του Γιώργου Τσουκαλά, Δικηγόρου
Θα ψηφίζονταν ο Σόιμπλε αν κατέβαινε υποψήφιος στις εκλογές στην Ελλάδα;
Άτομο ή κοινωνία; Τι φτιάχνει τον πολιτικό; Θα γίνονταν ο Θεμιστοκλής ο Αθηναίος, μεγάλος πολιτικός, αν ήταν από την Σέριφο; Αντιστοίχως, θα αναδεικνύονταν ο Σόιμπλε, αν ζούσε στην σύγχρονη Ελλάδα;
…”Σ᾽ αυτόν από τη Σέριφο πάλι που του είπε κάποτε πως δεν έχει αποχτήσει δόξα από προσωπική του αξία, παρά χάρη στην πόλη από την οποία κατάγεται, ο Θεμιστοκλής του αποκρίθηκε: «Αλήθεια λες, μα ούτ᾽ εγώ αν ήμουν από τη Σέριφο θα γινόμουν ένδοξος ούτ᾽ εσύ αν ήσουν Αθηναίος»”. [Τοῦ δὲ Σεριφίου πρὸς αὐτὸν εἰπόντος ὡς οὐ δι᾽ αὑτὸν ἔσχηκε δόξαν, ἀλλὰ διὰ τὴν πόλιν, «ἀληθῆ λέγεις» εἶπεν· «ἀλλ᾽ οὔτ᾽ ἂν ἐγὼ Σερίφιος ὢν ἐγενόμην ἔνδοξος, οὔτε σὺ Ἀθηναῖος». – Πλούταρχος, Θεμιστοκλῆς (18.5)]
…«Αν δεν υπήρχαν κάποια παλιοτόμαρα στις πολιτικές δυνάμεις που μας κυβέρνησαν, δεν θα μπορούσε ο Σόιμπλε να χορεύει στο ταψί ολόκληρο τον ελληνικό λαό. Και ποιος ξέρει μέχρι πότε θα πονάμε όχι μόνο οικονομικά αλλά και ηθικά. Πότε θα ανακτήσουμε την αυτοπεποίθηση και κυριαρχία μας» (1)…
Οι Έλληνες μάλλον ποτέ δεν θα αναδείκνυαν τον Σόιμπλε σε κανένα νεοελληνικό δημόσιο αξίωμα. Γιατί όμως διαφέρει ο Γερμανός ψηφοφόρος από τον Έλληνα; Προφανώς, όχι επειδή οι Έλληνες υπολείπονται στην λογική, αλλά επειδή τούς πλεονάζει το συναίσθημα.
Οι Έλληνες είναι συναισθηματικός λαός. Βασίζονται επίσης στις διαπροσωπικές σχέσεις. Όταν ο απλός Έλληνας φτάνει στην κάλπη, αρχίζει να συλλογίζεται εάν είναι ηθικά υποχρεωμένος να ψηφίσει για βουλευτή το παιδί της γειτόνισσας, τον συγχωριανό, τον κουμπάρο, τον γιο μιας φίλης, μια ωραία κοπέλα, έναν γνωστό, γενικότερα «φίλους και καλά παιδιά».
Έτσι όμως το πολιτικό κριτήριο «να ψηφιστεί ο καταλληλότερος για την δουλειά» αρχίζει να ξεθωριάζει. Ο απλός Έλληνας θα ψηφίσει αυτόν που τον ασπάζεται θερμά στον δρόμο και του χαμογελά μιλώντας του με το μικρό του όνομα, που τον θυμάται στις κηδείες αγαπημένων προσώπων, που τον αισθάνεται ως δικό του άνθρωπο, εκείνος που έχει κοινωνική υποχρέωση. Ώστε να μπορέσει αργότερα να τον βοηθήσει αν χρειαστεί, ανταποδίδοντας το καλό που του έκανε. Επειδή ακριβώς αυτά τα κριτήρια δεν είναι πολιτικά, για αυτό και ουκ ολίγες φορές στην Ελλάδα έχουν ψηφιστεί «Μαυρογιαλούροι».
Κατ’ αυτόν τον τρόπο όμως «ένας Σόιμπλε» δεν θα μπορούσε να εκλεγεί στην Ελλάδα. Παρόλα αυτά, οι Έλληνες παραπονέθηκαν γιατί κατέληξαν να τους ταπεινώνει «ένας Σόιμπλε», και γιατί πολλά από τα «καλά παιδιά» που ψηφίστηκαν και ψηφίζονται, αποδείχτηκαν τελικά «παλιοτόμαρα»…
___________
*Κύριε Σόιμπλε δεν είστε ο Θεμιστοκλής.
(1) Από σχόλιο στην δημοσίευση «ΡΕΚΒΙΕΜ (Requiem) ΣΤΟΝ ΣΟΙΜΠΛΕ (Wolfgang Schäuble, 1942-2023)»
Απο τη σελίδα του κ. Γιώργου Τσουκαλά στο fb
