Ποιες είναι οι βασικές διαφορές στα νοσοκομεία Ελλάδας – Γερμανίας;
Η Δέσποινα Ζαμπατέλη νοσηλεύτρια στο επάγγελμα, πήρε την απόφαση να φύγει από την Ελλάδα και να εργαστεί στην Γερμανία.
Συγκεκριμένα η Ελληνίδα νοσηλεύτρια εργάζεται στην Πανεπιστημιακή Κλινική του Ντίσελντορφ στην Γερμανία και μιλά στο bangladeshnews.gr για τις συνθήκες εργασίας. «Ήρθα σε γερμανικό νοσοκομείο για δουλειά και σώθηκα» αναφέρει χαρακτηριστικά και συνεχίζει:
«Κάτι πολύ σημαντικό, το οποίο ισχύει ακόμη και τώρα, είναι πως ερχόμενη να δουλέψω στη Γερμανία ένιωσα άνετα στο εργασιακό περιβάλλον που βρήκα. Παρά το γεγονός ότι δεν είχα μεγάλη εμπειρία και δεν γνώριζα την γλώσσα. Χρειάστηκε ένα σύντομο μόνο πέρασμα από τα ελληνικά νοσοκομεία, κατά την διάρκεια της πρακτικής μου, για να αντιληφθώ, πως δεν ήθελα επ’ ουδενί να δουλέψω κάτω από τέτοιες συνθήκες».
Ελληνίδα νοσηλεύτρια: Πώς είναι οι συνθήκες εργασίας στη Γερμανία
Η ίδια στη συνέχεια δήλωσε: «Ήρθα λοιπόν στη Γερμανία και βρήκα δουλειά στην Πανεπιστημιακή Κλινική του Ντίσελντροφ. Η ονομασία; Uni Klinik Düsseldorf. Κάτι σαν το γερμανικό ”Παπαγεωργίου”». Ο μισθός και οι συνθήκες εργασίας στην Πανεπιστημιακή Κλινική του Ντίσελντορφ, δεν έχουν καμία σχέση με ότι ισχύει στην Ελλάδα. Για ποιο λόγο να επιστρέψω; Για να ταλαιπωρηθώ;» τόνισε.
Ποια είναι η στάση και η συμπεριφορά των συναδέλφων της
«Εδώ αναγνωρίζουν την αξία σου και σου προσφέρουν τα μέσα για να δουλέψεις αποτελεσματικά και να δεις τα οφέλη των κόπων σου. Ισχύει άραγε αυτό για την χώρα μας; Να ξεκινήσω με τα θετικά: Ακούω και στεναχωριέμαι ιδιαίτερα, για κακές συμπεριφορές γιατρών απέναντι στο νοσηλευτικό προσωπικό. Αυτά δεν συμβαίνουν εδώ. Ναι, υπάρχουν προστριβές και εντάσεις, είναι φυσιολογικό, αλλά κακή, προσβλητική συμπεριφορά δεν υφίσταται. Η συμπεριφορά που εισπράττω, ακόμη και ως αλλοδαπή εργαζόμενη, είναι πολύ καλύτερη, από αυτή που θα εισέπραττα σε ένα ελληνικό νοσοκομείο. Για αυτό είμαι σίγουρη. Τα ρεπό που δικαιούμαστε, ανάλογα με την κλινική/τμήμα πάντα, είναι περίπου 8 το μήνα. Μπορεί να δουλέψω 8 μέρες σερί και να πάρω 2 μέρες ρεπό, μπορεί όμως να δουλέψω και 5 μέρες και να πάρω πάλι τις ίδιες μέρες ρεπό» δήλωσε.
