνταγματικά πλαίσια. Περιστολή τῶν έξοργιστικά
    ὑψηλῶν δαπανῶν τῆς Αὐλῆς. Κρατικοποίηση τῶν ποικιλώνυμων βασιλικών
    ἱδρυμάτων.
    »
    σελ [126,127]
    (Βλέπε το βιβλίο στη τοποθεσία Δεδομένων 2)
    – Είναι ορθή η χρήση του όρου «πραξικόπημα» από την 06.05.1967 όπου
    εκεί μέσω των συντακτικών πράξεων της τότε κυβέρνησης παύει να ισχύει
    εξ’ ολοκλήρου το σύνταγμα του 1952 και επιπλέον η χώρα τίθεται σε
    καθεστώς πολιορκίας επ’ αόριστον.
    – Ο τέως Βασιλιάς έχει ευθύνη ηθική γιατί:
    α. Υπό καθεστώς απειλών δέχθηκε να ορίσει κυβέρνηση στις 21.04.1967
    την οποία ο ίδιος δέν επιθυμούσε
    (Σύμφωνα με τα δικά του λεγόμενα:
    Βλέπε: Συνέντευξη τ. Βασιλιά Κωνσταντίνου στο ΒΗΜΑ
    Πηγή:
    https://www.anixneuseis.gr/%cf%84%ce%ad%cf%89%cf%82-%ce%b2%ce%b1%cf%83%ce%b9%ce%bb%ce%b9%ce%ac%cf%82-%ce%ba%cf%89%ce%bd%cf%83%cf%84%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%af%ce%bd%ce%bf%cf%82-%ce%bf%cf%84%ce%b1%ce%bd-%ce%bf-%cf%84%ce%ad%cf%89/
    )
    β. Δέχθηκε η κυβέρνηση αυτή να εκδόσει τις δύο συντακτικές
    πράξεις στις 06.05.1967 οι οποίες ήταν αντισυνταγματικές.
    (Πιθανώς προτίμησε να καλυφθεί πίσω από το ανεύθυνο του άρθρου 29,
    και υπογείως να οργανώσει το αντιπραξικόπημα της 13.12.1967 το οποίο
    εύκολα καταστάλθηκε.)
    – Οι αντίπαλοι της βασιλείας στην Ελλάδα, χρησιμοποίησαν παραπλανητική
    συνθηματολογία χωρίς να επισημαίνουν στους πολίτες το βασικό νομοθετικό
    πλαίσιο που αυτοί ζούσαν.
    (Βλέπε παραπάνω το σημείο 8 των αιτημάτων των Λαμπράκηδων.)
    – Ανάλογο παράδειγμα έχουμε και σήμερα όπου η πλειοψηφία των ελλήνων
    πολιτών δέν γνωρίζουν τα άρθρα 27, 28 του υπάρχοντος συντάγματος που
    επιτρέπουν ενδεχόμενη πορεία για διάλυση του υπάρχοντος Ελληνικού
    κράτους με απλή πλειοψηφία 151 βουλευτών.

  2. Σας συγχαίρω κ. Φερώνυμε για την παράθεση των άρθρων των Συνταγμάτων του 1952 και 1975/1986/2001 , μόνο που ούτε με το άρθρο 27 ,ούτε με το άρθρο 28 δρομολογείται η πορεία διάλυσης του κράτους μας ,γιατί ειδικά το άρθρο 28 του Συντάγματός μας αποτελεί το θεμέλιο για τη συμμετοχή της Χώρας στις διαδικασίες της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης η οποία δεν φαίνεται ότι θα εξελιχθεί σε σε Ηνωμένες Πολιτείες Ευρώπης (Η.Π.Ε) ,όπως Η.Π.Α για να έχουμε όχι μόνο την αυτοκατάργηση του δικού μας κράτους και της σημαίας του και του εθνικού της ύμνου ,αλλά και την αυτοκατάργηση και των άλλων (26) κρατών -μελών της σημερινής Ε..Ε , που θα αυξηθούν, καθώς και των σημαιών τους και των εθνικών τους ύμνων.
    Μην ανησυχείτε την κρατική υπόσταση μας -και των άλλων κρατών- θα την διασώσουν οι Ολυμπιακοί αγώνες και τα Παγκόσμια ποδοσφαιρικά πρωταθλήματα, που γίνονται κάθε τέσσερα χρόνια και θα συνεχίσει η Ελληνική σημαία να παρελαύνει πρώτη στους Ολυμπιακούς αγώνες και να ακούμε τους εθνικούς ύμνους των πρώτων νικητών σαυτούς.
    Η ΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΠΟΥ ΔΙΔΑΞΑΝ ΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΜΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΜΦΙΚΤΥΟΝΙΕΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΙ ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΔΙΑΞΑΝΤΕΣ.
    Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙ.
    Υ.Γ Να σας θυμίσω για τις συνταγματικές γνώσεις σας ότι μετά τις εκλογές της 3ης Νοεμβρίου 1963 στις οποίες ούτε η Ένωση Κέντρου του Γεωργίου Παπανδρέου ,ούτε η Εθνική Ριζοσπαστική ένωση του Κων/νου Καραμανλή δεν είχαν ΄(151) βουλευτές ο συνταγματικός Βασιλεύς Παύλος δεν κάλεσε το δεύτερο κόμμα (ΕΡΕ-Καραμανλή ) για να δοκιμάσει να σχηματίσει κυβέρνηση ,αλλά όρκισε κυβέρνηση μειοψηφίας υπό τον Γεώργιο Παπανδρέου , ο οποίος με διπλασιασμό μισθών διδασκάλων και δικαστικών και άλλων πολλών άλλων παροχών κέρδισε τις εκλογές της 16ης Φεβρουαρίου 1964, με 53%, αφού από τον Δεκέμβριο 1963 είχε αυτοεξοριστεί στο Παρίσι ο Καραμανλής .
    Μήπως τότε ”θεμελιώθηκε” η πολιτική αστάθεια και η πολιτική εκτροπή της 10ετίας 1964-1974;;;.

