Γιατί οι Ισλαμιστές διεκδικούν μη μουσουλμανική γη;

 Uzay Bulut

Η κυβέρνηση της Τουρκίας απειλεί να εισβάλει και να προσαρτήσει ελληνικά νησιά στο Αιγαίο τουλάχιστον τα τελευταία πέντε χρόνια.
Τα τουρκικά ΜΜΕ συνεχίζουν να υποστηρίζουν ψευδώς και επανειλημμένα ότι «152 ελληνικά νησιά και βραχονησίδες στο Αιγαίο ανήκουν στην Τουρκία». Αυτά τα νησιά ιστορικά και νομικά… ανήκουν στην Ελλάδα.
Από την ίδρυσή του στην Αραβία τον έβδομο αιώνα, το Ισλάμ έχει εξαπλωθεί σε όλο τον κόσμο μέσω του ξίφους. Σύμφωνα με τον ισλαμικό νόμο, ολόκληρος ο κόσμος χωρίζεται στο «νταρ αλ-Ισλάμ» (έδαφος υποταγής στον Αλλάχ — η λέξη «Ισλάμ» είναι αραβική και σημαίνει «υποταγή»), που υποδηλώνει περιοχές όπου επικρατεί το Ισλάμ και το «νταρ al-harb» (έδαφος πολέμου), που αναφέρεται σε μη μουσουλμανικά εδάφη, που δεν έχουν ακόμη κατακτηθεί.
Οι ισλαμιστές πιστεύουν ότι από τη στιγμή που μια γη έχει περιέλθει σε ισλαμική κατοχή και αποικιοκρατία, η γη που κατακτήθηκε είναι για πάντα ισλαμική… Οι υπερασπιστές του ισλαμισμού, όπως ο Ερντογάν, πιστεύουν ότι επειδή η Θεσσαλονίκη ήταν κάποτε υπό την κατοχή της Ισλαμικής Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, είναι αιώνια μουσουλμανική γη και πρέπει να επιστραφεί στον νόμιμο ιδιοκτήτη της.
Η Ιερουσαλήμ ήταν υπό Οθωμανική κατοχή για τέσσερις αιώνες (1517-1917). Ο εβραϊκός λαός, ωστόσο, αντιστρέφοντας αυτό το μοτίβο της ισλαμικής αποικιοκρατίας και του ιμπεριαλισμού, επανίδρυσε την πατρίδα του, το Ισραήλ, το 1948. Οι υπερασπιστές του Ισλάμ δεν έχουν αποβάλλει, ακόμη, την αντίληψη της προσβολής των ιθαγενών εβραίων της ισλαμικής κατάκτησης.
Ως εκ τούτου, οι ισλαμιστές λένε ότι θέλουν να ανακαταλάβουν την Ιερουσαλήμ και το υπόλοιπο Ισραήλ. Σύμφωνα με το δόγμα, η μόνη θρησκεία που πρέπει να κυριαρχεί σε αυτά τα εδάφη – ή οποιεσδήποτε χώρες, εν προκειμένω – είναι το Ισλάμ. Οι Χριστιανοί και οι Εβραίοι θα μπορούσαν να είναι μόνο  dhimmis, δεύτερης κατηγορίας, ανεκτά υποκείμενα ενός ισλαμικού κράτους όπου τους επιτρέπεται να παραμείνουν ζωντανοί μόνο   πληρώνοντας έναν υψηλό φόρο «προστασίας», τον  jizya.

Θεολογικά, σύμφωνα με τις ισλαμικές γραφές, ο Ιουδαϊσμός και ο Χριστιανισμός είναι απλώς παραμορφωμένες εκδοχές του Ισλάμ. Στην ισλαμική άποψη, αρχικά υπήρχε μόνο το Ισλάμ, το οποίο οι Εβραίοι και οι Χριστιανοί αργότερα παραμόρφωσαν σε Ιουδαϊσμό και Χριστιανισμό. Όλη η ιστορία, σε αυτή τη λογική, είναι επομένως αρχικά ισλαμική ιστορία και όλες οι κύριες προσωπικότητες της βιβλικής ιστορίας, από τον Αδάμ και την Εύα, είναι επομένως μουσουλμάνοι.

Σύμφωνα με το Ισλάμ, ο Αβραάμ, ο Δαβίδ, ο Μωυσής και ο Ιησούς είναι επίσης μουσουλμάνοι. Επομένως, κάθε μέρος που σχετίζεται με αυτούς, κατά την άποψη αυτή, είναι μουσουλμανικό έδαφος.

