Εθνικός φορέας/εταιρεία μας ανακοινώνει ότι ήρθε η ώρα Ελλάδα-Τουρκία να προωθήσουν την «ενεργειακή συνεργασία»!
Σε συνέντευξη που παραχώρησε στο τουρκικό πρακτορείο «Anadolu» ο διευθύνων σύμβουλος της «Enterprise Greece» (Ελληνική Εταιρεία Επενδύσεων και Εξωτερικού Εμπορίου Α.Ε.), Μαρίνος Γιαννόπουλος δήλωσε:
«Έχοντας υπόψη τους ιστορικούς, πολιτιστικούς και εμπορικούς δεσμούς ανάμεσα στις χώρες µας, μαζί µε τις συνεργασίες που συμφωνήθηκαν στο πλαίσιο της “θετικής ατζέντας”, πιστεύω ότι ήρθε η ώρα για την Ελλάδα και την Τουρκία να κάνουν τα επόμενα βήματα για την προώθηση ενεργειακής συνεργασίας στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο».
 |
| Διευθύνων σύμβουλος «Enterprise Greece», Μαρίνος Γιαννόπουλος |
Ο Μ. Γιαννόπουλος διευκρίνισε ότι τέτοιες «ευκαιρίες», αφορούν στις υποδομές για τη μεταφορά φυσικού αερίου (τερματικοί σταθμοί LNG, αγωγοί, διασυνδέσεις και συστήματα διανομής) καθώς και αλλά και έργα που σχετίζονται µε το υδρογόνο, την αποθήκευση ενέργειας, τη διασύνδεση των συστημάτων ηλεκτρικής ενέργειας, ακόμη και «σχέδια βιώσιμης ενέργειας» για τα νησιά. Με άλλα λόγια έχει ήδη προαποφασιστεί η διεύρυνση της ενεργειακής εξάρτησης στη γείτονα και αυτό θα αφορά ακόμη και στα νησιά…
Σύμφωνα με τη ιστοσελίδα enterprisegreece.gov.gr, «η Enterprise Greece είναι ο αρμόδιος εθνικός φορέας, υπό την εποπτεία του Υπουργείου Εξωτερικών, που προσελκύει ξένες άμεσες επενδύσεις στην Ελλάδα και προωθεί τις εξαγωγές ελληνικών προϊόντων και υπηρεσιών στο εξωτερικό.»
Πρόεδρος της «Enterprise Greece» είναι η Μάιρα Μυρογιάννη η οποία ανέλαβε (τον Ιούλιο του 2023) Γενική Γραμματέας Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων και Εξωστρέφειας (ΔΟΣΕ) στο Υπουργείο Εξωτερικών. Η Μ. Μυρογιάννη συνόδευσε στην Κωνσταντινούπολη (Φεβρουάριο του 2024) τον υφυπουργό για την Οικονομική Διπλωματία και Εξωστρέφεια, Κώστα Φραγκογιάννη, όπου συνδιοργανώθηκε το ελληνοτουρκικό Επιχειρηματικό Φόρουμ από το «Συμβούλιο Εξωτερικών Οικονομικών Σχέσεων της Τουρκίας» (DEIK) και την «Enterprise Greece». Το ελληνοτουρκικό Επιχειρηματικό Φόρουμ είχε επίσης πολύ έντονο «ενεργειακό άρωμα».
Ας ανατρέξουμε σε αυτό το σημείο σε παλαιότερη δήλωση του Σύμβουλου Εθνικής Ασφάλειας του Κυριάκου Μητσοτάκη -του πρώην επικεφαλής του ΕΛΙΑΜΕΠ-, Θάνου Ντόκου, ο οποίος τον Φεβρουάριο του 2023 έκανε λόγο για έναν «μεγάλο συνεταιρισμό κρατών» κατά τα πρότυπα της συνεργασίας Κατάρ-Ιράν «που θα συνεκμεταλλευτεί τους ενεργειακούς πόρους της Μεσογείου». Δήλωση που σχετίζεται με αυτήν του Αμερικανού υφυπουργού Εξωτερικών, Τζέφρι Πάιατ, ο οποίος τον Δεκέμβριο του 2022 έλεγε ότι, «οι ΗΠΑ εστιάζουν στο πώς θα δημιουργήσουν μια εταιρική δυναμική για να αποφύγουμε τις διαμάχες που συνοδεύονται με ένα οικονομικό κόστος».
