Η Τουρκία ζήτησε έκτακτη σύγκλιση του Συμβουλίου του ΝΑΤΟ (Μόνιμοι Αντιπρόσωποι) στηριζόμενη στο άρθρο τέσσερα ( 4 ) της Συνθήκης της Ουάσιγκτον του 1949 το οποίο αναφέρει «Τα Συμβαλλόμενα Μέρη θέλουσι συσκέπτεσθαι από κοινού οσάκις κατά την γνώμην οιουδήποτε εξ αυτών απειλείται η εδαφική ακεραιότης ή πολιτική ανεξαρτησία ή ασφάλεια ενός οιουδήποτε των Μερών.»
Από όσα μεταδίδονται ,η Τουρκία είχε την πρόθεση να ζητήσει την σύγκληση του Συμβουλίου στηριζόμενη στο περίφημο άρθρο πέντε (5) το οποίο αναφέρει «Τα Συμβαλλόμενα Μέρη συμφωνούν ότι, ένοπλος επίθεσης εναντίον ενός ή πλειόνων εξ αυτών εν Ευρώπη ή Βορείω Αμερική θέλει θεωρηθεί επίθεσης εναντίον απάντων και….» και με το οποίο ζητείται η στρατιωτική συνδρομή των μελών της συμμαχίας για όποιον όμως επιθυμεί να την παράσχει, αλλά απετράπη από τους μεγάλους της συμμαχίας η επίκληση του. Σημειωτέον ότι, αν δεν μας απατά η μνήμη μας, επίκληση του άρθρου 5 έγινε μία μόνο φορά όταν οι ΗΠΑ δέχθηκαν την γνωστή τρομοκρατική επίθεση ,στους δίδυμους πύργους και πεντάγωνο.
Η χώρα μας ζήτησε στο κοινό ανακοινωθέν που θα εξέδιδε η Συμμαχία να περιληφθεί αναφορά στην Δήλωση ΕΕ-Τουρκίας για το μεταναστευτικό του 2016 την οποίαν στην πράξη η Τουρκία και όχι μόνο αλλά και η ΕΕ έχουν στείλει στον κάλαθο των αχρήστων κατά δήλωση των τούρκων αλλά και αρμόδιου Έλληνα Υπουργού ο οποίος σε ραδιοφωνική συνέντευξη του ανάφερε ότι δεν τολμά να εγείρει το θέμα της δήλωσης αυτής στα πλαίσια της ΕΕ γιατί φοβάται ότι μπορεί και να την ακυρώσουν
Η Τουρκία ζήτησε τις διαβουλεύσεις επικαλούμενη την κατάσταση όχι στο δικό της έδαφος αλλά στο Ιντλίμπ ,τουτέστιν την κατάσταση στο έδαφος ανεξαρτήτου κράτους αναγνωρισμένου από τον ΟΗΕ και την διεθνή κοινότητα ,της Συρίας, που έχει καταλάβει με εισβολή και κατοχή και όπου σκοτώθηκε αριθμός εισβολέων στρατιωτών της.
Κάνοντας ένα υποθετικό σενάριο, αν η Τουρκία εδέχετο επίθεση στα κατεχόμενα της Κύπρου από την Κυπριακή Δημοκρατία ,θα ζητούσε σύγκληση του Συμβουλίου του ΝΑΤΟ για να ζητήσει την συμπαράσταση της Συμμαχίας καθ ‘ όσον η Κύπρος δεν αποτελεί μέλος της.
Η αντιμετώπιση του τουρκικού αιτήματος εκ μέρους μας έγινε επί εσφαλμένης βάσεως ,
Η Δήλωση ΕΕ-Τουρκίας δεν αφορά το ΝΑΤΟ που είναι στρατιωτική συμμαχία αλλά την ΕΕ και η προβολή του επιχειρήματος αυτού έδωσε αφορμή στους «καλούς» μας συμμάχους να μην το αποδεχθούν αναγκάζοντας μας να μην αποδεχθούμε την έκδοση κοινού ανακοινωθέντος και να προβεί ο ΓΓ του ΝΑΤΟ σε δήλωση στους δημοσιογράφους. Τα περί βέτο επαναλαμβάνουν για εσωτερική μας κατανάλωση την παραφιλολογία του 2008 του Βουκουρεστίου. Δεν υπάρχει βέτο στην Συμμαχία αλλά ομοφωνία ,αν κάποιος δεν συμφωνεί δεν υπάρχει απόφαση ή συγκεκριμένο κείμενο ή παράγραφος σε κείμενο.
Κάνοντας αντιπερισπασμό στην τουρκική πρωτοβουλία θα μπορούσε η χώρα μας να επικαλεστεί αυτή το άρθρο 4 για λόγους ασφάλειας που προκαλούνται από την Τουρκία με την ασύμμετρο απειλή κατά της επικράτειας της από το κατευθυνόμενο από αυτή μαζικό μεταναστευτικό ρεύμα στα χερσαία και θαλάσσια σύνορα της ,στηριζόμενη σε επίσημες δηλώσεις τόσο του Ερντογάν όσο και υπουργών του.
Το επιχείρημα που θα έπρεπε να προβληθεί από πλευράς μας στο ΝΑΤΟ και θα είχε και ευρύτερο αντίκτυπο είναι ότι η εδαφική ακεραιότης της Τουρκίας δεν απειλείται διότι το πρόβλημα που επικαλείται δεν λαμβάνει χώρα στο έδαφος της αλλά σε έδαφος τρίτου κράτους όπου η αιτούσα είναι εισβολέας, και αν παρόλα αυτά επιμένει στην συνδρομή των μελών της συμμαχίας θα πρέπει να αποσύρει τις δυνάμεις της από το ξένο κράτος και αν δεχθεί επίθεση στην επικράτεια της ,όπως οι ΗΠΑ , τότε θα υπάρξει ανταπόκριση.
Πέραν του ΝΑΤΟ υπάρχουν διεθνείς οργανισμοί στους οποίους η χώρα μας θα μπορούσε να σύρει κατηγορούμενο όχι μόνο το Τουρκικό κράτος αλλά και τον ίδιο τον Ερντογάν.
Καλή σαρακοστή και σε άλλα με …υγεία
Ένας αναγνώστης του ιστολόγιου