Πολλοί άλλοι βλέπουν αυτά τα γεγονότα όπως οι Εβραίοι, που ήταν ο αυτόχθων πληθυσμός του σημερινού Ισραήλ, και θεωρούν ότι έχει “κλαπεί” η γη τους από τους Οθωμανούς, παρόμοια με το πώς ο τουρκικός στρατός εισέβαλε στο βόρειο τμήμα της Κυπριακής Δημοκρατίας το 1974, ή όπως “εκλάπη’ η Χριστιανική Βυζαντινή (Ανατολική Ρωμαϊκή) Αυτοκρατορία από τον Οθωμανό σουλτάνο Μωάμεθ Β’ και τα στρατεύματά του στις 29 Μαΐου 1453, όταν εισέβαλαν στην Κωνσταντινούπολη και εισήλθαν θριαμβευτικά στον καθεδρικό ναό της Αγίας Σοφίας, αφού πολιορκούσαν την πόλη για 55 ημέρες.

Πολλοί ισλαμιστές έχουν ως εκ τούτου εμμονή να κατακτήσουν το Ισραήλ, την Ισπανία και την Πορτογαλία (μουσουλμανικά κατεχόμενη al-Andalus), την Ελλάδα, την Κύπρο και την Ινδία για τον Αλλάχ — μετά τον υπόλοιπο μη μουσουλμανικό κόσμο.

Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν συνεχίζει να αναφέρεται ολοένα και περισσότερο σε μέρη εκτός Τουρκίας ως «τα εδάφη μας». Στη δήλωσή του μετά τη συνεδρίαση του προεδρικού υπουργικού συμβουλίου στις 20 Νοεμβρίου, ο Ερντογάν είπε:

«Το Καραμπάχ [στο Νότιο Καύκασο] έχει την ίδια θέση στις καρδιές μας με τη Γάζα. Όπως δεν κάνουμε διάκριση μεταξύ Βοσνίας και Χαλέπι [στη Συρία]. Τρίπολη [στη Λιβύη], Balkh [στο Αφγανιστάν], Η Θεσσαλονίκη [στην Ελλάδα] και η Μοσούλη [στο Ιράκ], βλέπουμε τις δικές μας αρχαίες πόλεις και την Ιερουσαλήμ ως το ίδιο».

Το «Καραμπάχ» είναι η Αρμενική Δημοκρατία του Αρτσάχ, που αυτή τη στιγμή κατέχεται από το Αζερμπαϊτζάν, αφού –με τη βοήθεια της Τουρκίας– την κατέλαβε τον Σεπτέμβριο μετά από μια γενοκτονία κατά των αυτόχθονων Αρμενίων, που διήρκεσε από το 2020-2023.

Στις 17 Νοεμβρίου, ο Ερντογάν ανακοίνωσε για άλλη μια φορά τους επεκτατικούς στόχους της κυβέρνησής του. «Όποιος λέει «δεν μας ενδιαφέρει η Συρία, το Ιράκ, το Καραμπάχ, η Λιβύη, η Βοσνία και η Ιερουσαλήμ», είτε εσκεμμένα είτε ακούσια εμποδίζει τη μεγάλη πορεία της Τουρκίας», δήλωσε.

Στις 28 Οκτωβρίου, σε μια διαδήλωση που καταδίκαζε τον πόλεμο του Ισραήλ εναντίον της Χαμάς, είπε επίσης ότι πριν από έναν αιώνα, η Γάζα ήταν αυτό που ήταν τα Άδανα [πόλη στην Τουρκία] για τους Τούρκους:

«Η Αδριανούπολη [στην Τουρκία] ήταν ίδια [για εμάς] με τα Σκόπια [πόλη στην πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας]. Το Kırklareli [στην Τουρκία] ήταν το ίδιο με τη Θεσσαλονίκη [στην Ελλάδα]. Το Μαρντίν [στην Τουρκία] ήταν το ίδιο με τη Μοσούλη [στο Ιράκ]. και Γκαζιαντέπ [στην Τουρκία] ως Χαλέπι [στη Συρία]. Ακριβώς όπως η Γάζα, ήταν όλοι μέρος της πατρίδας μας που πιστεύαμε ότι ήταν αχώριστο από εμάς. Δείτε τι γίναμε τώρα…

«Δυστυχώς [η Δύση] χώρισαν το τουρκικό έθνος από όλα αυτά τα εδάφη που ανήκουν στους [Τούρκους] όσο το αίμα, η ζωή και η αγάπη τους. Δεν μας χώρισαν μόνο [από αυτές τις πόλεις] φυσικά. χρησιμοποίησαν επίσης κάθε είδους κόλπα για να τα απομακρύνουν από την καρδιά και το μυαλό μας».

