Αλέξης Παπαχελάς: Μαθήματα από την κρίση των Ιμίων

Print Friendly, PDF & Email
- Advertisement -

Είκοσι επτά χρόνια έχουν περάσει από το επεισόδιο των Ιμίων. Παραμένει όμως βαθιά χαραγμένο στο συλλογικό υποσυνείδητο σαν μια ανοιχτή πληγή από τη μία και μια αστείρευτη πηγή θεωριών συνωμοσίας ή προφητειών για το τι θα είχε γίνει αν… από την άλλη. Σημασία έχει αν και τι ακριβώς μάθαμε από εκείνο το μοιραίο βράδυ. Και αν έχουμε ενσωματώσει τα διδάγματα στην αντιμετώπιση των συνεχών κρίσεων με την Τουρκία.

Τα Ιμια μας έμαθαν πρώτα απ’ όλα ότι δεν πρέπει να παίζουμε με τις Ενοπλες Δυνάμεις. Οτι, δηλαδή, μία ή δύο τραγικές τοποθετήσεις ανεπαρκών αξιωματικών σε καίριες θέσεις μπορεί να κοστίσουν ακριβά. Από τότε, είναι η αλήθεια, είναι σπάνιες και εντελώς εξόφθαλμες οι περιπτώσεις που κάποιος μπήκε σε τέτοια θέση για κομματικούς ή άλλους λόγους.

Είδαμε πόσο κρίσιμο είναι όλοι οι βασικοί παίκτες που θα κληθούν να πάρουν αποφάσεις να μιλούν την ίδια γλώσσα και να μην υπάρχουν προσωπικές ή θεσμικές αντιπαλότητες που να θολώνουν την κρίση τους.

Ενα δεύτερο μάθημα ήταν το πώς να κλιμακώνουμε μια κρίση χωρίς σχέδιο, απλώς και μόνον επειδή αρχίζουν όλα να δουλεύουν στον αυτόματο: «έστειλαν δύο καράβια οι Τούρκοι, στέλνουμε εμείς τρία», «έβαλαν μία σημαία Τούρκοι δημοσιογράφοι, θα στείλουμε άγημα να τη βγάλει και να βάλει μία δική μας». Εχει πια περάσει στην κουλτούρα των διπλωματών και στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων η αντίληψη ότι πρέπει να ζυγίζεται η κάθε κίνηση πριν αποφασιστεί. Εχει, για παράδειγμα, τεράστια σημασία αν σε ένα περιστατικό εμπλέκεται το Λιμενικό ή το Πολεμικό Ναυτικό. Η κουλτούρα της αποφυγής μιας μη σχεδιασμένης κλιμάκωσης έχει φτάσει στο σημείο να τοποθετούνται νεότεροι αξιωματικοί (με τον κωδικό «σηματοπαγίδες») οι οποίοι λειτουργούν σαν φίλτρο για κάθε θερμόαιμο πολιτικό ή αξιωματικό που μπορεί να θελήσει μόνος του να κλιμακώσει την ελληνική αντίδραση σε μια τουρκική κίνηση.

Ενα τρίτο μάθημα είναι η ανάγκη να γνωρίζουν όλοι οι βασικοί παίκτες που θα κληθούν να πάρουν αποφάσεις τι ακριβώς έχουν να αντιμετωπίσουν, τι σημαίνουν κανόνες εμπλοκής, ποιες είναι οι δυνατότητες της χώρας. Σε μια σοβαρή χώρα θα κάθονταν σε ένα τραπέζι και θα έκαναν μια σχετική προσομοίωση σε τακτική βάση. Α, ναι, και μην ξεχνάμε πόσο κρίσιμο είναι να μιλούν την ίδια γλώσσα και να μην υπάρχουν προσωπικές ή θεσμικές αντιπαλότητες οι οποίες να θολώνουν την κρίση και να υπονομεύουν το κλίμα εμπιστοσύνης που απαιτεί η λήψη ιστορικών αποφάσεων. Είδαμε τι συνέβη στα Ιμια όταν εκδηλώθηκε το μεγάλο έλλειμμα εμπιστοσύνης ανάμεσα στους βασικούς χειριστές και δεν τηρήθηκαν οι βασικοί κανόνες χειρισμού μιας εθνικής κρίσης.

Εχουμε σίγουρα ωριμάσει από τότε. Μπορεί οι θεσμοί μας να συνεχίζουν να είναι αδύναμοι και να μην έχουμε καταφέρει να συστήσουμε το Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας που χρειάζεται μια χώρα σαν την Ελλάδα. Μάθαμε όμως πολλά. Και το κυριότερο, μάθαμε τη σημασία τού να προλαβαίνεις μια κρίση πριν κλιμακωθεί, πριν φτάσει στο σημείο τής μη επιστροφής.

