Την ώρα που Ευρώπη αναζητούσε τον νέο της πρωταθλητή, στην άλλη άκρη της Γης γραφόταν το λυτρωτικό τέλος μιας τραγωδίας που θα μπορούσε να αποτελεί μάθημα για τελειόφοιτους του Λυκείου, ώστε να θυμούνται τον Αριστοτέλειο ορισμό «δι’ ελαίου και και φόβου περαίνουσα, την των τοιούτων παθημάτων κάθαρσιν».

Ο τραγικός ήρωας δεν ήταν άλλος από τον Λιονέλ Μέσι, που ύστερα από αλλεπάλληλες ήττες σε τελικούς και άλλες αποτυχίες με την εθνική Αργεντινή, οδήγησε την «αλμπισελέστε» στην κορυφή της Νότιας Αμερικής για 15η φορά με τη νίκη σαν παραμύθι με 1-0 επί της Βραζιλίας μέσα στο Μαρακανά.

Η νίκη της Αργεντινής με γκολ του Άνχελ ντι Μαρία (του… από μηχανής θεού) στο 22ο λεπτό του τελικού του Κόπα Αμέρικα τα ξημερώματα της Κυριακής δεν ήταν μια απλή επικράτηση σε τελικό τέτοιας διοργάνωσης. Ήταν ο ορισμός της λύτρωσης, της κατά Αριστοτέλη «Κάθαρσης» για τον κορυφαίο ποδοσφαιριστή του κόσμου, και ως τέτοια αντιμετωπίστηκε από ολόκληρο τον λαό της χώρας του τανγκό.

Επτάμιση μήνες μετά την απώλεια του Ντιέγκο Μαραντόνα, η Αργεντινή πλέον δεν έχει κανένα ενδοιασμό να λατρέψει τον νέο της θεό. Τίτλοι όπως «Το Μαρακανάσο του Μέσι» και «ο Μέσι μάς έφερε το κύπελλο» δείχνουν ότι ο παίκτης που αναδείχθηκε και Κορυφαίος Παίκτης του Κόπα Αμέρικα 2021 χάρηκε κάτι παραπάνω από ένα κύπελλο. Έφτασε στα 34 του χρόνια για να ολοκληρωθεί πλέον ως ηγέτης μιας χώρας που στις 25 Νοεμβρίου θα θρηνήσει τον ένα χρόνο χωρίς τον μεγάλο Ντιέγκο.

Ελάχιστοι Αργεντινοί είχαν καταφέρει να κοιμηθούν στη χειμωνιάτικη αυτή νύχτα σε όλες τις μεγάλες πόλεις της χώρας όταν έφτανε το αεροσκάφος από το Ρίο με το τρόπαιο, το πρώτο για την «αλμπισελέστε» από το… 1993. Το λεωφορείο από το αεροδρόμιο δυσκολευόταν να κινηθεί με ταχύτητα πάνω από… 5 χιλιόμετρα την ώρα, από τους «ίντσας αρχεντίνος» και κρέμονταν από πάνω του και απαιτούσαν «να δούμε τον Μέσι».

Είχε προηγηθεί ένα απίστευτο ημίωρο στο Μαρακανά, μεταξύ σφυρίγματος λήξης και απονομής, κατά το οποίο ο Μέσι έκλαιγε ασταμάτητα, αγκάλιαζε όποιον και ό,τι περνούσε από μπροστά του, περιλαμβανομένου και του μεγάλου αντιπάλου (αλλά φίλου) Νεϊμάρ, με τους υπόλοιπους διεθνείς να χοροπηδούν γύρω του αλαλάζοντας συνθήματα των μπάρας μπράβας της αργεντίνικης έξέδρας, και να τον πετούν στον αέρα στον απόλυτο θρίαμβό του.

Το Παγκόσμιο Κύπελλο του Κατάρ είναι μόνο 16 μήνες μακριά. Μετά τη λύτρωση του Μέσι, την κατάρα που έσπασε, για τους Αργεντινούς πλέον όλα είναι πιθανά.

kathimerini.gr