Οι πόλεις στην Τουρκία στις οποίες αναφέρθηκε ο Ερντογάν (όπως η Αδριανούπολη, τα Άδανα, το Κιρκλαρελί, το Μαρντίν και το Αντέπ) χτίστηκαν και εμπλουτίστηκαν από Έλληνες, Αρμένιους, Ασσύριους και άλλους αυτόχθονες πληθυσμούς πριν από χιλιάδες χρόνια. Απο αυτές τις πόλεις, αργότερα, εξαφανίστηκαν οι αυτόχθονες χριστιανοί κατοικοί τους ως αποτέλεσμα της μακρόχρονης ισλαμικής καταπίεσης που κορυφώθηκε με τη γενοκτονία του 1913-23 στην Οθωμανική Τουρκία.

Εν τω μεταξύ, τα τουρκικά ΜΜΕ συνεχίζουν να υποστηρίζουν ψευδώς και επανειλημμένα ότι «152 ελληνικά νησιά και νησίδες στο Αιγαίο ανήκουν στην Τουρκία». Αυτά τα νησιά ιστορικά και νομικά (κυρίως μέσω της Συνθήκης της Λωζάνης του 1924, των Τουρκο-ιταλικών Συμφωνιών του 1932 και της Συνθήκης του Παρισιού του 1947) ανήκουν στην Ελλάδα.

Τον Οκτώβριο, τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν ότι η Τουρκία προσάρτησε μια ελληνική νησίδα του Αιγαίου (Ζουράφα ή Λαδοξήρα).

Σύμφωνα με τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης, η Τουρκία έστειλε μια «notam» [ειδοποίηση προς τους αεροπόρους] ότι «η περιοχή [τα ύδατα που περιβάλλουν τη Ζουράφα], όπου ο Τουρκικός Στρατός ξεκίνησε πρόσφατα άσκηση, βρίσκεται υπό την κυριαρχία της Τουρκίας».

Η κυβέρνηση της Τουρκίας απειλεί να εισβάλει και να προσαρτήσει ελληνικά νησιά στο Αιγαίο τουλάχιστον τα τελευταία πέντε χρόνια.

Εν τω μεταξύ, τα τουρκικά στρατεύματα συνεχίζουν να παραβιάζουν την ελεγχόμενη από τον ΟΗΕ ζώνη ασφαλείας στην Κυπριακή Δημοκρατία, το 36% της οποίας ο τουρκικός στρατός έχει καταλάβει παράνομα από το 1974. Τα κυπριακά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν ότι στις 27 Νοεμβρίου «περίπου 40 Τούρκοι στρατιώτες εισήλθαν σε δύο ιστορική κατοικία  [στην ουδέτερη ζώνη]… Ο δήμαρχος Αγίου Δομετίου, Κώστας Πέτρου, είπε ότι «υπάρχει έντονη δραστηριότητα στην περιοχή από τον Τουρκικό Στρατό εδώ και περίπου 1,5 μήνα…».

Ο εδαφικός επεκτατισμός είναι προφανώς σημαντικό μέρος της ατζέντας εξωτερικής πολιτικής της κυβέρνησης του Ερντογάν. Δυστυχώς, το πολιτικό Ισλάμ είναι μια ιδεολογία κατάκτησης και κυριαρχίας.

Από την ίδρυσή του στην Αραβία τον έβδομο αιώνα, το Ισλάμ έχει εξαπλωθεί σε όλο τον κόσμο μέσω του ξίφους. Σύμφωνα με τον ισλαμικό νόμο, ολόκληρος ο κόσμος χωρίζεται και  «νταρ αλ-Ισλάμ» (έδαφος υποταγής στον Αλλάχ — η λέξη «Ισλάμ» είναι αραβική και σημαίνει «υποταγή»), που υποδηλώνει περιοχές όπου επικρατεί το Ισλάμ και το «νταρ al-harb» (έδαφος πολέμου), που αναφέρεται σε μη μουσουλμανικά εδάφη, που δεν έχουν ακόμη κατακτηθεί.

