Δ. Τσαϊλάς: Νέα Προσέγγιση ενός Ελληνικού Στρατηγικού Σχεδιασμού

Print Friendly, PDF & Email
- Advertisement -

του Δημήτρη Τσαϊλά, Υποναυάρχχου ε.α.

Περιγράφοντας το περιβάλλον ασφαλείας της Ελλάδας ως «το πιο σοβαρό και περίπλοκο στη σύγχρονη ιστορία μας», η πολιτική εθνικής ασφάλειας και οι στρατηγικές άμυνας καθορίζουν σχέδια για μια άνευ προηγουμένου αλλαγή. Πρώτον, η Ελλάδα έχει αρχίσει να προμηθεύεται με σύγχρονα μαχητικά αεροσκάφη και πολεμικά πλοία πέμπτης γενιάς, ενώ εξετάζει την προμήθεια τεχνολογιών έκτης γενιάς, αυξάνοντας τις ετήσιες αμυντικές δαπάνες, και καταρρίπτοντας τη μακροχρόνια ανεμική δραστηριότητα των χρόνων της δημοσιονομικής κρίσεως. Δεύτερον, θα αποκτήσει δυνατότητες που απέφευγε εδώ και καιρό, ιδίως σε πυραύλους χερσαίας, θαλάσσιας και αεροπορικής επίθεσης ακριβείας μεγάλης εμβέλειας, ικανών να πλήξουν στόχους βαθιά μέσα στο έδαφος του δυνητικού αντιπάλου με δικτυοκεντρική επεξεργασία στοχοποίησης και προσβολής.

Οι νέες στρατηγικές αντικατοπτρίζουν μια σημαντική εξέλιξη στην προσέγγιση της Ελλάδας στην άμυνα την ανάσχεση και την αποτροπή που παραδοσιακά επικεντρωνόταν σε δυνάμεις κρούσης που εμπλέκονταν σε ένοπλη αντεπίθεση μόνο κατά της εισβολής στην επικράτεια της Ελλάδας. Σήμερα, ενώ η στρατηγική του Ελληνισμού εξακολουθεί να είναι αγκιστρωμένη στην άμυνα, η αποτρεπτική εστία επεκτείνεται πολύ πέρα ​​από την ελληνική επικράτεια για να αντιμετωπίσει την αμυντική υποστήριξη στην Ανατολική Μεσόγειο, όπου έχουμε αναγνωρίσει τα ζωτικά συμφέροντα του Ελληνισμού. Πίσω από αυτό το σκεπτικό κρύβεται η αναγνώριση από τους ελληνικούς φορείς λήψης αποφάσεων ότι το να βασιζόμαστε μόνο στις ικανότητες εναέριας και πυραυλικής άμυνας θα αποδειχθεί ανεπαρκές εάν ένας αντίπαλος επιδιώξει να επιτεθεί ή να εισβάλει στην Ελλάδα. Η ανάσχεση και αντεπίθεση θα έδινε στην Ελλάδα τη δυνατότητα να στοχεύει στρατιωτικές εγκαταστάσεις βαθιά στην επικράτεια ενός αντιπάλου, ενισχύοντας την αποτροπή αυξάνοντας το κόστος της επιθετικότητας κατά του Ελληνισμού στο σύνολό του.

Με αυτές τις σκέψεις εκτιμάται ότι η αμυντική στρατηγική σχεδίαση καθορίζει επτά ευρείες περιοχές εστίασης για την ανάπτυξη της άμυνας:

  1. Ικανότητες αντιπαράθεσης, συμπεριλαμβανομένης της επίθεσης ακριβείας μεγάλης εμβέλειας,
  2. ολοκληρωμένη αεροπορική και αντιπυραυλική άμυνα,
  3. επιχειρήσεις με μη στελεχωμένες πλατφόρμες,
  4. διακλαδικές επιχειρήσεις συμπεριλαμβανομένων των δυνατοτήτων διαστήματος, κυβερνοχώρου και ηλεκτρομαγνητικών φορέων,
  5. κινητικότητα και εφοδιασμό,
  6. κατασκοπεία και ανθεκτικότητα διοίκησης και ελέγχου,
  7. αξιόπιστη διοικητική μέριμνα, η οποία περιλαμβάνει τομείς που εκπροσωπούν, από αποθέματα πυρομαχικών, ετοιμότητα και συντήρηση πλατφορμών, έως ενίσχυση των εγκαταστάσεων.