Καθημερινή

spot_img

1 ΣΧΟΛΙΟ

  1. Φιλίστωρ ο κ.Παπαχελάς ,αλλά θα του θυμίσουμε ότι διχάστηκαν οι Έλληνες Αξκοί ,κάθε φορά που πολιτικά κόμματα τους ”εργαλειοποίησαν” -ελληνιστί- για να αναλάβουν ή να κρατήσουν την εξουσία τους καθιστώντας τους επίορκους και φέρνοντας τους αντιμέτωπους με τον εκάστοτε Ανώτατο Άρχοντα της Χώρας, που άρχει των Ενόπλων Δυνάμεων.
    Πότε άρχισε αυτό ;;;
    Μα φυσικά το 1916 με το Κίνημα της Εθνικής Αμύνης και την δημιουργία του κράτους της Θεσσαλονίκης- χωρίς να ερωτηθεί ο ελληνικός λαός- και την εμβάθυνση του Εθνικού Διχασμού ,που ήταν η αρχική και η βασική αιτία της μεγαλύτερης εθνικής καταστροφής μας, τότε που νικηθήκαμε ατιμωτικά και εγκαταλείψαμε την Μικρά Ασία και την Ανατολική Θράκη -στις οποίες ωμιλείτο η ελληνική γλώσσα 2500 χρόνια . ΕΠΙΣΗΣ ,
    Τότε που οι ταυτισμένοι με τον Βενιζελισμό Αξιωματικοί ηγήθηκαν των στρατιωτικών δυνάμεων της κομμουνιστικής ανταρσίας ΚΑΙ
    Τότε που ακούστηκε η οργάνωση ΑΣΠΙΔΑ για στήριξη του Ανδρέα Παπανδρέου προδικτατορικώς ,αλλά κυρίως τότε που ”εκατονταπλασιάστηκαν ” οι αντιδικτατορικοί και οι αντιστασιακοί αξιωματικοί και μεταβλήθηκαν στη νύχτα της 18/19ης Οκτωβρίου 1981 σε δημοκράτες για να καταλάβουν ανώτατες θέσεις ,ενώ τίποτε το θετικό-γνώσεις ,εμπειρίες- δεν είχαν να παρουσιάσουν στο βιογραφικό τους .
    Εκατοντάδες ικανότεροι συνάδελφοι τους αποστρατεύονταν για να προαχθούν αυτοί αρκεί να συμφωνούσαν μαζι με την ΑΛΛΑΓΗ ”να έμπαινε η Δεξιά στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας”.
    Όσοι αμφιβάλλουν ας ανατρέξουν στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων του πρώτου 10ημέρου κάθε χρόνου που γίνονταν ο ετήσιες κρίσεις των αξιωματικών .
    Μετά το 1993 -επί Ανδρέα ,Σημίτη επαναφέρθηκαν και οι αποστρατευθέντες ”δημοκρατικοί” αξιωματικοί στην 3ετία 1990-93 και έτσι ανέλαβε αρχηγός ΓΕΕΘΑ ο Ναύαρχος Λυμπέρης ,που προηγουμένως είχε εκλεγεί ως αναπληρωματικό μέλος της Κ.Ε του ΠΑΣΟΚ και μαυτόν φτάσαμε στα Ίμια ,στα οποία ταπεινώθηκε και ο ίδιος ως θεσμός και ως βαθμός και οι Ένοπλες ς Δυνάμεις-ειδικά το πολεμικό ναυτικό- που ξεκίνησε με τηλεοπτική κάλυψη από τον Ναύσταθμο αλλά δεν ενεπλάκη και έχασε και τρία μικρόβαθμα ,αλλά φερέλπιδα στελέχη του.
    ΔΕΝ ΗΡΘΕ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΜΕΤΑ ΑΠΌ 40 ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΝΟΜΟΣ ΠΟΥ ΝΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΛΗ ΕΓΓΡΑΦΗ ΣΕ ΚΟΜΜΑΤΑ ΠΟΣΟ ΜΑΛΛΟΝ ΤΗΝ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΤΑΥΤΙΣΗ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΜΕ ΑΥΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΕΘΕΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΤΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΝΑ ΥΠΟΒΑΛΛΟΥΝ ΣΤΟΝ ΒΑΘΜΟ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΟΥ ΥΠΕΥΘΥΝΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ,- ΟΠΩΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΘΕΝ ΕΣΧΕΣ- ΟΤΙ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΠΙΣΤΟΙ ΣΤΟΝ ΟΡΚΟ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΛΠΗ ΝΑ ΨΗΦΙΖΟΥΝ Ο,ΤΙ ΘΕΛΟΥΝ ΓΙΑΤΙ ΜΟΝΟ ΕΤΣΙ ΘΑ ΠΡΟΑΓΟΝΤΑΙ ΟΙ ΚΑΤΑ ΤΕΚΜΗΡΙΟ ΙΚΑΝΟΤΑΤΟΙ ;;;.
    ΜΗΠΩΣ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ Κ.Κ ΒΕΝΙΖΕΛΟ ΚΑΙ ΛΟΙΠΟΙ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΛΟΓΟΙ;;; .

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Διαβάστε ακόμα

Stay Connected

2,900ΥποστηρικτέςΚάντε Like
2,767ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
29,900ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Advertisement -

Τελευταία Άρθρα