Σε προηγούμενο σημείωμά μας γράφαμε ότι, όσον αφορά στην ιδέα της «εταιρικής συνεκμετάλλευσης», ο Τζο Μπάιντεν ήδη από το 2014 έλεγε ότι, «αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους ταξίδεψα πρόσφατα [σσ. Μάιο του 2014] στην Κύπρο -ο υψηλότερος αξιωματούχος των ΗΠΑ που επισκέφθηκε την Κύπρο εδώ και πέντε δεκαετίες- επειδή ήθελα να ενθαρρύνω τους Κύπριους [σσ. Κυπριακή Δημοκρατία] να αναπτύξουν τους ενεργειακούς πόρους τους σε συνεργασία με όλους -ΟΛΟΥΣ(!)- τους γείτονές τους, και να καταστεί σαφές ότι ΟΛΟΙ ωφελούνται εάν το σύνολο της Ανατολικής Μεσογείου μπορεί να συνεργαστεί για να γίνει κόμβος για τις αγορές φυσικού αερίου».
Εκεί εξηγήσαμε ότι οι ΗΠΑ επιθυμούν σφόδρα να εντάξουν την Τουρκία στο East Med Gas Forum (1, 2, 3), κατ’ απαίτηση του Τζέφρι Πάιατ και του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Η είσοδος της Τουρκίας στο Forum, αφενός θα αναγνωρίσει τα ανύπαρκτα -εάν λάβουμε υπόψη τον χάρτη της Σεβίλλης- δικαιώματά της στην Αν. Μεσόγειο και αφετέρου θα αποτελέσει το έναυσμα για την εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου ακόμη και χωρίς προηγούμενη συμφωνία οριοθέτησης ΑΟΖ/υφαλοκρηπίδας. (περισσότερα εδώ)
Συνδυαστικά επίσης θα αναφέρουμε την δήλωση (τον Ιούνιο 2024) της υφυπουργού για Ευρωπαϊκά Θέματα της Κυπριακής Δημοκρατίας, Μαριλένας Ραουνά, η οποία είπε ότι η Κύπρος αξιοποιεί την ενέργεια ως καταλύτη για συνεργασία και σταθερότητα στην Ανατολική Μεσόγειο, προφανώς σε πλήρη σύμπνοια με τους αμερικανικούς σχεδιασμούς.
Επειδή όμως όλα αυτά αφορούν εκτός την Αν. Μεσόγειο και το Αιγαίο -όπως άλλωστε επιβεβαιώνει και ο διευθύνων σύμβουλος της «Enterprise Greece» παραπάνω-, δεν πρέπει να αποκλειστεί το πολύ σοβαρό ενδεχόμενο να οδηγηθούμε σε «συγκεκαλυμμένη συνδιαχείριση» με τη δημιουργία κοινών θαλάσσιων πάρκων ακόμη και με την εμπλοκή επιχειρηματιών, όπως άλλωστε διαφαίνεται από την δραστηριότητα και τις δηλώσεις στελεχών της «Enterprise Greece». Να σημειωθεί ότι το τουρκικό Ίδρυμα Θαλασσίων Ερευνών (TUDAV) πρότεινε ήδη (1 και 2) τη συνεργασία με την Ελλάδα για τη δημιουργία κοινών θαλάσσιων πάρκων. (περισσότερα 1, 2, 3, 4, 5)
Τον Μάρτιο του 2023 γράφαμε: «Η φόρμουλα εμπλοκής της Τουρκίας και υφαρπαγής του πολλά υποσχόμενου ενεργειακού μας πλούτου έχει βρεθεί. Σχεδιάζεται να εκτελεστεί με τον προσχηματικό μανδύα της «εταιρικής συνδιαχείρισης», τον οποίο οι ΗΠΑ προετοίμαζαν εδώ και χρόνια. Απ’ ότι φαίνεται πλέον ωρίμασαν και οι συνθήκες υλοποίησης του σχεδίου…» Διαφωνείτε ακόμη;
Πηγή: i-epikaira.blogspot.com
Ποτέ δεν διεφώνησα. Πρωθυπουργοί που έχουν για συμβούλους Ντόκους, τι άλλο μπορεί να κάνουν;
Ο αείμνηστος Γ. Τσαρούχης είχε πει ότι “για να πας μπροστά στην Ελλάδα, πρέπει να είσαι ή αριστερός, ή πούστης”. Σήμερα θα έβγαζε το άνευ νοήματος αριστερός και θα έβαζε το “πουλημένος”.
“Η είσοδος της Τουρκίας στο Forum, αφενός θα αναγνωρίσει τα ανύπαρκτα -εάν λάβουμε υπόψη τον χάρτη της Σεβίλλης- δικαιώματά της στην Αν. Μεσόγειο…”
Έλεος. Δε μπορώ να διαβάζω ανοησίες (δεν αφορά το Ανιχνεύσεις αυτό). Άκου εκεί “ανύπαρκτα”. Δηλαδή η ταιράστια ακτή χιλιάδων χιλιομέτρων δεν έχει δικαιώματα και έχει δικαιώματα το Καστελλόριζο που δεν φαίνεται ούτε στον χάρτη;;;
Υ.Γ.
Το Καστελλόριζο δεν είναι στο Αιγαίο και δεν έχει παρά ελάχιστη ΑΟΖ
Γαλλία εναντίον Καναδά 1992 σχετικά με την ΑΟΖ των νησιών Saint Pierre and Miquelon που βρισκονται στις ακτες του Καναδά. Πήραν μόλις 18% από την πλήρη ΑΟΖ που ζητούσαν από το δικαστηριο οι Γάλλοι. Aν σκεφτείς πως αυτά τα δυο νησιά έχουν 6000 κατοίκους και το Καστελλοριζο μολις 498 κατοίκους, θα αντιληφθείς πως δεν είναι τα πράγματα όπως τα νομίζεις. Αν είναι δυνατόν ένα μικρό νησάκι με μήκος ακτογραμμών 19,5 χλμ, 580 χλμ μακριά από τον ελληνικό ηπειρωτικό κορμό, να διεκδικήσει 400 χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα θαλάσσιας έκτασης, απέναντι σε μία χώρα με έκταση 783.562 τ.χλμ και με μήκος ακτογραμμών 8.140 χλμ.
Το Καστελλόριζο βρίσκεται στη Θάλασσα του Λεβάντε (Λύκιο Πέλαγος). Ανατολική Μεσόγειος είναι ή αλλιώς θάλασσα του Λεβάντε και ξεκινάει αμέσως μετά την Ρόδο και καταλήγει σε Ισραήλ, Συρία και Λίβανο. Ο Διεθνής Υδρογραφικός Οργανισμός καθορίζει τα όρια του Αιγαίου πελάγους ως εξής: Νότια: Από το ακρωτήριο Άσπρο (28°16’E) της Μικράς Ασίας έως το ακρωτήριο Κουμπουρνού, το βορειοανατολικό άκρο της Ρόδου, δια μέσω του νησιού έως το ακρωτήριο Πρασονήσι, έπειτα νοτιοδυτικά έως το σημείο Βρόντος (35°33’N) της Καρπάθου, δια μέσω του νησιού έως το ακρωτήριο Καστέλο, το νοτιότερο άκρο της Καρπάθου, έπειτα νοτιοδυτικά έως το ακρωτήριο Πλάκα της Κρήτης, δια μέσω του νησιού έως την Άγρια Γραμβούσα, από το βορειοδυτικό άκρο της έως το ακρωτήριο Απολυτάρες των Αντικυθήρων, δια μέσω του νησιού έως το βράχο Ψείρα, στα βορειοδυτικά του νησιού, έπειτα βορειοδυτικά έως το ακρωτήριο Τραχήλι των Κυθήρων δια μέσω του νησιού έως το ακρωτήριο Καραβούγια και έπειτα βορειοδυτικά έως το ακρωτήριο της Αγίας Μαρίας της Ελαφονήσου (36°28′N 22°57′E).