Εάν γίνει σωστά, η Ελλάδα θα είναι ικανή να αναπτύξει μια τρομερή δύναμη κατά την επόμενη δεκαετία που θα μπορούσε να παίξει έναν αξιόπιστο ρόλο στην αποτροπή αλλά και χρήσιμου πολλαπλασιαστού ισχύος για τη συμμαχία στην περιοχή, αναβαθμίζοντας το διπλωματικό μας αποτύπωμα. Ωστόσο αυτό το ευρύ φάσμα εστίασης προκαλεί ανησυχία σχετικά με την εφαρμογή και την ιεράρχηση προτεραιοτήτων, ακόμη και σε ένα περιβάλλον καταβολής των αυξημένων πόρων.

Θεμελιώδης ενίσχυση των αμυντικών δυνατοτήτων της Ελλάδας 

Η ικανότητα που έχει λάβει τη μεγαλύτερη προσοχή είναι η απόφαση της Ελλάδας να αποκτήσει δυνατότητες επίθεσης και αντεπίθεσης μεγάλου βεληνεκούς και τα αυξημένα αποθέματα πυραύλων και τορπιλών που έχει ήδη αποφασίσει να προμηθευτεί. Αυτή η απόφαση έχει στρατηγική λογική, δεδομένης της ταχείας ανάπτυξης των τουρκικών πυραυλικών δυνατοτήτων που μπορεί να απειλήσει ολόκληρη την ελληνική επικράτεια με έμφαση το αρχιπέλαγος και τις θαλάσσιες περιοχές της Μεσογείου. Οι ολοκληρωμένες δυνατότητες εναέριας και πυραυλικής άμυνας της Ελλάδας είναι ισχυρές και θα επεκταθούν περαιτέρω στο πλαίσιο του νέου σχεδίου, αλλά η εστίαση αποκλειστικά στην αναχαίτιση πυραύλων πάνω από τον ελληνικό χώρο είναι σχεδόν σίγουρα ανεπαρκής. Η προοπτική μιας Ελλάδας ικανής να ανταποκριθεί σε μια πυραυλική επίθεση με δικά της χτυπήματα θα εισαγάγει μια νέα προληπτική και γιατί όχι προκλητική μεταβλητή στον υπολογισμό λήψης αποφάσεων της Άγκυρας, αναγκάζοντάς τους πιθανώς να επενδύσουν περισσότερο στην άμυνα.

Η απόφαση για την απόκτηση αυτής της ικανότητας είναι επομένως σημαντική και από μόνη της θα καταναλώσει σημαντικούς πόρους. Επίσης δύο παράγοντες θα μπορούσαν να καθορίσουν την αξιοπιστία των σχεδίων μας για μια σειρά δυνατοτήτων χτυπήματος και είναι σημαντικό να παρακολουθούνται τα επόμενα χρόνια. Το πρώτο είναι η ποσότητα. Ιστορικά, οι ελληνικές επενδύσεις σε πυρομαχικά ήταν ελλιπείς και ακόμη και οι μικροί προϋπολογισμοί που διατέθηκαν για πυρομαχικά ήταν συχνά θύμα για τη χρηματοδότηση άλλων καίριων προτεραιοτήτων. Για να είναι περισσότερο από συμβολικές οι δυνατότητες κρούσης, μπορεί να χρειαστεί μια αφοσιωμένη δέσμευση για την παραλαβή και αποθήκευση. Ένας δεύτερος παράγοντας που πρέπει να ληφθεί υπόψη είναι η αρχιτεκτονική της δικτυοκεντρικής επίθεσης και η έννοια των επιχειρήσεων για την ικανότητα αντεπίθεσης[1].

Ενίσχυση της αμυντικής αρχιτεκτονικής ολόκληρης της χώρας

Βραχυπρόθεσμα, θα χρειαστεί να επανασχεδιάσουμε για να ενσωματώσουμε στις νέες ικανότητες της Ελλάδας τη δικτυοκεντρική αρχιτεκτονική των πληροφοριών, επιτήρησης και αναγνώρισης, στόχευσης και εκτίμησης ζημιών μάχης. Αυτή είναι μια έξυπνη στρατηγική, μια στρατηγική που θα μπορούσε να μειώσει το κόστος των ελληνικών δυνάμεων και να επιταχύνει το χρονοδιάγραμμα για την εισαγωγή της δικτυοκεντρικής ικανότητας. Αλλά η Εθνική Στρατηγική Άμυνας αφήνει ανοιχτό το ερώτημα εάν η Ελλάδα θα επιδιώξει τελικά να αναπτύξει τη δική της αυτόνομη αρχιτεκτονική αλυσίδα επιθέσεως. Επίσης στα Σχέδια Ανάπτυξης Άμυνας απαιτείται να ενισχύσουμε τις διαστημικές ικανότητες για την παρατήρηση και την παρακολούθηση στόχων στην ξηρά στη θάλασσα και στον αέρα, υποδεικνύοντας ένα ενδιαφέρον, για την ανάπτυξη μιας στιβαρής εγχώριας δορυφορικής αρχιτεκτονικής για την υποστήριξη των επιχειρήσεων[2]. Μια προσπάθεια ανάπτυξης μιας ξεχωριστής, εγχώριας αρχιτεκτονικής θα μπορούσε να αντιπροσωπεύει μια σημαντική διαρροή πόρων, που δεν φαίνεται να υπολογίζεται στον προϋπολογισμό. Και επειδή η ανάπτυξη ενός τέτοιου αστερισμού δορυφόρων θα μπορούσε να έχει σημαντικό κόστος, η πιο σοφή στρατηγική είναι αυτή που περιλαμβάνει μια ολοκληρωμένη αρχιτεκτονική με τις συμμαχικές δυνάμεις μέχρι να αποκτήσουμε δικά μας μέσα.

