του Δημήτρη Μακροδημόπουλου
Γιατί η κυβέρνηση έχει υιοθετήσει συνειδητά τον “πληθωρισμό της απληστίας” ως πολιτική της, ιδιαίτερα μάλιστα τον πληθωρισμό στα τρόφιμα και στα είδη πρώτης ανάγκης που είναι πολλαπλάσια υψηλότερος των άλλων αγαθών; Διότι από τα υπερκέρδη των επιχειρήσεων και από τους έμμεσους φόρους των αγαθών (ΦΠΑ, κ.α.), που επιβαρύνουν ισόποσα κάθε καταναλωτή, πλούσιο ή πένητα, εξασφαλίζει φορολογικά υπερέσοδα και εμφανίζεται έτσι ότι ασκεί με τα επιδόματα φιλολαϊκή πολιτική ενώ στην ουσία αφαιμάσσει και εξαθλιώνει τους φτωχότερους και έναντι αυτού τους προσφέρει ένα ελάχιστο “φιλοδώρημα” στο όνομα της καταπολέμησης της ακρίβειας. Γιατί εστιάζεται στα τρόφιμα και στα είδη πρώτης ανάγκης; Διότι αποτελούν καθημερινή και αδήριτη ανάγκη κάθε οικογένειας Έτσι τον Μάιο του 2023 για παράδειγμα, ενώ ο πληθωρισμός κατέγραφε 2,8%, ο πληθωρισμός στα τρόφιμα έτρεχε με 11,6%, στα ρούχα – παπούτσια με 11,8%, σε υγεία – φάρμακα 11,8% και στην στέγαση άνω του 30%. Όμως έτσι πραγματοποιεί μια μεγάλη αναδιανομή του εισοδήματος από τους φτωχότερους στους πλουσιότερους. Πρώτον, διότι ενισχύει τα κέρδη και δεύτερον, διότι ο πληθωρισμός των φτωχών είναι πολύ μεγαλύτερος του πληθωρισμού των πλουσίων, αρκεί να σκεφθούμε ότι οι έμμεσοι φόροι είναι οι ίδιοι για όλους, πλούσιους και φτωχούς.
Από πού αλλού θα μπορούσε η κυβέρνηση να βρει χρήματα ώστε να ασκεί προεκλογική πολιτική τετραετίας; Διότι η χώρα μας δεν μπορεί να επιδείξει ανάπτυξη παραγωγικών τομέων, κάθε άλλο μάλιστα. Το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών (εισαγωγές – εξαγωγές) κάθε χρόνο διευρύνεται, οι εισαγωγές πλέον αφορούν και βασικά προϊόντα για τα οποία είχε επάρκεια παλαιότερα. Βέβαια θα μου πείτε ότι το επιτελικό κράτος έχει “αξιοποιήσει” και άλλες πηγές εσόδων. Με την απαξίωση κοινωνικών τομέων (ΕΣΥ, την εγκατάλειψη της χώρας απροστάτευτη στις φυσικές καταστροφές, σιδηρόδρομος, κ.α.), ώστε εξοικονομώντας κρατικά έσοδα να ασκεί πολιτική. Όμως επειδή αυτή η πολιτική είχε εξαντλήσει τα όριά της, έπρεπε να βρεθεί άλλη πηγή εσόδων. Αυτός είναι ο ρόλος του “πληθωρισμού της απληστίας”.
Έτσι συμπεριελήφθησαν στον προϋπολογισμό του 2024: αύξηση στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων, αυξήσεις στις συντάξεις, έκτακτο επίδομα προσωπικής διαφοράς, επίδομα ακρίβειας στους ευάλωτους, χωρίς βέβαια όλα αυτά να αποκαθιστούν στο ελάχιστο την αγοραστική δύναμη των εργαζόμενων. Διότι οι μισθοί σε όρους αγοραστικής δύναμης ανέρχονται στο 56,9% της Ευρωζώνης, έναντι 87,2% το 2006, σύμφωνα με ανάλυση της Eurobank που δημοσιεύτηκε στις 30 Οκτωβρίου στο δελτίο της “7 Ημέρες Οικονομίας”. Κατρακύλησε στο 56,9% έναντι του 87,2%, καίτοι ο μέσος όρος της αγοραστικής δύναμης στην Ευρωζώνη μειώθηκε, αφού από το 2006 και μετά εντάχθηκαν κράτη αδύναμα οικονομικά, όπως οι Βαλτικές χώρες, η Σλοβακία, η Σλοβενία. Δηλαδή με όρους του 2006 η αγοραστική δύναμη είναι αρκετά μικρότερη του 56,9% της Ευρωζώνης.
