του Γιώργου Τσουκαλά, Δικηγόρου
Μεγάλες ανθρωπομάζες ή ανθρώπινη ποιότητα;
Πανάρχαιο ερώτημα! Τι είναι βέλτιστο για τις κοινωνίες; Υπάρχει σήμερα μια μεγάλη πληθαπειλή; Το σύγχρονο πλήθος των ανθρώπων απειλεί το νεοελληνικό μέλλον;
«Δῆλον δ᾽ ἐποίευν παντί τεῳ καὶ οὐκ ἥκιστα αὐτῷ βασιλέι ὅτι πολλοὶ μὲν ἄνθρωποι εἶεν, ὀλίγοι δὲ ἄνδρες», και τότε έβλεπε ο καθένας, και προπάντων ο ίδιος ο βασιλιάς, πως οι άνθρωποί του ήσαν πολυάριθμοι, ολίγιστοι όμως στην ανδρεία (Ηροδότου, Πολύμνια, 7.211.1).
Πολλοί μεν άνθρωποι ήταν οι Πέρσες, λειψοί όμως στις αρετές. Αντιθέτως, ο ελληνισμός ποτέ δεν ήταν ιδιαίτερα πολύς, ώστε από την αρχαιότητα, να θεωρείται πως οι Έλληνες ανέκαθεν διακρίνονταν για την ποιότητά τους, αν και υπολείπονταν ως προς το πλήθος τους. Πως όμως διαμορφώθηκε η σύγχρονη ελληνική δημογραφία;
Ως γνωστόν, κατά τον 20ο αιώνα, η Ελλάδα ως χώρα της Ευρώπης ακολούθησε το κοινωνικό παράδειγμα της Δύσης. Η νομική ισότητα των δυο φύλων, η είσοδος των γυναικών στην αγορά εργασίας, η άνοδος του μορφωτικού επιπέδου και η γυναικεία απελευθέρωση, μείωσε τον αριθμό των γεννήσεων ανά γυναίκα, με αποτέλεσμα μετά το 1981, όταν κατά ιστορική σύμπτωση η Ελλάδα έγινε μέλος των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, η χώρα να εισέλθει στον λεγόμενο «δημογραφικό χειμώνα», καθώς έκτοτε δεν εξασφαλίζονταν η φυσική αναπλήρωση των γενεών.
Τελικά, η μετατροπή της Ελλάδας σε χώρα υποδοχής μεταναστών στα τέλη του 20ου αιώνα, επέτρεψε όχι μόνον την διατήρηση, αλλά οσημέραι και την αύξηση του πληθυσμού της χώρας στις αρχές του 21ου αιώνα.
Παραλλήλως, στον 21ο αιώνα, οι ολιγάριθμοι Έλληνες θεωρούν πως απειλούνται από τους πολυάριθμους Τούρκους. Άλλωστε, στα βόρεια σύνορα της Ελλάδας δεν υφίσταται γεωπολιτική απειλή, λόγω των συνεπειών της πτώσης του Ανατολικού Συνασπισμού στα τέλη του 20ου αιώνα, συνελόντι ειπείν, της διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας, της απομάστευσης της Βουλγαρίας, και της αθρόας μετανάστευσης Αλβανών και Σλάβων προς άλλες χώρες, της Ελλάδας συμπεριλαμβανομένης.
Η γειτονική Τουρκία όμως αυξάνεται, καθώς από 13.600.000 το έτος 1927, γιγαντώθηκε σε 85.400.000 το έτος 2023, και αναμένεται να φθάσει ως έγγιστα τα 94.000.000 γύρω στο 2050, οπότε θα αρχίσει σταδιακά να φθίνει. Αντιθέτως, η Ελλάδα έχοντας πληθυσμό 6.204.684 το έτος 1928, αυξήθηκε σε 9.738.243 το έτος 1981, φτάνοντας τα 10.413.982 το έτος 2023, ενώ εκτιμάται πως ο γηγενής πληθυσμός θα μειωθεί περίπου στα 7.500.000 γύρω στο 2050. Ο πληθυσμιακός πολλαπλασιασμός της Τουρκίας κατά τον 20ο αιώνα ίσως οφείλεται και στο γεγονός πως η αχανής χώρα αυτή με έκταση 783.562 τετραγωνικών χιλιομέτρων ήταν πριν έναν αιώνα, αραιοκατοικημένη, σε σχέση με την πιο πυκνοκατοικημένη Ελλάδα των 131.957 τετραγωνικών χιλιομέτρων.