  3. @Σ.Α.Ν.
    Οραματίζεσθε τις «Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης» των οποίων οι θεσμοί πόρρω απέχουν ακόμα και από το καθεστώς της κοινοβουλευτικής ολιγαρχίας.
    Μιά πτυχή του σκοπού των ΗΠΕ παρατίθεται στο:
    Τιερί Μεϊσάν:
    Η μυστική Ιστορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (1)
    https://www.voltairenet.org/article182726.html

  4. Συμφωνώ απολύτως με το άρθρο. Ασφαλώς περί θεάτρου τού παραλόγου επρόκειτο, το οποίο γελοιοποίησε την χώρα.

  5. Τίποτε δεν οραματίζομαι για τις Η.Π.,Ε ,αγαπητέ κ.Φερώνυμε ,-χωρίς να το αποκλείω ( προς παγκοσμιοποίηση οδεύουμε- λένε πολλοί )- ,απλώς σας απάντησα ότι με (151 )βουλευτές δεν καταργούνται τα κράτη, όπως γράψατε εσείς στην κατακλείδα του πρώτου σχολίου σας, πέραν του ότι οι άλλοι (149) δικοί μας βουλευτές ”θα ανεβούν και θα ανεβάσουν τους Έλληνες στα κεραμίδια”.
    ΟΥΤΕ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΙ ΣΥΛΛΟΓΟΙ ΔΕΝ ΔΙΑΛΥΟΝΤΑΙ ΜΕ ΑΠΛΗ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ.
    Υ.Γ Διαβάζω ,αλλά δεν πιστεύω σε μυστικές Ιστορίες ,αντιθέτως πιστεύω στον ”τυφλοπόντικα της Ιστορίας” ,που ανοίγει τρύπες εκεί που δεν περιμένουμε και ανατρέπει πολλές παραδοχές.

  6. α) ήταν έκπτωτος, όχι τέως. Υπάρχει διαφορά. (Τέως είναι ο Χουάν¨Κάρλος, όχι ο Κωνσταντίνος)
    β) δεν καταλαβαίνω γιατί μπορούν οι βασιλικές οικογένειες να έρχονται για διακοπές και όχι για ιδιωτικούς άλλου τύπου λόγους. Και μάλιστα οικογένειες με εξαιρετικά στενούς συγγενικούς δεσμούς. Και σε καμία περίπτωση δεν θεωρώ ότι δεν τους φυλάμε στις διακοπές τους με έξοδα μας. Φανταστείτε επίθεση στην βασίλισσα της Δανίας όταν κάνει το μπανάκι της…
    γ) σε ποιους αναφέρεστε ότι κηδεύτηκαν με τιμές, αλλά δεν το άξιζαν;;; ( ενώ ο ΕΚΠΤΩΤΟΣ με όλα αυτα που έκανε, ή προσπάθησε να κάνει, το άξιζε;;; )
    δ) συμφωνώ ότι η διαχείρηση από μεριάς κυβέρνησης δεν ήταν η πρέπουσα. Κοροϊδεύαμε την προετοιμασία χρόνια πριν του θανάτου της Ελισσαβετ ( ως παρατήρηση το λέω, με την έννοια ότι θα πρεπε να ήμασταν Προετοιμασμένοι, από πριν για το ενδεχόμενο, ιδίως αφού μέλη της οικογένειας μένουν εδώ και να μην διασυρόμαστε με τους κλυδωνισμούς σε δυο βάρκες, ναι μεν ιδιωτική η τελετή αλλά κοιτάξτε ζωντόβολα και λίγο γκλάμουρ. Κι αν δεν ήρθε ο Κάρολος – μα τι κλάμα κι αυτο- τι να κάνουμε;;;)
    Διαφωνώ πάντως κάθετα και οριζόντια να γίνονται τέτοιου τύπου πολιτικές αναλύσεις για θέμα που έχει λυθεί δεκάδες χρόνια τώρα. Η Βασιλεία είτε γερμανική είτε δανική δεν λειτούργησε ποτέ στην Ελλάδα με τους ίδιους όρους της βόρειας και λοιπής Ευρώπης. Πάντα ήταν εκφραστές και εφαρμοστές της υποτέλειας και της σκλαβιάς.
    Και τελευταίο. Σιγά τους χιλιάδες…. Λες και γέμισαν το Σύνταγμα….

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
29,800ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα