Νέες ενεργειακές οδοί, κοινή αγορά ηλεκτρικού, στενότερη διασύνδεση Ελλάδας-Δυτικών Βαλκανίων με τη Γερμανία αλλά και απεξάρτηση από τη Ρωσία στην ατζέντα.
Όλοι οι νέοι ενεργειακοί δρόμοι οδηγούν στα Δυτικά Βαλκάνια και αυτό φαίνεται σήμερα έντονα στο Βερολίνο, όπου διεξάγεται η Σύνοδος των Δυτικών Βαλκανίων σε επίπεδο αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων. Στην καγκελαρία λαμβάνει χώρα η λεγόμενη Διαδικασία του Βερολίνου, στην οποία συμμετέχουν οι έξι χώρες των Δυτικών Βαλκανίων Αλβανία, Σερβία, Βόρεια Μακεδονία, Κοσσυφοπέδιο, Μαυροβούνιο, Βοσνία-Εργεζοβίνη αλλά και η Ελλάδα όπως και η ΕΕ.
Μάλιστα ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης έρχεται στο Βερολίνο λίγες μόλις ημέρες μετά την επίσκεψη του καγκελάριου Όλαφ Σολτς στην Αθήνα ενώ αναμένεται να έχει σύντομες επαφές στο περιθώριο της Διάσκεψης τόσο με τον καγκελάριο όσο και με την επικεφαλής της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν αλλά και τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ.
Φέτος πάντως δεν πρόκειται απλώς και μόνο για άλλη μια τυπική σύνοδο για τη δύσκολη αυτή περιοχή της Ευρώπης, χωρίς βαρύτητα, μόνο για τις φωτογραφίες. Ο ρωσικός πόλεμος στην Ουκρανία και το νέο γεωπολιτικό και ενεργειακό σκηνικό που διαμορφώνεται αναβαθμίζει εκ των πραγμάτων τη σημασία της περιοχής.
Σημαντικά βήματα για τα Δ. Βαλκάνια προς την κατεύθυνση της ΕΕ
Η “οικογενειακή φωτογραφία” στην έναρξη της διάσκεψης
Τρία είναι τα βασικά σημεία, τα οποία αναμένεται να παρουσιάσουν σήμερα οι ηγέτες της περιοχής από το Βερολίνο– τον δρόμο είχε άλλωστε προετοιμάσει ήδη η ίδια Διάσκεψη σε επίπεδο υπ. Εσωτερικών, Εξωτερικών αλλά και Ενέργειας τις προηγούμενες εβδομάδες: την αναγνώριση των ταυτοτήτων και άλλων εγγράφων όπως πανεπιστημιακών τίτλων μεταξύ των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων, τη δημιουργία μια ενιαίας, τοπικής αγοράς και τη στενότερη ενεργειακή συνεργασία και διασύνδεση των χωρών αυτών με την κεντρική Ευρώπη και βέβαια τη Γερμανία.
Βασική επιδίωξη της Γερμανίας είναι η επιτάχυνση με κάθε τρόπο της απεξάρτησης από το ρωσικό φυσικό αέριο. Στο πλαίσιο αυτό τα Δυτικά Βαλκάνια αποκτούν αναβαθμισμένο ρόλο. Κομβική κρίνεται στο πλαίσιο αυτό η συμβολή της Ελλάδας τόσο ως χώρας παραγωγού ενέργειας, κυρίως ΑΠΕ, αλλά και ως κόμβου για τη μεταφορά υγροποιημένου φυσικού αερίου και άλλων ενδεχομένως ενεργειακών πόρων από τη Μεσόγειο, μέσω παλιών και νέων οδών που διέρχονται από τα Δυτικά Βαλκάνια, πχ. Βόρεια Μακεδονία ή Αλβανία, προς την κεντρική Ευρώπη και συγκεκριμένα την Αυστρία και τη Γερμανία (πρόσφατη πρόταση του Έλληνα υπ. Ενέργειας Κώστα Σκρέκα).
Πέραν όμως όλων αυτών απώτερος στόχος του Βερολίνου και συγκεκριμένα της νυν συγκυβέρνησης είναι η στήριξη της ενταξιακής πορείας των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων προς την ΕΕ, κάτι που έχει συμπεριληφθεί άλλωστε και στην κυβερνητική συμφωνία. Υπάρχει βέβαια το μεγάλο αγκάθι των σχέσεων Σερβίας-Κοσσυφοπεδίου -με τη Γερμανία να συνυπολογίζει ενδεχόμενη θετική συμβολή της Ελλάδας στον διάλογο και για το θέμα αυτό-. Όπως και το μείζον θέμα της ρωσικής επιρροής αλλά και της πολύπλευρης διείσδυσης της Κίνας και της Τουρκίας στην περιοχή των Δυτικών Βαλκανίων.
Δήμητρα Κυρανούδη, Βερολίνο
DW