Αναφερόμενη στον τρόπο λειτουργείας του γερμανικού συστήματος υγείας αποκάλυψε: «Είναι απαιτητικοί και αυστηροί όμως, όχι γιατί αντιμετωπίζουν ελλείψεις, ακόμη και στα αυτονόητα όπως εμείς, αλλά γιατί έτσι λειτουργεί το σύστημα τους. Να λειτουργούν ως επαγγελματίες που προσφέρουν την καλύτερη δυνατή θεραπεία στους ασθενείς. Αυτή είναι η κοσμοθεωρία του γερμανικού συστήματος υγείας και αφορά τους πάντες».
Ελληνίδα νοσηλεύτρια: Ποιες είναι οι βασικές διαφορές στα νοσοκομεία Ελλάδας – Γερμανίας
Κάνοντας σύγκριση ανάμεσα στα ελληνικά και στα γερμανικά νοσοκομεία, η νοσηλεύτρια δήλωσε: «Π.χ. στο χώρο συγκέντρωσης των νοσηλευτών δεν υπάρχει… τηλεόραση όπως στην Ελλάδα. Θυμάμαι, έκανα την πρακτική μου στο “Ιπποκράτειο” και οι νοσηλευτές έβλεπαν… ελληνικά σήριαλ στην τηλεόραση, ενώ από έξω γινόταν χαμός με τους ασθενείς. Αυτά τα πράγματα δεν “παίζουν” στην Γερμανία. Δεν μας λείπουν ούτε υλικά επομένως για να κάνουμε την δουλειά μας, ούτε μηχανήματα. Η ασφάλεια και η υγιεινή των χώρων εργασίας είναι πολύ ικανοποιητική.
Το σημαντικότερο; Πληρωνόμαστε κανονικά και στην ώρα μας. Ακόμη και στην καταβολή των εφημεριών είναι τυπικότατοι. Δεν έχει κανένα νόημα να έρθεις εδώ, αν είναι να “τραβάς” τα ίδια “ζόρια” με την Ελλάδα.
Οι μισθοί για τους νοσηλευτές κυμαίνονται από 1.500 ευρώ έως 3.000. Για να είμαι ειλικρινής πάντως, το επάγγελμα της νοσηλεύτριας το βρίσκω άσχημο και δύσκολο, παρά το γεγονός ότι το αγαπώ. Νιώθω ότι υπάρχω και αναγνωρίζεται η αξία μου. Όταν γυρνάς όμως το βράδυ σπίτι σου, και δεν νιώθεις από την κούραση τη μέση και τα πόδια σου, είναι αναπόφευκτο να αποκτήσεις κάποια στιγμή και τα αισθήματα αυτά. Σε καταβάλει αυτή η δουλειά, σωματικά και ψυχολογικά» αποκάλυψε.
Ποιες είναι οι δυνατότητες εξέλιξης στον τομέα της υγείας
«Την εποχή αυτή κάνω το μεταπτυχιακό μου για να μεταπηδήσω σε διοικητική θέση. Ευτυχώς στην χώρα αυτή, υπάρχουν δυνατότητες εξέλιξης και η αναξιοκρατία κινείται, συγκριτικά με την Ελλάδα, σε πολύ χαμηλότερα επίπεδα.
Όσον αφορά τους Γερμανούς ασθενείς; Είναι ήσυχοι και σε καμία περίπτωση… φωνακλάδες όπως οι Έλληνες. Δεν θα σε βρίσουν ούτε αυτοί, ούτε οι γιατροί. Ειδικότερα οι γιατροί, θα βρουν τον μπελά τους αν το κάνουν. Όλα είναι πολύ οργανωμένα εδώ. Υπάρχουν φορείς που προστατεύουν αποτελεσματικά τους εργαζόμενους.
Θέλω να επαναλάβω πάντως, πως οι Γερμανοί παίρνουν πολύ στα σοβαρά το 8ωρο της εργασίας. Το “ξεζουμίζουν”. Όποιος/α θέλει να έρθει εδώ για δουλειά να το έχει αυτό στο νου του/της. Στην Ελλάδα πάντως, με την σημερινή κατάσταση που επικρατεί δεν επιστρέφω με τίποτα. Ο λόγος είναι καθαρά οικονομικός.