Πάντως, η Τουρκία διχάζεται έσωθεν, μεταξύ δύο διαφορετικών κοινωνικών παραδειγμάτων για την θέση της γυναίκας, αφ’ ενός αυτού της Δύσης και αφ’ ετέρου εκείνου της Μέσης Ανατολής. Τοιουτοτρόπως, στην Ανατολική Θράκη και στην δυτική Μικρά Ασία, η γεννητικότητα είναι χαμηλή, ανάλογη με την ελληνική και εν γένει ευρωπαϊκή, ενώ στα βάθη της ασιατικής Ανατολής είναι υψηλή. Εν πολλοίς, η άνοδος του πολιτικού Ισλάμ στην Τουρκία μετά το έτος 2000, μπορεί να οφείλεται σε αυτήν την ανισόρροπη εσωτερική δημογραφία, ενώ ταυτοχρόνως η αμετάκλητη επικράτηση του ισλαμισμού σε βάρος του κεμαλισμού προμηνύεται δεδομένη για το προβλεπτό μέλλον.
Παράλληλα, η ταχύτερη αύξηση του κουρδικού πληθυσμού στην Τουρκία δύναται να φέρει στην χώρα αυτή, είτε πολιτική συγκυριαρχία Τούρκων και Κούρδων είτε ταυτοτικές έριδες ως προς τον εθνικό προσδιορισμό ακόμη και εθνοτικές συγκρούσεις, αν όχι κατακερματισμό και διάσπαση.
Συν τοις άλλοις, μετά την άτυπη Χρεωκοπία του 2010, η ελληνική δημογραφία αναστατώθηκε λόγω της υψηλής ανεργίας και της μετανάστευσης των νέων, ενώ μαστίζεται διαχρονικά από τα χαμηλά εισοδήματα που προκαλεί η ενδημική χαμηλή ανταγωνιστικότητα. Επιπροσθέτως, μετά τον Πόλεμο στην Ουκρανία (2022), η ελληνική οικονομία κλυδωνίζεται λόγω του πληθωρισμού.
Παρόλα αυτά, αν η Ελλάδα κατορθώσει να αναστυλώσει περαιτέρω την οικονομία της ώστε να ανορθώσει την δημογραφία του γηγενούς πληθυσμού μέσω σοβαρών μέτρων οικονομικής και κοινωνικής στήριξης αλλά και μέσω μιας θετικής μεταβολής των κοινωνικών προτύπων, εάν αφομοιώσει καλύτερα τους μετανάστες, εάν εφεύρει και εφαρμόσει νέες τεχνολογίες στην οικονομία της που αναπληρώνουν τον άνθρωπο, εάν στοχεύσει σε δεξαμενές πληθυσμών όπως των απανταχού αποδήμων Έλλήνων ή ακόμη και συγγενικών χριστιανικών πληθυσμών της Ανατολικής Μεσογείου, μπορεί να αποφύγει την υπερεκπροσώπηση στο εσωτερικό της χώρας των μουσουλμάνων μεταναστών, οι οποίοι, έχει αποδειχθεί στην Μεταπολεμική Ευρώπη, πως δεν αφομοιώνονται εύκολα από τις χριστιανικές κοινωνίες. Συνεπώς, μέσω των βέλτιστων πολιτικών, η ελληνική κοινωνία μπορεί να συγκρατήσει τον αριθμό, την συνοχή και τα υψηλά προσόντα του πληθυσμού της.