Θα μειωθούν οι τιμές; Στο ειδικό κεφάλαιο των φθινοπωρινών προβλέψεων της Κομισιόν για τους παράγοντες που συνεισφέρουν στον πληθωρισμό, εκτιμάται ότι στις χώρες στις οποίες τα κέρδη (μαζί με τους φόρους) θα έχουν κατά την περίοδο 2022-2025 τη μεγαλύτερη συνεισφορά στην αύξηση των τιμών, συμπεριλαμβάνονται η Ουγγαρία, η Πολωνία, η Ρουμανία, η Σλοβακία, η Ελλάδα και η Σλοβενία. Και η Κριστίν Λαγκάρντ κατά την τελευταία επίσκεψη στη χώρα μας δήλωσε σε συνέντευξη στον ΣΚΑΙ ότι οι τιμές δεν θα επιστρέψουν στα προ κορωνοιού επίπεδα και ότι έχουμε περάσει σε μια διαφορετική περίοδο.
Αλλά και όσον αφορά την πρόβλεψη του προϋπολογισμού για αύξηση των ιδιωτικών επενδύσεων, αυτό αφορά τα κερδοσκοπικά κεφάλαια που έρχονται στη χώρα μας για να αξιοποιήσουν τα πολλαπλάσια περιθώρια κέρδους που δημιουργεί από αλλού ο πληθωρισμός. Δεν δημιουργούν νέες επιχειρήσεις φτιάχνουν μια θυγατρική στη χώρα μας, παίρνουν δάνεια από ελληνικές τράπεζες και αγοράζουν ακίνητα μεγάλης απόδοσης ή λειτουργούσες επιχειρήσεις που δουλεύουν με υψηλά περιθώρια κέρδους. Αυτή είναι “η προσέλκυση επενδύσεων” που προσδοκά η κυβέρνηση. Κατά κανόνα δεν δημιουργούν νέες επιχειρήσεις.
Όμως, μέσα από αυτό το δυσοίωνο περιβάλλον του πληθωρισμού και σε βασικά αγαθά, όπως διατροφής, πώς θα επιβιώσουν οι χαμηλόμισθοι του ιδιωτικού τομέα; Μα, γιαυτό φρόντισε ο κ. Άδωνης Γεωργιάδης με το νομοθετικό του τερατούργημα για τα εργασιακά, τους έδωσε απεριόριστες “δυνατότητες”: Πενθήμερης εργασίας μέχρι 13 ώρες ημερησίως, αλλά και εργασία Σάββατο και Κυριακή. Μάλιστα, άθελά του προφανώς, είπε και μια μεγάλη αλήθεια: Ότι οι εργαζόμενοι θα ανταγωνίζονται μεταξύ τους ποιός θα εργασθεί την Κυριακή. Έχει δίκιο! Όταν δεν μπορείς να ανταποκριθείς σε στοιχειώδεις ανάγκες επιβίωσης της οικογένειας στις σημερινές συνθήκες, τότε όλες οι μέρες είναι ίδιες. Αυτή την ένδεια των εργαζόμενων του ιδιωτικού τομέα αποκάλυψε η “εξυπνάδα” του κ. Γεωργιάδη. Όμως, δεν γνωρίζω, τί εννοούσε ο κ. Μυτιληναίος μιλώντας σε εκδήλωση του “Κύκλου Ιδεών” στις αρχές Νοεμβρίου, όταν κάλεσε την κυβέρνηση να αξιοποιήσει την πολιτική σταθερότητα, την έλλειψη δηλαδή αντιπολίτευσης, και να αναλάβει το πολιτικό κόστος προβαίνοντας άμεσα σε μεταρρυθμίσεις. Μας περιμένουν δηλαδή ακόμη χειρότερες μέρες;
Μακροδημόπουλος Δημήτρης
Αλεξ/πολη – κιν. 6947-771412
26/11/2023