Οι ισλαμιστές πιστεύουν ότι από τη στιγμή που μια γη έχει περιέλθει σε ισλαμική κατοχή και αποικιοκρατία, η γη που κατακτήθηκε είναι για πάντα ισλαμική. Η ελληνική πόλη της Θεσσαλονίκης, για παράδειγμα, ήταν κάποτε υπό οθωμανική μουσουλμανική κατοχή. Σύμφωνα με την επίσημη ιστοσελίδα του Δήμου Θεσσαλονίκης, ενώ βρισκόταν υπό τουρκοκρατία (1430-1912), σχεδόν όλοι οι χριστιανικοί ναοί, οι ενορίες και τα μοναστήρια μετατράπηκαν σε τζαμιά. Η Θεσσαλονίκη απελευθερώθηκε από την Οθωμανική Αυτοκρατορία το 1912.

Από τα μέσα του 15ου αιώνα μέχρι την ανακήρυξη της πρώτης Ελληνικής Δημοκρατίας, η επικράτεια που συνιστούσε τη σύγχρονη Ελλάδα καταλήφθηκε από την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Ο Ερντογάν ήταν ανοιχτός σχετικά με τον στόχο του να αναστήσει την Οθωμανική Αυτοκρατορία, η οποία θα περιελάμβανε σημαντική επέκταση του τουρκικού εδάφους. Το 2016 είπε:

«Υπάρχουν φυσικά σύνορα και υπάρχουν σύνορα στις καρδιές μας.

«Μερικοί άνθρωποι μας ρωτούν: «Γιατί ενδιαφέρεστε για το Ιράκ, τη Συρία, τη Γεωργία, την Κριμαία, το Καραμπάχ, το Αζερμπαϊτζάν, τα Βαλκάνια και τη Βόρεια Αφρική;»… Κανένα από αυτά τα εδάφη δεν μας είναι ξένο. Είναι δυνατόν να χωρίσουμε το Ρίζε [στην Τουρκία] από το Μπατούμι [στη Γεωργία]; Πώς μπορούμε να θεωρήσουμε ότι η Αδριανούπολη [στην Τουρκία] είναι χωριστή από τη Θεσσαλονίκη [στην Ελλάδα]; Πώς μπορούμε να σκεφτούμε ότι η Γκαζιαντέπ [στην Τουρκία] δεν έχει καμία σχέση με το Χαλέπι [στη Συρία]; Mardin [στην Τουρκία] με την Al-Hasakah [στη Συρία]. ή η Σιίρτ [στην Τουρκία] με τη Μοσούλη [στο Ιράκ];

«Από τη Θράκη μέχρι την Ανατολική Ευρώπη, σε κάθε βήμα που κάνετε, θα δείτε τα ίχνη των προγόνων μας… Θα πρέπει να αρνηθούμε τον πραγματικό μας εαυτό για να σκεφτούμε ότι η Γάζα, με την οποία μιλάμε την ίδια γλώσσα και μοιραζόμαστε τον ίδιο πολιτισμό, είναι ξεχωριστή από εμάς, τόσο μακριά όσο η Σιβηρία. Το να ενδιαφέρεται για το Ιράκ, τη Συρία, τη Λιβύη, την Κριμαία, το Καραμπάχ, τη Βοσνία και άλλες αδελφικές περιοχές είναι καθήκον και δικαίωμα της Τουρκίας. Η Τουρκία δεν είναι μόνο Τουρκία. Η μέρα που θα εγκαταλείψουμε αυτά τα πράγματα θα είναι η μέρα που θα εγκαταλείψουμε την ελευθερία και το μέλλον μας».

Ο Ερντογάν αναφέρθηκε επίσης στο Misak-ı Milli («Εθνικό Σύμφωνο»), ένα σύνολο αποφάσεων που έλαβε το Οθωμανικό Κοινοβούλιο το 1920 σχετικά με τα σύνορα του μελλοντικού τουρκικού κράτους. Το Εθνικό Σύμφωνο αναφέρεται συνήθως από τους Τούρκους όταν ζητούν την τουρκική εδαφική επέκταση.

