του Δημήτρη Καραμήτσου*
Η εγκατάσταση αιολικών πάρκων σε βουνά δεν έχει μόνο το πλεονέκτημα της παραγωγής «πράσινης» ενέργειας, αλλά και μειονεκτήματα που περιλαμβάνουν την καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος (αποψίλωση του εδάφους τοποθέτησης, δημιουργία υποσταθμού, κατασκευή δρόμων πλάτους έως 10 μέτρων, διόδων που διασυνδέουν τις ανεμογεννήτριες και διατήρηση ζώνης ασφαλείας στις γραμμές διασύνδεσης 10–25μέτρων).
Στη Βικιπαιδεία αναγράφεται ότι «μία ανεμογεννήτρια 1,5 MW (συχνός τύπος στις ΗΠΑ), έχει ύψος 80 μέτρων. Ο ρότορας ζυγίζει 22.000 κιλά, ενώ η γεννήτρια, μαζί με τα υπόλοιπα εξαρτήματα ζυγίζει 52.000 κιλά. Ο πύργος αποτελείται από 26.000 κιλά χαλύβδινου οπλισμού και 190 κυβικά μέτρα σκυρόδεμα. Στη βάση, ο πύργος έχει 15 μέτρα διάμετρο, ενώ το τοίχωμα είναι 2,4 μέτρα παχύ».
Οι ανεμογεννήτριες αποτελούν κίνδυνο για τα πτηνά της περιοχής λόγω θανάτωσής τους από πρόσκρουση, της απώλειας χώρου διαβίωσής και του εκτοπισμού τους λόγω του θορύβου και των δονήσεων. Στην περιοχή των αιολικών πάρκων αποκλείονται δραστηριότητες ήπιου παραδοσιακού χαρακτήρα όπως μελισσοκομία, ρητίνευση, υλοτομία, βοσκή κ.λπ., οι οποίες συμβάλλουν στην ομαλή και ισόρροπη λειτουργία του δασικού οικοσυστήματος. Επομένως στα αιολικά πάρκα παραβλάπτεται η πανίδα και η χλωρίδα στο δάσος.
Με την ισχύουσα νομοθεσία (παράγραφος 1 του άρθρου 46/Ν/998/1979, και το άρθρο 36 του Ν/4280/2014) είναι δυνατή η εγκατάσταση έργων ΑΠΕ (ήτοι αιολικών πάρκων),σε εκτάσεις στις οποίες έχει καταστραφεί η βλάστηση από πυρκαγιά ή άλλη αιτία, εφόσον υπάρχει «δημόσιο συμφέρον», παρόλον ότι έχουν κηρυχθεί αναδασωτέες!
Φέτος κάηκε στη χώρα μας σε μεγάλη έκταση το ανυπέρβλητο δάσος της Δαδιάς, στο οποίο αναπαράγονται 36 είδη ημερόβιων αρπακτικών πουλιών της Ευρώπης, και είδη πτηνών που έχουν χαρακτηριστεί ως «κινδυνεύοντα». Η εγκατάσταση αιολικού πάρκου στη Δαδιά θα επιδεινώσει επιπλέον το τρωθέν από την πυρκαγιά φυσικό περιβάλλον και θα εμποδίσει την αποκατάστασή του. Τελευταίως αναφέρθηκε από πολλές πλευρές το ενδεχόμενο οι πυρκαγιές δασών να είναι προκλητές για να διευκολυνθεί η εγκατάσταση αιολικών πάρκων, πράγμα που αν αληθεύει είναι εγκληματικό.
Από τα εκτεθέντα παραπάνω είναι φανερό ότι το νομικό πλαίσιο για τις ανεμογεννήτριες πρέπει να αλλάξει επειγόντως για να προστατευτεί το πολύτιμο δασικό περιβάλλον στην Ελλάδα. Πρέπει η Κυβέρνηση και όλα τα κόμματα της Βουλής των Ελλήνων να διαμορφώσουν έναν νέο νόμο που θα προστατεύει όντως τα δάση και το φυσικό περιβάλλον τους, αποκλείοντας ύποπτες εξαιρέσεις και πονηρά παράθυρα.
Δημ. Θ. Καραμήτσος
Ομότιμος Καθηγητής ΑΠΘ
Συγγραφέας
Μας ξαφνιάσατε κύριε καθηγητά με το θέμα του άρθρου .
Περιμέναμε κάτι για ιατρικά θέματα ως καθηγητής -και δη ομότιμος- της Ιατρικής ,που είστε.
Δεν μπαίνουν εική και ως έτυχε οι ανεμογεννήτριες. Γίνονται μελέτες και εισηγήσεις από τους αρμοδίους δασάρχες.
Μην ακούτε τις ”ευαίσθητες” Οργανώσεις που χρόνια τώρα ”βγάζουν το ψωμάκι τους” με τις θεωρίες τους ότι χανόμαστε.
Να ρωτάνε-ρωτάμε και τις απόψεις των εντοπίων -όσων απέμειναν- που δεν ανησυχούν και θα ωφεληθούν .
Φέτος ”χαθήκαμε” με τις δυο Θεομηνίες.
ΔΕΝ ΣΑΣ ΚΑΝΕΙ ΕΝΤΥΠΩΣΗ ΟΤΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΜΑΣ ΝΟΜΟΘΕΤΗΣΕ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΞΕΧΑΣΜΕΝΟ 1979 ,ΤΟΤΕ ΠΟΥ Ο ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ ΥΠΕΓΡΑΨΕ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΕΟΚ;;;.
Σταύρος ΑΘαν.Ναλμπάντης
Το θέμα είναι να μην επιτρέπεται να τοποθετούνται ανεμογεννήτριες σε καμένα δάση που αυτομάτως θεωρούνται αναδασωτέα. Μεταξύ της ανάπτυξης πράσινης ενέργειας και της οικολογίας πρέπει να υπάρχει μια ισορροπία. Επιπλέον πρόβλημα με τις ανεμογεννήτριες είναι τα μακροχρόνια επακόλουθα με τις μπαταρίες που θα χρειαστούν ανακύκλωση αλλά και τις ανεμογεννήτριες όταν «γεράσουν».