apopseis.com
Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Τα «fake news» που εκπορεύονται από την τουρκική μηχανή παραπληροφόρησης, για τη δήθεν οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών μεταξύ της Τουρκίας και του Ισραήλ, έφεραν τα πάνω-κάτω στο διπλωματικό σκηνικό.
Οι τηλεφωνικές γραμμές πήραν φωτιά και η Αθήνα και η Λευκωσία ζήτησαν διευκρινίσεις από την κυβέρνηση του πρωθυπουργού του Ισραήλ Μπενιαμίν Νετανιάχου. Οι Ισραηλινοί είναι καθησυχαστικοί, άλλωστε η πρεσβεία τους στην Άγκυρα εξέδωσε δημόσια και άμεσα, θα έλεγα, διάψευση. Ισχυρή ήταν και η διάψευση από τον Ισραηλινό πρέσβη στην Αθήνα που έκανε δηλώσεις στο κανάλι OPEN.
Όμως, προκαλεί κατάπληξη ο άθλιος τρόπος με τον οποίο οι Τούρκοι σκαρφίζονται και διαρρέουν ψεύτικες πληροφορίες, που αφορούν χώρες, όπως το Ισραήλ, που ο πρόεδρός τους, o Ταγίπ Ερντογάν έχουν εξυβρίσει με τον χειρότερο τρόπο. Ο ισλαμιστής πρόεδρος έφτασε στο σημείο να συγκρίνει το εβραϊκό Κράτος με τη ναζιστική Γερμανία και τον κ. Νετανιάχου με τον …Αδόλφο Χίτλερ. Υπάρχει μεγαλύτερη ύβρις για το Ισραήλ; Δεν νομίζω…
- Βεβαίως, θα μου πείτε, οι πολιτικοί -και ειδικά ο Ερντογάν- λένε και ξελένε. Όμως εδώ τα πράγματα είναι διαφορετικά.
Ο Τούρκος πρόεδρος έχει εξελιχθεί στον μεγαλύτερο εχθρό του εβραϊκού κράτους και δεν είναι μυστικό ότι ενισχύει στρατιωτικά και οικονομικά τους τρομοκράτες που μάχονται το Ισραήλ. Είναι με τουρκική ενίσχυση που δολοφονούνται Εβραίοι πολίτες μέσα στο ισραηλινό έδαφος.
Και αναρωτιέται ο κάθε καλόπιστος άνθρωπος: πώς μπορεί να σημειωθεί έστω και η παραμικρή βελτίωση στις σχέσεις του Ισραήλ με την Τουρκία; Ποιος Ισραηλινός ηγέτης έχει την τόλμη να αθωώσει τον Ερντογάν και το καθεστώς του, όταν φιλοξενεί στο τουρκικό έδαφος τους μεγαλύτερους εχθρούς του Ισραήλ. Και μάλιστα δεν κρύβεται. Φωτογραφίζεται μαζί τους και η τουρκική προεδρία δημοσιοποιεί τα «τεκμήρια του εγκλήματος»…
Επειδή βλέπω διά γυμνού οφθαλμού τον απαράδεκτο τρόπο με τον οποίο καλύπτει την Τουρκία ο Λευκός Οίκος του Ντόναλντ Τραμπ, δεν μπορώ πια να είμαι απόλυτος για χώρες και ηγέτες. Αν και το Ισραήλ με τον κ. Νετανιάχου στην εξουσία, δεν έχει δείξει δείγματα υποχώρησης όταν το θέμα αφορά την εθνική ασφάλεια της χώρας του. Και οι απειλές του Ερντογάν στοχεύουν την ασφάλεια και την κυριαρχία του εβραϊκού κράτους.
- Με δεδομένη, λοιπόν, την αλλοπρόσαλλη στάση του κ. Τραμπ, πρέπει η ελληνική και η κυπριακή διπλωματία να αντιμετωπίζουν τους πάντες και τα πάντα με καχυποψία.
Σίγουρα, ο τουρκικός ισχυρισμός για συνεργασία με το Ισραήλ, μπάζει από παντού. Για να υπογράψει το Ισραήλ την οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών με την Τουρκία, πρέπει να ακυρώσει όλες τις συμφωνίες του με την Ελλάδα και την Κύπρο. Συμφωνίες που είναι πολύ ισχυρές. Πώς θα συμβεί άραγε αυτό; Και τι θα γίνει με τον περίφημο EastMed που τόσο πολύ διαφήμισε ο ίδιος ο κ. Νετανιάχου πηγαίνοντας στην Αθήνα για να υπογράψει τη συμφωνία; Με σιγουριά θα έλεγα ότι αυτό δεν μπορεί να συμβεί, ακόμα και αν γυρίσει ο κόσμος ανάποδα. Και βεβαίως, γιατί να εμπιστευθεί ο πρωθυπουργός του Ισραήλ ένα παρανοϊκό δικτάτορα που μισεί τη χώρα του και έχει αναδειχθεί παγκοσμίως στον μεγαλύτερο αντισημίτη. Ο Τούρκος πρόεδρος είναι αυτή τη στιγμή ό,τι οι Ισραηλινοί μισούν μέχρι αηδίας. Ακούω και διαβάζω πώς αντιμετωπίζουν οι Εβραιοαμερικανοί του εβραϊκού λόμπι τον Ταγίπ Ερντογάν. Μιλώ μαζί τους και γνωρίζω. Δεν μπορώ να διανοηθώ ότι όλα αυτά θα ξεχαστούν σε μία μέρα…
Έγραφα τις προάλλες ότι η Αθήνα και ειδικά η Λευκωσία πρέπει να κάνουν μία αντρίκια κουβέντα με τον Πρωθυπουργό του Ισραήλ. Ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης έχει αναπτύξει μία πραγματικά καλή σχέση συνεργασίας και φιλίας μαζί του. Με τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας, Κυριάκο Μητσοτάκη έχει μία σχέση εμπιστοσύνης. Γνωρίζουν και οι δύο, ο κ. Μητσοτάκης και ο κ. Αναστασιάδης, ότι ο πόνος του Ισραηλινού Πρωθυπουργού είναι η αναγνώριση της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του Ισραήλ. Και αυτός ξέρει ότι η Κύπρος έχει ανάγκη από προστασία. Ένα και ένα κάνουν δύο, όχι …έντεκα. Όλες οι πλευρές γνωρίζουν τα υπέρ και τα κατά.