Η τουρκική εφημερίδα Hürriyet έγραψε το 2016:

«Κάποιοι ιστορικοί λένε ότι σύμφωνα με το Εθνικό Σύμφωνο, τα τουρκικά σύνορα περιλαμβάνουν — εκτός από τα σημερινά σύνορα της Τουρκίας — την Κύπρο, το Χαλέπι [στη Συρία], τη Μοσούλη, το Ερμπίλ, το Κιρκούκ [στο Ιράκ], το Μπατούμι [στη Γεωργία], τη Θεσσαλονίκη. [στην Ελλάδα], το Κάρτζαλι, τη Βάρνα [στη Βουλγαρία] και τα νησιά του Αιγαίου».

Τον 13ο αιώνα, η τουρκική φυλή γνωστή ως Οθωμανοί σχημάτισε κράτος στη δυτική Ανατολία, στη γη που εισέβαλαν και κατέλαβαν από την ελληνόφωνη Ανατολική Ρωμαϊκή (Βυζαντινή) Αυτοκρατορία. Κατέκτησαν την Κωνσταντινούπολη (Κωνσταντινούπολη) τον 15ο αιώνα, δίνοντας τέλος στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία.

Για περισσότερα από 600 χρόνια, από την ίδρυσή του το 1299 στην Ανατολία (σημερινή Τουρκία) έως το τέλος του το 1922, οι Οθωμανοί Τούρκοι εισέβαλαν και κατέλαβαν έθνη σε τρεις ηπείρους. Αυτά τα έθνη περιλάμβαναν, μεταξύ άλλων, τα περισσότερα Βαλκάνια, (όπως η Ελλάδα, η Βουλγαρία, η Σερβία, η Αλβανία και η Ρουμανία), η Ουγγαρία, η Κύπρος, η Αίγυπτος, η Ιορδανία και το Ισραήλ (τότε ονομαζόταν Παλαιστίνη), ο Λίβανος, η Συρία, μερικά από την Αραβία και σημαντικά μέρη της Βόρειας Αφρικής.

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, πολλά εγκλήματα διαπράχθηκαν συστηματικά εναντίον μη μουσουλμάνων, όπως:

Το σύστημα ghulam: η υποδούλωση, η μεταστροφή και η εκπαίδευση των μη μουσουλμάνων να γίνουν πολεμιστές και πολιτικοί.
Το σύστημα devshirme: η αναγκαστική στρατολόγηση Χριστιανών αγοριών που αφαιρέθηκαν από τις οικογένειές τους, εξισλαμίστηκαν και υποδουλώθηκαν για να υπηρετήσουν τον σουλτάνο στο παλάτι του και να ενταχθούν στους γενίτσαρους του («νέο σώμα»).
Αναγκαστικός και εθελοντικός εξισλαμισμός: ο τελευταίος προκύπτει από κοινωνική, θρησκευτική και οικονομική πίεση.
Η σεξουαλική σκλαβιά γυναικών και παιδιών, οι εκτοπίσεις και οι σφαγές.
Η Ιερουσαλήμ ήταν υπό Οθωμανική κατοχή για τέσσερις αιώνες (1517-1917). Ο εβραϊκός λαός, ωστόσο, αντιστρέφοντας αυτό το μοτίβο της ισλαμικής αποικιοκρατίας και του ιμπεριαλισμού, επανίδρυσε την πατρίδα του, τώρα Ισραήλ, το 1948. Οι ιυπερασπιστές του Ισλάμ δεν έχουν ακόμη συνέλθει από την προσβολή των ιθαγενών Εβραίων του Ισραήλ.

Ως εκ τούτου, οι ισλαμιστές λένε ότι θέλουν να ανακαταλάβουν την Ιερουσαλήμ και το υπόλοιπο Ισραήλ. Σύμφωνα με το δόγμα, η μόνη θρησκεία που πρέπει να κυριαρχεί σε αυτά τα εδάφη – ή οποιεσδήποτε χώρες, εν προκειμένω – είναι το Ισλάμ. Οι Χριστιανοί και οι Εβραίοι θα μπορούσαν να είναι μόνο dhimmis , δεύτερης κατηγορίας, ανεκτά υποκείμενα ενός ισλαμικού κράτους όπου τους επιτρέπεται να παραμείνουν ζωντανοί μόνο με τα δεινά πληρώνοντας έναν υψηλό φόρο «προστασίας», τον  jizya.

Το 2018, κατά τη διάρκεια μιας συγκέντρωσης, ο Ερντογάν είπε: «Για εμάς, η Ιερουσαλήμ είναι αυτό που είναι το Τσανάκαλε». (Επίσης, εκεί που ήταν η Τροία.)