Και ας μου λείπει πολύ η πατρίδα μου, ειδικά τώρα που καλοκαιριάζει. Αν αλλάξει η κατάσταση και φανεί πως η χώρα μας θα σωθεί, πολύς κόσμος θα επιστρέψει. Μέχρι τότε όμως… Και μια τελευταία συμβουλή προς τις συναδέλφισσές μου, πίσω στην Ελλάδα: Ας αλλάξουν επάγγελμα, όσες μπορούν. Δεν το λέω ειρωνικά, το λέω από αγάπη και ενδιαφέρον. Οι συνθήκες δεν προσφέρονται πλέον για αυτή την δουλειά. Είναι ανυπόφορες» κατέληξε.
@despi_zampateli9 Έχουμε και τα τυχερά μας ♥️ #fy #fypシ #greekgirl #hospitallife #hospitalstories #mystories #ξενιτια #germany #greektiktok #ελληνικοτικτοκ ♬ πρωτότυπος ήχος – Despina Zampateli
@despi_zampateli9 Hospital stories 😷 #fy #fyp #greekgirl #greektiktok #ελληνικοτικτοκ #nurse #ingermany #deutschetiktok ♬ πρωτότυπος ήχος – Despina Zampateli
Κορίτσι μου καλό ,να είσαι καλά και αν ξεφύγεις από νοσηλεύτρια , -που και στην Γερμανία και παντού ως εργασία είναι κουραστική και ψυχοφθόρος- , ως διοικητικός υπάλληλος να γυρίσεις στην Ελλάδα ,να κάνεις οικογένεια ,να γεννήσεις ελληνόπουλα και σε παρακαλούμε όπου και να εργαστείς στην Ελλάδα να μην έχεις ανοιχτή την τηλεόραση για να βλέπεις τα πρωϊνάδικα και τα σήριαλ με τους συναδέλφους σου .
Ρώτησες άραγε πότε και με ποια κυβέρνηση ”μπήκαν οι τηλεοράσεις στους τόπους δουλειάς” και περνά από το μυαλό σου πως αν τώρα βγάλουν τις τηλεοράσεις θα κάνουν απεργία όλοι οι νοσοκομειακοί;;;.
Στην Γερμανία δεν είχαν 30 χρόνια προοδευτικές κυβερνήσεις-όπως στην Ελλάδα – και ούτε οι νοσοκομειακοί ταυτίζονται με τους κυβερνώντες. Τόσο απλά.
Σταύρος Αθαν.Ναλμπάντης
Κοπέλα μου και πολύ καλά κάνεις. Σε χώρα που η αξία δεν αναγνωρίζεται, αν δεν αναγνωρισθεί στο εξωτερικό (διαχρονικό βέβαια αυτό), σε χώρα που πνιγεί το εργατικό της δυναμικό, απαξιώνοντας όλα τα τιμαλφή της, με σκοπό αποκλειστικό να τους κάνει σερβιτόρους της Ευρώπης, καλά κάνεις.
Το θέμα είναι το εξής. Το όνειρο των γονιών της δικιάς μας γενιάς, ήταν να σπουδάσουν τα παιδιά τους, ως προίκα για καλύτερη ζωή. Όχι για την πάμπλουτη. Για την ευμάρεια συζητάμε. Το καρβέλι στο τραπέζι, καλές συνθήκες υγιειας και παιδείας και κάποιο ταξιδάκι μια φορά το χρόνο. Και μια σχετική άνεση καθημερινών εξόδων. Αυτή που δεν σε κάνει να ιδρωκοπας για να πάρεις το εισιτήριο του λεωφορείου ή την βενζίνη του αυτοκινήτου και την θέρμανση του χειμώνα.
Το όνειρο πάλι της δικής μου γενιάς, αν όχι για τα παιδιά, οπωσδήποτε για τα εγγόνια, είναι να φύγουν όσο το δυνατόν πιο μακρυά. Με εξασφαλισμένο πλέον, όχι όμως κλειδωμένο, ένα αρκετά ψηλό επίπεδο μόρφωσης (με αγώνες και θυσίες του λαουτζίκου και όχι των κυβερνητικών σχεδιασμών-δεν θα ξεχάσω την φοβερή και τρομερή Διαμαντοπουλου) θελουμε τα παιδιά μας να φύγουν. Να φύγουν για να εξασφαλίσουν την καλύτερη δυνατόν εργασιακή και κοινωνική ζωή. Και που να πάνε;;; Δυτική Ευρώπη, το καλύτερο ή Αμερική. Το μεγάλο πρόβλημα όμως πλέον είναι ότι και αυτές οι χώρες, οι αγγλοσαξονικές λεγόμενες, πλέον ολισθαίνουν σε παρακμιακούς ατραπούς. Σε λίγα χρόνια, ούτε αυτές, ακόμη και οι καλύτερες, οι σκανδιναβικές πχ, θα εξασφαλίζουν την ευημερία των ανθρώπων τους. Υποχωρούν τόσο πολύ στην παρακμή, ενδίδουν τόσο πολύ στην ευημερία των ολιγοτατων, 4-5-100, που παραδίδουν τους λαούς τους στην ανέχεια και την εκμετάλλευση. Άρα κι εκεί η ευημερία και η ανάπτυξη των ατομικών δεξιοτήτων, έχει μειωθεί κατά πολύ. Κάτι σώζεται ακόμη, αλλά για πόσο καιρό στην αστραπιαία εποχή μας είναι συζήτησιμο. Ειδικά η ευρωπαϊκή ένωση, μη πω η Ευρώπη ολόκληρη, επέλεξε το δρόμο της παρακμής, άρα οι προοπτικές είναι ζοφερές έτσι κι αλλιώς. Μπορούσαν να συνεχίσουν. Να αναπτύσονται συνεχώς. Ο δρόμος όμως της παγκοσμιοποίησης και του Νεοφιλελευθερισμού τους οδηγεί στην άβυσσο. Το κακό είναι, κι εμάς μαζί, γιατί το επιζητούμε εν άγνοια μας. Ορθά. Όλη η γη ένα χωριό. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι πρέπει να εξοντωθεί το 90 0/0 του πληθυσμού της. Αντίθετα τελείως. Κατά την άποψη μου πάντα.
Μόνο που για να επιβεβαιωθεί η άποψή σας πρέπει να καταργηθεί η πολυκομματική Δημοκρατία και μετά τις πρώτες εκλογές -στις οποίες θα νικήσουν οι ”προοδευτικές” δυνάμεις να μη ξαναγίνουν εκλογές ‘ή να γίνονται , τα άλλα απο-κόμματα να παίζουν στο θέατρο της πολυκομματικής Δημοκρατίας με ποσοστά γύρω στο 5% .
Κάτι τέτοιο επεδίωκαν και το ΑνδρεοΠασόκ στην πρώτη 8ετία με την Δεξιά στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας και της εξουσίας , όπως και ο Πολακικός Σύριζα , που λόγω αυτών των ιδεοληψιών τους αποξενώθηκαν από τον ελληνικό λαό και το 1989 και το 2019 και συνεχίζουν να αποξενώνονται .
Οι φιλελεύθεροι Έλληνες ”δεν καλουπώνονται” -όντας δε και Ευρωπαίοι με τόσα χρήσιμα κεκτημένα για όλους μας -(και τώρα με το διαδίκτυο) θα αντιδράσουν μαζί με τις ”αντιδραστικές ελίτ
και το ”αντιδραστικό” κράτος.
ΤΩΡΑ ΓΙΑΤΙ ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ”ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΙ” ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΕΡΩΤΗΜΑ ,ΑΛΛΑ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΔΟΓΜΑ ”ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΙΚΗΤΟ ΣΤΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ”;;;.