Τα τελευταία χρόνια, οι φίλοι μας οι Παλαιστίνιοι για τους οποίους διαδηλώναμε στην Αθήνα, τη Λευκωσία και όσοι μένουμε στο εξωτερικό, σε ξένες πρωτεύουσες μας έχουν «προδώσει» επιλέγοντας τον Ερντογάν, ο οποίος τους έχει φλομώσει στο ψέμα. Αρκετοί Έλληνες και Ελληνοκύπριοι φάγανε και ξύλο στις διαδηλώσεις υπέρ της Παλαιστίνης.
Το θέμα πλέον είναι η εθνική κυριαρχία και ανεξαρτησία της Ελλάδας και της Κύπρου, που απειλούνται από την επεκτατική και παραβατική Τουρκία. Να θυμίσω επίσης ότι πριν ο Ερντογάν ανακαλύψει ότι είναι ο απόλυτος εχθρός του Ισραήλ, είχε στρατηγική και στρατιωτική συμμαχία με το Ισραήλ, γράφοντας στα παλιά του τα παπούτσια τους Παλαιστίνιους. Η Ελλάδα και η Κύπρος τους υποστήριζαν. Και τι κέρδισαν; Η ιστορία είναι αμείλικτη. Τα γεγονότα βοούν. Οι καλοί κυβερνήτες κοιτούν πρώτα τους δικούς τους λαούς και μετά όλους τους υπόλοιπους. Καλές οι φιλίες, αλλά υπάρχουν και συμφέροντα.
Στη φάση που βρίσκονται η Ελλάδα και η Κύπρος πρέπει να προχωρήσουν σε στρατηγικές και στρατιωτικές συνεργασίες με φιλικές χώρες. Η Ευρωπαϊκή Ένωση των γραφειοκρατών και των εθνομηδενιστών, σε ό,τι αφορά τη στήριξή της στην Ελλάδα και την Κύπρο, αποδεικνύεται μία απάτη. Η ευρωπαϊκή βοήθεια και αλληλεγγύη προς την Αθήνα και τη Λευκωσία, σε ό,τι αφορά την τουρκική επιθετικότητα, είναι μηδενική…
Όσον αφορά την Αμερική, ακόμα και αν την έχει προδώσει η Τουρκία, συνεργαζόμενη με τη Μόσχα και την Τεχεράνη, συνεχίζουν να αλληθωρούν προς τον Ερντογάν.
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Είναι φοβερό αυτό που συμβαίνει με μερικούς οπαδούς τής «όποιας λύσης». Όχι με όλους… Αυτοί οι ολίγοι, γνωστοί πολίτες του κόσμου και εθνομηδενιστές, χαίρονται όταν νομίζουν ότι τα πράγματα δεν πάνε καλά για την κυβέρνηση του κ. Νίκου Αναστασιάδη. Ο οποίος, όπως έχω γράψει επανειλημμένα, τα θέλει και τα παθαίνει, διότι εμπιστεύεται ανθρώπους που μονίμως τον προδίδουν. Χάρηκαν διαβάζοντας το ψέμα που εκπορεύθηκε από την Τουρκία για την πιθανότητα συνεργασίας με το Ισραήλ. Και έριξαν τα βέλη τους εναντίον αυτών που ισχυρίζονται ότι ευθύνονται για τη δήθεν απώλεια του Ισραήλ. Όπως γράφω και παραπάνω, αν και γνωρίζω ότι η διπλωματία δεν έχει …Θεό, είναι εξαιρετικά δύσκολο για το εβραϊκό κράτος να ακυρώσει τις συμφωνίες του με την Κύπρο και να συνάψει άλλες με την κατοχική δύναμη, εις βάρος της Λευκωσίας. Αυτή τη στιγμή και μετά τις διαψεύσεις του Ισραήλ, δεν είναι αυτό το ζητούμενο. Είναι άλλο… Είναι ότι αυτοί οι λίγοι οπαδοί της «όποιας λύσης» χαίρονται επειδή η Τουρκία δήθεν κερδίζει και η Κύπρος χάνει… Δεν πουλάνε την ντροπή για να πάνε να την αγοράσουν…