Το 2020, ο Ερντογάν άνοιξε τη νομοθετική συνεδρίαση του τουρκικού κοινοβουλίου με μια μακρά ομιλία που απευθυνόταν ξανά στην Ιερουσαλήμ: «Η Ιερουσαλήμ είναι η πόλη μας, μια πόλη από εμάς».

Θεολογικά, σύμφωνα με τις ισλαμικές γραφές, ο Ιουδαϊσμός και ο Χριστιανισμός είναι απλώς παραμορφωμένες εκδοχές του Ισλάμ. Στην ισλαμική άποψη, αρχικά υπήρχε μόνο το Ισλάμ, το οποίο οι Εβραίοι και οι Χριστιανοί αργότερα παραμόρφωσαν σε Ιουδαϊσμό και Χριστιανισμό. Όλη η ιστορία, με αυτή την αντίληψη, είναι επομένως αρχικά ισλαμική ιστορία και όλες οι κύριες προσωπικότητες της βιβλικής ιστορίας, από τον Αδάμ και την Εύα, είναι επομένως μουσουλμάνοι. Σύμφωνα με το Ισλάμ, ο Αβραάμ, ο Δαβίδ, ο Μωυσής και ο Ιησούς είναι επίσης μουσουλμάνοι. Επομένως, κάθε μέρος που σχετίζεται με αυτούς, κατά την άποψη αυτή, είναι μουσουλμανικό έδαφος.

Ο Μοσέ Σαρόν, Ομότιμος Καθηγητής Ισλαμικών και Μεσανατολικών Σπουδών στο Εβραϊκό Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ, αποκαλεί αυτές τις απόψεις «ισλαμοποίηση της ιστορίας» και «ισλαμοποίηση της γεωγραφίας».

Ο Philip Carl Salzman, Ομότιμος Καθηγητής Ανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο McGill, σημείωσε:

«Το Ισραήλ υπάρχει σε έδαφος που κάποτε κυβερνούνταν και κυριαρχούνταν από Άραβες και αργότερα Τούρκους Μουσουλμάνους. Οι αραβικές επιδρομές τον 7ο αιώνα εκτόπισαν και αντικατέστησαν τους Εβραίους που αποτελούσαν την πλειοψηφία του πληθυσμού, αυτούς που επέζησαν από τους πολέμους των Ρωμαίων εναντίον των Εβραίων. Σχεδόν χίλια χρόνια αργότερα, οι Οθωμανοί Τούρκοι έγιναν οι κυρίαρχοι των Αγίων Τόπων. Σύμφωνα με τον ισλαμικό νόμο, η γη που κάποτε διοικούνταν από μουσουλμάνους ανήκει στους Μουσουλμάνους για πάντα. Παρά την προηγούμενη κατοχή των Αγίων Τόπων από τους Εβραίους, οι Μουσουλμάνοι θεωρούν την περιοχή ως δική τους και μόνο δική τους και το Ισραήλ ότι τους έκλεψε τη γη».

Πολλοί άλλοι βλέπουν αυτά τα γεγονότα όπως οι Εβραίοι, που ήταν ο αυτόχθων πληθυσμός του σημερινού Ισραήλ, και θεωρούν ότι έχει “κλαπεί” η γη τους από τους Οθωμανούς, παρόμοια με το πώς ο τουρκικός στρατός εισέβαλε στο βόρειο τμήμα της Κυπριακής Δημοκρατίας το 1974, ή όπως “εκλάπη’ η Χριστιανική Βυζαντινή (Ανατολική Ρωμαϊκή) Αυτοκρατορία από τον Οθωμανό σουλτάνο Μωάμεθ Β’ και τα στρατεύματά του στις 29 Μαΐου 1453, όταν εισέβαλαν στην Κωνσταντινούπολη και εισήλθαν θριαμβευτικά στον καθεδρικό ναό της Αγίας Σοφίας, αφού πολιορκούσαν την πόλη για 55 ημέρες.

Πολλοί ισλαμιστές έχουν ως εκ τούτου εμμονή να κατακτήσουν το Ισραήλ, την Ισπανία και την Πορτογαλία (μουσουλμανικά κατεχόμενη al-Andalus), την Ελλάδα, την Κύπρο και την Ινδία για τον Αλλάχ — μετά τον υπόλοιπο μη μουσουλμανικό κόσμο.

*Ο Uzay Bulut, Τούρκος δημοσιογράφος, ερευνητής του Philos Project και Distinguished Senior Fellow στο Gatestone Institute.

gatestoneinstitute.org