Εν κατακλείδι, παρά την ήδη συντελεσμένη μεταβολή του πληθυσμιακού ισοζυγίου κατά τον 20ο αιώνα, η ολιγάνθρωπη Ελλάδα διατήρησε την ισχύ της, μεγάλος ελληνοτουρκικός πόλεμος ουδέποτε συνέβη, ενώ η πολυάνθρωπη Τουρκία ομολογεί πως απειλείται από τον ελληνισμό. Ομοίως μπορεί ο ελληνισμός να πράξει και στο μέλλον, ενόσω ο υπερπληθυσμός και η υπογεννητικότητα θα ξεπηδούν ιστορικά ως τερατουργήματα, που συνταράσσουν την αλκή των κρατών. «Καὶ ἄν εἴμαστε ὀλίγοι εἰς τὸ πλῆθος τοῦ Μπραΐμη, παρηγοριόμαστε μ’ ἔνα τρόπον, ὅτι ἡ τύχη μας ἔχει τοὺς Ἕλληνες πάντοτε ὀλίγους, ὅτι ἀρχὴ καὶ τέλος, παλαιόθεν καὶ ὡς τώρα, ὅλα τὰ θεριὰ πολεμοῦν νὰ μας φᾶνε καὶ δὲν μποροῦνε», εξηγούσε ο Μακρυγιάννης στον Δεριγνύ πριν την Μάχη των Μύλων (1825). «Οὐκ ἐν τῷ πολλῷ τὸ εὖ, ἀλλ᾿ ἐν τῷ εὖ τὸ πολύ», όπως θα μας έλεγαν και οι αρχαίοι Έλληνες…
Κάπως ασαφές το πώς ακριβώς θα επιτευχθούν τα αντίμετρα της παρακμής, πχ από μετανάστες ανέκαθεν δεχόμασταν όσους και οποίους ξεβράζονταν στη χώρα μας, πως ακριβώς να επιλέξουμε ποιοί και πόσοι θα έρθουν; Πώς θα επιτευχθεί μια μεταβολή των κοινωνικών προτύπων, όταν παγκοσμίως(Δύση) κυριαρχούν οι δοξασίες τύπου woke;
Δεν είναι σοβαρό επιχείρημα ότι τα τελευταία χρόνια ουδέποτε συνέβη μεγάλος ελληνοτουρκικός πόλεμος άρα πάμε καλά, να μην ανησυχούμε και τόσο!
Η Ελλάδα χάνει σε ισχύ και η Τουρκία ανεβαίνει, πληθυσμιακά, οικονομικά, στρατιωτικά, τα νούμερα το λένε ξεκάθαρα.
Η ανάλυση στερείται βάθους και διακατέχεται από μια αβάσιμη αισιοδοξία.
Άμα σου έλεγε πως “τρέμε θα σε φάει η Τουρκία” θα σου άρεσε; Νομίζω πως η ανάλυση έχει μεγάλο βάθος για άρθρο σε ενημερωτικο μέσο, αναλύει και την τουρκική δημογραφία, που δεν είναι πολύ καλύτερη από την ελληνική στις εξελιγμένες περιοχές της Τουρκίας. Κοινωνικές εξελίξεις όπως ο δικαιωματισμός (η “woke κουλτούρα”) δεν αντιστρέφονται. Αναφέρει και τις λύσεις ως κατευθυντήριες γραμμές (τις οποίες αφήνει ανοιχτές προς εξειδίκευση):
“Παρόλα αυτά, αν η Ελλάδα κατορθώσει να αναστυλώσει περαιτέρω την οικονομία της ώστε να ανορθώσει την δημογραφία του γηγενούς πληθυσμού μέσω σοβαρών μέτρων οικονομικής και κοινωνικής στήριξης αλλά και μέσω μιας θετικής μεταβολής των κοινωνικών προτύπων, εάν αφομοιώσει καλύτερα τους μετανάστες, εάν εφεύρει και εφαρμόσει νέες τεχνολογίες στην οικονομία της που αναπληρώνουν τον άνθρωπο, εάν στοχεύσει σε δεξαμενές πληθυσμών όπως των απανταχού αποδήμων Έλλήνων ή ακόμη και συγγενικών χριστιανικών πληθυσμών της Ανατολικής Μεσογείου, μπορεί να αποφύγει την υπερεκπροσώπηση στο εσωτερικό της χώρας των μουσουλμάνων μεταναστών, οι οποίοι, έχει αποδειχθεί στην Μεταπολεμική Ευρώπη, πως δεν αφομοιώνονται εύκολα από τις χριστιανικές κοινωνίες. Συνεπώς, μέσω των βέλτιστων πολιτικών, η ελληνική κοινωνία μπορεί να συγκρατήσει τον αριθμό, την συνοχή και τα υψηλά προσόντα του πληθυσμού της.”
