Εκείνη η ζεστή ημέρα του περσινού Ιουλίου, όταν εκατοντάδες χιλιάδες Τούρκοι μαζεύτηκαν έξω από την Αγία Σοφία για να γιορτάσουν τη μετατροπή της σε τζαμί, θεωρείται ένα σημείο καμπής στις σχέσεις της Τουρκίας με τη Δύση. Αλλά εκ των υστέρων αποδεικνύεται και ένα σημείο καμπής στον τρόπο με τον οποίο η τουρκική κυβέρνηση αντιμετωπίζει την πανδημία, διαπιστώνει ο Guardian.

Έπειτα από μήνες κλειστών συνόρων και απαγόρευσης κυκλοφορίας για το βράδυ και το σαββατοκύριακο, η κυβέρνηση αποφάσισε τότε να δώσει ξανά μία αίσθηση κανονικότητας. Άλλωστε, το υπουργείο Υγείας έλεγε ότι τα κρούσματα είχαν μειωθεί κατά 72%, αφότου είχαν φτάσει σε επίπεδα των άνω των 60.000 νέων κρουσμάτων την ημέρα τον Απρίλιο.

Ήταν μία επιτυχία που υποτίθεται ότι ενίσχυε το επιχείρημα ότι η χώρα είναι έτοιμη για την κρίσιμη τουριστική σεζόν. Στην πραγματικότητα, μία τέτοια μείωση των κρουσμάτων ήταν στατιστικά αδύνατη. Το μόνο που έδειχνε ήταν μία πολύ μεγάλη μείωση στα τεστ.

Άλλωστε, και τα στοιχεία για τους θανάτους αμφισβητούνται, σύμφωνα με τον Guardian. Επισήμως, η Τουρκία έχει καταγράψει 45.186 θανάτους από κορωνοϊό. Όμως τα στατιστικά των δήμων φανερώνουν 140.000 περισσότερους θανάτους σε όλη τη χώρα σε σχέση με το μέσο όρο των προηγούμενων τριών ετών.

«Στην αρχή της πανδημίας, υπήρχε μια πραγματική προσπάθεια να αντιμετωπιστεί ο κίνδυνος, αλλά έκτοτε, η πολιτική μπήκε στη μέση», λέει στον Guardian ο Τσαγκάν Κιζίλ, μέλος της ομάδας εργασίας του τουρκικού ιατρικού συλλόγου για την πανδημία. «Η τουρκική κυβέρνηση κοίταξε τις επιστημονικές συμβουλές που υπάρχουν και αποφάσισε να τις χρησιμοποιήσει όπως ταιριάζει στη δική της ατζέντα. Είναι ένα ριψοκίνδυνο στοίχημα: Ο πληθυσμός της Τουρκίας είναι νέος, επομένως οι περισσότεροι μάλλον θα είναι ΟΚ. Η διαχείριση της κρίσης τώρα έγκειται στο να κάνει τους ανθρώπους να πιστέψουν ότι η πανδημία τελείωσε, αντί για να την αντιμετωπίζει πραγματικά», εξηγεί.

Τελικά, αφότου η χαλάρωση των μέτρων πέρυσι το καλοκαίρι οδήγησε σε απότομη αύξηση των κρουσμάτων το φθινόπωρο (έστω και εάν οι αρχές έδιναν στη δημοσιότητα μόνο τα συμπτωματικά κρούσματα), η κυβέρνηση εφάρμοσε και δεύτερη περίοδο περιοριστικών μέτρων το χειμώνα. Όμως, τα μέτρα άρθηκαν πολύ νωρίς και έτσι έως τον Μάρτιο, η Τουρκία είχε χτυπηθεί από ένα τρίτο κύμα.

«Καθώς το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης άρχιζε να χαλαρώνει τα μέτρα του κορωνοϊού την άνοιξη, οι προσπάθειες της Τουρκίας με τις μισές αλήθειες και τα ημίμετρα τελικά εξάντλησαν τα περιθώριά τους», λέει ο Guardian, καθώς η χώρα μπήκε σε καθολικό lockdown τον μήνα του Ραμαζανίου.

Όμως, αυτό το lockdown δεν δούλεψε και ο λόγος είναι προφανής: Καθώς η κυβέρνηση δεν μπορούσε να δώσει οικονομική βοήθεια στις μικρές επιχειρήσεις, ο κόσμος συνέχισε να δουλεύει.

Τώρα, υπάρχει μεγάλη οργή για το lockdown των δύο ταχυτήτων: Οι ξένοι τουρίστες είναι ενθαρρύνονται να ταξιδέψουν στη χώρα και να κινηθούν ελεύθερα, ενώ οι ίδιοι οι Τούρκοι δεν μπορούν να βγουν από τα σπίτια τους χωρίς να πληρώσουν υψηλά πρόστιμα.

Ακόμα και η αρχική επιτυχία του εμβολιαστικού προγράμματος επισκιάζεται από καθυστερήσεις στις αποστολές και αντικρουόμενα μηνύματα σχετικά με κάποια εμβόλια.

«Η επιστήμη ενέχει την αβεβαιότητα: Αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους είναι συναρπαστική. Αλλά η τουρκική κυβέρνηση φαίνεται να έχει ήδη όλες τις απαντήσεις, έστω και εάν δεν στέκουν. Δεν νικάμε τον ιό. Παίζουμε πολιτικά παιχνίδια», λέει στον Guardian ο Κιζίλ.

moneyreview.gr