του Δημήτρη Μακροδημόπουλου.
«Ζούμε σε έναν άλλο κόσμο απ’ αυτόν που σκεπτόμαστε», έγραφε επιγραμματικά ο Ούλριχ Μπεκ στην «Επινόηση του Πολιτικού». Προφανώς δεν μπορούσε καν να διανοηθεί ότι θα μετουσιώνονταν τα λόγια του σε πράξη σήμερα στην Ελλάδα της κρίσης. Διότι όταν έχεις στοιχειώδεις ανάγκες σε βασικούς τομείς όπως στα Νοσοκομεία, στα σχολεία κ.α. που μεγεθύνονται καθημερινά, πώς μπορείς να ισχυριστείς ότι σου περίσσεψε και πλεόνασμα προς διανομή; Κι αν μοιράζεις το πλεόνασμα για να αμβλύνεις τη φτώχεια, όπως ισχυρίζεσαι, γιατί επιβάλλεις με τον προϋπολογισμό του 2018 περικοπές 1,6 δις σε ασφάλιση, περίθαλψη και πρόνοια που πλήττουν πάλι τους φτωχούς, αφού οι έχοντες έχουν τη δυνατότητα να απευθυνθούν στον ιδιωτικό τομέα;
Όλα αυτά, με αφετηρία την κυβέρνηση Σαμαρά, που πρώτη επινόησε τη διανομή κοινωνικού μερίσματος και γέμισε τις γιαγιάδες στα χωριά με tablets και άλλα ηλεκτρονικά, θα ήσαν αδιανόητα σε ένα κράτος που έχει ανταποκριθεί στις κοινωνικές ανάγκες του λαού του. Διότι το χάσμα της κοινωνικής πολιτικής της χώρας μας έναντι άλλων εταίρων μας είναι τεράστιο: Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat για το 2014, η Ελλάδα συμπεριλαμβάνεται στις ευρωπαϊκές χώρες με τις χαμηλότερες δαπάνες για την κοινωνική προστασία με αποτέλεσμα να διαθέτει μόλις το 8,6% των συνολικών δαπανών της για την Υγεία έναντι 14,8% του μέσου όρου στην Ε.Ε. και 7,6% για την παιδεία έναντι 10,3% στην Ε.Ε..
Αλλά και για τους τομείς όπως “ασθένεια και αναπηρία” διατίθεται το 2,5% των δαπανών έναντι 5,8% στην Ε.Ε., “οικογένεια και παιδιά” μόλις 1,1% έναντι 3,5% στην Ε.Ε., αλλά και για “ανεργία” μόλις 1,5% της συνολικής δαπάνης έναντι 3,2% στην Ε.Ε. και 3,8% στη Ευρωζώνη. Ενώ είναι ολοφάνερο ότι από το 2014 μέχρι σήμερα, εν μέσω κρίσης, το κοινωνικό χάσμα της χώρας μας έναντι των εταίρων διευρύνθηκε ακόμη περισσότερο. Γιατί λοιπόν όσο αυξάνεται η φτώχεια δεν οικοδομούν το κοινωνικό κράτος αλλά αντίθετα το αποδομούν και το υποκαθιστούν με κινήσεις εντυπωσιασμού;
Διότι το κοινωνικό κράτος είναι αυτό που προστάτευσε τις δυτικές κοινωνίες από τη λαίλαπα της οικονομικής κρίσης του 2008 ενώ το μέρισμα που διανέμεται τα τελευταία τρία χρόνια για εκλογικές σκοπιμότητες εντυπωσιασμού διαχειρίζεται απλά τη φτώχεια χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Ο Πωλ Κρούγκμαν σε παλαιότερο άρθρο του στους New York Times με τίτλο «Γιατί η κρίση του 2008 δεν οδήγησε στο 1930» απέδωσε την αντοχή της αμερικανικής κοινωνίας στο μέγεθος του αμερικανικού δημόσιου τομέα που ήταν πολλαπλάσιος έναντι του 1930 και ιδιαίτερα στις κοινωνικές δαπάνες που ήσαν πολύ μεγαλύτερες ως ποσοστό του ΑΕΠ.
Αλλά και ο Ντάνι Ρόντρικ απαντώντας στο ίδιο ερώτημα ισχυρίστηκε ότι «στις δεκαετίες που μεσολάβησαν (από το 1930 έως το 2008) οι σύγχρονες βιομηχανικές κοινωνίες δημιούργησαν ένα εκτεταμένο πλέγμα θεσμών κοινωνικής προστασίας – επιδόματα ανεργίας, προγράμματα μετεκπαίδευσης και άλλες παρεμβάσεις στις αγορές εργασίας, ασφάλεια υγείας, οικογενειακή υποστήριξη».
Όμως με αυτή τη λογική θα ανακόψουν οι ελληνικές κυβερνήσεις τη ροή ανέργων προς το εξωτερικό; Ή με τις δικαστικές αποφάσεις για την αποκατάσταση των συντάξεων και των μισθών στα επίπεδα του 2012, στα επίπεδα δηλαδή που δημιούργησαν τα πολλαπλά δάνεια που οδήγησαν τη χώρα στα σημερινά αδιέξοδα, δικαιώνοντας το παρελθόν; Πώς θα επιτευχθεί αυτό χωρίς ανάπτυξη, ανάπτυξη όχι μόνο στην αύξηση των οικονομικών δεικτών αλλά στη χειροπιαστή πραγματικότητα; Η σημερινή κυβέρνηση που αρέσκεται να προβάλλεται ως αριστερή δεν έχει αντιληφθεί ότι χωρίς ανάπτυξη δεν μπορεί να οικοδομηθεί μια καλύτερη σοσιαλιστική κοινωνία; Δεν έχουν διαβάσει τους κλασσικούς; Στην πλάνη της συνέβαλε τα μέγιστα η παρερμηνεία του μαρξισμού που ταυτίστηκε με τον κρατισμό και τα δικαιώματα σε μια κοινωνία σε κατάσταση ακινησίας. Όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά:
Η Χάννα Άρεντ περιέγραψε το 1979 τις εναρκτήριες σελίδες του Κομμουνιστικού Μανιφέστου ως «το κορυφαίο εγκώμιο του καπιταλισμού». Τι εννοούσε; Οι Marx και Engels έγραφαν το 1848: «Η αστική τάξη δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς να επαναστατικοποεί αδιάκοπα τα μέσα της παραγωγής, δηλαδή τις σχέσεις της παραγωγής και μαζί τους τις συνολικές σχέσεις της κοινωνίας… Η συνεχής επαναστατικοποίηση της παραγωγής, ο αδιάκοπος κλονισμός όλων των κοινωνικών καταστάσεων, η αιώνια αβεβαιότητα και κίνηση διακρίνουν την αστική εποχή από όλες τις προηγούμενες.
Διαλύονται όλες οι στέρεες, σκουριασμένες σχέσεις με την ακολουθία τους από παλιές σεβάσμιες καταστάσεις και αντιλήψεις κι όλες οι καινούριες που διαμορφώνονται παλιώνουν πριν προλάβουν να αποστεωθούν. Κάθε τι το κλειστό και στάσιμο εξατμίζεται, κάθε τι το ιερό βεβηλώνεται». Γιαυτό ο Μαρξ θεωρούσε ως προϋπόθεση του σοσιαλισμού την αστικοδημοκρατική επανάσταση που έπρεπε να προηγηθεί. Για να δημιουργηθεί ανάπτυξη. Γιαυτό εξάλλου προσδοκούσε αρχικά τον σοσιαλισμό στις αναπτυγμένες βιομηχανικά δυτικές κοινωνίες της εποχής του. Διότι η διαφορά των δύο συστημάτων, καπιταλισμού και σοσιαλισμού, έγκειται στον τρόπο διανομής της υπεραξίας της παραγωγής και όχι στον βαθμό ανάπτυξης που είναι το ίδιο αναγκαία και στα δύο συστήματα. Αν δεν παράγεις, τότε τι θα διανείμεις; Πώς θα φέρεις τα παιδιά μας πίσω στην πατρίδα; Θα τρέχεις να επαιτείς στις Βρυξέλλες και στο Βερολίνο και μετά θα μοιράζεις κοινωνικό μέρισμα; Μέχρι πότε;
Μακροδημόπουλος Δημήτρης
Αλεξ/πολη – κιν 6947-771412
24-11-2017
Ειλικρινη κσαι θερμα συγχαρητηρια αγαπητε κ. Μακροδημοπουλε ,γιατι με το κειμενο σας αυτο γινατε ο θερμοτερος θερωρητικος υποστηρικτης της ελευθερης οικονομιας , με κοινωνικη προστασια ,που εκφραζοταν στην Ελλαδα με τον ριζοσπαστικο φιλελευθερισμο απο το 1955-1981 και που παγιωθηκε με τα ευρωπαικα κεκτημενα στην υπολοιπα κρατη της Ευρωπαικης Ενωσεως,με εξαιρεση απο το 2010 ,λογω των εκτακτων οικονομικων αναγκων της πτωχευμενης Ελλαδος ,που δεν λενε να τελειωσουν. Η δικη σας ερωτηματικη φραση”αν δεν παραγεις τοτε τι θα διανειμεις” ηταν και ειναι η μονη και ασφαλης πυξιδα του ελευθερης οικονομιας και μαλιστα της ΘΑΤΣΕΡ, που -καθως εγραψαν – προεβαλε γιαυτην , ως παραδειγμα, τον καλο Σαμαρειτη της Ευαγγελικης περικοπης , ο οποιος ,”αν ηταν φτωχος δεν θα πληρωνε και τα εξοδα νοσηλειας και διαμονης του τραυματιου συνανθρωπου του Ιουδαιου”. Εν τελει ειναι αξιοσημειωτο οτι, το πρωτο κοινωνικο μερισμα το πιστωσατε στον κ. Σαμαρα, που – ειναι αληθεια -,ο οποιος ομως ,δεν ηξερε να το ”επικοινωνησει-προπαγανδισει” ,οπως περυσι και φετος ο κ. πρωθυπουργος μας. Ειναι μια εμφανης αδυναμια των συντηρητικων πολιτικων αυτη, που αρκουνται σε δωρικες ανακοινωσεις και που επρεπε να την αποβαλλουν απο τον θριαμβο των πομπωδων διακηρηξεων απο το 1981 μεχρι το 2009 απο τους γνωστους εκφραστες τους. Ας ειναι. Ό γεγονε γεγονε . Τωρα αναπτυξη, με ελευθερη οικονομια και κρατος δικαιου και κοινωνικο ειναι το ζητουμενο, που ”με το καλο ,η, το στανιο” απο την Ευρωπαικη Ενωση, θα επικρατησει και στην Ελλαδα μας.
Αν δεν παράγεις τί θα διανείμεις; Αυτό το ερώτημα είναι εύλογο και για τα δύο συστήματα. Το κύριο πρόβλημα που διαχωρίζει τα δύο συστήματα είναι το ερώτημα: Πώς θα τα διανείμεις. Στο καπιταλισμό ο ανταγωνισμός ισοπεδώει και εξαφανίζει όλα τα οφέλη της τεχνολογικής εξέλιξης: Μεταφορά κεφαλαίου στον Τρίτο Κόσμο, μαζική ανεργία, μείωση κοινωνικού μισθού. Αντί η τεχνολογική εξέλιξη να υπηρετεί τον άνθρωπο, ο άνθρωπος υποτάσσεται στο κεφάλαιο και εξαθλιώνεται μέσω της τεχνολογικής εξέλιξης. Θεμελιωτές αυτής της κοινωνικής αναλγησίας κατά γενική παράδοχή ο Ρήγκαν και η Θάτσερ που εσείς καίτοι ευσεβής Χριστιανός εκθειάζετε. Προφανώς διαχωριστική γραμμή μεταξύ των δύο συστημάτων είναι και η ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής. Η καπιταλιστική ιδιοκτησία τους, οδήγησε μέχρι σήμερα στην εξαθλίωση δύο δις ανθρώπων παγκόσμια. Ο Μαρξ ευαγγελίζονταν τη συνεργατική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής, ούτε την ιδιωτική αλλά ούτε και την κρατική. Αφήστε επιτέλους την ανάγνωση του Ευαγγελίου, το οποίο απ΄ότι αντιλαμβάνομαι από τα γραφόμενά σας δεν το ασπάζεστε με φανατισμό.
Το ξαναγραψαμε οτι, δυστυχως ο θεωρητικος Μαρξισμος αδικειται απο τον 70ετη Σοβιετικο κομμουνισμο , ο οποιος ουτε παρηγαγε ποιοτικα προιοντα και ουτε διενειμε δικαιοτερα την παραγωγη, ενω στερουσε και την ελευθερια και την ζωη των πολιτων-υπηκοοων του , γιαυτο και μετα το 1989 τον ξεχασαν ολοι οι λαοι του κοσμου -και παφτωχοι- ακομη. Αργοτερα ισως προκυψει αλλη ιδεολογικη και κυβερνητικη ουτοπια-αυταπατη ,αλλα προς το παρον εχουμε και στην Ελλαδα μας -μετα την συμμορφωση μας απο τις 13 Ιουλιου 2015 προς τις επιταγες της ελευθερης οικονομιας -να διαχειριστουμε οσο γινεται χριστιανικωτερα και ανθρωπινωτερα τις σημερινες οικονομικες καταστασεις, προς οφελος των αδυνατων, που παντως ωφελησαν τις γενηες των Ελληνων μετα το 1950 και κυριως μετα το 1979 και θα ωφελησουν και τις επομενες, εφοσον εργασθουμε περισσοτερο και επανιδρυσουμε το κρατος μας. Παντως να μη ξεχνουμε και το λατινικο -εν μεταφρασει-,που επιβεβαιωνεται καθημερινως ” ο ανθρωπος για τον ανθρωπο ειναι λυκος”,γιαυτο ας αφησουμε τους εκαστοτε Μαρξ να ονειρευονται , γιατι κανενας δεν μπορει να απαγορευσει την ελπιδα του θαυματος στην ζωη των ανθρωπων, που καθημερινως συμβαινουν κυριως στην προσωπικη τους ζωη.
Καλημέρα κατ’ αρχήν. Σαφώς και αδικείται ο Μαρξισμός από αντίληψη που επικρατεί για τη σύνδεση ΕΣΣΔ – Μαρξ. Υπερίσχυσαν οι ανθρώπινες αδυναμίες. Κοιτάξτε τους λίεφ στο Αζερμπαιτζάν, τον Ναζαρμπάγεφ στο Καζακστάν, τον Γιέλτσιν στη Ρωσία. Όμως τί γίνεται με τον καπιταλισμό; Οκαπιταλισμός έχεις δύο όψεις. Η μια του όψη είναι οι κυρίαρχες όψεις της Ευρώπης και η Β. Αμερική. Η άλλη του, κατά παρασσάγγας πολυπληθέστερη είναι οι χώρες της Ασίας της Αφρικής, της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής. Χωρίς τις δεύτερες δεν θα υπήρχαν οι πρώτες. Στις άνισες ανταλλαγές μεταξύ των δύο, που στηρίχθηκαν στην αποικιοκρατία και τον νεοαποικισμό, αλλά και στους πολέμους σε βάρος των δεύτερων όταν χρειάστηκε, στηρίχθηκε η ευημερία του αποκαλούμενου πρώτου κόσμου. Στην εκμετάλλευση και στο αίμα, έτσι ώστε σήμετα δύο δις άνθρωποι στον πλανήτη να λιμοκτονούν. Έγραφε ο Ιμμάνουελ Βαλλερστάιν: “Η ανάπτυξη των πλούσιων χωρών της Δύσης είναι το είδωλο της υπανάπτυξης του υπόλοιπου κόσμου”. Ο Μαρξισμός και ο Χριστιανισμός καταργούν τις κοινωνικές ανισότητες. Γνωρίζω ότι δεν είστε μαρξιστής αλλά ισχυρίζεστε ότι είστε Χριστιανός. Πώς δικαιώνετε όσα συμβαίνουν στο όνομα του καπιταλισμού;
Γιατι επιμενετε στην ταυτιση Χριστιανισμου και Μαρξισμου, αγαπητε μου . Δεν ειναι υβρις για τον Χριστιανισμο , οταν ο Μαρξ διεκηρυξε οτι η θρησκεια ειναι το οπιο του λαου. Ο οποιος χριστιανος ομολογει τον ανασταντα Χριστον και πραττει τας εντολας του. Οι Μαρξιστες -Λενινιστες -Σταλινιστες δεν εκλεισαν τις εκκλησιες στην Ρωσια και δεν σκοτωσαν καπου 20 εκατομυρια χριστιανους;;; . Δεν μπορουσαν να επιβληθουν με την αχιμσα -βια αβίαιη- του Γκαντι, αφου υπερτερουσαν σε ιδεες;;;. Και εν τελει ,γιατι δεν αγωνιζομαστε -εσεις πρωτος- να επιβληθει ο χριστιανισμος σε οσο γινεται περισσοτερα κρατη, μια που και αυτος καταργει τις ανισοτητες -οπως λετε- ,παρ’οτι η βασιλεια του Θεου δεν ειναι του κοσμου τουτου;;;. Σας παρακαλω και παλι συζητηστε το θεμα αυτο με τον τοπικο σας Ιεραρχη.
Δεν έχω ούτε τοπικό ιεράρχη ούτε ιδεολογικό αλλά ούτε και θρησκευτικό. Διαβάζετε τη χριστιανική μυθολογία προφανώς. Αντιγράφω από το Εβραικό Ζητημα τί είπε ο Μαρξ για τη θρησκεία. “Η θρησκεία είναι ο αναστεναγμός του καταπιεζόμενου πλάσματος, η καρδιά ενό άκαρδου κόσμου, όπως είναι και το πνεύμα μιας δίχως πνευματικότητα κατάστασης. Η θρησκεία είναι το όπιο του λαού”. Με την έννοια δηλαδή ότι είναι το λάβδανο που τον παρηγορεί από τα δεινά του κόσμου. Έτσι το ερμηνεύει ο Terry Eagleton. Να τί έγραφε και ο Έγκελς στη “Φιλολογία των εμιγκρέδων”: ‘Η κήρυξη πολέμου κατά της θρησκείας είναι ανοησία” και συνέχιζε:”Ένα πράγμα είναι βέβαιο: τη μόνη υπηρεσία που μπορεί κανείς να προσφέρει σήμερα στο λαό είναι να κηρύξει τον αθεισμό υποχρεωτικό στοιχείο της πίστης και να υπερθεματίσει τους νόμους του Βίσμαρ, σχετικά με την Εκκλησία, στην εποχή του ‘πολιτιστικού αγώνα’ (Kulturkampf) και να απαγορέψει απόλυτα τη θρησκεία”. Πάντως αγαπητέ ΣΑΝ όπως σε βλέπω φιλοκαραμανλικό και φιλοαμερικανάκια, πίστεψέ με δεν σε ‘κόβω’ για πολύ ένθερμο χριστιανό
Ουδενος ειμαι φιλος,αλλα και δεν κατοικω στα συννεφα ,ιδιαιτερα μετα την καταρρευση του Σοβιετικου κομμουνισμου σε μια εβδομαδα και υστερα απο 70 χρονια και την παγιωση της ελευθερης οικονομιας και της πολυκομματικης δημοκρατιας στην Ομοσπονδιακη Ρωσια και σχεδον σε ολο τον κοσμο. Στην σημερινη Ελλαδα μας ελαχιστοι πιστευουν στην αυταπατη του μονοκομματικου κομμουνισμου και ορισμενοι ηγετες τους εμεταλλευονται εκλογικως αυτους τους ελαχιστους, των οποιων παντως τα βλασταρια σπουδαζουν στην Αμερικη και ως αγνωμονες υβριζουν τον ευεργετη τους για να βγαλουν το ψωμακι του στην Ελλαδα. Ανεφερα τον Σεβασμιωτατο Αλεξ/πολεως ,με τον οποιον μπορειτε να συζητησετε τις σχεσεις Χριστιανισμουυ και Μαρξισμου. Υ.Γ Θεωρω πνευματικο ατοπημα σας οτι αναφερθηκατε σε Χριστιανικη μυθολογια, γιατι υπαρχει μονο η χριστιανικη αληθεια των Ευαγγελιων. ΧΑΙΡΕΤΕ.
Ελεύθερη αγορά σημαίνει φτώχεια για μεγάλο τμήμα του πληθυσμού σε κάθε κράτος και παγκόσμια μετρά 2 δισ ψυχές. Όσο ελεύθερη, όσο δηλαδή ανεξέλεγκτη είναι, είναι άλλο τόσο ανάλγητη είναι. Νομίζω ότι μπερδέψατε τους δρόμους. Ή θα είστε Χριστιανός ή θα είστε τόσο ακραίος καπιταλιστής. Και τα δύο δεν γίνεται.
Ο καπιταλισμος ειναι η απαξιωτικη και προπαγανδιστικη λεξη των κρατιστων για την ελευθερη οικονομια. ΟΜΩΣ ”ελευθερους εποιησε τους ανθρωπους ο Δημιουργος” και μονο οι ελευθεροι -αν ειναι και χριστιανοι- βοηθουν τους ανημπορους , οπως το εκαναν και κανουν μεχρι τωρα στην Ευρωπαικη Ενωση ,με το κοινωνικο της κρατος, πλην της εξαιρεθεισης -εξ ιδιας υπαιτιοτητος Ελλαδος μας απο το 2010 με την υπογραφη των τριων Μνημονιων. Ας μη τα υπεγραφαν οσοι τα υπεγραψαν. Δεν ειναι αναγκη παντως να προσωποποιουμε τα θεματα (εισαι,ειμαι) . Λιγοι ειναι οι ζαπλουτοι κρατιστες;;;. Διπλα μας τους εχουμε σε καθε χωριο και συνοικια. Με τα λογια και αλωνια, που λεει και ο θυμοσοφος λαος μας.Να ειστε καλα.
Ελεύθερος δεν σημαίνει ανεξέλεγκτος! Ελεύθερους εποίησε ο Θεός τους ανθρώπους αλλά τα πρώτα χριστιανικά κοινόβια, όταν η χριστιανική θρησκεία ήταν διωκόμενη και όχι διώκουσα, ανέδειξαν τις πτυχές της ελευθερίας. Εσείς όπως τοποθετείστε δίνετε την εντύπωση ότι είστε υπέρ των ανισοτήτων, στο όνομα της ελεύθερης αγοράς, μέχρις εξοντώσεως του αδυνάμου.
Παλι προσωποποιησατε τις αποψεις σας και μαλιστα τις δωσατε και βαρυτητα με την τελευταια φραση σας και κυριως τις τεσσερες τελευταιες λεξεις ”μεχρι εξοντωσεως του αδυναμου”. , ενω γνωριζετε οτι η λεξη εξοντωση των αντιπαλων-λεκτικως και στην πραξη- εγινε στον μεσοπολεμο απο δυο καθεστωτα. Το ναζιστικο και το κομμουνιστικο και γινεται σε ολα τα μονοκομματικα και τις στρατιωτικες δικτατοριες. Ομως ξεκινησατε για την οικονομια και το κοινωνικο μερισμα, για το οποιο οι δικαιουχοι θα πληρωσουν σε εργατοωρες σε ΚΕΠ, Εφοριες και στους λογιστες τους ισως το ενα τριτο του ποσου που θα λαβουν.
Ξεχνάτε τα ξερονήσια με κυβέρνηση εθνικοφρόνων και του “εθνάρχη” Καραμανλή, τα πισστοποιητικά κοιν. φρονημάτων που αν δεν το έπαιρνες έπρεπε να διαλέξεις μεταξύ πείνας και μευανάστευσης. Ξεχνάτε τον Μακαρθισμό στις ΗΠΑ, τις ατομικές βόμβες στην Ιαπωνία, το ολοκαύτωμα στη Γερμανία κ.ο.κ.
Αυτα ηταν χαδια μπροστα στην εξοντωση εκατομμυριων και την ανελευθερη κοινωνια της 70ετιας στην Ρωσια και την 45ετια στους δορυφορους της. Ηταν λογικο -και για σας ακομη -το Ελληνικο κρατος, εναντιον του οποιου εστραφησαν ενοπλως επι 5ετια μετα την απελευθερωση του 1944,να τους βαλει και στον κορφο του ,ιδιαιτερα τους αμετανοητους-γιατι το 93% εκαναν δηλωσεις μετανοιας κασι αφορισμου του κομμουνισμου-;;;. Ειμαι βεβαιος οτι δεν θα θελατε να ζησετε σε μια απ’αυτες τις χωρες τις χρονικες αυτες περιοδους . Παντως στην Ελλαδα δεν πεινουσαμε μετα το 1950, δοξαζαμε τον Θεο γιατι επιβιωσαμε απο τους πολεμους της προηγουμενης 10ετιας και οσοι ανησυχοι και ταξιδιαρηδες ως αειποτε Ελληνες μεταναστευαν εθελουσιως για καλυτερη τυχη και γρηγορο πλουτισμο, που τον καταφεραν σε μια 5ετια , με αποτελεσμα να αγορασουν ολες σχεδον τις πολυκατοικιες των πολεων της Βορειου Ελλαδος, αλλα και των Αθηνων και να εξασφαλισουν απο τοτε διπλη υπηκοοτητα και διπλη συνταξη, με μεγαλυτερη εκεινη του Γερμανικου κρατους ,αφου σπουδασαν και τακτοποιησαν επαγγελματικως τα παιδια τους. Φυσικα οι επανελθοντες απο τους κομμουνιστικους παραδεισους μας ηλθαν χωρις συνταξεις και χωρις ασφαλιστικα ενσημα. Καλο μηνα.
Οι Έλληνες δεν μετανάστευσαν εθελουσίως. Μετανάστευασαν διότι στην Ελλάδα του Καραμανλή δεν υπήρχε μέλλον, ήταν αδιέξοδη γιαυτό κατέληξε στη δικτατορία. Από τα νησιά στα νησιά. Με τις ευλογίες της Εκκλησίας. Προσωπικά θα ήθελα να ζω σε μια χώρα όπου μπορεί να πραγματωθεί το ευ ζην του Αριστοτέλη και του πολύ μεγάλου Μαρξ. Όπου ο άνθρωπος ολοκληρώνεται. Τέτοια προοπτική ο καπιταλισμός δεν έχει. Όσο κι αν καπηλεύεται τον χριστιανισμό οδηγεί στη βαρβαρότητα. Ειλικρινά δεν βαρεθήκατε να εκθειάζεται αυτή τη βαρβαρότητα του καπιταλισμού; Δεν θέλετε κοινωνίες όπου και ο “τελευταίος” έχει δικαίωμα στη ζωή; Έχετε μπερδέψει πολύ τα πράγματα. Καπιταλιστικές δεν είναι μόνον οι χώρες της Δ. Ευρώπης και της Β. Αμερικής. Αυτή είναι η μια πλευρά του νομίσματος. Η άλλη είναι οι χώρες της Ασίας, της Αφρικής της Κεντρικής και της Λατινικής Αμερικής. Τα 2 δισ ανθρώπων που λιμοκτονούν παγκόσμια είναι παράγωγα του καπιταλισμό. Ο πλούτος της Δύσης είναι η αφαίμαξη όλων όσων προανέφερα. Ο Ιμμάνουελ Βαλλερστάιν έγραφε ότι: “Η ανάπτυξη των πλούσιων χωρών της Δύσης είναι το είδωλο της υπανάπτυξης του υπόλοιπου κόσμου”. Θα απολογηθείτε εσείς για τα είδωλα;
Ενταξει αφου επιμενετε περιμενετε εσχατολογικα να μαρξιστοποιηθει ολοκληρη η οικουμενη και να βοηθηθουν και τα δυο δισεκατομυρια των κατοικων, που ενω ζουν και αυτοι σε καπιταλισμο-με εκφραζει ως φιλελευθερο ανθρωπο το ελευθερη οικονομια- ευθυνεται για την φτωχεια τους η Δυση. Ως τοτε υμεις και ημεις θα απολαμβανουμε τα καλα της Δυσης, ενω υμεις με τοσο πονο θα μπορουσατε να μετακομισετε σε καμια καπιταλιστικη χωρα της Απω Ανατολης ,για να βοηθατε και τους εκει λιμοκτονουντες, που προηγουμενως λιμοκτονουσαν περισσοτερο ,παρ’οτι ησαν λιγωτεροι. Τι να γινει ανισους μας δημιουργησε ο Θεος, που τα πανθ’ορα και θα αποδωσει εκαστω το πρεπον. Υ.Γ Μη επικαλειστε τσιτατα αλλων, λογω επαρκους μορφωσεως σας και ηλικας μας.