Επίσης, χρειάζεται να δώσουμε μεγάλη έμφαση στην ενίσχυση των ικανοτήτων στον κυβερνοχώρο σε πολλαπλές γραμμές προσπάθειας. Εκτιμάται αναγκαία η δημιουργία ενός ανανεωμένου εθνικού κέντρου αντιμετώπισης συμβάντων, με ευρύτερες αρμοδιότητες που να ελέγχουν τα πρότυπα κυβερνοασφάλειας για όλη την ελληνική κυβέρνηση που θα προωθούν την ανταλλαγή πληροφοριών δημόσιου-ιδιωτικού χαρακτήρα σχετικά με απειλές στον κυβερνοχώρο σε υποδομές ζωτικής σημασίας. Εννοώ την ανάπτυξη μιας ικανότητας «ενεργητικής άμυνας» στον κυβερνοχώρο, στην οποία η κυβέρνηση θα έχει τη δυνατότητα να διεισδύσει και να διακόψει τα δίκτυα υπολογιστών ενός αντιπάλου.

Οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις σε συνεργασία με Πανεπιστήμια, ελληνική αμυντική βιομηχανία, και οργανισμούς άμυνας  ετοιμάζεται να αυξήσει τον αριθμό και τους τύπους των δυνατοτήτων μη στελεχωμένων πλατφορμών, για την εκτέλεση όχι μόνο συλλογής πληροφοριών και επιτήρησης, αλλά και άλλες αποστολές, συμπεριλαμβανομένης της υποστήριξης μάχης. Θέλουμε επίσης να ενσωματώσουμε αυτές τις προσπάθειες με την τεχνητή νοημοσύνη, πράγμα που σημαίνει ότι αντί να βασίζεται κυρίως σε απομακρυσμένους χειριστές και ευάλωτους συνδέσμους επικοινωνίας για τη λήψη αποφάσεων, θα εξαρτηθεί – εν μέρει – από τους υπολογιστές. Αυτό φαίνεται λογικό, δεδομένου ότι η Ελλάδα αντιμετωπίζει έναν ποσοτικά μεγαλύτερο αντίπαλο -την Τουρκία. Οι μη στελεχωμένες πλατφόρμες αντιμετωπίζουν και τις δύο προκλήσεις, επειδή τέτοιου είδους στοιχεία μπορούν γενικά να παρέχουν περισσότερη κάλυψη και επίμονη παρουσία από τις στελεχωμένες πλατφόρμες και μπορούν να προσφέρουν πιο προσιτές, αξιόπιστες επιλογές που μπορεί να προμηθευτεί η Ελλάδα σε μεγαλύτερους αριθμούς.

Βασικές δυνατότητες για τη θεμελιώδη ενίσχυση των αμυντικών δυνατοτήτων

Μια ακόμη πρόκληση είναι η ενσωμάτωση της τεχνητής νοημοσύνης στα αμυντικά συστήματα. Η τεχνητή νοημοσύνη είναι ελκυστική επειδή υπόσχεται την αυτονομία, την αυτοματοποίηση των εργασιών και τη λήψη πιο γρήγορων αποφάσεων σε σχέση με τα συστήματα που ελέγχονται από χειριστές. Μέσα στην επόμενη δεκαετία, η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να είναι αποτελεσματική στην εκτέλεση ορισμένων εργασιών καλύτερα από τους χειριστές, όπως η αναγνώριση εικόνας και η εκτέλεση ανάλυσης. Ωστόσο, τα συστήματα τεχνητής νοημοσύνης απαιτούν δεδομένα για να λειτουργήσουν και πολλά συστήματα τεχνητής νοημοσύνης εκπαιδεύονται χρησιμοποιώντας δεδομένα σε ένα αδιαμφισβήτητο, ελεγχόμενο περιβάλλον. Το να φτάσουμε σε ένα μέλλον όπου οι μη στελεχωμένες πλατφόρμες με δυνατότητα τεχνητής νοημοσύνης μπορούν να λειτουργούν/επιχειρούν καλά σε ένα έντονα αμφισβητούμενο περιβάλλον με ταχέως μεταβαλλόμενες μεταβλητές μπορεί να είναι κάτι παραπάνω από αυτά που πιστεύουμε σήμερα. Ουσιαστικά, δεδομένων των μακροχρόνιων περιορισμών της Ελλάδας στη χρήση βίας και των αυστηρών κανόνων εμπλοκής, είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι θα επιτραπεί να βασιστούμε στην αυτοματοποίηση για τη λήψη αποφάσεων εμπλοκής για τη χρήση βίας.