Το θέμα δεν είναι το τι αρέσει σε εμένα, στον έναν και στον άλλον. Ας εξηγήσει με μεγαλύτερη σαφήνεια τις προτάσεις του ο κ.Τσουκαλάς ώστε να αποδειχθεί η ορθότητα σκέψης και το αβάσιμο των ενστάσεων, θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον. Και ας κριθεί για τις σκέψεις του. Θα μπορούσε μάλιστα να γίνει ευρύτερα γνωστός καθώς αναλυτές απιδεδειγμενου κύρους με βάθος σκέψης μιλούν για επερχόμενη καταστροφή εντός ολίγων δεκαετιών (χώρα των συνόρων, πληθυσμιακη έκρηξη Αφρικής και Ασίας, ισλάμ και Ευρώπη, χρόνια ελληνική καχεξία κλπ κλπ) αν δεν αλλάξουν τα πράγματα όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά στο σύνολο της Ευρώπης.
Μόνο με …ευχές δεν βάφονται αυγά.
Άμα δεν σου αρέσει, γράψε εσύ το δικό σου. Επίσης δεν θα μας πεις εσύ στις γυναίκες πως θα γεννήσουμε παιδιά. Τουλάχιστον ο αρθρογράφος κράτησε ισορροπίες και δεν πήγε επί του “συγκεκριμένου”. Οι γυναίκες έχουμε δικαιώματα όπως το δικαίωμα στην άμβλωση και άλλα. Εκτός κι αν βάλουμε εσένα να καθορίζεις τι θα κάνουμε και αν θα βαφτούν τα αυγά.
Καλά κρασιά.
Δεν λαμβάνει υπ’ όψιν του ο αρθρογράφος ότι οι σημερινοί Έλληνες δεν έχουν καμμία σχέση (ποιοτική) μ’ αυτούς που νίκησαν τούς Πέρσες, αυτούς που επανεστάτησαν κατά των Οθωμανών, ή αυτούς που πολέμησαν στην Αλβανία. Οι σημερινοί Έλληνες είναι αυτοί που επικροτούν την ενδοτική πολιτική τού Σημίτη και όχι μόνο, την καλοπέραση και που κοιτάζουν πώς θα γλυτώσουν την στρατιωτική θητεία. Δεν είναι θέμα αριθμού, αλλά ποιότητος. Και οι Ισραηλινοί ήταν και είναι πολύ λιγότεροι από τούς Άραβες, όμως τούς νίκησαν σε όλους τούς πολέμους. Έχουν όμως εντελώς διαφορετική νοοτροπία από την σημερινή δική μας.
Στην Ελλάδα, καλό θα ήταν να στρατεύονται και οι γυναίκες (ισότητα φύλων δεν έχομε;) και όλα αυτά θα έχουν νόημα, αν πάψει ο Έλληνας (πράγμα μάλλον δύσκολο έως αδύνατο) να είναι ηττοπαθής και ψοφοδεής, όπως τον δίδαξε ο Σημίτης, και να μην φοβάται τις θυσίες, αλλά να ξέρει ότι χωρίς αυτές, δεν θα σταθεί στα πόδια του. Όμως, τον ενδιαφέρει να σταθεί;
Μία άλλη παράμετρος είναι βεβαίως και ο αθρόος εποικισμός τής χώρας από λαθρομετανάστες, οι οποίοι μόνον αρνητικό ρόλο έχουν στο θέμα.