Του ΠΑΝΤΕΛΗ ΣΑΒΒΙΔΗ
Όσοι τρέμουν στην ιδέα ενός θερμού επεισοδίου με την Τουρκία θα πρέπει να ησυχάσουν. Όχι, επειδή, το είπε ο κ. Τσίπρας ο οποίος ενόψει εκλογών έγινε λαλίστατος περί τα ελληνοτουρκικά, εκεί που δεν έλεγε κουβέντα. Αλλά διότι το θερμό επεισόδιο, αν γίνει, δεν θα το προκαλέσει η Τουρκία. Η Τουρκία κάνει ό,τι μπορεί εκ μέρους της. Αλλά για ένα θερμό επεισόδιο χρειάζονται δύο. Και ο έτερος, ό,τι και να συμβεί δεν θα προχωρήσει. Άρα, κίνδυνος θερμού επεισοδίου δεν υπάρχει.
Τι υπάρχει; Απίσχναση ελληνικών δικαιωμάτων στις ελληνικές θαλάσσιες ζώνες από τη μη άσκηση όσων προβλέπει το Διεθνές Δίκαιο και έμπρακτη αμφισβήτησή τους από την Τουρκία. Ελληνική υποχώρηση, αν γίνουν αποδεκτά τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης που προτείνει η Άγκυρα. Και, βεβαίως, έμπρακτη αμφισβήτηση της ελληνικής υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο αν τουρκικό γεωτρύπανο εγκατασταθεί στα όριά της (περιοχή Καστελόριζου) και επιχειρήσει να κάνει γεώτρηση.
Βεβαίως, δεν είναι εύκολα όλα αυτά και η ελληνική πλευρά, πιστεύεται πως στην τελευταία περίπτωση θα αντιδράσει. Και μπορεί να αντιδράσει. Όχι με αναζήτηση διπλωματικής υποστήριξης αλλά έμπρακτα. Διότι αν μείνει στη διπλωματική υποστήριξη το πρόβλημα θα κλιμακωθεί.
Τι σημαίνει έμπρακτη αντίδραση; «Τσαρτσάρισμα» του τουρκικού πλοίου από τις φρεγάτες του ελληνικού ναυτικού. Συνέβη και πριν λίγους μήνες όταν το πολεμικό ναυτικό απέτρεψε το Barbaros να εισέλθει στην ελληνική υφαλοκρηπίδα. Στην περίπτωση αυτή δεν υπάρχει άλλη λύση. Εννοείται πως οι δυνάμεις που υποστηρίζουν την Ελλάδα αυτήν την περίοδο θα αντιδράσουν και θα στείλουν τα μηνύματά τους προς την Τουρκία αλλά δεν αποκλείεται η Άγκυρα να τα αγνοήσει. Και τότε δεν υπάρχει άλλος τρόπος αντίδρασης παρά μια ναυτική, κυρίως, αντιπαράθεση.
Δυστυχώς, η δύναμη του ελληνικού στόλου διαμορφώθηκε για αντίδραση σε χώρους όπως το Αιγαίο και μια 
δραστηριότητα στην ανοικτή θάλασσα θα είναι δύσκολη επιχειρησιακά αλλά μέχρι το πρόβλημα να καλυφθεί δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Ούτε και να αφεθεί η Τουρκία να δημιουργήσει τετελεσμένα.
Η Ελλάδα βρίσκεται αυτήν τη στιγμή στην καλύτερη περίοδο σ ό,τι αφορά τις διεθνείς της σχέσεις για την υποστήριξη των δικαιωμάτων της στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο. Και αυτό οφείλεται στη διαχρονική πολιτική που ακολούθησαν διαφορετικές κυβερνήσεις και συνέχισε και η σημερινή. Ευτυχώς. Αν και τώρα, οι διπλωματικές προσπάθειες δεν αποδώσουν θα πρέπει να περιοριστεί η σημασία τους στους κρατικούς σχεδιασμούς. Η διπλωματία χωρίς υποστήριξη από τις Ένοπλες Δυνάμεις επιφέρει μικρά αποτελέσματα.
Η Τουρκία αυτήν τη στιγμή βρίσκεται σε ένα κομβικό σημείο της δικής της πολιτικής. Ο Ερντογάν απέτυχε και στο συριακό μέτωπο και στο κουρδικό ζήτημα. Κινδυνεύει να μείνει εκτός και από τη διανομή των ενεργειακών αποθεμάτων της Ανατολικής Μεσογείου. Θα δοκιμάσει να φτάσει στα άκρα σε βάρος της Κύπρου και της Ελλάδας επειδή θεωρεί ότι δεν θα συναντήσει προβολή σκληρής ισχύος. Θα συνεχίσει στην υλοποίηση των σχεδίων περί «Γαλάζιας Πατρίδας» μέχρι που θα συναντήσει ισχυρή αντίδραση. Από διπλωματικής πλευράς η συγκυρία είναι κατάλληλη για την Ελλάδα. Από στρατιωτικής υπάρχει μια αποφασιστικότητα και φρόνημα στον ελληνικό στρατό. Από εξοπλιστικής δεν είναι η κατάλληλη στιγμή για την Ελλάδα. Αλλά δεν είναι και αμελητέος ο εξοπλισμός των Ενόπλων Δυνάμεων.
Υπάρχει και κάτι άλλο που αφορά στην Τουρκία. Βρίσκεται στο κρίσιμο σημείο να πέσει στην «Παγίδα του Θουκυδίδη». Θέλει να αυτονομηθεί σε μεγάλο βαθμό εξοπλιστικά για να αποφύγει την εξάρτηση από τις δυνάμεις που προμηθεύεται οπλισμό. Αλλά και οι ισχυρές δυνάμεις αντιλαμβάνονται πως αν η Τουρκία ξεφύγει από το σημείο αυτό αλώβητη, το παιχνίδι του ελέγχου της θα χαθεί. Δεν θα πολεμήσουν μαζί της. Αλλά σε μια σύντομης διάρκειας αντιπαράθεση με την Ελλάδα, υπάρχουν τρόποι να στείλουν τα αεροπλάνα της αλλού, από εκεί που θα προορίζονται, όπως έκαναν και με την χώρα μας το 1974 στην Κύπρο και όπως απείλησαν να κάνουν και σε άλλες περιπτώσεις αν η κρίση κλιμακωνόταν.
Στην Κύπρο, τώρα, τα πράγματα είναι πιο δύσκολα. Η Τουρκία υλοποιεί σχέδιο. Προσπαθεί να αμφισβητήσει, εμπράκτως, την κυπριακή ΑΟΖ και να δημιουργήσει νέες καταστάσεις και στο έδαφος με όσα εξήγγειλε δια του εγκαθέτου της στα κατεχόμενα, στο θέμα της Αμμοχώστου.
Η Τουρκία έχει πάρει ισχυρά μηνύματα να σταματήσει τις παράνομες ενέργειες στην κυπριακή ΑΟΖ αλλά δείχνει να αδιαφορεί. Είναι αμφίβολο κατά πόσο θα έχουν αποτέλεσμα ακόμη και κυρώσεις σε βάρος της από την Ε.Ε.
Κυπριακή αντίδραση προβολής σκληρής ισχύος δεν μπορεί να υπάρξει και είναι αμφίβολο αν μπορεί να υπάρξει και ελληνική εδώ που έφτασαν τα πράγματα. Όλα θα εξαρτηθούν από την εξέλιξη των αμερικανοτουρκικών σχέσεων και κομβικό σημείο για την εξέλιξη αυτή είναι η συνάντηση των G-20 στην Ιαπωνία περί τα τέλη Ιουλίου. Την ίδια περίοδο λήγει και η αμερικανική προειδοποίηση προς την Άγκυρα για τους S-400.
Το αμερικανικό διπλωματικό και πολιτικό σύστημα επιμένει πως δεν μπορεί να βρεθούν μαζί οι S-400 και τα F-35. Αλλά τον τελικό λόγο τον έχει ο πρόεδρος της χώρας Ντόναλντ Τράμπ. Κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος τι θα αποφασίσει.
Προς το παρόν θα είχε, πάντως, ενδιαφέρον να υπάρξει έμπρακτη αντίδραση της Ευρωπαϊκής Ένωσης με κυρώσεις σε βάρος της Τουρκίας η οικονομία της οποίας βρίσκεται λίγα βήματα πριν το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Όλα αυτά συμβαίνουν λίγες ημέρες πριν τις ελληνικές εκλογές και από ό,τι φαίνεται θα κληθεί να τα αντιμετωπίσει μια νέα κυβέρνηση. Καλόν είναι να ετοιμάζεται.
Εντωμεταξύ, στις φρεγάτες S,την ραχοκοκαλιά του στόλου, κλείνουν τα ρήγματα (!) με τσιμέντο ταχείας πήξεως, αλλά να’ναι καλά τα υπερπλεονάσματα. Τα δε ” ναυπηγεία” ακόμα να παραδώσουν τις τελευταίες 2 πυραυλακατους, παρ’όλο που τα χρήματα έχουν καταβληθεί. Αλλά είπαμε, στρατηγική ψυχραιμία κάποιοι το λένε αυτό.
Με τέτοια φόρα που πήρε ο κ. Ερντογάν σιγουρα δεν θα τον φοβίσει το ”τζαρτζάρισμα” του ΓΙΑΒΟΥΖ με κανένα ”Νικηφόρο” μας, οπως προσφάτως .
Ίσως μάλιστα τον εκνευρίσει και επειδή δεν θα μπορεί να υπαναχωρήσει μετά τον σαματά που δημιούργησε μάλλον ια μας απασχολήσει κανένα 48ωρο όχι μονο στο Αιγαιο , αλλα και στην Θράκη μας με παράπλευρες απωλειες δικαιωμάτων και συμφερόντων μας έναντι της Μουσουλμανικής μειονότητος .
Πάντως με το καλό δεν θα τελειώσει η δουλειά .
”Μπλέξαμε” και μέχρι την προηγούμενη Κυριακή , που συνήλθε ”για τα ματια ,ή, τα φρυδια” το ΚΥΣΕΑ νομίζαμε ότι την Τουρκία την ”ειχαμε στο τσεπακι μας”, επειδη είχαν υπογράψει με εθνική υπερηφάνεια την Συμφωνια των Πρεσπων οι κ.κ. Τσίπρας και Κοτζιάς με ανοχή του φιλοΑμερικανού κ. Καμμένου .
Και οι τρεις ήταν και είναι κατώτεροι των περιστάσεων.
Μηπως ομως οξύνονται τα πράγματα για να μη υπάρχει αυτοδύναμη κυβέρνηση της Ν.Δημοκρατίας την 8η Ιουλιου -και αν υπάρχει- να υποχρεωθεί ο κ. Κυριάκος Μητσοτακης ,σε κυβέρνηση μεγάλου συνασπισμού ,ή, Έθνικής Ενότητος , στην αρχή ,οπως στις 23/24 Ιουλιου 1974;;;.
Ποιός μπορεί να αποκλείσει αν ετοιμάζει αυτήν την τρύπα ο τυφλοπόντικας της Ιστορίας;;;.
Νομίζουμε ότι θα επιστρέψουμε εύκολα στην κανονικότητα , που απολαμβάνουν τα κράτη στην Δύση μετά απο δύο Αριστερές κυβερνησεις απο το 1981 , που καθιέρωσαν τον κρατισμό στην οικονομία και την κομματικοποίηση στο κράτος;;;.
Τα δύο κόμματα ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ άλλαξαν -κυρίως λογω της κρίσεως-, αλλά η νοοτροπία των οπαδών τους ”ζει και βασιλέυει και τον κόσμο κυριέυει” ,αφού θεωρούν την κυβερνητική πρακτική όλων των κρατών της Δύσης , με καλύτερη οικονομία και φιλολαικώτερο κρατος -φυσικά και της Ν.Δημοκρατίας, που θα κυβερνήσει μετά τις εκλογές – ως νεοφιλευθερη .
Κύριε Σαββίδη, συμφωνώ με το άρθρο σας. Πόλεμος δεν θα γίνει, διότι δεν χρειάζεται. Η Ελλάς καταλαμβάνεται σταδιακά δια των υποχωρήσεων.
Η πολιτική Σημίτη εκπεφρασμένη δια χειλέων Γ. Παπανδρέου:
«Προσωπικά πιστεύω ότι είναι καλύτερα να έχουμε μερικά στρέμματα γης λιγότερα από εκείνα που μας ανήκουν, και να κοιμόμαστε τα βράδια ήσυχοι και ασφαλείς, παρά να έχουμε ότι μας ανήκει και να μην μπορούμε να κλείσουμε μάτι από τον κίνδυνο κάποιας ξαφνικής επίθεσης κακόβουλων γειτόνων εναντίον μας» (απ’ εδώ). Μονάχα που ο μικρόνους δεν αντιλαμβάνεται ότι μόλις δώσεις μερικά στρέμματα γης, τότε είναι που θα χάσεις το ύπνο σου ολότελα. Με τέτοιους “πολιτικούς” πώς να μην καταντήσουμε έτσι που καταντήσαμε;
Μπροστά στα εθνικά θέματα υπάρχουν οι αγωνίες της κομματικής επικράτησης ,πάντα από την ίδια μερίδα.
Τα πλεονάσματα είναι για χρήση των εθνικών αναγκών .Αλλά ακόμη κι αυτά που εξασφαλίζουν κατ ελάχιστο εθνική ευελιξία στα θέματα των εξοπλισμών ονομάστηκαν ματωμένα!!!
Εδώ μέσα κατηγορείτο ο ΣΥΡΙΖΑ ότι δεν κάνει σωστή εξωτερική πολιτική. Τώρα που αποδεικνύεται το αντίθετο …το έκαναν όλες οι κυβερνήσεις!
Εκείνο που υπενόησα είναι η τριμερής. Ξέρεις πότε άρχισε να εφαρμόζεται; Απο τον Γ. Παπανδρέου. Αν δεν το γνωρίζεις φρόντισε να το μάθεις.
Το θυμάμαι. Υπάρχει όμως μια εντελώς επιτυχημένη εξωτερική πολιτική από τον ΣΥΡΙΖΑ / Κοτζιά και πρέπει να αποδίδουμε τα σωστά.
Ποια είναι η … “επιτυχημένη” (sic) εξωτερική πολιτική από τον ΣΥΡΙΖΑ / Κοτζιά; Οι Πρέσπες, ας πούμε;
Δεν ξέρω αν είναι από αμηχανία ή αγένεια που δεν απαντάς, αλλά αν θέλεις να κάνεις σοβαρό διάλογο και όχι κομματική προπαγάνδα, επίτρεψέ μου να σού πω ότι αυτή δεν είναι η καλύτερη μέθοδος. Και από την σιωπή βγαίνουν συμπεράσματα.
Κύριε Σαββίδη, η έναρξη τής τριμερούς συμμαχίας (Ελλάς-Κύπρος-Ισραήλ), αν αυτό εννοείτε, άρχισε ήδη από το 2008, δηλαδή πριν τον Γιωργάκη, με την αποκατάσταση των σχέσεών μας με το Ισραήλ. Σάς υπενθυμίζω την αεροπορική συνάσκηση της ελληνικής με την ισραηλινή αεροπορία «Glorious Spartan 2008». Ο Γιωργάκης απλώς συνέχισε αυτό που ξεκίνησαν οι προηγούμενοι κατ’ επιταγήν τής Ουάσιγκτων, μετά την διακοπή των σχέσεων Ισραήλ-Τουρκίας. Όχι ότι ήταν λάθος, κάθε άλλο μάλιστα, αφού σταμάτησε επιτέλους η αδιέξοδη πολιτική τής ανύπαρκτης ελληνοαραβικής φιλίας, η οποία είχε φθάσει στο αποκορύφωμα της επί Α. Παναδρέου και φυσικά δεν οδήγησε πουθενά.
Έγραψα κατ’ επιταγήν των ΗΠΑ, διότι απ’ εκεί δόθηκαν οι εντολές (η Ελλάδα δεν είχε ποτέ ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική, εκτός τής αποτυχημένης του Ανδρέα), διότι αυτό εξυπηρετούσε τα συμφέροντα τούς Ισραήλ, το οποίο χρειαζόταν “βάθος υποχωρήσεως” σε περίπτωση που έχανε έναν πόλεμο με τούς Άραβες, η οποιονδήποτε άλλο (π.χ. Ιράν). Ούτε η Τουρκία μπορούσε να τού προσφέρει κάτι τέτοιο γεωγραφικώς, ακόμη και όταν τα είχαν καλά.
Όλοι οι ειδικοί μιλάνε για επιχειρήσεις στρατιωτικές και θερμά επεισόδια..λες και είναι καμμία ταινία που θα τη δούμε από το καναπέ…Αλλά αυτοί δεν έχουν θέμα.. αλλά θα πάνε στην κόλαση..Η Ελλάδα σαν στρατηγική πρέπει να μην βρεθεί αντιμέτωπη με τον Τούρκο αλλά να βάλει μπροστά τους συμμάχους που έχουν συμφέροντα τεράστια στην περιοχή…ούτως το μεγάλο κομμάτι από την πίτα αυτοί θα το πάρουν… .
Όλοι οι ειδικοί μιλάνε για επιχειρήσεις στρατιωτικές και θερμά επεισόδια..λες και είναι καμμία ταινία που θα τη δούμε από το καναπέ…Άλλοι αυτοί δεν έχουν θέμα.. άλλοι θα πάνε στην κόλαση..Η Ελλάδα σαν στρατηγική πρέπει να μην βρεθεί αντιμέτωπη με τον Τούρκο αλλά να βάλει μπροστά τους συμμάχους που έχουν συμφέροντα τεράστια στην περιοχή…ούτως το μεγάλο κομμάτι από την πίτα αυτοί θα το πάρουν… .
Γίνεται συζήτηση στην Τουρκία αυτή την εποχή, για το αν έχει πτυχίο ΑΕΙ ο Πόντιος (δεν μπορεί να είσαι Πρόεδρος αν δεν έχεις). Σιγά μην έχει – πλαστό είναι και το Πανεπιστήμιο το Μαρμαρά δεν υπάρχει πια. Να μην μιλήσουμε για τον Τσίπα και το πτυχίο μηχανικού που έχει, διότι θα γελάνε και τα τσιμέντα.
Από την άλλη, έχουμε έναν πραγματικό κλόουν (πραγματικό όμως) που ψήφισαν οι Γιάνκηδες διότι (και καλά) η οικογένεια Κλίντον τα έπαιρνε από τη Wall Street.
Αν το έχετε με τα Αγγλικά, ακούστε για τι άτομο μιλάμε.
https://www.youtube.com/watch?v=Qc4ahnZzVM4&t=46s
Μεγάλες πλάκες… not.