Συμπεράσματα

Για την επίτευξη των στόχων εθνικής αμυντικής στρατηγικής απαιτείται η αναγνώριση ότι πρέπει να κάνουμε περισσότερα για την άμυνα ενόψει των άνευ προηγουμένου προκλήσεων ασφαλείας. Η διαχείριση των πόρων, η επιδίωξη νέων δυνατοτήτων και η γενική δέσμευση για μια πιο ισχυρή άμυνα είναι όλες σημαντικές κινήσεις που αντιπροσωπεύουν αλλαγή ορόσημο από τον Ελληνισμό σε μια από τις πιο συνεπακόλουθες στρατηγικές εξελίξεις στην περιοχή εδώ και χρόνια. Όσο θετικό και αν φαίνεται, το αποτύπωμα υπάρχει ο κίνδυνος να μην πραγματοποιηθούν ορισμένες φιλοδοξίες λόγω ανεπαρκών πόρων, ανθρώπινου δυναμικού, τεχνολογίας ή πολιτικής βούλησης. Οι βασικοί μας σύμμαχοι και εταίροι μπορούν να βοηθήσουν την Ελλάδα να αντιμετωπίσει αυτές τις προκλήσεις, όπου είναι δυνατόν, μέσω τεχνολογικής υποστήριξης, πωλήσεων βασικού εξοπλισμού, ανάπτυξης ιδεών και δογμάτων ή πιο ρεαλιστικής εκπαίδευσης. Θα μπορούσε επίσης να συνεργαστούν για να βοηθήσουν στην ιεράρχηση των προσπαθειών μας για την αποφυγή της σπατάλης των πεπερασμένων πόρων σε όλες τις πρωτοβουλίες. Η λήψη αυτών των μέτρων τώρα θα βοηθήσει να διασφαλιστεί ότι στα επόμενα χρόνια οι εταίροι και σύμμαχοι θα βρουν τον πιο ισχυρό αμυντικό σύμμαχο στην Ελλάδα.

[1] Το δίκτυο θα μπορεί να παρατηρεί, επιτρέποντάς του να παρακολουθεί στενά τις κινήσεις των αντίπαλων δυνάμεων, όπως οχήματα αεροσκάφη και πλοία του πολεμικού ναυτικού εξοπλισμένα με εκτοξευτήρες κατευθυνόμενων βλημάτων.

[2] Κατά την άσκηση των δυνατοτήτων αντεπίθεσης, οι οποίες αναμένεται να περιλαμβάνουν τη χρήση πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς, είναι απαραίτητο να υπάρχουν πληροφορίες σε πραγματικό χρόνο για τη θέση των εχθρικών στρατιωτικών εγκαταστάσεων που βρίσκονται στο έδαφος ή πλοίων του πολεμικού ναυτικού στη θάλασσα. Ένας δορυφορικός αστερισμός πολλών μικρών δορυφόρων που εκτοξεύονται σε τροχιά χαμηλού υψομέτρου και λειτουργούν από κοινού θα καταστήσει δυνατή την ακριβή παρακολούθηση στόχων από το διάστημα ανά πάσα στιγμή.

geopolitics.iisca.eu

spot_img

2 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Την ηττοπαθή και ψοφοδεή νοοτροπία τής ελληναρίας, ποιος θα την αλλάξει; Διότι απ’ εκεί ξεκινούν όλα. Τι οπλισμό είχε το 1948 το νεοανακηρυχθέν κράτος τού Ισραήλ και τα έβγαλε πέρα σ’ έναν πόλεμο με αντιμέτωπο μερικά εκατομμύρια Αράβων; Τι οπλισμό είχε η Ελλάδα το ’40 και νίκησε τούς Ιταλούς; Άρα οι σχεδιασμοί και οι οπλισμοί έπονται. Ας βρούμε πρώτα τούς πολιτικούς, που θα μάς διδάξουν πώς να αισθανόμαστε και μετά συζητάμε όλα τ’ άλλα.

    Και κάτι τελευταίο: Μην βασίζεσθε σε συμμάχους και εταίρους. Αυτοί θα κάμουν μόνον ό,τι τούς συμφέρει.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
29,800ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα